xromata.com

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

Συνέντευξη με τα χρώματα

[ριστ΄]

Γλωσσολογική ανάπτυξη του Πράσινου

[ζ΄]

-Είμαι το πράσινο χρώμα, Άνθρωπε, που όπως σου είπα προηγουμένως, πριν την μικρή διακοπή  της αυτοπαρουσίασης μου, σε πολλές γλώσσες λογίζομαι σαν ένα και το αυτό χρώμα με το μπλε.

Ας δούμε τώρα το θέμα πιο αναλυτικά.

Δεν είναι μόνο το μπλε χρώμα με το οποίο με συνέχεες στην εννοιολογική σου ανάπτυξη.

Πολύ παλαιότερα υπήρχε μεγάλη σύγχυση μεταξύ του κίτρινου και του πράσινου, σε πολλές γλώσσες κυρίως λαών που είχαν μεγάλη εξάρτηση από τη βλάστηση, όπου η εναλλαγή του πράσινου από το κίτρινο στα φύλλα των δένδρων και των φυτών είναι συχνή και δυσκολεύει τη διάκριση των δυο χρωμάτων που εθεωρούντο σαν ένα και το αυτό, το χρώμα της χλωρίδας.

Την σύγχυση αυτή, ή αν προτιμάς Άνθρωπε, την εναλλαγή μεταξύ κίτρινου – πράσινου ή ακριβέστερα κίτρινης ώχρας και χλωρού, την συναντούμε και στους αρχαίους φιλοσόφους, όπου κατά τον Εμπεδοκλή, το τετραδικό χρωματικό σύστημα που ταυτίζεται με τα τέσσερα στοιχεία αποτελείται από τα άσπρο, μαύρο, κίτρινο, κόκκινο, ενώ κατά τον Δημόκριτο το κίτρινο της ώχρας αντικαθίσταται από το χλωρόν.

Κάποτε, μετά από αιώνες και καιρούς, το πράσινο και το κίτρινο διαχωρίστηκαν εννοιολογικά και έπαψε η μεγάλη σύγχυση και η ταύτιση μεταξύ τους.

Όμως… όμως… εκτός από το κίτρινο, το πράσινο συγχεόταν ανέκαθεν και με ένα άλλο χρώμα, το μπλε, με το οποίο ακόμα και σήμερα συγχέεται σε πολλές γλώσσες και θεωρείται ένα και το αυτό χρώμα, όπως συγχέονται οι γαλαζοπράσινες αποχρώσεις της θάλασσα.

Μια έρευνα που έγινε σε φυλές της κεντρικής Αμερικής και της Αφρικής, που μιλούν σε τοπικές αυτόχθονες διαλέκτους, απέδειξε πως λεκτικά τουλάχιστον δεν μπορούν να διαχωρίσουν το πράσινο από το μπλε.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους Ιάπωνες, όπου στην ιαπωνική γλώσσα η λέξη «αόι» χρησιμοποιείται και για το μπλε και για το πράσινο.

«Αόι» είναι το χρώμα του ουρανού, «αόι» είναι και το χρώμα των δέντρων.

Στην ιαπωνική γλώσσα παρατηρείται μια ιδιομορφία στην εξελικτική σειρά, όπου η έννοια του μπλε έχει διαμορφωθεί πριν από αυτήν του πράσινου.

Το πράσινο έχει αρχίσει να διαφοροποιείται στα ιαπωνικά από το μπλε στον 20^ο αιώνα, όπου οι νεοσχηματισμένες λέξεις μιντορί-ιρό και γκουρίν (από το green) χρησιμεύουν στη διάκριση πλέον του πράσινου από το μπλε.

Όμως ακόμα και σήμερα αν πάτε στη Ιαπωνία θα ακούσετε να αναφέρονται σαν «αόι» τα πράσινα φανάρια της τροχαίας, που σε πολλές διασταυρώσεις αντί για πράσινα είναι γαλάζια.

Μόλις προ ολίγου, σου είπα πως στην ιαπωνική γλώσσα παρατηρείται μια ιδιομορφία στην εξελικτική σειρά, εννοώντας την εξελικτική εννοιολογική σειρά των χρωμάτων.

Τί σημαίνει αυτό;

Μία έρευνα απέδειξε πως παγκοσμίως, σε όλες τις γλώσσες υπάρχουν βασικές χρωματικές έννοιες και βασικοί χρωματικοί όροι.

Οι όροι αυτοί φθάνουν έως τους έντεκα, ακόμα και στις πιο εξελιγμένες γλώσσες.

Επίσης αποδείχθηκε πως η εννοιολογική διαμόρφωση των χρωματικών όρων ακολουθεί μια τακτή σειρά ακολουθώντας 7 βασικούς κανόνες.

Η πρώτη εμφάνιση χρωματικών όρων σε οποιαδήποτε γλώσσα, είναι πάντα διπλή και έχει να κάνει με τα χρώματα άσπρο-μαύρο που συμβολίζουν το φως-σκότος και την αντίθεση μεταξύ τους.

Στην συνέχεια, στο δεύτερο στάδιο εξέλιξης, εμφανίζεται ο τρίτος όρος, το πρώτο πραγματικό χρώμα, η έννοια του κόκκινου χρώματος και ακολουθούν το κίτρινο και το πράσινο, ενώ έπεται ο σχηματισμός της έννοιας του μπλε.

Εδώ όμως, στην ιαπωνική γλώσσα, υπάρχει μια διαφοροποίηση. Στην θέση του πράσινου διαμορφώνεται η έννοια του μπλε η οποία εμπεριέχει και το πράσινο.

Θα σου διαβάσω τώρα, τί ακριβώς γράφει η Wikipedia στο αντίστοιχο άρθρο της για την σύγχυση μεταξύ πράσινου και μπλε:

«Σε ορισμένες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των κινεζικών, ταϊλανδέζικων, ιαπωνικών και βιετναμέζικων, η ίδια λέξη μπορεί να σημαίνει είτε μπλε είτε πράσινο.

Ο κινεζικός χαρακτήρας 青 (προφέρεται qīng στα Μανδαρινικά, ao στα Ιαπωνικά και thanh στα Σινο-Βιετναμέζικα) έχει μια έννοια που καλύπτει και το μπλε και το πράσινο.

Το μπλε και το πράσινο θεωρούνται παραδοσιακά αποχρώσεις του "青".

Τα σύγχρονα Ιαπωνικά έχουν επίσης δύο νέους όρους που αναφέρονται συγκεκριμένα στο πράσινο χρώμα, 緑 (midori), και グリーン (guriin).

Ωστόσο, στην Ιαπωνία, τα πράσινα φανάρια της τροχαίας ονομάζονται με την ίδια λέξη για το μπλε, aoi, επειδή το πράσινο θεωρείται απόχρωση του aoi.

