Μυκητες και χρωστικες [2]: (εισαγωγη 2)
Οι μύκητες και οι χρωστικές τους
[2]
Εισαγωγή [2]
Η πλειοψηφία των καλά μελετημένων μυκητιακών χρωστικών προέρχεται από μύκητες τεσσάρων γενών: Aspergillus, Penicillium, Paecilomyces και Monascus. Όταν κατηγοριοποιούνται χημικά, οι μυκητιακές χρωστικές ομαδοποιούνται σε καροτενοειδή, μελανίνες, πολυκετίδια, αζαφιλόνες (πολυκετιδικά παράγωγα) κ.λπ.
Τα καροτενοειδή αποτελούν μια άφθονη ομάδα χρωστικών στη φύση.
Βρίσκονται σε όλα τα φυτά όπου παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη φωτοσύνθεση.
Στους μύκητες, περισσότερα από 200 είδη μυκήτων έχουν τεκμηριωθεί ως ικανά να παράγουν καροτίνες.
Τα καροτενοειδή παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανθρώπινη υγεία.
Δεν χρησιμεύουν μόνο ως πρόδρομοι της βιταμίνης Α στον άνθρωπο, αλλά μπορούν επίσης να ανακουφίσουν ή και να αποτρέψουν ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο καταρράκτης και η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας.
Επιπλέον, μπορούν να μειώσουν τη συχνότητα εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και καρκινωμάτων, συμπεριλαμβανομέ- νων των καρκίνων του πνεύμονα, του μαστού, του προστάτη και του παχέος εντέρου.
Οι επιδράσεις των καροτενοειδών που προάγουν την υγεία πιστεύεται ότι συνδέονται με τη βιοδραστηριότητά τους ως αντιοξειδωτικά και σαρωτές ελεύθερων ριζών.
Μια άλλη ευρέως διαδεδομένη ομάδα μυκητιακών χρωστικών είναι οι μελανίνες.
Η μελανίνη συμβάλλει σημαντικά στην ικανότητα των μυκήτων να επιβιώνουν και να ευδοκιμούν σε δυσμενή ενδιαιτήματα.
Τα μόρια μελανίνης μυκήτων είναι πολυφαινολικές ή και πολυινδολικές ενώσεις με υψηλές μοριακές μάζες και αρνητικά φορτία.
Λόγω των φυσικοχημικών ιδιοτήτων της, η μελανίνη μπορεί να μεσολαβήσει σε μια σειρά από κυτταρικές λειτουργίες, επιτρέποντας την προσαρμογή των μυκήτων σε διάφορους περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το υπεριώδες φως (UV), η θερμότητα, η ιονίζουσα ακτινοβολία και οι οξειδωτικοί στρεσογόνοι παράγοντες.
Αυτές οι ιδιότητες καθιστούν την μελανίνη έναν πιθανό τεχνητό παράγοντα προστασίας από το στρες (π.χ. ραδιοπροστατευτικό) σε βιοεμπνευσμένες εφαρμογές. Ωστόσο, η συνάφεια της μελανίνης για την ανθρώπινη υγεία πιθανώς αποδεικνύεται καλύτερα στα ανθρώπινα μυκητιακά παθογόνα ως παράγοντας λοιμογόνου δράσης. Για παράδειγμα, στα ευκαιριακά ανθρώπινα παθογόνα του γένους Cryptococcus, όπως τα Cryptococcus neoformans και C. gattii, τα στελέχη που δεν μπορούν να παράγουν μελανίνη είναι μη λοιμογόνα ή έχουν σημαντικά μειωμένη λοιμογόνο δράση.
Ομοίως, στο Aspergillus fumigatus καθώς και στο Paracoccidioides brasiliensis, τα μελανοποιημένα κύτταρα εμφάνισαν αυξημένη αντίσταση στη φαγοκυττάρωση.
Σε αυτό το άρθρο, παρέχουμε μια ολοκληρωμένη και ενημερωμένη ανασκόπηση σχετικά με τις χρωστικές ουσίες μυκήτων που έχουν αποδείξει ότι σχετίζονται με την ανθρώπινη υγεία είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Αρχικά περιγράφουμε τις κατηγορίες και τις χημικές δομές αυτών των μυκητιακών χρωστικών, συμπεριλαμβανομένων των αντιπροσωπευτικών μυκήτων που τις παράγουν.
Ακολουθούν περιγραφές των οδών βιοσύνθεσής τους, πώς αλληλεπιδρούν με το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα και τις σχέσεις μεταξύ της δομής και των δραστηριοτήτων τους. Ολοκληρώνουμε παρέχοντας μια προοπτική για μελλοντικές εξελίξεις.
admin is | Topic: Μύκητες, Φύση και χρώματα, χρωστικές | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Μυκητες και χρωστικες [2]: (εισαγωγη 2)”