Τριαδικότητες (14α) [χρωματικές συνομιλίες] – Color Conversations (14a) Trinities
Χρωματικές Συνομιλίες (14α)
Τριαδικότητες
Μιλήσαμε ήδη για την εφαρμογή του δυαδικού νόμου στα χρώματα, αλλά και για την εκδήλωσή του από αυτά. Φυσικά, ο νόμος αυτός εμφανίζεται και σε άλλα σημεία του χρωματικού κόσμου, πέραν των όσων αναφέρθηκαν ήδη. Π.χ. στα ζεύγη των συμπληρωματικών χρωμάτων, που κάθε βασικό χρώμα σχηματίζει ζεύγος με ένα παράγωγο χρώμα, όπου συμπληρώνουν το ένα το άλλο και έτσι έχουμε ανά δυο τα συμπληρωματικά χρώματα.
Επίσης υπάρχει και άλλος διαχωρισμός των χρωμάτων σε δυο θεμελιώδεις κατηγορίες. Στα Χρώματα και στα Μη Χρώματα. Εμείς, συνήθως στον ορισμό «χρώματα» συμπεριλαμβάνουμε όλες τις υπάρχουσες αποχρώσεις καθώς και το λευκό, το μαύρο, τα φαιά και τα γκρίζα. Όμως το άσπρο δεν θεωρείται χρώμα, αλλά αντανάκλαση φωτός, ενώ το μαύρο δηλώνει έλλειψη ή απορρόφηση φωτός, τα δε γκρίζα είναι διαβαθμίσεις της κλίμακας μεταξύ φωτός και σκότους, ενώ τα φαιά (καφετιά κλπ.) είναι μη καθαρές χρωματικές αποχρώσεις. Κοινώς «μουντζούρες».
Έτσι λοιπόν έχουμε από τη μια, τα καθαρά χρώματα της φωτεινής ίριδας (αυτά του ουράνιου τόξου και τις καθαρές προσμίξεις τους) και από την άλλη τα μη – χρώματα, αυτά που εξαρτώνται από τη σχέση φως – σκοτάδι και την μη καθαρή πρόσμιξη των βασικών χρωμάτων.
Επί πλέον η δυαδικότητα είναι πασίδηλη στην μετάδοση του φωτός (άρα και των χρωμάτων) που μεταδίδεται τόσο σαν κυματική ακτινοβολία, όπως επίσης και με τα σφαιρικά φωτόνια.
Color Conversations (14a)
Trinities
We have already talked about the applying of the binary law to colors, but also about its manifestation by them. Of course, this law appears as well elsewhere in the color world beyond what has already been said. Par example in the pairs of complementary colors, where each basic color forms a pair with a derivative color, complementing one another and so we have pairs of two complementary colors.
There is also another separation of colors in two fundamental categories, Colors and Non-Colors. We, usually in the definition "colors" include all the existing shades as well as white, black, gray and brown. But white is not a color, is the reflection of light, while black indicates a lack or absorption of light, and gray is gradient on light and dark shades, while browns are unclear color shades. Commonly "smudge".
Thus, on the one hand, we have the pure colors of visible light (those of the rainbow and their pure mixings) and on the other hand the non-colors, the ones that depend on the light-dark relationship and the non clear mixing of the basic colors.
Additionally, duality is manifested in the transmission of light (and thus colors) transmitted both as wave radiation, as well as spherical photons.
admin is | Topic: δυαδικότητες, Συμπαντικοί νόμοι και χρώματα, συμπληρωματικά χρώματα, Χρωματικές Συνομιλίες | Tags: ακτινοβολία, αντανάκλαση, απορρόφηση, απόχρωση, άσπρο, βασικό, γκρι, δυαδικότητα, κύμα, μαύρο, μη χρώμα, νόμος, παράγωγο χρώμα, σκότος, συμπληρωματικό, φαιό, φως, φωτόνιο
61 Comments, Comment or Ping
admin
Για την Μελίβοια, ΜΙΧΑΗΛ ΑLDEBARAN, λέγεται ότι χλώμιασε τόσο πολύ από την ταραχή της, όταν γλίτωσε από τον σίγουρο θάνατο που της επεφύλασσε η Άρτεμις, ώστε μετονομάστηκε σε Χλωρίς (από το πρασίνισμα του δέρματός της).