Ομοίως, οι πράσινες παραλλαγές ορισμένων φρούτων και λαχανικών, όπως τα πράσινα μήλα, περιγράφονται με την λέξη aoi».

Στις κέλτικες γλώσσες υπήρχε ένας όρος για το πράσινο, το μπλε αλλά και το γκρίζο χρώμα.

Στις σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες με τον όρο ‘πράσινο’ εκφράζονται οι χροιές που κυμαίνονται μεταξύ 520 – 570 nm, αλλά οι άκρες αυτού του εύρους ονομάζονται κιτρινοπράσινα από την μια και γαλαζοπράσινα από την άλλη πλευρά.

Μία όμως γλώσσα όπου η αναφορά στο πράσινο χρώμα είναι ξεκάθαρη και δεν μπορεί να συγχέεται μα άλλα χρώματα είναι η εραλδική χαρακτική γραφή όπου το πράσινο συμβολίζεται με πλάγιες ραβδώσεις που κατέρχονται από τα αριστερά προς τα δεξιά.

Έτσι, στα μεσαιωνικά ιπποτικά οικόσημα, το πράσινο συμβολίζεται με πλάγιες γραμμές που κατέρχονται από τα αριστερά προς τα δεξιά, ενώ κατά την αλχημεία, είναι το χρώμα του χαλκού, του σμαραγδιού, της Αφροδίτης και των ζωδίων του Ζυγού και του Ταύρου.

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1^ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[27]

Sir John Frederick William Herschel

Ο Sir John Frederick William Herschel, (7 Μαρτίου 1792 – 11 Μαΐου 1871) ήταν Άγγλος πολυμαθής που δραστηριοποιήθηκε ως μαθηματικός, αστρονόμος, φωτογράφος, χημικός, βοτανολόγος και εφηύρε τα αντίγραφα σχεδίων blueprint.

Ο Herschel στην αστρονομία ονόμασε επτά φεγγάρια του Κρόνου και τέσσερα φεγγάρια του Ουρανού – του έβδομου πλανήτη, που ανακαλύφθηκε από τον πατέρα του, Sir William Herschel.

Έκανε πολλές συνεισφορές στην επιστήμη της φωτογραφίας και ερεύνησε την δυσχρωματοψία καθώς και την χημική δύναμη των υπεριωδών ακτίνων.

Το blueprint είναι ένα σχεδιάγραμμα ενός τεχνικού ή ενός μηχανικού σχεδίου που αναπαράγονται χρησιμοποιώντας μια διαδικασία εκτύπωσης επαφής σε φύλλα ευαίσθητα στο φως.

Εισήχθη από τον Sir John Herschel το 1842. Η διαδικασία επέτρεψε την ταχεία και ακριβή παραγωγή απεριόριστου αριθμού αντιγράφων.

Χρησιμοποιήθηκε ευρέως για πάνω από έναν αιώνα για την αναπαραγωγή σχεδίων προδιαγραφών που χρησιμοποιούνται στις κατασκευές και τη βιομηχανία.

Η διαδικασία του σχεδιαγράμματος χαρακτηρίστηκε από λευκές γραμμές σε μπλε φόντο, αρνητικό του αρχικού.

Η διαδικασία δεν ήταν σε θέση να αναπαράγει χρώμα ή αποχρώσεις του γκρι.

Η διαδικασία είναι πλέον ξεπερασμένη. Αντικαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό από τα μεγάλου μεγέθους ξηρογραφικά φωτοτυπικά.

Ο όρος blueprint συνεχίζει να χρησιμοποιείται αναφερόμενος σε οποιαδήποτε κάτοψη και έχει αντικατασταθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου με ψηφιακά κατασκευαστικά σχέδια με τη βοήθεια υπολογιστήρων.

Ο Χέρσελ έκανε πολλές σημαντικές συνεισφορές στην φωτογραφία.

Έκανε βελτιώσεις στις φωτογραφικές διαδικασίες, ενώ επινόησε την διαδικασία της κυανοτυπίας, και παραλλαγές της, όπως η  χρυσοτυπία.

Πειραματίστηκε με κάποια αναπαραγωγή χρωμάτων, σημειώνοντας ότι οι ακτίνες διαφορετικών τμημάτων του φάσματος έτειναν να προσδίδουν το δικό τους χρώμα σε ένα φωτογραφικό χαρτί.

Ο Herschel έκανε πειράματα χρησιμοποιώντας φωτοευαίσθητα γαλακτώματα χυμών λαχανικών, που ονομάζονται φυτοτυπίες, γνωστά και ως ανθοτυπίες.

Ο Herschel ανακάλυψε αρχικά τη διαδικασία της πλατίνας με βάση τη φωτοευαισθησία των αλάτων της πλατίνας, που αναπτύχθηκε αργότερα από τον William Willis.

Ο Χέρσελ επινόησε τον όρο φωτογραφία το 1839.Ήταν επίσης ο πρώτος που εφάρμοσε τους όρους αρνητικό και θετικό στη φωτογραφία.

Ο Χέρσελ παντρεύτηκε την ξαδέρφη του Μάργκαρετ Μπρόντι Στιούαρτ στις 3 Μαρτίου 1829 στο Εδιμβούργο και απέκτησαν 12 παιδιά.

Αριθμητικές Ιδιότητες της Τριάδας

Όπως είπαμε στο προηγούμενο άρθρο για το 3, τώρα θα ασχοληθούμε με τις αριθμητικές ιδιότητες αυτού του αριθμού.

https://xromata.com/?p=1314

Κάποιες από τις αριθμητικές ιδιότητες  του τρίτου αριθμού τις έχουμε αναφέρει ξανά στο παρελθόν.

Εδώ τις έχουμε συγκεντρωμένες και μας προκαλούν τον θαυμασμό. ‘Εχουμε και λέμε λοιπόν:

Το 3 είναι ο πρώτος περιττός αριθμός.

Διαιρέτες του είναι: 1, 3  

Το 3 είναι ο μόνος αριθμός που ισούται με το άθροισμα όλων των όρων κάτω από αυτόν. (3 = 2 + 1)

Είναι επίσης ο μόνος αριθμός του οποίου το άθροισμα του με τους αριθμούς που είναι κάτω από αυτόν ισούται με το γινόμενό τους. (1 + 2 + 3 = 1 x 2 x 3)

Το 3 είναι κατά προσέγγιση ο αριθμός του pi (π): (3.1415…)

[Η περιφέρεια του κύκλου είναι ελαφρώς περισσότερη από τρεις φορές όσο η διάμετρός του. Η ακριβής αναλογία ονομάζεται π.]

