Υπαρχουν τα χρωματα; Σχολιο του Dogmosis
Ένας φυσικός απαντά
Σχόλια που προκλήθηκαν από το ερώτημα
Υπάρχουν όντως τα χρώματα;
[Το σχόλιο του Dogmosis]
Υπάρχουν όντως τα χρώματα; Αυτό το πολύ ενδιαφέρον ερώτημα για την ιστοσελίδα μας, αναγράφεται στην σειρά «Ένας μαθηματικός / ένας φυσικός απαντά» (δείτε το αντίστοιχο link στην ενότητα links στην γαλάζια στήλη).
Την απάντηση του φυσικού σε αυτό το ερώτημα, την μεταφράσαμε και σας την δώσαμε προ καιρού σε 3 συνεχόμενα άρθρα
κλείνοντας με την φράση: «Η απάντηση αυτή του ‘φυσικού’ προκάλεσε μια πληθώρα σχολίων, μεταξύ των οποίων αρκετά είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Ήδη αναφερθήκαμε σε κάποια από αυτά τα σχόλια. Τώρα σειρά έχει το σχόλιο κάποιου που υπογράφει ως Dogmosis.
O Dogmosis λοιπόν, λέει:
Δεν πιστεύω ότι τα χρώματα υπάρχουν μόνο μέσα στο μυαλό μας. Αυτό μου θυμίζει το παμπάλαιο ρητό «Εάν ένα δέντρο πέσει μέσα στο δάσος, θα ακουστεί μόνο αν υπάρχει εκεί κάποιος για ν’ ακούσει τον γδούπο του», κάτι αποδεδειγμένο πειραματικά μεν, αλλά εγώ υποστηρίζω ότι ούτως ή άλλως, ακουστεί δεν ακουστεί, ο γδούπος αντήχησε. Όλη αυτή η θεωρία του ότι «κάτι υπάρχει εφόσον παρατηρείται από κάποιον παρατηρητή» χωλαίνει για μένα.
Το χρώμα υπάρχει και έξω από τον εγκέφαλό μας και αν έχετε αμφιβολίες δεν έχετε παρά να αναρωτηθείτε: «εάν το χρώμα δεν υπάρχει τότε γιατί αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε η χρωματική όραση;»
Χρειαζόταν να υπάρχει νερό για να αναπτυχθούν τα ψάρια, χρειαζόταν να υπάρξει στεριά ώστε τα ψάρια να εξελιχθούν σε αμφίβια, χρειαζόταν αέρας για να σχηματισθούν τα φτερά, έπρεπε να υπάρξουν πράγματα να ιδωθούν ώστε να δημιουργηθούν οι οφθαλμοί… και ούτω καθ’ εξής. Τοιουτοτρόπως έπρεπε να υπάρχουν τα χρώματα για να εξελιχθεί η χρωματική όραση. Έτσι λειτουργεί η εξέλιξη, προσαρμοζόμενη σε ό,τι υπάρχει…
Αυτό δεν σημαίνει ότι το χρώμα δεν είναι υποκειμενικό… δεν είναι ούτε υποκειμενικό ούτε αντικειμενικό στην πραγματικότητα, είναι σχετικό. Σχετικό ως προς το βιολογικό μας υλικό όπως τα κωνία, που εξελίχθηκαν ώστε το μάτι να βλέπει τα χρώματα. Εάν έχετε περισσότερα κόκκινα κωνία από τους άλλους, θα είστε ικανός να βλέπετε περισσότερες κόκκινες αποχρώσεις από τους άλλους ανθρώπους. Εάν στερείστε των πράσινων κωνίων, τότε δεν θα είστε ικανός να βλέπετε το πράσινο χρώμα.
Έτσι λειτουργεί το φως. Προσκρούει σε κάποιο αντικείμενο και αντανακλά το αντίστοιχο μήκος κύματος. Υπέρυθρες και υπεριώδεις ακτινοβολίες δεν είναι κύματα φωτός που αλληλεπιδρούν με τα χρώματα ενός αντικειμένου, αλλά με άλλες ιδιότητές του. Όπως πχ. το πέταλο ενός άνθους που έχει επιφάνεια τέτοια που είναι ικανή να αντανακλά τις υπεριώδεις ακτινοβολίες.
