xromata.com


5ος υποτυπος μουσικης συναισθησιας: Χρωμα μουσικων μοτιβων

⊆ April 20th by | ˜ No Comments »

 

Οι διάφοροι τύποι χρωμαισθησίας

 

5ος υποτύπος ακουστικο-οπτικής συναισθησίας

 

Musical modescolour = Το χρώμα μουσικών μοτίβων

 

 

Διαφορετικές μουσικές κλίμακες – στην προκειμένη περίπτωση οι επτά τρόποι, οι επτά τύποι κλίμακας που ο καθένας έχει ξεχωριστά μελωδικά χαρακτηριστικά και ονομάζονται Ιωνική, Δωρική, Φρυγική, Λυδική, Μιξολυδική, Αιολική και Λοκρική – αποτελούν παράδειγμα ακολουθίας που σχετίζεται με τη μουσική που μπορεί να προκαλέσει συναισθησία, προκαλώντας αντιλήψεις διαφορετικών χρωμάτων για κάθε λειτουργία.

 

 

Φαίνεται να είναι ένας πολύ σπάνιος υποτύπος συναισθησίας και είναι λογικό να συναντάται μόνο σε άτομα με γνώση της θεωρίας της μουσικής.

Μπορεί να θεωρηθεί ένας τύπος χρωμαισθησίας και θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί ως παράδειγμα συναισθησίας έγχρωμης αλληλουχίας.

Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι το χρώμα είναι το πιο κοινό συναισθητικό ταυτόχρονο, αλλά θεωρητικά είναι δυνατές και άλλες αντιλήψεις και τα μουσικά μοτίβα μπορεί να προκαλούν σχήματα, γεύσεις, μυρωδιές, χωρικές τοποθεσίες ή ίσως απτικές αισθήσεις.

 

 

Ωστόσο, αυτοί θα ήταν εξαιρετικά σπάνιοι υποτύποι συναισθησίας και δεν είναι γνωστό ότι κάποιος τους έχει αναφέρει ποτέ.

Ακολουθεί μια περιγραφή που γράφτηκε από άτομο με αυτόν τον τύπου συναισθησίας:

«Έχω συναισθησία και βλέπω ανάλογα με την μουσική ακολουθία:

Ιονική: έντονο κίτρινο.

Δωρική: απαλό μπλε.

Φρυγική: σκούρο μωβ με λίγο κόκκινο αλλά όχι αρκετά καφέ.

Λυδική: βαθύ μπλε.

Mιξολυδική: έντονο κόκκινο.

Αιολική: γαλαζοπράσινο/μπλε.

Λοκρική: βαθύ κόκκινο.

Αυτά είναι τα χρώματα που βλέπω όταν παίζω στα διάφορα μοτίβα, αλλά δεν τα βλέπω τόσο πολύ όταν ακούω ένα τραγούδι.

Το κλειδί με το οποίο παίζεται ένα τραγούδι θα τα αλλάξει επίσης.


Topic: Συναισθησία | Tags: None

Εντομα και χρωματα: Περιληψη

⊆ April 15th by | ˜ No Comments »

 

Έντομα και χρώματα

 

Περίληψη

 

Εξετάζοντας τα χρώματα στον κόσμο των εντόμων ας δούμε περιληπτικά τί είναι τα έντομα:

Τα έντομα είναι τα πιο διαφορετικά ένζωα μεταξύ του ζωικού βασιλείου.

 

 

Η ποικιλομορφία των εντόμων αυξάνεται συνεχώς λόγω της γρήγορης προσαρμοστικότητάς τους στις ταχέως μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθήκες.

Η φυσιολογία των εντόμων παίζει ζωτικό ρόλο στην προσαρμογή και στην ανταγωνιστική προσαρμογή στην φύση με άλλα είδη.

 

 

Ο μηχανισμός της όρασης και η εμπλοκή οπτικών χρωστικών, όπως τα χρωμοφόρα ιδιαίτερα στις μύγες, έχουν αποδειχθεί ορόσημα στον τομέα της έρευνας.

 

 

Αυτό επιτεύχθηκε με την ανακάλυψη νέων μονοπατιών που εμπλέκονται στον μηχανισμό ανάπτυξης των χρωστικών.

Ωστόσο, ορισμένες οπτικές χρωστικές και η σχέση τους με διάφορα χρωμοφόρα χρειάζονται περαιτέρω επεξεργασία.

 

 

Συζητείται επίσης ο ρόλος των χρωστικών των εντόμων στην όραση, για την αναγνώριση των ξενιστών, των θηραμάτων και των αρπακτικών.

Πολλές φυσικές χρωστικές ουσίες των εντόμων διερευνώνται συνεχώς για καλύτερες προοπτικές και για την ευημερία του ανθρώπου.

 

 

Η άφθονη διαθεσιμότητα ειδών εντόμων σε όλο τον κόσμο και το ατελείωτο έργο της εξερεύνησης των δυνατοτήτων τους σε μορφολογικό, φυσιολογικό, εξελικτικό και γενετικό επίπεδο έχουν μια τεράστια δυνατότητα να εξερευνήσουν το θέμα της εντομολογίας.

 

 

 

 

Εισαγωγή:

Τα έντομα αντιπροσωπεύουν μια από τις μεγαλύτερες ομάδες ζώων στη γη, που αποτελούν πάνω από 1 εκατομμύριο είδη και εξακολουθούν να καταμετρούνται.  Έχουν πολλούς τροφικούς ρόλους όπως παράσιτα και επικονιαστές στις τροφικές αλυσίδες.

Είμαστε περιτριγυρισμένοι από μια μεγάλη ποικιλία εντόμων που πάντα προσελκύουν την προσοχή μας με τα εντυπωσιακά όμορφα χρωματικά τους σχέδια.

 

 

Η μελάγχρωση βοηθά διάφορα είδη εντόμων σε πολλές βιολογικές δραστηριότητες, όπως το καμουφλάζ, ο μιμητισμός, ο αποσηματισμός ή η προειδοποίηση, η επιλογή για το φύλο και η επικοινωνία μέσω σηματοδότησης.

Εκτός από αυτό, άλλες χρωστικές που παράγονται από τα έντομα εμπλέκονται στη μεταμόρφωση, την ανάπτυξη και τα αναπτυξιακά στάδια του κύκλου ζωής οποιουδήποτε πολύχρωμου εντόμου.