Είναι ο πρώτος μονός αριθμός μετά την μονάδα, και ο μόνος πρωταρχικός τριγωνικός αριθμός.

Το 3 είναι ο τέταρτος αριθμός της σειράς Fibonacci, συμπεριλαμβανομένου του 0

(ο οποίος σχηματίζεται από τους τρεις πρώτους αριθμούς: 0, 1, 1, 2, 3).

Είναι ο μικρότερος αριθμός πλευρών που μπορεί να έχει ένα απλό πολύγωνο:

ένα τρίγωνο.

Τρία από τα 5 πλατωνικά στερεά έχουν τριγωνικές όψεις: Τετράεδρον, οκτάεδρον, εικοσάεδρον.

Τρία από τα 5 πλατωνικά στερεά έχουν κορυφές όπου συναντώνται τρεις όψεις: Τετράεδρο, κύβος, δωδεκάεδρο.  

Μόνο τρεις τύποι πολυγώνων περιλαμβάνουν τις όψεις των 5 πλατωνικών στερεών: Τρίγωνο, τετράγωνο, πεντάγωνο.

Τρία είναι ο πρώτος αριθμός που δηλώνει το σύνολο – αρχή, μέση και τέλος-.

Υπάρχουν τρία είδη τριγώνων – ισόπλευρα, ισοσκελή και σκαληνά .

Υπάρχουν τρεις γωνίες –η οξεία, η αμβλεία, η ορθή.

Θα επανέλθουμε λίαν συντόμως για το 3 και τις τριαδικότητες του.

Ο χρωματισμός των ψαριών (Β)

Ξεκινήσαμε πριν λίγο καιρό να μιλάμε για τον χρωματισμό των ψαριών.

https://xromata.com/?p=12992

Τώρα θα δούμε κάποιους παράγοντες που επιδρούν στην αλλαγή της έντασης των χρωμάτων τους ή ακόμα και στην αλλαγή του ίδιου του χρώματος τους.

Γήρανση:

Κάθε ψάρι γεννιέται με έναν σταθερό αριθμό χρωματοφόρων κυττάρων, με αυτόν τον αριθμό να παραμένει σχετικά σταθερός σε όλη του τη ζωή.

Καθώς τα ψάρια γερνούν και μεγαλώνουν, αυτά τα χρωματοφόρα πρέπει να καλύπτουν μεγαλύτερη επιφάνεια του δέρματος και απλώνονται, επομένως σε μερικά ψάρια υπάρχει η τάση το χρώμα να γίνεται πιο χλωμό (λόγω της λιγότερης πυκνότητας των χρωματοφόρων) ή να κατακερματιστεί.

Αλλαγή χρώματος.:

Το χρωματοφόρο είναι ένα πολύ διακλαδισμένο κύτταρο με προεξοχές σαν δάχτυλα, μέσα στο οποίο μπορεί να μετακινηθεί η χρωστική ουσία.

Δύο ακραίες θέσεις είναι:

α). να εξαπλωθεί η χρωστική σε όλο το χρωματοφόρο, οπότε στην περίπτωση αυτή ολόκληρο το χρωματοφόρο κύτταρο είναι η χρωστική ουσία.

β). να συγκεντρωθεί η χρωστική ουσία σε μια περιοχή μέσα στο κύτταρο, με αποτέλεσμα η περιοχή του κυττάρου χωρίς χρωστική να φαίνεται διαμπερής /διάφανη και να αναφαίνεται το χρώμα πίσω από αυτήν (συνήθως χλωμό ή σκούρο).

Η κατανομή της χρωστικής μέσα στο κύτταρο επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες.

Εάν δεν χορηγηθούν τροφές που περιέχουν ενισχυτικά χρώματος, τα χρωματοφόρα μπορεί να μην γεμίσουν με χρωστική ουσία και τα ψάρια να φαίνονται χλωμά ή με κακό χρωματισμό.

Όταν τα χρωματοφόρα γεμίζουν με χρωστική ουσία, οποιαδήποτε περίσσεια θα κυκλοφορήσει μέσω του σώματος πριν απελευθερωθεί στα κόπρανα.

Τα συστατικά ενίσχυσης του χρώματος στις τροφές ψαριών μπορεί να είναι είτε φυσικά είτε τεχνητά, αλλά όλα αποτελούν πηγή των χρωστικών που αναφέρθηκαν προηγουμένως.

Φυσικά συστατικά που είναι πλούσια σε χρωματικές χρωστικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα ψάρια περιλαμβάνουν κριλ, σπανάκι, φύκια σπιρουλίνα και καρότο.

Αυτά τα συστατικά επιλέχθηκαν ειδικά στις ιχθυοτροφές  για τη βελτιστοποίηση του χρώματος των ψαριών.

Το νευρικό σύστημα και το ορμονικό σύστημα:

Σε ορισμένα είδη ψαριών υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορούν να ελέγξουν την κατανομή  της χρωστικής στα χρωματοφόρα κύτταρα, επιτρέποντάς τους να αλλάξουν το χρώμα τους για καμουφλάζ ή επίδειξη.

Ποιότητα νερού:.

Διαφορετικές συνθήκες μπορεί να έχουν σημαντική επίδραση στην κατανομή της χρωστικής.

Τα αυξημένα επίπεδα ρύπων όπως η αμμωνία, τα νιτρώδη άλατα και το χλώριο τείνουν να προκαλούν τη συγκέντρωση της χρωστικής ουσίας, με αποτέλεσμα τα ψάρια να γίνονται πιο απαλόχρωμα ή πιο σκούρα.

Το pH και η σκληρότητα του νερού μπορούν επίσης να επηρεάσουν το χρώμα του ψαριού.

Χρώμα φόντου:.

Τα ψάρια τείνουν να προσαρμόζουν το χρώμα τους ηθελημένα ή ακούσια, προκειμένου να είναι λιγότερο εμφανή στο φόντο.

Τα είδη πλατύψαρα που ζουν γύρω από τις βρετανικές ακτές είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα, με πολλά να προσαρμόζουν το χρώμα τους για να μιμούνται το θαλάσσιο υπόστρωμα.

Όταν προστεθούν σε ένα ενυδρείο, πολλά φάρμακα θα οδηγήσουν σε μια αισθητή αλλαγή στο χρώμα ενός ψαριού.

Η προσθήκη αλατιού είναι ένα καλό παράδειγμα και για τα ψάρια του γλυκού νερού που μπορούν να το ανεχθούν θα έχει ως αποτέλεσμα το ξεθώριασμα του χρώματος.

Οι κυπρίνοι και τα χρυσόψαρα που έχουν ζήσει σε μια πράσινη λίμνη πλούσια σε φύκια για κάποιο χρονικό διάστημα είναι συνήθως έντονα χρωματισμένα λόγω εν μέρει των συνθηκών χαμηλότερου φωτισμού και εν μέρει της επίδρασης που έχουν τα φύκια στο νερό.

