Προσδιορισμος του χρωματος
Ο προσδιορισμός του χρώματος κατά την ευρεία έννοια
Μια συνοπτική αναφορά για το ΤΙ ΕΙΝΑΙ το ΧΡΩΜΑ και ΠΩΣ το ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΣΤΕ όπως καταγράφεται στον σύνδεσμο (COLOR PHENOMENA) που σας έχουμε παραθέσει στους συνδέσμους (links) της ιστοσελίδας μας:
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ: Το χρώμα είναι ένα φυσικό φαινόμενο του φωτός ή της οπτικής αντίληψης σχετιζόμενο μα τα διάφορα μήκη κύματος του ορατού τμήματος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, το οποίο καλείται Ορατό Φάσμα.
Σαν μια αισθητική εμπειρία του ανθρώπου και πολλών ζώων, η αντίληψη του χρώματος είναι μια σύνθετη νευροψυχολογική διεργασία.
ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ: Το χρώμα του φωτός ενός συγκεκριμένου μήκους κύματος ή μιας μικρής λωρίδας κυμάτων φωτός είναι γνωστό σαν καθαρό φασματικό χρώμα ή χροιά.
Τέτοια καθαρά, όπως λέγονται, σε πλήρη κορεσμό χρώματα σπανίως συναντώνται εκτός των εργαστηρίων.
Το χρώμα που συντίθεται από δονήσεις ενός και μόνου μήκους κύματος του ορατού φάσματος διαφέρει ποιοτικά από τα χρώματα των άλλων κυματικών μηκών.
Αυτή η ποιοτική διαφορά γίνεται αντιληπτή υποκειμενικά ως χροιά του χρώματος.
Το φως μήκους κύματος 700 νανομέτρων γίνεται αντιληπτό ως κόκκινο και το φως μήκους κύματος 400 νανομέτρων γίνεται αντιληπτό ως βιολέ.
ΑΣΠΡΟ ΦΩΣ: Το λευκό φως συντίθεται από ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις, των οποίων τα μήκη κύματος είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα από 40 έως 70 εκατομμυριοστά του εκατοστού.
Εάν η ένταση αυτών των δονήσεων είναι ισχυρή (μεγάλη ένταση) το φως είναι λευκό, εάν η ένταση είναι λιγότερο ισχυρή τότε το φως είναι αδύναμο και αν η ένταση είναι μηδενική τότε το φως είναι ανύπαρκτο, σκοτεινό, μαύρο.
ΧΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΓΝΩΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ:
Κοιτάζοντας τριγύρω, μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων καταφθάνει στο μάτι μας. Στην καθημερινή μας ζωή περικλειόμαστε από μια απέραντη ποικιλία χρωμάτων. Εντούτοις, σε αντίθεση προς το μήκος και το βάρος, δεν υπάρχει φυσική κλίμακα για την μέτρηση του χρώματος κάτι που καθιστά απίθανο να απαντήσει καθένας μας ακριβώς το ίδιο όταν ερωτηθεί για κάποιο συγκεκριμένο χρώμα.
Π.χ. όταν αναφέρουμε το «μπλε της θάλασσας» ή «το μπλε του ουρανού» κάθε άτομο φαντάζεται διαφορετικά μπλε χρώματα επειδή η χρωματική ευαισθησία και εμπειρία από το παρελθόν είναι διαφορετική στον καθένα μας.
Αυτό είναι το πρόβλημα με τα χρώματα. Ας μελετήσουμε λοιπόν και ας καθορίσουμε ποιες πληροφορίες γύρω από τα χρώματα μας είναι χρήσιμες.
ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ: Εάν δείξετε ένα χρωματιστό αντικείμενο σε πέντε διαφορετικούς ανθρώπους θα πάρετε πέντε διαφορετικές απαντήσεις για την απόχρωσή του. Οι χροιές του χρώματος είναι θέμα αντίληψης και υποκειμενικής ερμηνείας. Βλέποντας το ίδιο αντικείμενο οι άνθρωποι βασιζόμενοι σε διαφορετικές αναφορές και εμπειρίες θα εκφράσουν για το ίδιο ακριβώς χρώμα, πολλές διαφορετικές ονομασίες, επειδή υπάρχει μια τέτοια μεγάλη ποικιλία τρόπων να εκφράσουν και να περιγράψουν μια συγκεκριμένη απόχρωση, τους είναι αρκετά δύσκολος και ασαφής ο προσδιορισμός της συγκεκριμένης χροιάς. Η λεκτική έκφραση μιας απόχρωσης είναι περίπλοκη και δύσκολη. Ωστόσο, εάν υπήρχε μια τυποποιημένη μέθοδος με την οποία τα θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τα χρώματα επακριβώς και να γίνονται κατανοητά από τον καθένα η χρωματική μας επικοινωνία θα γινόταν ομαλότερη, πιο απλή και ακριβής. Τέτοιες χρωματικές γλώσσες θα εξαλείψουν τα προβλήματα που σχετίζονται με τους λεκτικούς χρωματικούς προσδιορισμούς.
ΚΟΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΧΡΩΜΑΤΩΝ:
Οι λέξεις για τον προσδιορισμό των χρωμάτων αλλάζουν με την πάροδο των καιρών. Εάν επικεντρωθούμε για παράδειγμα στα κόκκινα χρώματα, έχουμε τις ονομασίες βερμιγιόν, κιννάβαρη, κρίμσον, ρόδινο, φραουλί και σκάρλετ, για να αναφέρουμε λίγες από αυτές.