 

 

Υπάρχουν χρωστικές και χρωμοφόρα που είναι γνωστό ότι παίζουν ζωτικό ρόλο στην όραση των εντόμων για τις συνήθεις δραστηριότητες τους.

Είναι ενδιαφέρον το να γνωρίζουμε πώς σχηματίζονται αυτά τα χρώματα στο σώμα των εντόμων.

Εδώ, αντιμετωπίζουμε τις ερωτήσεις που σχετίζονται με τα χρωμοφόρα που βρίσκονται στη χρωστική ουσία των ματιών των εντόμων μαζί με άλλες οπτικές χρωστικές των ματιών.

 


Topic: ζωα και χρωματα, Φύση και χρώματα | Tags: None

Χρωματισμος στην βιολογια: Προειδοποιητικος χρωματισμος

⊆ April 10th by | ˜ No Comments »

 

[Από την σειρά της ‘Britannica’ για τις βιο-χρωστικές]

 

Ο Χρωματισμός στην βιολογία

[ΚΘ΄]

 

Προειδοποιητικός χρωματισμός

 

Χταπόδι με μπλε δακτύλιο: 

Ένα χταπόδι με μπλε δακτύλιο (γένος Hapalochlaena) αναβοσβήνει το μοτίβο του με μπλε δακτύλιους ως προειδοποίηση για το δηλητηριώδες δάγκωμά του.

 

 

Δηλητηριώδης βάτραχος (Dendrobates):

Ορισμένοι σημαίνοντες χρωματισμοί προειδοποιούν ένα τρίτο μέρος για επικίνδυνες ή μη βρώσιμες ιδιότητες του οργανισμού, όπως αγκάθια, δηλητήρια ή άλλα αμυντικά όπλα, επιτρέποντας στον θηρευτή να αποφύγει μια δυνητικά επιζήμια αλληλεπίδραση κατά την επίθεση.

 

 

Το κόκκινο, το μαύρο και το κίτρινο είναι κοινά σε αυτό το πλαίσιο και μπορεί να αντιπροσωπεύουν προειδοποιητικά χρώματα που αναγνωρίζονται από πολλά ζώα.

 

 

Όπως αναφέρθηκε ήδη, ο μιμητισμός του Bates (βατασιανός μιμητισμός) είναι η μίμηση προειδοποιητικού χρωματισμού από καλοήθεις οργανισμούς, οι οποίοι έτσι απολαμβάνουν τουλάχιστον ένα μέρος της προστασίας του είδους του χρωματισμού αυτού.

Ενώ ο μιμητισμός του Bates περιλαμβάνει παραπλανητικό χρωματισμό, η ομοιότητα στον προειδοποιητικό αυτόν χρωματισμό δεν χρειάζεται να παρέχει ψευδείς πληροφορίες.

 

 

Ο μιμητισμός Müllerian (μουλεριανός μιμητισμός) αναφέρεται σε περιπτώσεις στις οποίες πολλά επιβλαβή είδη εμφανίζουν τον ίδιο προειδοποιητικό χρωματισμό, επιτρέποντας έτσι στους πιθανούς θηρευτές να μάθουν και να γενικεύσουν εύκολα το σήμα.

 

 

Ο μαύρος και κίτρινος χρωματισμός των μελισσών και των σφηκών είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα.

 


Topic: ζωα και χρωματα, Φύση και χρώματα | Tags: None

Συνεντευξη με τα χρωματα: Μωβ χρωστικες και βαφες

⊆ April 5th by | ˜ No Comments »

 

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

 

 

Συνέντευξη με τα χρώματα

 

[ρνδ΄]

 

 

Χρωστικές και βαφές του Μωβ χρώματος

 

[ε΄]

 

 

Οι πρώτες βιολετί βαφές που χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο, βρέθηκαν σε προϊστορικές ζωγραφιές σπηλαίων, ήταν φτιαγμένες από τα ορυκτά μαγγάνιο και αιματίτη.

Το μαγγάνιο εξακολουθεί να χρησιμοποιείται και σήμερα από τον λαό Aranda, μια ομάδα ιθαγενών Αυστραλών, ως παραδοσιακή χρωστική ουσία για το χρωματισμό του δέρματος κατά τη διάρκεια των τελετουργιών.

Χρησιμοποιείται επίσης από τους Ινδιάνους Χόπι της Αριζόνα για να χρωματίζουν τελετουργικά αντικείμενα.

Η πιο πορφυρή-μωβ βαφή στον αρχαίο κόσμο ήταν η Τυριανή πορφύρα, φτιαγμένη από ένα είδος θαλάσσιου σαλιγκαριού που ονομάζεται murex, που βρίσκεται στην Μεσόγειο.

Στην δυτική Πολυνησία, οι κάτοικοι των νησιών έφτιαχναν από αχινούς μια βιολετί χρωστική παρόμοια με το μωβ της Τύρου.

Στην Κεντρική Αμερική, οι κάτοικοι έφτιαχναν μια βαφή από ένα διαφορετικό θαλάσσιο σαλιγκάρι, την πορφύρα, που βρισκόταν στις ακτές της Κόστα Ρίκα και της Νικαράγουα.

Οι Μάγια χρησιμοποιούσαν αυτό το χρώμα για να βάφουν υφάσματα για θρησκευτικές τελετές και οι Αζτέκοι το χρησιμοποιούσαν για πίνακες ιδεογραμμάτων, όπου συμβόλιζε την βασιλεία.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι περισσότεροι καλλιτέχνες έφτιαχναν μωβ ή βιολετί χρώμα στους πίνακές τους συνδυάζοντας κόκκινες και μπλε χρωστικές, συνήθως μπλε αζουρίτη ή λάπις-λάζουλι με κόκκινη ώχρα, κιννάβαρη ή μίνιο.

Τα Orcein, ή μωβ βρύα, παρήγαγαν μια άλλη κοινή βιολετί βαφή.

Ήταν γνωστό ότι στους αρχαίους Έλληνες και Εβραίους, παρασκευαζόταν μωβ χρώμα από μια μεσογειακή λειχήνα που ονομαζόταν archil (Roccella tinctoria), σε συνδυασμό με ένα αμμωνιακό υγρό, συνήθως ούρα.