Συμφωνώ όμως με τη δική σου άποψη ότι πρόκειται για “μυητικό” όνομα.
Τα δυο αδέρφια (στα οποία “χαρισαν” τελικά τη ζωή ο Απόλλων και η Άρτεμις) πέρασαν πρώτα από το Άργος (που σημαίνει λαμπερό, φωτεινό, αστραφτερό) πριν καταλήξουν στα βασίλειά τους, στη νότιο Πελοπόννησο και οι δυο. Η μεν Χλωρίς μάλιστα, στο πλευρό του συζύγου της Νηλέα (μεγάλη φυσιογνωμία) με τον οποίο απέκτησε 13 γιους (συμβολικός αριθμός που μας ανάγει στο Μυστικό Δείπνο) εκ των οποίων οι 12 σκοτώθηκαν από τον Ηρακλή, εκτός από τον μετέπειτα πάνσοφο Νέστορα.
Έχουμε να κάνουμε καθαρά με “περί Ψυχής” μύηση, αφού στην υπόθεση ανακατεύονται ο Ποσειδώνας (υγρό = ψυχή) και η Ήρα (αήρ = άλλη ψυχική έκφραση).
Εξάλλου το αστραφτερό Άργος δεν είναι άσχετο της ψυχικής υπόθεσης, αφού εκεί έγινε η μεγάλη διαμάχη των δυο θεών (Ποσειδώνα και Ήρας) και τα νερά (ψυχή) έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην περιοχή, πότε με την πληθώρα τους και πότε με την εξαφάνισή τους.
Ο Ποσειδών χρεώνεται επίσης με την πατρότητα του Νηλέα.
Εσύ τα ξέριες μάλλον καλύτερα από εμένα, όμως παραθέτω την παρακάτω παράγραφο για όσους ενδιαφέρονται:
“Ο Ενιππεύς ήταν ο ωραιότερος από τους ποτάμιους θεούς. Τον ερωτεύθηκε στη Θεσσαλία η κόρη του Σαλμωνέα και κατόπιν σύζυγος του Κρηθέα, Τυρώ. Κατά τον Όμηρο η Τυρώ πήγαινε συχνά και έμενε στις όχθες του ποταμού απολαμβάνοντας τη δροσιά των νερών του. Εκεί συνάντησε την Τυρώ ο Ποσειδώνας, που πήρε τη μορφή του Ενιππέα για να την κατακτήσει και απέκτησαν δυο γιους, τον Πελία και τον Νηλέα. (Οδύσσεια λ΄ 249).
Η Τυρώ εγκατέλειψε τον Πελία και τον Νηλέα για να παντρευτεί τον Κρηθέα,, αλλά τους ανακάλυψε και τους ανέθρεψε ένας βοσκός.
Γιος και νόμιμος διάδοχος του βασιλιά της Ιωλκού Κρηθέα και της Τυρώς, κόρης του Σαλμωνέα, ήταν ο Αίσων (πατέρας του Ιάσωνα). Ο αδελφός του Πελίας, παρότι η μητέρα τους ισχυριζόταν ότι τον είχε αποκτήσει από τον Ποσειδώνα, όπως και το Νηλέα, κατέλαβε το θρόνο της Ιωλκού μετά το
θάνατο του Κρηθέα”.
[Ασημόλευκο Άργος (όπου έγινε η πρώτη συγκέντρωση των ανθρώπων από τον πρώτο βασιλά του κόσμου, τον Φορωνέα, γιο του ποταμού Ίναχου και αδελφό της Ιώς. Λατρεία του Μωβ Υάκινθου από τον Αμύκλα. Μετονομασία της Μελίβοιας σε Χλωρίδα…. Καταλαβαίνεις ΜΙΧΑΗΛ ότι θα χρειαστούμε σελίδες ολόκληρες για να καταγράψουμε όσα θα θέλαμε να αναφερθούν….]
Πάνος
03-03-10
Γιάννης
Πάνο Καλησπέρα σε σένα και σε όλους τους φίλους.
Προς μεγάλη μου λύπη έχω χάσει πολλά επεισόδια και έχω αφήσει μερικές εκκρεμότητες θα προσπαθήσω ν ‘ αναπληρώσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα.