Και τα δικά σας κύτταρα των κωνίων σας έχουν μέσα τους πραγματικές χρωστικές ουσίες. Κόκκινη χρωστική στα κόκκινα κωνία, πράσινη στα πράσινα και μπλε στα μπλε. Κάθε μεμονωμένο κύτταρο των κωνίων περιέχει αμέτρητες χρωστικές ουσίες σε διαφόρους βαθμούς συγκέντρωσης. Έτσι λοιπόν, όταν κοιτάτε το πράσινο χορτάρι, το φως προσκρούει σε αυτό και αντανακλά ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος.
Το χορτάρι είναι πράσινο, αλλά το φωτεινό μήκος κύματος που αντανακλάται από αυτό στην πραγματικότητα δεν έχει πράσινο χρώμα, όμως έχει την δυνατότητα να περάσει από μια συγκεκριμένη συγκέντρωση πράσινων χρωστικών ουσιών που βρίσκονται στο πράσινο κωνίο… και αφού περάσει από αυτές γίνεται αντιληπτό σαν πράσινο από τον εγκέφαλο. Εάν δεν έχετε καθόλου πράσινα κωνία, δεν θα έχετε πράσινες χρωστικές που θα επιτρέψουν στο αντίστοιχο μήκος κύματος του φωτός να περάσει και να αποδώσει το πράσινο χρώμα.
Υπάρχει λοιπόν πράσινο χρώμα στο χορτάρι, δηλαδή ένα αντανακλώμενο άχρωμο μήκος κύματος φωτός που αντιστοιχεί στο πράσινο χρώμα, υπάρχουν επίσης πράσινες χρωστικές ουσίες στα κωνία σας που ανταποκρίνονται στο αντανακλώμενο από το χόρτο φως, οι οποίες στέλνουν την εντύπωση του πράσινου χρώματος στον εγκέφαλο ώστε αυτός να το επεξεργαστεί με την υπόλοιπη εικόνα που λαμβάνει.
Έτσι για μένα, το χρώμα υπάρχει έξω στον κόσμο, αλλά το πώς το αντιλαμβανόμαστε είναι σχετικό.
Ευτυχώς για μας, μέσα από την εξέλιξή μας έχουμε αναπτύξει πλήρη έγχρωμη όραση, παρ’ ότι ο εγκέφαλός μας μπορεί να μπερδεύει τα σήματα που λαμβάνει, όπως γίνεται με την συναισθησία. Αυτός δεν είναι λόγος να πιστεύομε ότι ο εγκέφαλος δημιουργεί περισσότερα από όσα λαμβάνει.
Υπάρχουν και ψευδαισθήσεις ως προς το χρώμα, όπως ο μπλε ουρανός, τα γαλάζια μάτια, τα φώτα των νεόν, τα ηλιοβασιλέματα και οι αυγές, όπως και η φωτιά θα μπορούσε να θεωρηθεί μια από αυτές. Το μπλε του ουρανού είναι μια ψευδαίσθηση γιατί περιέχει διάσπαρτα φωτεινά κύματα του φωτός που αντιστοιχούν στο μπλε χρώμα… τα φώτα των νεόν οφείλονται στην διέγερση του φυσικού αερίου που το μεταβάλλουν σε μια κατάσταση πλάσματος που εκπέμπει ειδικά κύματα φωτός… δεν είναι δηλαδή αυτό που βλέπουμε το πραγματικό χρώμα του αερίου
Το να πιστεύουμε όμως ότι όλα τα χρώματα είναι παραισθήσεις δείχνει ότι δεν βλέπουμε την ευρύτερη εικόνα τους, κατά την άποψή μου.
[Σ.Σ.: Αυτό το σχόλιο είναι η προσωπική άποψη του σχολιάζοντος Dogmosis, ενδιαφέρουσα και σωστή σε γενικές γραμμές. Ίσως χωλαίνει κάπως σε κάποιες λεπτομέρειες, όπως τις πράσινες κλπ. χρωστικές των κωνίων (στα κωνία υπάρχει η χρωστική ιωδοψίνη https://xromata.com/?p=1373 ), τις υπέρυθρες και υπεριώδεις ακτινοβολίες, ή την λειτουργία της συναισθησίας, όμως αυτά είναι επί μέρους λεπτομέρειες που δεν χαλούν το γενικό συνολικό νόημα του σχολίου.]
admin is | Topic: Uncategorized, λειτουργίες όρασης χρωμάτων, σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων, Φύση και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Υπαρχουν τα χρωματα; Σχολιο του Dogmosis”