Το Orcein άρχισε να κερδίζει ξανά δημοτικότητα τον 19ο αιώνα, όταν το βιολετί και το μωβ έγιναν το χρώμα του ημιπένθους, που φοριόνταν αφού μια χήρα ή χήρος φορούσε μαύρα για ορισμένο χρονικό διάστημα, πριν αυτός ή αυτή επιστρέψει στα συνηθισμένα χρώματα.

Τον 18ο αιώνα, χημικοί στην Αγγλία, την Γαλλία και την Γερμανία άρχισαν να δημιουργούν τις πρώτες συνθετικές βαφές.

Δύο συνθετικές μωβ βαφές εφευρέθηκαν περίπου την ίδια εποχή.

Το Cudbear αναπτύχθηκε από τον Cuthbert Gordon της Σκωτίας. Η παραγωγή του ξεκίνησε το 1758. Οι λεπτομέρειες κατασκευής του προστατεύονταν προσεκτικά, με έναν τοίχο ύψους δέκα ποδιών χτισμένο γύρω από την εγκατάσταση κατασκευής και το προσωπικό αποτελούμενο από Highlanders ορκισμένους για μυστικότητα.

Το γαλλικό μωβ αναπτύχθηκε στη Γαλλία περίπου την ίδια εποχή. Η προκύπτουσα βαφή ήταν πιο στερεή και σταθερή από άλλες μωβ βαφές.

Το ιώδες κοβαλτίου είναι μια συνθετική χρωστική ουσία που εφευρέθηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και παράγεται με παρόμοια διαδικασία όπως το μπλε και το πράσινο του κοβαλτίου.

Είναι η βιολετί χρωστική ουσία που χρησιμοποιείται συχνότερα σήμερα από καλλιτέχνες, μαζί με το μωβ του μαγγανίου.

Το Mauveine, γνωστό και ως μωβ ανιλίνη και μωβ του Perkin, ήταν η πρώτη συνθετική οργανική χημική χρωστική που ανακαλύφθηκε τυχαία κατά τη διάρκεια μιας προσπάθειας παραγωγής κινίνης το 1856.

Στη δεκαετία του 1950, μια νέα οικογένεια βιολετί συνθετικών οργανικών χρωστικών που ονομάζονται κινακριδόνες εμφανίστηκε στην αγορά.

Αρχικά ανακαλύφθηκαν το 1896, συντέθηκαν το 1936 και κατασκευάστηκαν την δεκαετία του 1950.

Τα χρώματα της ομάδας κυμαίνονται από βαθύ κόκκινο έως βιολετί και έχουν τον μοριακό τύπο C20H12N2O2. Έχουν ισχυρή αντοχή στην ηλιακή ακτινοβολία και στο πλύσιμο και χρησιμοποιούνται σε λαδομπογιές, ακουαρέλες και ακρυλικά, καθώς και σε επιστρώσεις αυτοκινήτων και άλλες βιομηχανικές επικαλύψεις.

Όπως σου είπα Άνθρωπε, παραγωγή μωβ χρωστικών γίνεται και από θαλάσσιους υπηκόους του ζωικού βασιλείου, δηλαδή θαλάσσια κοχύλια, σαλιγκάρια και αχινούς με πιο γνωστά τα murex της ανατολικής Μεσογείου και δη της Τύρου.

Αυτοί οι ζωικοί οργανισμοί δεν έχουν οι ίδιοι μωβ χρώμα, αλλά εκκρίσεις από τις οποίες με ειδική επεξεργασία παράγονται οι μωβ χρωστικές.

Όμως στις αντίπερα όχθες του Ειρηνικού ωκεανού υπάρχουν οι μωβ αχινοί που το χρώμα τους είναι μωβ.

Δεν μιλάω για του συνηθισμένους αχινούς όπου οι θηλυκοί -σε αντίθεση με τους κατάμαυρους αρσενικούς- εμφανίζουν εξ αντανακλάσεως καφέ, πράσινα και μωβ χρώματα.

Μιλάω για αχινούς που το χρώμα τους είναι από μωβ έως πορφυρό.

Μιλώντας για τους μωβ αχινούς ας αναφερθούμε και σε άλλα είδη μωβ ζώων, που ούτως ή άλλως σπανίζουν αρκετά.

Συνήθως μωβ χρώμα παρουσιάζουν κάποια έντομα και αρκετά πουλιά.

Όμως το μωβ χρώμα των πουλιών (όπως και των περισσοτέρων εντόμων) εμφανίζεται λόγω της αντανάκλασης και διάθλασης του φωτός που εξοστρακίζεται ανάμεσα στις φολίδες, τα φτερά και τα λέπια των ζώων αυτών, αφού όπως είναι γνωστό μωβ και μπλε χρωστικές δεν υφίστανται στο ζωικό βασίλειο.

Μωβ χρώμα στο ζωικού βασίλειο εμφανίζουν οι μέλισσες ξυλοκόποι (carpenter bees) που είναι το μεγαλύτερο είδος μελισσών, ιθαγενές της Ευρώπης και της Ασίας.

Στα πουλιά μωβ χρώμα εμφανίζει στην πλάτη του το ψαρόνι της υποσαχάριας Αφρικής και το βιολετί sabrewing (ένα είδος κολίμπρι με πράσινη ράχη και μωβ στήθος) που βρίσκεται στην κεντρική Αμερική.

Εκτός από αυτό, υπάρχουν επίσης και αρκετά άλλα είδη κολίμπρι που παρουσιάζουν μωβ ή πορφυρό χρώμα.

Στην κεντρική Αμερική βρίσκεται επίσης και ο αυτοκρατορικός παπαγάλος της Αμαζονίας ο οποίος εμφανίζεται στην εθνική σημαία της Δομινίκας (νησιωτικής χώρας της Καραϊβικής), καθιστώντας την τη μοναδική εθνική σημαία στον κόσμο με βιολετί χρώμα επάνω της.

Εκτός από τα πουλιά τα έντομα και τα σκαθάρια υπάρχουν και (ελάχιστα) άλλα ζώα που εμφανίζουν μωβ χρώμα, κυρίως θαλάσσια, όπως οι πορφυροί αχινοί που αναφέρθηκαν προ ολίγου, αστερίες, μέδουσες και θαλάσσιοι γυμνοσάλιαγκες, μέδουσες και θαλάσσιες ανεμώνες που παρ’ ότι τις θεωρούμε σαν θαλάσσια φυτά στην πραγματικότητα ανήκουν στο ζωικό βασίλειο. Υπάρχουν επίσης και κάποια μωβ βατράχια.