Τα ψάρια του κρύου νερού είναι συνήθως στα καλύτερά τους χρωματικά αποτελέσματα το φθινόπωρο και τον χειμώνα, όταν η χαμηλή θερμοκρασία κάνει τη χρωστική ουσία τους σε ένα χρωματοφόρο να εξαπλωθεί σε όλο το κύτταρο.

Στα μέσα του καλοκαιριού, όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ ζεστές, συμβαίνει το αντίστροφο και τα ψάρια φαίνονται λιγότερο έντονα χρωματισμένα.

Το θέμα του χρωματισμού των ψαριών είναι συναρπαστικό.

Η γενετική οποιουδήποτε ψαριού παίζει ίσως τον κύριο ρόλο στο χρώμα που θα εμφανιστεί το ψάρι, αλλά υπάρχουν και άλλοι μεταβλητοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν – και τους οποίους μπορούμε να προσαρμόσουμε.

Ας ελπίσουμε ότι αυτό το άρθρο θα σας έχει δώσει κάποια εικόνα για το γιατί τα ψάρια του ενυδρείου σας έχουν το χρώμα που έχουν – και γιατί αυτό το χρώμα μπορεί να αλλάξει σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

Συνέντευξη με τα χρώματα

[ριε΄]

Το Πράσινο στα τσάκρας

και στο χρωμοτέστ του Λούσερ

[στ΄]

-Εδώ και πάλι το Πράσινο χρώμα Άνθρωπε. Συνεχίζω την αυτοπαρουσίασή μου από το σημείο στο οποίο είχα μείνει.

Σου είχα πει πως το πράσινο συμβολίζει την νόηση και είναι το χρώμα της σκέψης και της θέλησης και ότι στην ψυχολογία εκφράζεται σαν ενεργός βούληση, αποτελεί έκφραση σταθερότητας, εμμονής και αντίστασης στις αλλαγές.

Κάπως έτσι και πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στα ενεργειακά κέντρα, τα τσάκρας, όπου είμαι το Αναχάτα ή τσάκρα της καρδιάς, που έχει πράσινο χρώμα.

Το Αναχάτα, ή τσάκρα της καρδιάς είναι το τέταρτο από τα βασικά τσάκρας.

Αναχάτα σημαίνει ‘αλάβωτος, αχτύπητος, ανίκητος’, όπως ο απρόσβλητος ήχος του ουρανίου βασιλείου, συνδέεται δε με την ισορροπία, την ηρεμία και την γαλήνη.

Βρίσκεται στο κέντρο της σπονδυλικής στήλης, κοντά στο σημείο της καρδιάς.

To αναχάτα, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το τσάκρα της ανώτερης θέλησης, απ’ όπου μπορεί κανείς να παίρνει αποφάσεις, απελευθερωμένος από τα δεσμά των κατωτέρων τσάκρας, («ακολουθώντας την καρδιά του», όπως λέγεται) βασισμένος στον ανώτερο εαυτό του και όχι στα ανεκπλήρωτα συναισθήματα και επιθυμίες της κατώτερης φύσης του.

Σαν τέτοιο, το τσάκρα της καρδιάς σχετίζεται με την αγάπη, την συμπόνια, την φιλανθρωπία προς τους άλλους και την ψυχική ίαση.

Στο ενδοκρινικό σύστημα λέγεται ότι συνδέεται με τον θύμο αδένα, έναν ενδοκρινή αδένα που βρίσκεται στο πάνω μέρος του θώρακα και παίζει σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Αφού βρισκόμαστε ακόμα στην ‘ψυχολογία’ του πράσινου χρώματος, ας ρίξουμε μια ματιά και στο τί λέει γι’ αυτό το χρωμοτέστ του Λούσερ.

Ο Μαξ Λούσερ (Max Lüscher 9 Σεπτεμβρίου 1923 – 2 Φεβρουαρίου 2017) ήταν ένας Ελβετός ψυχοθεραπευτής γνωστός για την επινόηση του ομώνυμου χρωματικού τεστ, ενός εργαλείου για τη μέτρηση της ψυχοφυσικής κατάστασης ενός ατόμου με βάση τις χρωματικές προτιμήσεις του.

Όμως περισσότερα για το έργο του, ίσως μας πει αργότερα ο ίδιος, εάν θα έχουμε χρόνο και τον καλέσουμε στην ‘συνέντευξη με τα χρώματα’.

Τώρα θα δούμε τί μας λέει ο Δρ. Λούσερ για το πράσινο χρώμα στην πιο γνωστή και περιεκτική εργασία του, αυτήν των 8 χρωματικών καρτών.

Το πράσινο των καρτών του χρωμο – τεστ Λούσερ δεν είναι ούτε φωτεινό ούτε σκούρο και ενέχει μια χροιά μπλε.

Αντιπροσωπεύει την φυσιολογική κατάσταση της «ελαστικής έντασης». Εκφράζεται σαν ενεργός βούληση, σαν εγκαρτέρηση και επιμονή. Αποτελεί έκφραση σταθερότητας, εμμονής και προ παντός αντίστασης σε αλλαγές.

Δηλώνει συνέπεια γνώμης, συνεχή αυτογνωσία και τοποθετεί πολύ ψηλά την κτητικότητα σε όλες τις μορφές κατοχής αφού θεωρείται πως η κατοχή αυξάνει και την ασφάλεια και την αυτοεκτίμηση.

Το άτομο που εκλέγει το πράσινο στην πρώτη θέση, θέλει να αυξήσει την βεβαιότητά του σχετικά με την αξία του, είτε εμμένοντας σε μια εξιδανικευμένη εικόνα του εαυτού του, είτε με την παραδοχή των αναμενόμενων από τους άλλους λόγω των μορφών κατοχής (πλούτος, φυσική ανωτερότητα, εκπαίδευση κλπ.)

Αυξάνει την αίσθηση της υπερηφάνειας, της ρυθμιζόμενης ανωτερότητας έναντι των άλλων, της δύναμης του ελέγχου πάνω στα γεγονότα ή τουλάχιστον της αντιμετώπισής τους.

Ελέγχει τις ορμές, την εκλογίκευση, την κριτική ανάλυση και την λογική συνέπεια.

Αυτή η «πράσινη» συμπεριφορά αναζητά καλύτερες συνθήκες (πχ. βελτίωση υγείας ή ωφελιμότερη διαβίωση για τον ίδιο και τους άλλους), έχομε δηλαδή τον μεταρρυθμιστή που τείνει να βελτιώνει τις συνθήκες.