Διάβασα τη σημείωση σου σχετικά με την Ισημερία και την αναγέννηση της φύσης και πραγματικά το χάρηκα.
Θα μου επιτρέψεις να προχωρήσω στη σκέψη σου, Η Ισημερία και συγκεκριμένα η Εαρινή έχει και τη Μυητικής της σημασία στη οποία θα αναφερθώ στη συνέχεια..
Όμως δεν παύει να είναι και ένα φυσικό φαινόμενο, όπως για παράδειγμα η καθημερινή ανατολή και δύση του Ήλιου,
Επειδή ένα φαινόμενο είναι φυσικό δε σημαίνει ότι δεν κρύβει και κάποιο μυστήριο. Αντίθετα θα έλεγα, όποιος αρνείται να δει το μυστήριο αυτό, χάνει όχι μόνο τη γεύση αλλά και το νόημα της ζωής.
Το ότι ο Ήλιος ανατέλλει ανελλιπώς κάθε πρωί στον ορίζοντα είναι το φυσικό φαινόμενο, το μυστήριο που κρύβεται πίσω από αυτό είναι η Αιώνια σταθερότητα, που οφείλεται σε ένα πολύπλοκο συνδυασμό νόμων και σε ένα ακλόνητο μηχανισμό αιτίων και αποτελεσμάτων, σε μια αέναη, σταθερή, ασφαλή τροφοδοτική κίνηση ολοκλήρου του Σύμπαντος.
Εάν αυτή η κίνηση σταματήσει έστω και για μια στιγμή τα πάντα στη Δημιουργία μα τα πάντα θα σιγήσουν.
Στη λόξωση του άξονα της τη Γης οφείλονται οι 4 εποχές του έτους, η διαφοροποίηση των ημερών, η εαρινή Ισημερία, η ανομοιότητα και τόσα άλλα που δίνουν ποιότητα στη Ζωή μας.
Λέγεται ότι λίγες μέρες πριν και λίγες μέρες μετά από την Ισημερία, ότι οι Ουρανοί είναι ανοικτοί, που σημαίνει ότι οι δονήσεις που δεχόμαστε είναι ευνοϊκές. Είναι όμως αρκετό αυτό; Φθάνει ;
Όλοι μας δεχόμαστε ακριβώς τις ίδιες δονήσεις, αλλά η επήρεια τους επάνω μας είναι διαφορετική και εξαρτάται από το ποιόν μας, όσο περισσότερο συμβατοί ( αγνοί ) είμαστε μ ‘ αυτές τόσο το καλύτερο .
Τελειώνοντας δεν αρκεί το κρασί να είναι καλό αλλά και το δοχείο κατάλληλο.
Γιάννης.
25-03-10
admin
Το ότι ο ήλιος Γιάννη ανατέλει καθημερινώς, όντως, όπως το θέτεις, πρόκειται για ένα θαύμα. Αλλά τί είναι θαύμα; Υπάρχουν θαύματα; Κατ’ εμέ δεν υπάρχουν θαύματα με την έννοια της ανατροπής κάποιας διαδικασίας, κάποιου φυσικού φαινομένου. Τα πάντα οφείλονται, όπως λες, σε ένα πολύπλοκο συνδυασμό νόμων και σε ένα ακλόνητο μηχανισμό αιτίων και αποτελεσμάτων. Εάν κάτι εξελιχθεί απρόβλεπτα, σημαίνει ότι έχουν λειτουργήσει κάποιοι άλλοι (άγνωστοι προς το παρόν) νόμοι.
Τα xromata.com υποκλίνονται στο μυστήριο του ήλιου και στα άλλα μυστήρια, αλλά κατά δήλωση υποκλίνονται γοητευμένα στο μυστήριο των χρωμάτων και αυτό προσπαθούν να διαδώσουν.
Το κατάλληλο δοχείο που θα δεχθεί το καλό κρασί οφείλει να έχει και τον κατάλληλο χρωματισμό!
Πώς θα χρωματίσουμε το δοχείο αυτό εάν δεν γνωρίζουμε το μυστήριο των χρωμάτων;
Πάνος
30-03-10
PsychoticStorm
Το ότι ο ήλιος ανατέλει κάθε μέρα δεν είναι θαύμα, είναι ρουτίνα.