Σου θυμίζω πως κάπου στις αρχές της συνέντευξης σου έχει αναφερθεί Άνθρωπε πως υπάρχουν ζώα που το αίμα τους δεν είναι κόκκινο αλλά έχει μωβ χρώμα, που οφείλεται στην αιμοερυθρίνη που υπάρχει στο αίμα τους αντί για αιμοσφαιρίνη, η οποία είναι άχρωμη μεν, αλλά όταν οξυγονούται παίρνει βιολετί χρώμα.

Τα ζώα αυτά είναι κυρίως θαλάσσιοι σκώληκες και βραχύποδες που το μωβ αίμα τους επιδρά στην εξωτερική τους εμφάνιση, όπως ακριβώς συμβαίνει με το κόκκινο αίμα του ανθρώπου και άλλων θηλαστικών.

Σε αντίθεση με την σπανιότητα του μωβ χρώματος στο ζωικό βασίλειο, το μωβ χρώμα αφθονεί στο φυτικό βασίλειο, αλλά σε αυτό θα αναφερθούμε λίαν συντόμως, μετά από ένα μικρό διάλειμμα.

 


Topic: ζωα και χρωματα, μωβ, Συνέντευξη με τα χρώματα, Φύση και χρώματα, χρωστικές | Tags: None

Κακαο

⊆ March 30th by | ˜ No Comments »

 

Κακάο

 

Στο παρελθόν έχουμε μιλήσει για την σοκολάτα, όπως και ιδιαιτέρως για την λευκή σοκολάτα https://xromata.com/?p=14109

Όμως από τί παράγονται οι σοκολάτες όποιο χρώμα και να έχουν;

Από τί άλλο; Από το κακάο.

 

 

Ας δούμε λοιπόν τί ακριβώς είναι το κακάο.

Το κακάο είναι ο ξηρός και μερικώς ζυμωμένος λιπαρός σπόρος του κακαόδεντρου από το οποίο γίνεται η σοκολάτα.

 

 

Με τον όρο σοκολάτα περιγράφεται μία σειρά από προϊόντα που έχουν ως βασικό συστατικό το κακάο.

Η επιστημονική ονομασία του κακαόδεντρου είναι Theobroma cacao («Θεοβρώμα το κακάο») και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις θεός και βρώση, δηλαδή το «φαγητό των θεών».

Οι Αζτέκοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τους σπόρους του κακάο στην διατροφή τους και για να κατασκευάσουν σοκολάτα. Λάτρευαν το δέντρο του κακάο και το θεωρούσαν ως πηγή δύναμης και πλούτου. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακάο σαν μια μορφή νομίσματος.

 

 

Συχνά πωλείται ως σκόνη κακάο, μια ξηρή σκόνη που γίνεται με την άλεση των σπόρων κακάο και την αφαίρεση του βούτυρου κακάο από τα σκούρα καφέ, πικρά στερεά κομμάτια.

Το ίδιο το κακάο έχει μια εξαιρετικά πικρή γεύση.

Το κακάο φαίνεται να είναι αφέψημα με ευεργετικές συνέπειες στην υγεία του ανθρώπου.

Είναι μια από τις πιο πλούσιες τροφές σε πολυφαινόλες.

 

 

Σημαντικός αριθμός επιστημονικών μελετών παρουσιάζουν το κακάο να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών * και προκυανιδινών, συστατικά που έχουν αντιοξειδωτική δράση, παρεμποδίζοντας την οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών και προστατεύουν έτσι από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τη γήρανση.

Ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργία του ήπατος.

 

 

* Τα φλαβονοειδή (flavonoids) αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες χημικές κατηγορίες δευτερογενών ματαβολητών που απαντώνται στο φυτικό βασίλειο. Παρόλο που δεν σχετίζονται με την επιβίωση ενός φυτού, προσδίδουν στα φυτά έντονα χρώματα και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία τους από παθογόνους μικροοργανισμούς, υπεριώδη ακτινοβολία και φυτοφάγα ζώα


Topic: Διατροφή και χρώμα, καφέ, καστανό | Tags: None

Χρωματιστος χρυσος [Β]

⊆ March 25th by | ˜ No Comments »

Χρωματιστός χρυσός

 

[Β]

 

 

Χρώματα χρυσού

 

(συνέχεια)

 

 

 

Ροζ, κόκκινος και ρόδινος χρυσός

Ο ροζ χρυσός είναι ένα κράμα χρυσού-χαλκού που χρησιμοποιείται ευρέως για εξειδικευμένα κοσμήματα.

Ο ροζ χρυσός, επίσης γνωστός ως ρόδινος χρυσός και κόκκινος χρυσός, ήταν δημοφιλής στη Ρωσία στις αρχές του 19ου αιώνα και ήταν επίσης γνωστός ως ρώσικος χρυσός.

 

 

Χρησιμοποιείται συνήθως για βέρες, βραχιόλια και άλλα κοσμήματα.

Αν και τα ονόματα χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά, η διαφορά μεταξύ κόκκινου, ρόδινου και ροζ χρυσού είναι η περιεκτικότητα σε χαλκό:

όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε χαλκό, τόσο ισχυρότερος είναι ο κόκκινος χρωματισμός.

 

 

Ο ροζ χρυσός χρησιμοποιεί τον λιγότερο χαλκό, ακολουθούμενο από το ρόδινο χρυσό, με τον κόκκινο χρυσό να έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε χαλκό. Παραδείγματα κοινών κραμάτων για ροζ χρυσό 18 καρατίων, κόκκινο χρυσό 18 καρατίων, ρόδινο χρυσό 18 καρατίων και κόκκινο χρυσό 12 καρατίων περιλαμβάνουν: Κόκκινος χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 25% χαλκός

Ρόδινος χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 22,25% χαλκός, 2,75% ασήμι

Ροζ χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 20% χαλκός, 5% ασήμι

Κόκκινος χρυσός 12 καρατίων: 50% χρυσός και 50% χαλκός

Έως και 15% ψευδάργυρος μπορεί να προστεθεί σε κράματα πλούσια σε χαλκό για να αλλάξει το χρώμα τους σε κοκκινωπό κίτρινο ή σκούρο κίτρινο.