Το άτομο που επιλέγει το πράσινο επιθυμεί κυρίως να υπερισχύσουν οι γνώμες του και να δικαιωθεί σαν αντιπρόσωπος βασικών και αναλλοίωτων αρχών.

Όποιος εκλέγει το πράσινο στην πρώτη θέση επιθυμεί να εντυπωσιάσει. Έχει ανάγκη να αναγνωριστεί και να επιβάλλεται η γνώμη του.

Μετά από όσα είπαμε για την ψυχολογία του πράσινου, γενικά και συνοπτικά, όπως είπα και προηγουμένως, εσείς που προτιμάτε το πράσινο έχετε ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την φύση.

Αντιπαθείτε το χάος και αγωνίζεστε για την σταθερότητα και την εξισορρόπηση.

Καταλαβαίνετε ότι ο χρόνος είναι χρήμα. Η διαχείριση του χρόνου είναι μια δύναμη που γρήγορα της δίνετε προτεραιότητα.

Έχετε περιβαλλοντολογική συνείδηση και συμμετέχετε στα κοινά.

Μιλώντας πιο πριν για το πράσινο στο χρωμο-τεστ του Λούσερ, σου είπα πως το πράσινο του τεστ αυτού ενέχει μια χροιά μπλε.

Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να σου πω Άνθρωπε ότι σε αρκετές γλώσσες το πράσινο και το μπλε θεωρούνται σαν ένα χρώμα και πως και τα δύο τους ονομάζονται με μια και την αυτήν λέξη.

Όχι, δεν αναφέρομαι στην σύγχυση που προκαλεί το τυρκουάζ (ένα χρώμα που είναι συνδυασμός πράσινου και μπλε), όπου ανάλογα με το πιο χρώμα υπερτερεί στην μείξη και παραγωγή του τυρκουάζ θεωρείται πότε σαν γαλαζωπό και πότε σαν πρασινωπό χρώμα.

Αναφέρομαι στα δυο διαφορετικά χρώματα του φάσματος, το πράσινο και το μπλε τα οποία σε πολλές γλώσσες λογίζονται σαν ένα και το αυτό χρώμα, όπως πχ. στην ιαπωνική γλώσσα όπου το χρώμα του δάσους, αλλά και αυτό της θάλασσας καλούνται με την ίδια ονομασία «αόι».

Όμως επειδή μπαίνουμε σε ένα αρκετά ενδιαφέρον και μεγαλούτσικο κεφάλαιο, λέω να σταματήσω τώρα εδώ και να στο αναπτύξω μετά από ένα μικρό διάλειμμα.

Το τρία και οι τριάδες του

(β΄ μέρος),

Την 6^η Ιανουαρίου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί εορτάζουν την βάπτιση του Ιησού και την εμφάνιση της Αγίας Τριάδας κατά την τέλεση του μυστηρίου, δηλαδή την ταυτόχρονη εμφάνιση του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Άσχετα με τα πιστεύω και την θρησκευτικότητα του καθενός μας, η αναφορά αυτή επισημαίνει την σπουδαιότητα του αριθμού 3.

Πριν από έναν χρόνο περίπου, πέρσι τον Φεβρουάριο, ξεκινήσαμε μια αναφορά στον σημαντικό αυτόν αριθμό, χρησιμοποιώντας για οδηγό όσα αναφέρονται για το τρία στον ιστότοπο ‘cosmic core’.

Σας παραθέτουμε και τον σύνδεσμο (link) που σας οδηγεί σε όσα αναφέραμε πέρσι για το τρία.

https://xromata.com/?p=12599

Συνεχίζουμε λοιπόν με όλα τα υπόλοιπα που αφορούν στον αριθμό 3, όπως αναφέρονται στο ‘cosmic core’:

Επειδή ο ιστότοπος μας αφορά στα χρώματα, ξεκινάμε με τις τριάδες των χρωμάτων.

Υπάρχουν τρία χρωματικά συστήματα που καθένα τους έχει τρία βασικά χρώματα.

Το γνωστό μας ανά τους αιώνες σύστημα αφαιρετικής μείξης, το RYB, όπου βασικά χρώματα είναι τα κόκκινο, κίτρινο, μπλε.

Το βασικό χρωματικό σύστημα χρωματικών ακτινοβολιών, σύστημα προσθετικής μείξης RGB το οποίο, που παρ’ ότι χωρίς αυτό δεν υφίστανται τα χρώματα, ανακαλύφθηκε μόλις τους 2-3 τελευταίους αιώνες, με βασικά χρώματα τα κόκκινο, πράσινο, μπλε.

Τρίτο, το μεικτό τυπογραφικό σύστημα CMYK, όπου βασικά χρώματα είναι τα ματζέντα, κίτρινο, κυανό.

Κάθε μια από τις προαναφερόμενες βασικές / πρωτογενείς χρωματικές τριάδες, συμπληρώνεται από μια συμπληρωματική / δευτερογενή χρωματική τριάδα.

Κάθε τριαδικό χρωματικό ζεύγος πρωτογενών και δευτερογενών χρωμάτων συμπληρώνεται από μια τριάδα μη – χρωμάτων, ήτοι φως, σκότος και τις ενδιάμεσες αυτών καταστάσεις (άσπρο, μαύρο, γκρίζα / φαιά).

Συνοπτικά λοιπόν, στα χρώματα έχουμε τα τρία βασικά, τα τρία παράγωγα καθώς και τα τρία μη-χρώματα, συνολικά τρεις ομάδες τριών χρωμάτων.

Με τη σειρά του, κάθε χρώμα έχει τρεις διαστάσεις.

Οι τρεις διαστάσεις των χρωμάτων είναι:

Η Χροιά (Hue)

Η Φωτεινότητα (Lightness  ή value)

Ο Κορεσμός ή Πυκνότητα (Saturation)

Για να ιδωθούν τα χρώματα από έναν οφθαλμό απαραίτητοι είναι τρεις παράγοντες. Τα κωνία, τα ραβδία και οι εντός αυτών οψίνες.

Μετά τις χρωματικές τριάδες, αφού ξεκινήσαμε το άρθρο αυτό αναφερόμενη στην Αγία Τριάδα, ας συνεχίσουμε με τις θρησκευτικές τριαδικότητες.

Στον χριστιανισμό έχουμε την Αγία Τριάδα (Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα)

Στον ινδουισμό η τριαδικότητα εκφράζεται με την Τριμούρτη, δηλαδή τις ανώτερες θεότητες Βράχμα, Βισνού και Σίβα, αλλά και με την Τριντέβι, τις θηλυκές συζύγους / ενέργειες των τριών θεών, ήτοι τις Σαρασβάτι, Λάκσμι και Παρβάτι.

Στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία η τριάδα αποτελείται από την οικογενειακή σχέση των θεοτήτων Ίσις (μητέρα), Όσιρις (πατέρας), Ώρος (υιός)

Στους Ολύμπιους θεούς η τριάδα δηλώνεται ανά ζεύγη, μάλιστα, με τους έξη –πρώτους τη τάξη- θεοποιημένους Τιτάνες:

Δία – Ήρα, Ποσειδώνα – Δήμητρα, Άδη – Εστία.

Πριν προχωρήσουμε στις αριθμητικές ιδιότητες του 3, ας ρίξουμε μια ματιά στον πίνακα των στοιχείων να δούμε τα τρία στοιχεία που ο ατομικός τους αριθμός σχετίζεται με τον αριθμό 3.

Ατομικό αριθμό 3 έχει το λίθιο

Το λίθιο είναι το ελαφρύτερο μέταλλο. Έχει τη χαμηλότερη πυκνότητα οποιουδήποτε μετάλλου και μπορεί να επιπλέει στο νερό.

Το λίθιο καίγεται με έντονη κόκκινη φλόγα. Προστίθεται στα πυροτεχνήματα για να κάνει κόκκινους σπινθήρες.

Ατομικό αριθμό 30 έχει ο ψευδάργυρος

Ο ψευδάργυρος είναι το 24ο πιο κοινό στοιχείο στο φλοιό του πλανήτη. Είναι ένα ζωτικό θρεπτικό συστατικό τόσο για τα φυτά όσο και για τα ζώα.

Ατομικό αριθμό 33 έχει το αρσενικό

Το αρσενικό εμφανίζεται σε τρεις ξεχωριστές στερεές μορφές.

Είναι τοξικό για τη ζωή των ανθρώπων και των ζώων.

Θα συνεχίσουμε λίαν συντόμως με τις αριθμητικές ιδιότητες του τρία.

Τα χρώματα σας εύχονται

Ευτυχισμένο τον Καινούργιο Χρόνο

Τα χρώματα σας εύχονται

Καλές Γιορτές

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

Συνέντευξη με τα χρώματα

[ριδ΄]

Ο ψυχισμός του Πράσινου

[ε΄]

Ας δούμε τον «ψυχισμό» του πράσινου χρώματος όπως ακριβώς καταγράφεται στην «Επιτομή χρωματικών αρμονιών», το Color Harmony Compendium, που είναι ένα εξειδικευμένο βιβλίο για τα χρώματα:

Η μητέρα φύση ξεχωρίζει κάτι το καλό όταν το προσέξει (και το χρησιμοποιεί).

Το πράσινο όχι μόνο αντιπροσωπεύει τη ζωή και την ανάπτυξη, αλλά είναι και το πιο χαλαρωτικό και ηρεμιστικό χρώμα του φάσματος.

Το αίτιο είναι φυσικό.

Σε αντίθεση με τα άλλα χρώματα, το πράσινο εστιάζεται κατ’ ευθεία στον αμφιβληστροειδή χωρίς να διαθλάται, καθιστάμενο έτσι αντιληπτό ιδιαίτερα εύκολα από το μάτι.

Θεωρείται επίσης πως έχει μεγάλες θεραπευτικές δυνάμεις και την ικανότητα να απαλύνει και να αναζωογονεί.

Σύμφωνα με ειδικούς χρωματικούς συμβούλους, άνθρωποι που εργάζονται σε πράσινο περιβάλλον έχουν λιγότερους στομαχόπονους.

Όσο απαλότερο είναι το πράσινο, τόσο περισσότερο ηρεμιστικό είναι.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι τοίχοι πολλών νοσοκομείων βάφονται πρασινογάλανοι, κυριολεκτικά για να καθησυχάζουν ασθενείς και επισκέπτες.

Αυτός είναι και ο λόγος ύπαρξης των ‘green rooms’ (πράσινων δωματίων) στα παρασκήνια των θεάτρων και των τηλεοπτικών θεαμάτων, για να μετριάζουν το άγχος των συμμετεχόντων πριν από την παράσταση.

Η καθησυχαστική ιδιότητα του πράσινου το έκανε να είναι διεθνώς το χρώμα «ασφαλείας», όπως πχ. το «ασφαλές πέρασμα» που σημαίνουν τα πράσινα φανάρια της τροχαίας.

Ανώτεροι αξιωματούχοι υπάλληλοι του Λονδίνου βρήκαν και άλλη επωφελή για την ασφάλεια χρήση του πρασίνου χρώματος:

Έβαψαν σε πράσινη ηρεμιστική απόχρωση την δυσοίωνη (λόγω των πολλών αυτοκτονιών από αυτήν) γέφυρα Blackfriars Bridge και μειώθηκε ο αριθμός των αυτοχείρων που πηδούσαν από αυτήν.

Τα πράσινα μας αποστέλλουν μια ποικιλία μηνυμάτων, ανάλογα με την απόχρωσή τους.

Τα πράσινα της φύσης, που δεν είναι ούτε ανοιχτόχρωμα ούτε σκούρα, αυτά που οι Άγγλοι αποκαλούν Kelly Greens, (η πράσινη απόχρωση που είναι το σύμβολο της Ιρλανδίας) μας φέρνουν στο νου την άνοιξη, την εξοχή, μεταδίδουν ευτυχία και νεανικά συναισθήματα.

Μπορούν όμως να υπαινίσσονται και ανωριμότητα ή έλλειψη εμπειρίας.

Το (σκουρότερο) πράσινο του δάσους, από την άλλη μεριά, είναι το χρώμα των ώριμων δέντρων και αντιπροσωπεύει σταθερότητα και ανάπτυξη, οπότε δεν μας εκπλήσσει πως αυτό το χρώμα χρησιμοποιείται συχνά σε δικηγορικά γραφεία και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Ας μην λησμονούμε πως σαν πράσινο αναφέρεται το χρώμα του χρήματος (βασισμένο στο αμερικάνικο δολάριο που είναι κι’ αυτό πράσινο).

Το λαδί πράσινο (χακολαδί, ακριβέστερα) είναι χρώμα ισχύος γιατί συσχετίζεται με τον στρατό, ενώ το φωτεινό πράσινο της χλόης (grass green) συνδέεται με την νέα ζωή (γέννηση) και κατ’ επέκταση με την γονιμότητα.

Αυτή η ιδιότητά του το έκανε να είναι το αγαπημένο γαμήλιο χρώμα κατά την Αναγέννηση.

Το πράσινο έχει επίσης και κάποιους αρνητικούς συσχετισμούς και ανάλογες εκφράσεις όπως: «πρασινίζεις σαν το μπιζέλι από ζήλεια», μια φράση που έλεγε η Σκάρλετ Ο’ Χάρα, στο «Όσα παίρνει ο άνεμος».