Αναλύοντας την κατάσταση του χρώματος και προσθέτοντας επίθετα όπως λαμπερό, θαμπό και βαθύ, μπορούμε να περιγράψουμε το χρώμα κάπως πιο συγκεκριμένα. Αυτοί οι όροι καλούνται «συστηματικοί χρωματικοί προσδιορισμοί». Εντούτοις, παρότι υπάρχουν μια ποικιλία τέτοιων προσδιορισμών, διαφορετικοί άνθρωποι, ακούγοντάς τους (π.χ. φωτεινό κόκκινο) πάλι θα μπερδευτούν και θα ερμηνεύουν αυτήν την έκφραση με διαφορετικούς τρόπους. Έτσι, οι λεκτικές εκφράσεις για τα χρώματα ακόμα δεν είναι αρκετά ακριβείς. Άραγε, πώς θα πρέπει να δηλώνονται τα χρώματα για να αποφεύγεται πιθανή παρεξήγηση στην κατανόησή τους;
ΦΩΣ: Ένα μήλο που φαίνεται τόσο ορεκτικό κάτω από το φως της μέρας, μπροστά από το μαγαζί του μανάβη, κατά κάποιον τρόπο δεν δείχνει το ίδιο κάτω από το φθορίζον φως της κουζίνας μας. Πιθανώς πολλοί από εμάς έχουμε τέτοιες εμπειρίες.
Ηλιακό φως, φως ανάλογα με την ώρα της μέρας, φως κεριού, φως φθορίου, φως βολφραμίου κλπ. κλπ. κάθε τύπος φωτός θα κάνει το ίδιο μήλο να φαίνεται με διαφορετική απόχρωση.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ: Η ευαισθησία του ματιού καθενός μας είναι λιγάκι διαφορετική, ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν κανονική φυσιολογική όραση υπάρχουν διαφορετικές τονικές προσλήψεις από τα μπλε έως τα κόκκινα χρώματα. Επίσης η όραση των ανθρώπων μεταβάλλεται γενικώς με την πάροδο του χρόνου και την αύξηση της ηλικίας. Λόγω όλων αυτών των παραγόντων τα χρώματα φαίνονται διαφορετικά σε διαφορετικούς παρατηρητές.
ΜΕΓΕΘΟΣ: Αφού κοιτάξουμε ένα μικρό δείγμα και επιλέξουμε την ταπετσαρία που θέλουμε, πιθανόν να μας φανεί διαφορετική, συνήθως φωτεινότερη, όταν απλωθεί στον τοίχο. Χρώματα που καλύπτουν μεγάλες επιφάνειες έχουν την τάση να φαίνονται φωτεινότερα και πιο ζωντανά απ’ ότι όταν καλύπτουν μια μικρότερη επιφάνεια. Αυτό είναι το φαινόμενο της χρωματικής έκτασης. Η επιλογή χρώματος που θα καλύψει μεγάλες εκτάσεις από ένα δείγμα περιορισμένου χώρου πιθανόν να μας οδηγήσει σε λάθη.
ΦΟΝΤΟ: Εάν ένα μήλο τοποθετηθεί μπροστά από ένα φωτεινό φόντο θα φανεί λιγότερο φωτεινό απ’ όταν τοποθετηθεί μπροστά από ένα σκούρο φόντο. Αυτό είναι φαινόμενο που προκαλείται από την αντίθεση.
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: Όταν κοιτάζουμε ένα αυτοκίνητο από διαφορετικές γωνίες θέασης, καθώς τρέχει, μπορεί να μας φανεί σε κάποια σημεία φωτεινότερο και σε κάποια πιο σκούρο. Αυτό οφείλεται στα κατευθυντικά χαρακτηριστικά του χρώματος του αυτοκινήτου. Ορισμένες χρωστικές ύλες, ειδικότερα τα μεταλλικά χρώματα, έχουν ιδιαίτερα κατευθυντικά χαρακτηριστικά.
Η γωνία από την οποία θεάται ένα αντικείμενο καθώς επίσης και η γωνία από την οποία φωτίζεται πρέπει να είναι σταθερές για να έχουμε σταθερή χρωματική θέαση.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ: Η μεγάλη ποικιλία χρωμάτων που βλέπουμε κάθε μέρα είναι ως επί το πλείστον χρώματα χαμηλότερου κορεσμού που είναι αποτέλεσμα της μίξης του φωτός με διάφορα χρωματικά μήκη κύματος. Η χροιά, η φωτεινότητα και ο κορεσμός είναι οι τρεις διαστάσεις των χρωμάτων που συντελούν στην ποιοτική διαφορά μεταξύ των διαφόρων αποχρώσεων.
ΣΥΣΚΕΥΕΣ: Μια συσκευή για την παραγωγή και οπτική παρατήρηση ενός φάσματος καλείται φασματοσκόπιο.
Μια συσκευή για την παρατήρηση και την φωτογραφική καταγραφή ενός φάσματος καλείται φασματογράφος.
Μια συσκευή για την καταμέτρηση διαφόρων τμημάτων ενός φάσματος καλείται φασματοφωτόμετρο.
Η επιστήμη που χρησιμοποιεί φασματοσκόπια, φασματογράφους και φασματοφωτόμετρα για να μελετήσει τα χρώματα λέγεται φασματοσκοπία.
admin is | Topic: Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και Φως, λειτουργίες όρασης χρωμάτων | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Προσδιορισμος του χρωματος”