Ο κόκκινος χρυσός 14 καρατίων, που βρίσκεται συχνά στη Μέση Ανατολή, περιέχει 41,67% χαλκό.

Η υψηλότερη έκδοση σε καράτια του ροζ χρυσού, γνωστή και ως χρυσός κορώνας, είναι 22 καρατίων.

 

 

Κατά τους αρχαίους χρόνους, λόγω ακαθαρσιών στη διαδικασία τήξης, ο χρυσός είχε συχνά κοκκινωπό χρώμα.

Αυτός είναι ο λόγος που πολλά ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα, καθώς και μερικά κείμενα από τον Μεσαίωνα, περιγράφουν τον χρυσό ως κόκκινο.

 

 

 

Spangold (αστραφτερός / διακοσμητικός χρυσός)

Το Spangold είναι μια οικογένεια κραμάτων από χρυσό, χαλκό και αλουμίνιο είτε σε 18Κ είτε σε 23Κ, τα οποία, όταν θερμαίνονται και ψύχονται σωστά, έχουν ως αποτέλεσμα ένα πολύχρωμο πολυεπίπεδο αστραφτερό φινίρισμα που είναι ελκυστικό ως κόσμημα.

 

 

Το γυαλισμένο κράμα θερμαίνεται σε καυτό λάδι στους 150–200 °C για 10 λεπτά και στη συνέχεια ψύχεται κάτω από τους 20 °C, σχηματίζοντας μια αστραφτερή επιφάνεια καλυμμένη με μικροσκοπικές πτυχές.

Το κράμα από 76% χρυσό, 19% χαλκό και 5% αλουμίνιο αποδίδει ένα κίτρινο χρώμα. Το κράμα από 76% χρυσό, 18% χαλκό και 6% αλουμίνιο είναι ροζ.

 

Πράσινος χρυσός (Electrum)

Ο πράσινος χρυσός ήταν γνωστός στους αρχαίους Πέρσες ήδη από το 860 π.Χ. με το όνομα ήλεκτρο (electrum), ένα φυσικό κράμα αργύρου και χρυσού.

 

 

 

Ωστόσο, το ήλεκτρο χρησιμοποιήθηκε ακόμη και χιλιάδες χρόνια πριν, τόσο από τους Ακκάδιους όσο και από τους Αρχαίους (όπως αποδεικνύεται από το Βασιλικό Νεκροταφείο στην Ουρ).

Ακόμη και οι κορυφές ορισμένων αιγυπτιακών πυραμίδων ήταν γνωστό ότι ήταν καλυμμένες με λεπτά στρώματα ήλεκτρου.

Στην πραγματικότητα εμφανίζεται ως πρασινοκίτρινο παρά ως πράσινο.

 

 

Τα καμένα σμάλτα προσκολλώνται καλύτερα σε αυτά τα κράματα παρά στον καθαρό χρυσό.

Το κάδμιο μπορεί επίσης να προστεθεί σε κράματα χρυσού για να δημιουργήσει ένα πράσινο χρώμα, αλλά υπάρχουν ανησυχίες για την υγεία σχετικά με τη χρήση του, καθώς το κάδμιο είναι εξαιρετικά τοξικό.

Το κράμα από 75% χρυσό, 15% ασήμι, 6% χαλκό και 4% κάδμιο αποδίδει ένα σκούρο πράσινο χρώμα.

 

Γκρίζος χρυσός  

 

Τα κράματα γκρίζου χρυσού κατασκευάζονται συνήθως από χρυσό και παλλάδιο. Μια φθηνότερη εναλλακτική που δεν χρησιμοποιεί παλλάδιο γίνεται με την προσθήκη αργύρου, μαγγανίου και χαλκού στον χρυσό σε συγκεκριμένες αναλογίες.

 

(συνεχίζεται)


Topic: κόκκινο, μεταλλικά χρώματα, ορυκτα και χρωματα, Πράσινο, ροζ | Tags: None

Ταννινες

⊆ March 20th by | ˜ No Comments »

 

Ταννίνες

 

 

 

Μιλώντας για βιο-χρωστικές ουσίες συχνά διαβάζουμε να αναφέρονται και οι ταννίνες, οι οποίες αν και μοιάζουν και έχουν την ικανότητα βαφής, δεν κατατάσσονται στις βιο-χρωστικές και δεν θεωρούνται χρωστικές ουσίες ακριβώς. 

Τί είναι λοιπόν οι ταννίνες;

Οι ταννίνες (αγγλ.: tannins), αποτελούν σημαντική κατηγορία πολυφαινολικών ενώσεων οι οποίες έχουν χαρακτηριστική πικρή γεύση και απαντώνται σε αφθονία στη Φύση.

 

 

Χημικώς, είναι συνυφασμένες και συνδεδεμένες με ορισμένες πρωτεΐνες και άλλες οργανικές ενώσεις, όπως π.χ. αμινοξέα και αλκαλοειδή. Έχουν συνήθως μοριακά βάρη που κυμαίνονται μεταξύ 500 και 3.000.

Απαντώνται πολύ συχνά στους καρπούς πάρα πολλών φυτικών ειδών, ιδίως των ειδών της δρυός (Querqus sp.) και της καστανιάς, στον φλοιό της ψευδοακακίας (Robinia sp.), στο τσάι κ.α.

Υπάρχουν επίσης στις ρίζες, στον φλοιό, στους καρπούς και στα φύλλα των τροπικών ειδών Acacia και Quebracho.

 

 

Είναι ουσίες γνωστές στον άνθρωπο από τα πανάρχαια χρόνια (αρχαία Αίγυπτος, Ελλάδα και Κίνα).

Στις μέρες μας έχουν άφθονες χρήσεις.

Έχουν την ιδιότητα να εμποδίζουν τη σήψη (σάπισμα) των δερμάτων και χρησιμοποιούνται ευρέως στη βυρσοδεψία, στη φαρμακευτική ως σκευάσματα για φάρμακα, και στην την παρασκευή μελανιού.