Το ίδιο λέμε, ότι πρασίνισε (ή χλώμιασε) και για κάποιον που υποφέρει από ναυτία.

Παρεμπιπτόντως το chartreuse, το πρασινοκίτρινο χρώμα του ομώνυμου γαλλικού λικέρ, θεωρείται πως είναι μια απόχρωση που συντελεί στο αίσθημα της ναυτίας.

Στην διακόσμηση, πολλές αποχρώσεις του πράσινου αποδεικνύονται αρμονικές στο εσωτερικό του σπιτιού.

Ζωντανές πράσινες χροιές επιφέρουν το αίσθημα της φύσης εντός και δημιουργούν μια απαλή οπτική σύνδεση προς τα έξω του σπιτιού φυλλώματα.

Αυτές οι χροιές έχουν επίσης δροσιστικές και αναθρεπτικές επιδράσεις, κάνοντάς τες ιδιαίτερα ελκυστικές σε κουζίνες και τραπεζαρίες.

Επειδή τα απαλά πράσινα προκαλούν συναισθήματα ηρεμίας, είναι ιδανικά για τους ιδιωτικούς χώρους, όπως λουτρά ή υπνοδωμάτια.

Συνδυάζοντας την γαλήνη που επιφέρει το πράσινο με την υποσυνείδητα επιβαλλόμενη αίσθηση καθαρότητας και αποστείρωσης είναι το προτιμούμενο χρώμα για spa (ιαματικά λουτρά).

Στις συσκευασίες το πράσινο δίνει μια αίσθηση αγνότητας και φρεσκάδας.

Προϊόντα σε πράσινα περιτυλίγματα θεωρούνται πως είναι φυσικά, υγιεινά και φιλικά προς το περιβάλλον.

Επίσης επειδή το πράσινο υπαινίσσεται στυφή γεύση, συχνά χρησιμοποιείται σαν χρώμα μπουκαλιών που περιέχουν κρασιά ή μεταλλικά νερά.

Σκούρα πράσινα σχετίζονται με την σταθερότητα, την ανάπτυξη και υπαινίσσονται υψηλή οικονομική κατάσταση και επιτυχία.

Το πράσινο είναι παγκοσμίως σύμβολο ασφάλειας και σημαίνει επίσης «ελεύθερο πέρασμα».

Άνθρωποι ντυμένοι στα πράσινα θεωρούνται ευγενικοί, αξιόπιστοι και γενναιόδωροι.

Μιλώντας χρωματογραφικά, τί λέει για σας το αγαπημένο σας πράσινο χρώμα;

Εσείς που προτιμάτε το πράσινο έχετε ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την φύση. Θρέφει την ψυχή σας.

Είτε περνώντας τον χρόνο σας στον κήπο, είτε βρίσκοντας δημιουργικούς τρόπους να φέρνετε το έξω μέσα, οι αγαπημένες σας δραστηριότητες περιστρέφονται γύρω από όλα αυτά που μας προσφέρει η Μητέρα Φύση.

Αντιπαθείτε το χάος και αγωνίζεστε για την σταθερότητα και την εξισορρόπηση.

Καταλαβαίνετε ότι ο χρόνος είναι χρήμα.

Η διαχείριση του χρόνου είναι μια δύναμη που γρήγορα της δίνετε προτεραιότητα.

Το επιχειρηματικό σας μυαλό ενισχύεται από την ικανότητά σας να στοχεύετε στο ότι είναι σπουδαιότερο και να υποβαθμίζετε ότι δεν είναι.

Σαν αποτέλεσμα αυτού, σπανίως ιδρώνετε για μικροπράγματα.

Έχετε περιβαλλοντολογική συνείδηση και συμμετέχετε στα κοινά.

Έχετε το ταλέντο να βλέπετε την εικόνα και να κατανοείτε πολλαπλά σημεία της θέασής της.

Οι άλλοι θαυμάζουν την σαφήνειά σας και σέβονται την αντικειμενικότητα και δίκαιη άποψή σας.

Είναι χρώμα ευπροσάρμοστο, πολυποίκιλο, με πολλούς συσχετισμούς και αντιθέσεις. Είναι το χρώμα της αναγέννησης [βλαστοί, άνοιξη], αλλά και της αποσύνθεσης [μούχλα, νεκρική απόχρωση].

Αποτελεί έκφραση σταθερότητας, ασφάλειας και προσδοκίας, αλλά παράλληλα συμβολίζει κίνδυνο.

Μέσα στο πράσινο της βλάστησης και των δασών μπορεί να βρεθεί αφθονία τροφής, υπάρχουν όμως και διάφορα δηλητήρια, μπορεί κανείς να κρυφτεί και να προστατευτεί, αλλά ενεδρεύουν πολλοί κίνδυνοι. Συσχετίζεται με δηλητήρια και οργανικές εκκρίσεις [όπως βλέννες, χολή] και είναι το χρώμα που δίδεται κατά κόρον σε φανταστικά τέρατα, όπως δράκοι, μάγισσες και εξωγήινοι, ίσως γιατί είναι το χρώμα πολλών αμφιβίων και ερπετών, απεχθών για τον άνθρωπο.

Παρ’ ότι πολλά ζώα είναι πράσινα, σαν χρωστική δεν υπάρχει στο ζωικό βασίλειο.

Το πράσινο χρώμα τους οφείλεται σε διάθλαση ακτινοβολιών από φολίδες, λέπια, φτερά ή τρίχωμα.

Αντίθετα είναι το κατ’ εξοχήν χρώμα του φυτικού βασιλείου, αφού πράσινη είναι η χλωροφύλλη, ο βασικός χυλός του φυτικού κόσμου, αντίστοιχος προς το κόκκινο αίμα, του ζωικού

Το πράσινο είναι το χρώμα της αφθονίας και το ίδιο υπάρχει άφθονο στη φύση, όμως είναι ελάχιστες οι φυσικές ύλες που παράγουν πράσινες βαφές, αλλά και αυτές δεν είναι ούτε έντονες, ούτε ανθεκτικές.

Βασικές πηγές παραγωγής πράσινων βαφών είναι ο μαλαχίτης και ο χαλκός.

Όπως το συμπληρωματικό του, το κόκκινο, είναι και αυτό προϊόν οξείδωσης ορισμένων μετάλλων, όπως του χαλκού.

Είναι επίσης το χρώμα ορισμένων φυσικών φαινομένων που φεγγοβολούν στο σκοτάδι [όπως ο φώσφορος].