Το ότι ο ήλιος υπάρχει είναι θαύμα!
Στη δημιουργία τα θαύματα γίνονται γιατί μπορούν να γίνουν.
Εμείς τα θεωρούμε σαν θαύματα λόγω της αραιής συχνότητας που συμβαίνουν.
30-03-10
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
Το οτι ο ήλιος ανατέλει καθημερινά, PsychoticStorm, δεν είναι ρουτίνα, είναι ΘΥΣΙΑ! Συνειδητά ή ασυνείδητα, ουσιαστικά όμως, απ’ αυτό το ”Φαινόμενο”, δανείστηκε ο Χριστιανισμός το Μυστήριο της Σταύρωσης! Αν μάλιστα παρατηρήσουμε τη δική μας καθημερινότητα και τη δυσκολία με την οποία τείνουμε ν’ ανταπεξέλθουμε εν είδει ”ρουτίνας”, στις επαναλαμβανόμενες ανεληφθείσες υποχρεώσεις και καθήκοντά μας (κι ας μην αναφερθούμε στην ψυχική διάθεση και φόρτιση με την οποία το κάνουμε), τότε ίσως συνειδητοποιήσουμε, γιατί Αυτός κείται Ακτινοβόλος και Διαφωτιστής στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος (ένα απ’ τα άπειρα που υπάρχουν) και γιατί Άρχει επί αυτού!
Αυτά και Καλή Ανάσταση σε όλους, όσοι την ποθούν!
31-03-10
admin
Τελικά PsychoticStorm, τόσο εσύ, όσο και ο ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN με κάνατε να σκεφθώ ότι ρουτίνα και θαύμα είναι δυο πόλοι ενός πράγματος. Η διαφορά τους έγκειται ως προς τη συχνότητα εμφάνισης (εκτέλεσης της πράξης) ή και χρινικής διάρκειας αυτής.
Δηλαδή, με λίγα λόγια, η διαφορά μεταξύ θαύματος και ρουτίνας είναι χρονική.
Άραγε, πέρα από τον χρόνο (εκεί όπου δεν υφίστανται τα δεσμά του χρόνου, στο φως και πέρα από αυτό) δεν υπάρχουν θαύματα, ή καλύτερα, τα θαύματα είναι πλέον ρουτίνα;
Πάνος
04-04-10
admin
Ο ήλιος ΜΙΧΑΗΛALDEBARAN, εσύ και ο PsychoticStorm με προβληματίσατε (και καλά κάνατε) και με θέσατε μεταξύ θαύματος και ρουτίνας.
Το σκεπτικό μου το κατέθεσα στην απάντησή μου προς τον PsychoticStorm.
Συμπληρώνω, βάσει αυτών που γράφεις, ότι ο μοναδικός για εμάς ζωοδότης ήλιος μας είναι ένα ΘΑΥΜΑ από το οποίο εξαρτάται και η ζωή μας επί της γης. Όμως στο αχανές σύμπαν υπάρχουν τόσοι πολλοί ήλιοι, τόσα πολλά “ηλιακά” θαύματα, που καταντούν (να μην πω ρουτίνα) σύνηθες φαινόμενο, άρα απομακρύνονται πλέον από την έννοια του θαύματος, την οποία εκφράζει καθένας στον χώρο του.
Τελικά, ο Γιάννης μας έβαλε σε ένα απλό (;) αλλά ενδιαφέρον θέμα.
Άραγε θα βρεθούν και άλλοι να πουν τις απόψεις τους;
Πάνος
06-04-10
Υ.Γ. Μήπως τα χρώματα (και όλο το φάσμα) είναι ένα μεγαλύτερο θαύμα απ’ ότι ο ήλιος, αλλά δεν φαίνονται σαν τέτοιο γιατί βρίσκονται πάντα και παντού;
Γιάννης
Φίλοι μου :
Ο Ήλιος , η βροχή , η ζέστη το κρύο, η γέννηση, ο θάνατος αλλά και αυτή η ΖΩΗ με κεφαλαία, είναι καθημερινά φυσικά φαινόμενα, αλλά ακριβώς επειδή είναι καθημερινά περνούν απαρατήρητα και σε αρκετούς πολλούς θα έλεγα φαντάζουν σαν ρουτίνα και δεν έχουν άδικο.