 

 

Γενικότερα οι ταννίνες (ταννικά οξέα) είναι σύνθετες χημικές ουσίες που απαντώνται στη φύση που βρίσκονται στα φυτά.

Αυτές οι πολυφαινόλες προανθοκυανιδίνης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες σε μια ποικιλία αγγειακών φυτών, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων (ιδιαίτερα των σταφυλιών), των τσαγιών, των οσπρίων και των χόρτων.

Η γεύση τους είναι αρκετά έντονη ή καυστική, παρέχοντας τη χαρακτηριστική στυφότητα που συνδέουν οι άνθρωποι με τα κόκκινα κρασιά, τα τσάγια και τα άγουρα φρούτα.

 

 

 

Επιπλέον, οι ταννίνες χρησιμοποιούνται στη βαφή υφασμάτων και στη βυρσοδεψία δερμάτινων προϊόντων.

Η πιο γνωστή όμως χρήση – εφαρμογής τους είναι στα ξύλινα δρύινα βαρέλια, όπου κατά την παλαίωση (γήρανση) του κρασιού, ευεργετικές ουσίες του ξύλου,

 

 

συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων οινολογικών ταννινών υδρολύονται με αργό ρυθμό και εκχύνονται μέσα στο κόκκινο κρασί.

 


Topic: βαφές, καφέ, καστανό, Φύση και χρώματα, χρωστικές | Tags: None

Συνεντευξη με τα χρωματα [ρνγ΄]: ψυχολογια του μωβ κατα Λουσερ

⊆ March 15th by | ˜ No Comments »

 

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

 

 

 

 

Συνέντευξη με τα χρώματα

 

[ρνγ΄]

 

 

H ψυχολογία του Μωβ κατά το χρωμοτέστ 

του Λούσερ

 

[δ΄]

 

 

-Άνθρωπε, μόλις σου μίλησα για μένα και τον ψυχισμό που σου προκαλώ, εγώ το μωβ χρώμα.

Κανονικά πρέπει να προχωρήσω παρά πέρα, όμως δεν αισθάνομαι πως ολοκλήρωσα με τα ψυχολογικά μου εάν δεν σου αναφέρω την θέση μου στο τεστ και τις κάρτες Λούσερ.

Μάλλον θα ακούσεις και πάλι αυτά που σου ανέφερα προηγουμένως, όμως πιο αναλυτικά και επεξηγηματικά σε κάποια σημεία.

Κατ’ αρχάς, αν και έχουμε πει γι’ αυτόν, θα σου θυμίσω εν συντομία ποιος είναι ο Λούσερ και οι κάρτες του.

Ο Μαξ Λούσερ ήταν ένας Ελβετός ψυχοθεραπευτής που ασχολήθηκε με την ψυχολογία των χρωμάτων και το 1947 εφηύρε το ομώνυμο χρωμοτέστ, όπου ανάλογα με την σειρά προτίμησης επιλογής η απόρριψης χρωματικών καρτών γίνεται ψυχολογική ανάλυση του εξεταζόμενου.  

Το συγκεκριμένο μωβ του τεστ, προσωπικά θα το αποκαλούσα μάλλον πορφυρό γιατί πρόκειται για ένα κοκκινωπό (ρόδινο) μωβ.

Γενικότερα όμως το μωβ, όπως ήδη έχει ειπωθεί,  πρόκειται για ένα μίγμα κόκκινου και μπλε που, αν και είναι ένα ξεχωριστό χρώμα, εν τούτοις διατηρεί κάτι από τις ιδιότητες των δυο αυτών χρωμάτων, παρ’ ότι χάνεται η σαφήνεια του σκοπού τους μέσα σ’ αυτήν την ένωση.

Το μωβ επιχειρεί να ενοποιήσει την ορμητική κατάκτηση του κόκκινου με την ήπια παράδοση του μπλε.

Το άτομο που δείχνει προτίμηση για το μωβ θέλει να φθάσει σε μια «μαγική» σχέση από την οποία όχι μόνο γοητεύεται το ίδιο, αλλά θέλει να γοητέψει και τους άλλους. Να ασκήσει ένα είδος «μαγείας» επάνω τους.

Το μωβ μπορεί να οδηγήσει σε μια ενορατική και ευαίσθητη κατανόηση, είναι όμως κάπως μη πραγματικό με την έννοια της ανικανότητας προς διαφοροποίηση ή με την έννοια του άλυτου δισταγμού, πράγμα που και στις δυο περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε ανευθυνότητα.

Ένας άνθρωπος μη κατασταλαγμένος πνευματικά ή συναισθηματικά μπορεί να προτιμήσει το μωβ.

Το 75% νεαρών ατόμων της προεφηβικής ηλικίας δείχνει προτίμηση στο μωβ χρώμα. Η προτίμηση των παιδιών αυτών για το μωβ χρώμα οφείλεται στο γεγονός ότι γι’ αυτά ο κόσμος παραμένει ένας μαγικός κόσμος στον οποίο αρκεί να τρίψουν το λυχνάρι του Αλαντίν και τα πάντα θα γίνουν όπως θέλουν.

Αυτή είναι μια στάση που έχει οπωσδήποτε καλές πλευρές γι’ αυτή την ηλικία!

Η προτίμηση του μωβ δείχνει άτομα που έχουν ανάγκη από κατανόηση, λεπτό χειρισμό και τρυφερότητα, που μπορούν να γαληνέψουν τις ανησυχίες τους.

Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις εγκύους γυναίκες, πολλές από τις οποίες σ’ αυτό το διάστημα αισθάνονται συναισθηματικά ανασφαλείς.

Έρευνες έδειξαν πως η αδενική και ορμονική δραστηριότητα κατά την εγκυμοσύνη τείνει προς μια προτίμηση του μωβ χρώματος.

Στην ίδια προτίμηση οδηγεί και η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς, όταν είναι ψυχοσωματική και όχι αποτέλεσμα ανεπάρκειας ιωδίου.

Μια άλλη ομάδα ατόμων που δείχνει προτίμηση στο μωβ χρώμα, το οποίο εκλέγει συνήθως σαν αναπλήρωση, είναι οι ομοφυλόφιλοι και των δυο φύλων.

Εδώ έχουμε την περίπτωση ανθρώπων που οι συναισθηματικοί τους φόβοι τους οδηγούν στο να δημιουργούν γύρω τους ένα μαγικό τόπο.

