Σκεψεις κι αποψεις (13)
Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.
Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.
Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».
Σκέψεις κι’ απόψεις [13]
Επί τέλους ΑΥΓΟΥΣΤΑ είναι καιρός να αναφέρομε τα χρώματα των ημερών της εβδομάδας, όπως μας παραδίδονται αλχημικά, βασισμένα στους πλανήτες που συνδέονται με την κάθε μέρα που κάθ’ ένας τους σχετίζεται με την ανάλογη θεότητα, κάτι που συμβαδίζει με τις αρχαίες ονομασίες των ημερών, όπως μας τις κατέγραψε ο ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
“Oι ημέρες της εβδομάδας, σύμφωνα με τα αρχαιοελληνικά τους ονόματα και ξεκινώντας απ’ τη Δευτέρα είναι: Αρτεμώνη, Αρειώνη, Ερμειώνη, Διώνη, Αφροδιτώνη, Κρονιώνη κι Απολλωνία”.
Έχομε λοιπόν και λέμε:
Δευτέρα, ημέρα της Σελήνης, αφιερωμένη στην Άρτεμη. Το χρώμα της Λευκό ή ασημένιο.
Τρίτη, ημέρα του Άρη. Χρώμα κόκκινο.
Τετάρτη, αφιερωμένη στον Ερμή. Μωβ.
Πέμπτη, κυρίαρχος ο Δίας. Μπλε.
Παρασκευή, ημέρα της Αφροδίτης. Πράσινο.
Σάββατο, ο Κρόνος. Μαύρο.
Κυριακή, ημέρα του Ήλιου, αφιερωμένη στον Απόλλωνα. Χρώμα κίτρινο ή χρυσό.
Ελπίζω να ικανοποιήθηκες ΑΥΓΟΥΣΤΑ, παρ’ ότι απέχουν από την προσωπική ταύτιση ΧΡΩΜΑ – ΗΜΕΡΑ καθενός μας και από την χρωματική απόδοση άλλων λαών.
Έτσι βγαίνουν από την αρχαιοελληνική και ρωμαϊκή παράδοση έως και μετά την Αναγέννηση. Συμβαδίζουν επίσης με τις παραδόσεις και άλλων ευρωπαϊκών λαών, που ναι μεν είχαν διαφορετικά πάνθεα, όμως οι ιδιότητες των θεοτήτων τους που ταυτίστηκαν με τις ανάλογες ημέρες αντιστοιχούν με αυτές των Ολυμπίων, όπως πχ. ο Θωρ (αρχηγός των θεών, ισοδύναμος του Δία) από τον οποίο ονομάστηκε η Πέμπτη ως Thursday και η Frida ή Freya, αντίστοιχη της Αφροδίτης που έδωσε το όνομά της Παρασκευή και ονομάστηκε Friday.
Αλήθεια ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN, μήπως η Αφροδίτη μας αναγκάζει να “προπαρασκευαζόμαστε” για να πετύχουμε τους ερωτικούς μας στόχους, οπότε να και η Παρασκευή;;;
Όσο για το δύσκολο θέμα της προσωπικότητας ΑΥΓΟΥΣΤΑ έχεις δίκιο. Με τα χρώματα ίσως γίνεται πιο κατανοητή. Ήδη αναφέρθηκαν αρκετά και πιστεύω ότι θα αναφερθούν και άλλα γύρω από αυτήν.
Πάνος
16-12-09
ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΤΕΛΙΚΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ ΣΑΣ ΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ! ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΟΤΙ ΠΑΡ’ ΟΛΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ 7 – ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ- ΕΜΕΙΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΟΝΟ 6.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΠΤΑΔΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ: ΠΑΡ’ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ, ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΗ ΜΟΝΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΟΥΜΕ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΑΝΘΟΥΜΕ. ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΒΔΟΜΟ ΧΡΩΜΑ.
ΜΗΠΩΣ Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 6 ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΣΤΟ 7? ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΟΛΛΑΜΕ ΣΤΟ 6 ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ 6 ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ 6?
ΑΥΓΟΥΣΤΑ
18-12-09
Αγαπητέ Πάνο Καλησπέρα σε εσένα και σε όλη την παρέα. Το θέμα της Προσωπικότητας έχει αρχή και όχι τέλος, γι΄ αυτό πάμε παρακάτω :
όσο αφορά τα χρώματα, ενώ είχα την ευκαιρία, έμαθα από τίποτα έως σχεδόν τίποτα
Παρακολούθησα πρόσφατα ένα ντοκιμαντέρ, διάσημου Έλληνα Αστροφυσικού σχετικού με τις Αισθήσεις και Παραισθήσεις και κοινώς τα έπαιξα. Αποτέλεσμα σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ δεν ξέρουμε τι βλέπουμε, τι δε βλέπουμε, τι είναι αληθινό, τι είναι πραγματικό, τι δεν είναι και πάει λέγοντας. Ασφαλώς αυτό θα ισχύει και για τα χρώματα.
Το επίπεδο μας (υλικό ) το χαρακτηρίζουν δύο πράγματα το Ασυνεχές και η συνεχής κίνηση υπό μορφή δονήσεων. Οι δονήσεις σε ορισμένο μέρος ( χώρο ) και χρόνο είναι πανομοιότητες, αλλά τα αποτελέσματα τους διάφορα.