Σε άλλους που θέλουν να εμβαθύνουν περισσότερο να τα δουν και λίγο υπερβατικά , φαντάζουν σαν θαύματα και αυτοί δεν έχουν άδικο.
Κατά τη γνώμη μου δεν είναι Ρουτίνα, δεν είναι Θαύματα, επαναλαμβάνω είναι απλά φαινόμενα, που βρίσκονται όμως αυτά και άπειρα άλλα σε ένα απέραντο κύκλο που τον λέμε Δημιουργία και εδώ είναι το ΘΑΥΜΑ.
Η Δημιουργία είναι το Θαύμα γιατί μέσα σ’ αυτήν βρίσκονται τα πάντα , το απλό, το σύνθετο , η γνώση , η αμάθεια, η Σοφία που όμως δε μιλούν δε φωνάζουν, αλλά θα πρέπει να ψάξεις , να ψάξεις ενεργητικά για να τα βρεις
Η Δημιουργία είναι αποτέλεσμα ενός αιτίου ( αίτιο είπαμε , χρωστώ μια απάντηση θα επανέλθω ), μιας Σύλληψης, ασύλληπτης Θείας ,που ο καθένας μας την ονομάζει με το δικό του τρόπο ως: Θεό, Ενέργεια , Δυναμισμό, Πνεύμα κ.λπ. Ένα είναι σίγουρο, αυτή η Θεία Σύλληψη υπάρχει και είναι εκείνη που κινεί τα πάντα.
Και ένα τελευταίο όποιος ψάχνει την αλήθεια τη μοναδική τη Θεία δεν έχει παρά να μελετήσει τη Δημιουργία, γιατί μέσα από την Δημιουργία και μόνο έχει ελπίδες όχι να τη βρει, αλλά να την πλησιάσει κάπως από μακριά.
07-04-10
admin
Φίλε Γιάννη, πιάνομαι από την τελευταία σου παράγραφο, εκεί που λες ότι όποιος ψάχνει την αλήθεια τη μοναδική τη Θεία δεν έχει παρά να μελετήσει τη Δημιουργία. Πίστεψα σ΄αυτό το (μπορώ να το αποκαλέσω) αξίωμα: Η ΦΥΣΗ ΕΊΝΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ και είναι αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με τα χρώματα και να τα δω διαφορετικά. ‘Ετυχε (τι σημαίνει άραγε “τυχαίνω”) να γνωρίσω (βάση σπουδών κλπ.) τα χρώματα και βασίστηκα σ’ αυτά, που είναι φαινόμενα της δημιουργίας (φύσης) ώστε να προσπαθήσω να μελετήσω και δώσω απαντήσεις σε κάποια ερωτήματά μου. Από εκεί και πέρα, όλα συνέβησαν και συμβαίνουν χωρίς καλά – καλά να το καταλάβω. Ήταν η σελίδα από το παιδαγωγικό βιβλίο της φύσης που μου ταίριαζε και με βοηθά στις μελέτες μου.
Πάνος
14-04-10
Nick Chalas
How little do we know. We can only evolve in knowledge based on limited resources available to humans. This includes human intelligence and consequently developing technology. Despite the quantum leap in scientific “progress” and technological advancement over the last couple of hundred years, the extent and potential for us acquiring more knowledge and cognition of things we ‘re now ignorant of, and it’s confining boundaries may change, to what level or degree only time will tell.
Nick
22-08-2017
admin
Nick, hi! I agree with you. As you state, knowledge is based on limited resources available to humans. It’s a pity for humanity that the library of Alexandria was thrice burned, once by Romans, then (the majority of it) by Christians, and finally, the remains, by Muslims, so it is estimated that something less than 10% of its books were saved. Just think of a world based on the 100% of the knowledge that was included in that library…. Anyway, I believe that the world of colors is going to reveal lots to us, so I’m swimming in its pool daily, trying to make others, to make you, think more of it and develop your own ideas so all together to extent our knowledge about this mystery, the colors!
By the way, I think that it worth to read the different comments under this article.
Thank you for your comments. They do make me think! I wish if there were more comments, from other people as well. They are hellpfull.
Panos
25-08-2017
Reply to “Τριαδικότητες (14α) [χρωματικές συνομιλίες] – Color Conversations (14a) Trinities”