Παρ’ αυτά, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό ομοφυλόφιλων ατόμων εκλέγει το μωβ στην πρώτη θέση, δεν πρέπει να συμπεραίνουμε ότι η προτίμηση του μωβ συνεπάγεται υποχρεωτικά ομοφυλόφιλες τάσεις.

Όταν το μωβ εμφανίζεται στην πρώτη θέση επιλογών του εξεταζόμενου ατόμου, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε και να ανακαλύψουμε ποιο γνώρισμα του μωβ εκδηλώνεται.

Πρόκειται για μια προεφηβική ανωριμότητα που μεταφέρθηκε και στην μετέπειτα ζωή;

Στην περίπτωση αυτή το άτομο θα τείνει να είναι μη ρεαλιστής και θα δυσκολεύεται να διακρίνει το πραγματικό από το φανταστικό.

Εάν πρόκειται για αδενική δυσλειτουργία ή για κατάσταση συναισθηματικής ανασφάλειας, τότε το άτομο έχει ιδιαίτερη ανάγκη κατανόησης ή χρειάζεται έναν σύντροφο με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί.

Εάν δεν ισχύει τίποτε από τα προηγούμενα, τότε το άτομο επιθυμεί παραδοχή για την γοητεία που εξασκεί, ή να συγκεντρώσει γύρω του τους άλλους, με τους ιδιαίτερους κι ελκυστικούς τρόπους του. Πρόκειται για άτομο ευαίσθητο και απολαυστικό, αλλά δεν θέλει να εμπλακεί σε μεγάλες ευθύνες.

Όταν το μωβ εμφανίζεται στην όγδοη θέση (τελευταία επιλογή) δηλώνει ότι η επιθυμία για μυστική οικειότητα με κάποιον άλλον έχει απορριφθεί ή καταπιεστεί, είτε γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται εκ των πραγμάτων, είτε γιατί οι συνθήκες είναι τελείως ακατάλληλες.

Αυτό καταλήγει σε μια επιφύλαξη και στην άρνηση να δεσμευτεί κανείς σε μια σχέση προσωπική ή επαγγελματική, μέχρι να μάθει ακριβώς που βρίσκεται και τις ευθύνες που συνεπάγεται η σχέση αυτή.

Η ανάγκη για ταύτιση με το μωβ χρώμα προβάλλεται μάλλον σε αντικείμενα παρά σε ανθρώπους, πράγμα που οδηγεί στην αισθητική απόλαυση, στην ανεξαρτησία της γνώμης και τον προσανατολισμό σε ασχολίες επαγγελματικής ή επιστημονικής φύσης.

Όπως είδαμε το μωβ χρώμα έχει δυο διαφορετικές χροιές που η κάθε μια τους έχει διαφορετικές ψυχολογικές επιδράσεις επάνω σου Άνθρωπε.

Την μια ομάδα των μωβ χροιών, αυτήν με το περισσότερο μπλε, την αποκαλούμε βιολέ (violet), ενώ την άλλη που κοκκινίζει περισσότερο την αποκαλούμε ρόδινη (purple).

Ας δούμε τώρα τον συγκριτικό συσχετισμό αυτών των δυο υπο-ομάδων του μωβ χρώματος.

Το βιολετί συνδέεται στενά με το μωβ.

Στην οπτική, το βιολετί είναι ένα φασματικό χρώμα: Αναφέρεται στο χρώμα οποιουδήποτε διαφορετικού μεμονωμένου μήκους κύματος φωτός στο βραχύ μήκους κύματος άκρο του ορατού φάσματος (μεταξύ περίπου 380 και 435 νανομέτρων), ενώ το μωβ είναι το χρώμα διαφόρων συνδυασμών κόκκινου, μπλε και ιώδους φωτός, μερικοί από τους οποίους φαίνονται παρόμοιοι παρόμοιο στο ανθρώπινο,

Σε κοινή χρήση, και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για να αναφέρονται σε μια ποικιλία χρωμάτων μεταξύ των μπλε και κόκκινων αποχρώσεων.

Ιστορικά, το βιολετί τείνει να χρησιμοποιείται για πιο μπλε αποχρώσεις και το ρόδινο για πιο κόκκινες αποχρώσεις.

Στον παραδοσιακό χρωματικό κύκλο που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι, το βιολετί και το μωβ τοποθετούνται μεταξύ κόκκινου και μπλε, με το βιολετί να είναι πιο κοντά στο μπλε.

Τοποθετώντας το μωβ στην οπτική επιστήμη, σημειώνουμε τα εξής:

Το ιώδες (μωβ) βρίσκεται στο ένα άκρο του φάσματος του ορατού φωτός, μεταξύ του μπλε φωτός, που έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες, και του υπεριώδους φωτός, που έχει μικρότερο μήκος κύματος και δεν είναι ορατό από τον άνθρωπο.

Τα ιώδη μήκη κύματος είναι μεταξύ 380 και 435 νανόμετρα περίπου.

Τα ιώδη αντικείμενα φαίνονται συχνά σκοτεινά, επειδή η ανθρώπινη όραση γίνεται λιγότερο ευαίσθητη σε τόσο μικρά μήκη κύματος.

Ο λόγος για τον οποίο στους ανθρώπους (τυπικά τριχρωματικά πλάσματα) το ιώδες φως εμφανίζεται ελαφρώς πιο κοκκινωπό σε σύγκριση με το φασματικό μπλε (παρόλο που το φασματικό κόκκινο είναι στο άλλο άκρο του ορατού φάσματος) βάση της «αντίπαλης υπόθεσης» των χρωμάτων, κάτι που δεν θα σου εξηγήσω επί του παρόντος, αλλά κάποια άλλη στιγμή, που θα έλθει η ώρα αυτού του θέματος.

Οι οθόνες υπολογιστήρων και τηλεοράσεων, που χρησιμοποιούν το χρωματικό μοντέλο RGB, δεν μπορούν να παράγουν πραγματικό ιώδες φως αλλά το μιμούνται συνδυάζοντας μπλε φως σε υψηλή ένταση με κόκκινο φως σε μικρότερη ένταση.

Τα αντικείμενα που αντανακλούν το φασματικό βιολετί φαίνονται πολύ σκοτεινά, επειδή η ανθρώπινη όραση είναι σχετικά αναίσθητη σε αυτά τα μήκη κύματος.