Είναι και εδώ θέμα παραισθήσεων, έχω μια άποψη, απλά το θέτω σαν θέμα συζήτησης.
Κάθε πλανήτης χαρακτηρίζεται έχει ένα χρώμα, ταυτόχρονα παράγει και δονήσεις που μεταβάλλονται ανάλογα με τη θέση του, η σχέση δονήσεων και χρωμάτων νομίζω ότι είναι δεδομένη, δεδομένη είναι ακόμα και η επήρεια των δονήσεων επάνω μας. Με τα χρώματα τι γίνεται;
Γιάννης
18-12-09
Σχετικά ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN με τον χρωματισμό του χώρου και του χρόνου, που δίνεις μπλε χρώμα στο χώρο και κόκκινο στον χρόνο, αν και δεν έχω ψάξει καλά το θέμα, μου επιτρέπεις να διαφωνήσω.
Για μένα ο χωροχρόνος εκδηλώνει άλλη μια τριαδικότητα με ενδιάμεσο παράγοντα το διάστημα (τόσο χωρικό, όσο και χρονικό), δηλαδή την απόσταση μεταξύ δυο χωρικών ή δυο χρονικών σημείων.
Η έννοια του χρόνου, που κυλά διαρκώς και επιδρά στη γήρανση κλπ. με φέρνει πιο κοντά στην έννοια της ενέργειας, οπότε τον βάφω μπλε*. Το αντίθετο κόκκινο μπαίνει μοιραία στον χώρο, που μας φέρνει πιο κοντά στην έννοια της ύλης (κι ακόμα περισσότερο αν αναφερόμαστε στην Πρωταρχική ύλη) όπως γράφεις, η οποία αντιστοιχεί στο κόκκινο χρώμα.
Το (μεταξύ τους) διάστημα βάφεται μωβ, ή αναγκαστικά αντιστοιχεί στο τρίτο βασικό χρώμα, το κίτρινο.
*Το μπλε, στα πολύ παλιά χρόνια δεν είχε σχηματίσει ακόμα δική του υπαρξιακή έννοια, το θεωρούσαν απλά σαν σκούρο – σκοτεινό χρώμα, όπως το μαύρο, οπότε, ίσως γι’ αυτό να ταύτισαν τον πανδαμάτορα Κρόνο – Χρόνο με το μαύρο.
Πάνος
19-12-09
ρ,σ, ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN ΙΡΙΣ, ΙΣΙΣ, πέπλα η μια και πέπλα η άλλη… Πολύ αξιοσημείωτη η παρατήρησή σου και η σύνδεση των δυο θεοτήτων.
Αν δεχθούμε δε την ταύτιση της Ιώς με την Ίσιδα, όπου η πρώτη έφυγε από το δυτικό Άργος (= ασημένιο, λαμπερό) και ταξίδεψε προς την Ανατολή, στην Αίγυπτο, όπου γέννησε τον Έπαφο και μεταλλάχθηκε στην Ίσιδα….. Επιπλέον αν δεχθούμε την μεταλλαγή του ονόματος Ιώ σε Ηώ (= ανατολή ηλίου) την κροκόπεπλο και ροδοδάχτυλη έναρξη της ημέρας και του φωτός… Ω! Μιχαήλ. Τί μυθολογικά πέπλα σηκώνεις!! Λες να δούμε σιγά – σιγά τη θεά τσίτσιδη!
Βέβαια μια άλλη αναλογία της αποκάλυψης της γυμνότητας της θεάς, φέρνει αυτόματα στο νου τη δεύτερη παραλλαγή του μύθου της τύφλωσης του Τειρεσία, που όταν είδε την Αθηνά, τη θεά της Σοφίας γυμνή, τυφλώθηκε. Η θεά, κολλητή φιλενάδα της μάνας του της Χαρικλώς, για χάρη της, σε αντιστάθμισμα για το “κακό” που τον βρήκε, του έδωσε το χάρισμα της προφητείας.
Ε, βέβαια! Αφού αντίκρυσε τη Σοφία γυμνή, από κει και πέρα τί να τα κάνει τα μάτια; Έβλεπε πια τα πάντα, χωρίς οπτικό όργανο, ακόμα και τα μελλούμενα!
Όσο για την αναφορά σου στο 6 και το 7, πάλι φτου κι απ’ την αρχή!
Όταν κάποτε κατορθώσω να εκφράσω τη διαφορά και το συσχετισμό των δυο αριθμών, όπως και την ταύτιση του κίτρινου χρώματος με το μωβ (τα δυο χρώματα της ψυχής) τότε θα έχω σηκώσει ένα σημαντικό πέπλο της θεάς!
Για βοηθήστε!!
Πάνος
21-12-09
μ και ν, ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN. Άλλο ένα παιχνίδισμα με συνεχόμενα γράμματα!
Η δόμηση ενός μουσικού έργου επιτυγχάνεται με τις ηχητικές δονήσεις των μουσικών φθόγγων.
Η δόμηση ενός πίνακα (εικαστικού έργου) επιτυγχάνεται με τις δονήσεις των φωτεινών ακτινοβολιών που τις αντιλαμβανόμαστε σαν χρώματα!
Τελικά, μήπως οι δονήσεις (don, donna, dominus) κυριαρχούν; Μήπως τα πάντα δομούνται από δονήσεις;
Πάνος
21-12-09
admin is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Σκεψεις κι αποψεις (13)”