Στην ψυχολογία εκφράζεται σαν ενεργός βούληση, αποτελεί έκφραση σταθερότητας, εμμονής και αντίστασης στις αλλαγές, ενώ δηλώνει συνέπεια γνώμης και τοποθετεί ψηλά το Εγώ, σε όλες τις μορφές κατοχής, αφού θεωρείται πως η κατοχή αυξάνει την ασφάλεια και την αυτοεκτίμηση. Το πράσινο συμβολίζει την νόηση και είναι το χρώμα της σκέψης και της θέλησης.

Στην ψυχολογία εκφράζεται σαν ενεργός βούληση, αποτελεί έκφραση σταθερότητας, εμμονής και αντίστασης στις αλλαγές, ενώ δηλώνει συνέπεια γνώμης και τοποθετεί ψηλά το Εγώ, σε όλες τις μορφές κατοχής, αφού θεωρείται πως η κατοχή αυξάνει την ασφάλεια και την αυτοεκτίμηση.

Γιατί οι τίγρεις έχουν χρώμα πορτοκαλί;

Πριν από λίγα άρθρα αναφερθήκαμε στο χρώμα της τίγρης, στην ποικιλία των τίγρεων και στις διάφορες πορτοκαλί αποχρώσεις των τίγρεων.

Δεν ασχοληθήκαμε παρά ελάχιστα με το βασικό ερώτημα:

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΙΓΡΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΧΡΏΜΑ.

Ας δούμε τι αναγράφεται για το ερώτημα αυτό στο σχετικό άρθρο της σειράς “Life’s Little Mysteries”.

Κάτω από το ερώτημα υπάρχει σαν υπότιτλος η περιεκτική απάντηση:

«Έχει σχέση με το πώς τις βλέπουν τα θηράματά τους».

Τα χρώματα και τα σχέδια ενός ζώου εξυπηρετούν πολλούς διαφορετικούς σκοπούς, για παράδειγμα να το βοηθήσουν να ζευγαρώσει ή ακόμα και για να προειδοποιήσουν τους θηρευτές του ότι είναι τοξικό κλπ.

Αλλά για τα αρπακτικά που στήνουν ενέδρα όπως οι τίγρεις, η ικανότητα να παραμείνουν αόρατα στο θήραμά τους καθορίζει αν θα φάνε ή θα πεινάσουν.

Λοιπόν, από όλα τα χρώματα που θα μπορούσαν να είναι, γιατί οι τίγρεις έχουν χρώμα πορτοκαλί;

Είναι μια καλή ερώτηση, δεδομένου ότι για τους ανθρώπους, το πορτοκαλί είναι ένα χρώμα που χρησιμοποιείται για αντικείμενα που πρέπει να διακρίνονται καλά από μακριά, πράγματα όπως οι κώνοι κυκλοφορίας, τα γιλέκα ασφαλείας σωσίβια κλπ. Στα μάτια μας, το πορτοκαλί ξεχωρίζει στα περισσότερα περιβάλλοντα, γεγονός που κάνει τις τίγρεις σχετικά εύκολο να εντοπιστούν από εμάς.

Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή διαθέτουμε αυτό που ονομάζεται τριχρωματική όραση. Όταν το φως από έξω εισέρχεται στο μάτι, χτυπά ένα λεπτό στρώμα στο βάθος του οφθαλμού που ονομάζεται αμφιβληστροειδής χιτών.

Ο αμφιβληστροειδής επεξεργάζεται αυτό το εισερχόμενο φως χρησιμοποιώντας δύο τύπους υποδοχέων φωτός: τα ραβδία και τα κωνία.

Τα ραβδία αντιλαμβάνονται μόνο διαφορές μεταξύ φωτός και σκότους και όχι χρωμάτων, και χρησιμοποιούνται κυρίως σε αμυδρό φως.

Τα κωνία είναι αυτά που χρησιμοποιούμε για την αντίληψη των χρωμάτων και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τρεις τύπους: κωνίων, τα μπλε, τα πράσινα και τα κόκκινα. Γι' αυτό η όραση μας ονομάζεται τριχρωματική.

Μπορούμε να δούμε τρία βασικά χρώματα και τους πολύχρωμους συνδυασμούς τους. Μοιραζόμαστε αυτό το είδος όρασης με πιθήκους και κάποια άλλα πιθηκοειδή.

Αλλά τα περισσότερα χερσαία θηλαστικά – συμπεριλαμβανομένων των σκύλων, των γατιών, των αλόγων και των ελαφιών – έχουν διχρωμική χρωματική όραση.

Αυτό σημαίνει ότι οι αμφιβληστροειδείς τους περιέχουν κωνία για δύο μόνο χρώματα: μπλε και πράσινο.

Οι άνθρωποι που λαμβάνουν πληροφορίες μόνο από τα μπλε και πράσινα κωνία θεωρούνται δυσχρωματικοί και δεν μπορούν να διακρίνουν τις κόκκινες και πράσινες αποχρώσεις.

Το ίδιο πιθανότατα ισχύει και για τα διχρωματικά ζώα.

Τα χερσαία θηλαστικά όπως το ελάφι που είναι το κύριο θήραμα της τίγρης και η διχρωμική τους όραση σημαίνει ότι δεν βλέπουν το αρπακτικό ως πορτοκαλί – το βλέπουν ως πράσινο.

Αυτό κάνει την τίγρη πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστεί καθώς κρύβεται πίσω από έναν θάμνο ή έρπει στο γρασίδι.

Αν και οι πράσινες τίγρεις θα ήταν πιθανώς ακόμη πιο δύσκολο να εντοπιστούν, ειδικά από εμάς τους τριχρωματικούς, η χρωματική εξέλιξη απλά δεν λειτουργεί με τα συστατικά που είναι απαραίτητα για την κατασκευή πράσινης γούνας.

Στην ουσία, είναι ευκολότερο να παραχθούν καφέ και πορτοκαλί χρώματα λόγω της βιομοριακής κατασκευής των ζώων παρά να παραχθεί πράσινο.

Αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξέλιξη τείνει να ευνοεί χαρακτηριστικά που βοηθούν ένα είδος να επιβιώσει, γιατί τα θηράματα δεν έχουν εξελίξει την ικανότητα να βλέπουν το πορτοκαλί;

Θα φανταζόμασταν ότι σε έναν εξελικτικό αγώνα εξοπλισμών, μια βελτίωση στην οπτική αντίληψη θα παρείχε στο θήραμα καλύτερα οπτικά συστήματα.

Αλλά φαίνεται να μην υπάρχει εξελικτική πίεση, ιδιαίτερα για τα ελάφια, που είναι το κύριο θήραμα της τίγρης, να γίνουν τριχρωματικά.

Αυτό πιθανώς οφείλεται στο ότι η τίγρης δεν ξέρει ότι έχει πορτοκαλί χρώμα επειδή κι’ αυτή επίσης είναι διχρωματική.