Συνεχίζομε οσονούπω…


Topic: μωβ, Συνέντευξη με τα χρώματα, Ψυχολογία και χρώματα | Tags: None

Ερυθρη μετατοπιση (φαινομενο ντοπλερ)

⊆ March 10th by | ˜ No Comments »

 

Ερυθρή μετατόπιση (Φαινόμενο Ντόπλερ)

 

Στο φαινόμενο Ντόπλερ έχομε αναφερθεί στο παρελθόν.

Ας δούμε τί μας λέει γι’ αυτό απλούστερα μια νεανική εγκυκλοπαίδεια:

Φαινόμενο Ντόπλερ ή άλλως Ερυθρή Μετατόπιση ονομάζεται η μετατόπιση των φασματικών γραμμών του φωτός, το οποίο εκπέμπουν οι αστέρες προς την ερυθρή περιοχή του Φάσματος.

 

 

Το φως διαδίδεται με την μορφή κυμάτων.

Το χρώμα των φωτεινών ακτίνων εξαρτάται από το μήκος κύματος τους.

Για παράδειγμα, σε ένα χιλιοστό χωρούν 2500 μήκη κύματος γαλάζιου φωτός, αλλά μόνο 1500 μήκη κύματος ερυθρού φωτός.

Όταν μια κινούμενη φωτεινή πηγή απομακρύνεται από τον παρατηρητή, τα κύματα του φωτός αραιώνουν, γίνονται πιο ερυθρά, ενώ όταν πλησιάζει πυκνώνουν, γίνονται πιο γαλάζια.

 

 

Η μεταβολή του μήκους κύματος του φωτός σε συνάρτηση με την απόσταση και την ταχύτητα της φωτεινής πηγής ονομάζεται ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΝΤΟΠΛΕΡ.

Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον υπολογισμό των ταχυτήτων με τις οποίες κινούνται οι αστέρες(χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.

 

 

Η μελέτη της ερυθρής μετατόπισης  μακρινών ημιαστέρων  απέδειξε ότι απομακρύνονται με ταχύτητες μεγαλύτερες από 200 000 χλμ. ανά δευτερόλεπτο.

Μελετώντας την ερυθρή μετατόπιση θαμπών γαλαξιών ο Αμερικανός αστρονόμος Έντουιν Χαμπλ απέδειξε την θεωρία για την διαστολή του Σύμπαντος.

 


Topic: Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και Φως, κόκκινο, μπλε, Φύση και χρώματα | Tags: None

Χρωματισμος στην βιολογια [ΚΗ’]: Εδαφικη γνωστοποιηση

⊆ March 5th by | ˜ No Comments »

 

[Από την σειρά της ‘Britannica’ για τις βιο-χρωστικές]

 

Ο Χρωματισμός στην βιολογία

[ΚΗ΄]

 

 

Απώθηση – Εδαφική γνωστοποίηση

 

Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, πολλά ζώα υπερασπίζονται μια συγκεκριμένη περιοχή ή περιοχή που περιλαμβάνει τη φωλιά τους ή τον τόπο ωοτοκίας τους.

Πολλά άλλα ζώα υπερασπίζονται εδάφη καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Σε κάθε περίπτωση, ο χρωματισμός είναι συχνά σημαντικός.

Σε είδη στα οποία το καθήκον της εδαφικής άμυνας ολοκληρώνεται σε μεγάλο βαθμό από το ένα φύλο, συνήθως υπάρχει έντονος σεξουαλικός διμορφισμός, το φύλο με πιο έντονα χρώματα είναι αυτό που σημάνει την επικράτεια.

 

 

Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά εδαφικά είδη βρίσκονται στην ποικιλόμορφη οικογένεια ψαριών Cichlidae.

Τα είδη στα οποία το αρσενικό κατέχει μια περιοχή χαρακτηρίζονται από μεγάλα και πολύχρωμα αρσενικά, τα θηλυκά είναι μικρότερα και καμουφλαρισμένα.

Σε εκείνα τα είδη στα οποία το θηλυκό υπερασπίζεται την επικράτεια γίνεται το αντίστροφο.

Σε άλλα είδη τα ψάρια ζευγαρώνουν και μοιράζονται την περιοχή, και υπάρχει μικρός σεξουαλικός διμορφισμός.

 

 

Ο χρωματισμός συχνά απελευθερώνει αγωνιστική συμπεριφορά (πτήση ή επίθεση) σε ζώα της περιοχής και εκφοβίζει τους εισβολείς.

Οι χρωματικές ενδείξεις που αναβοσβήνουν ενός κυρίαρχου χταποδιού είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα μιας οπτικής μάχης στην οποία ο νικητής μπορεί να καθοριστεί με ελάχιστη ή καθόλου σωματική επαφή.

Αν και παρόμοιοι διαφημιστικοί χρωματισμοί μπορεί να συμβάλλουν στην απόσταση μεταξύ των ζώων της περιοχής, η ανομοιότητα στον χρωματισμό μεταξύ των μελών ενός είδους μπορεί να επιτρέψει πιο κοντινή απόσταση.  

 

 

Πολλά ψάρια υφάλου με έντονα χρώματα, για παράδειγμα, υπερασπίζονται περιοχές ή προσωπικούς χώρους.

Σε πολλά από αυτά τα είδη τα νεαρά και τα υποενήλικα, με ριζικά διαφορετικό χρωματισμό από τα ενήλικα, ζουν στην επικράτεια ενός ενήλικα αλλά παραμένουν απαλλαγμένα από επίθεση. Ωστόσο, αφού πάρουν τον ενήλικο χρωματισμό, απομακρύνονται.

 

 

Οι περιοχές λειτουργούν συχνά για να εξασφαλίσουν τον εφοδιασμό τροφίμων. Επειδή τα ανήλικα χρησιμοποιούν διαφορετικά τρόφιμα, δεν αποτελούν απειλή για την προσφορά του ενήλικα. Καθώς τα νεαρά γερνούν, οι διατροφικές τους συνήθειες επικαλύπτουν αυτές του ενήλικα και η αποστασιοποίηση είναι απαραίτητη.

 


Topic: ζωα και χρωματα, Φύση και χρώματα | Tags: None