Συνεντευξη με τα χρωματα [ρκη΄]: Θρησκειες και κιτρινο
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ρκη΄]
To κίτρινο σε θρησκείες
[η΄]
-Ας δούμε τώρα τί ρόλο παίζω εγώ το κίτρινο στις διάφορες θρησκείες.
Όπως ήδη σου είπα Άνθρωπε, στην Κίνα όπου εδρεύει ο Κομφουκιανισμός και το χρώμα του Κομφούκιου ήταν το κίτρινο, το κίτρινο θεωρείται σαν το χρώμα της μέσης.
Αλλά όχι μόνον εκεί. Σε πολλά σημεία βρίσκομαι το κίτρινο χρώμα να κατέχει τον ρόλο της μέσης. Στον χρωματικό κύκλο είναι το μεσαίο βασικό χρώμα, γι’ αυτό και θεωρείται τόσο σαν θερμό όσο και σαν ψυχρό χρώμα.
Στις τρεις υποστάσεις σου Άνθρωπε (πνεύμα – ψυχή – σώμα) είναι το χρώμα που αντιστοιχεί στην μεσαία υπόστασή σου, την ψυχική.
Στον βασικό πίνακα των μαγικών τετραγώνων, τον πίνακα των 9 τετραγώνων, καταλαμβάνει την θέση του μεσαίου, πέμπτου τετραγώνου.
Είναι το χρώμα του φορέματος της πέμπτης Μούσας, της Τερψιχόρης, που είναι η Μούσα της Λυρικής ποίησης και της Όρχησης, δηλαδή του Χορού, του χορού των χορικών του δράματος και κατ’ επέκταση του κινησιολογικού και ρυθμικού χορού. Το όνομα της ‘κίτρινης’ Τερψιχόρης είναι σύνθετο από το ‘τέρπω’ και ‘χορός’, όπου ο ‘χορός’ βγαίνει από την ρίζα «χαρ» (χαίρω), όπου η ομαδική χαρά (συγκίνηση) μετατρέπεται σε κινήσεις (χορό).
Εξ αυτής καταλαβαίνουμε πως το κίτρινο σχετίζεται με την κίνηση, με την κινητική ενέργεια εντός του χώρου.
Θα το δούμε και αλλού να βρίσκεται στην μεσαία θέση.
Ας επιστρέψουμε όμως στο αρχικό σημερινό μας θέμα, τον συσχετισμό μου με διάφορες θρησκείες:
Στον Βουδισμό, τα σαφράν κίτρινα χρώματα των χιτώνων που έπρεπε να φορούν οι βουδιστές μοναχοί ορίστηκαν από τον ίδιο τον Βούδα και τους οπαδούς του τον 5ο αιώνα π.Χ.
Ο χιτώνας αυτός και το χρώμα του είναι σημάδι απάρνησης του έξω κόσμου και αφοσίωσης στην τάξη.
Ο υποψήφιος μοναχός, με τον διδάσκαλό του, εμφανίζεται πρώτα στους μοναχούς της μονής με τα δικά του ρούχα, με το νέο του ιμάτιο κάτω από τη μασχάλη και ζητά να μπει στο τάγμα.
Έπειτα δίνει τους όρκους του, φορά τα ιμάτια και με τη γαβάθα του, βγαίνει στον κόσμο. Στη συνέχεια περνάει τα πρωινά του ζητιανεύοντας και τα απογεύματα του σε περισυλλογή και μελέτη, είτε σε δάσος, κήπο, είτε στο μοναστήρι.
Σύμφωνα με τις βουδιστικές γραφές και τα σχόλια, η χρωστική που βάφει το ιμάτιο του επιτρέπεται να λαμβάνεται από έξι είδη ουσιών: ρίζες και κόνδυλους, φυτά, φλοιό, φύλλα, άνθη και φρούτα.
Τα ιμάτια κατά την βαφή τους πρέπει επίσης να βράζονται σε νερό για πολλή ώρα για να πάρουν το σωστό βαθυκίτρινο χρώμα.
Το σαφράν και η ώχρα, που συνήθως παρασκευάζονται με βαφή από το φυτό curcuma longa ή από το δέντρου jackfruit, είναι τα πιο κοινά χρώματα.
Οι λεγόμενοι μοναχοί του δάσους φορούν συνήθως ρόμπες ώχρας και οι μοναχοί της πόλης σαφράν, αν και αυτό δεν είναι επίσημος κανόνας.
Το χρώμα των ιματίων ποικίλλει επίσης κάπως μεταξύ των διαφορετικών «ταγμάτων», ή σχολών του Βουδισμού, και ανά χώρα, ανάλογα με τα δόγματά τους και τις διαθέσιμες βαφές.
Οι μοναχοί του αυστηρού Βατζραγιάνα ή του Ταντρικού Βουδισμού, που ασκείται στο Θιβέτ, φορούν τα πιο βαθύχρωμα ιμάτια από σαφράν και βαθυκόκκινο χρώμα.
Οι μοναχοί του βουδισμού Μαχαγιάνα, που ασκείται κυρίως στην Ιαπωνία, την Κίνα και την Κορέα, φορούν πιο ανοιχτό κίτρινο ή σαφράν, συχνά με λευκό ή μαύρο συνδυασμό.
Οι μοναχοί του Βουδισμού Hinayana, που ασκείται στη Νοτιοανατολική Ασία, φορούν συνήθως χρώμα ώχρας ή σαφράν. Οι μοναχοί της δασικής παράδοσης στην Ταϊλάνδη και σε άλλα μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας φορούν ιμάτια από καφέ ώχρα, βαμμένα από το ξύλο του δέντρου jackfruit.
Κίτρινο είναι επίσης το χρώμα που έχουν οι χιτώνες με τους οποίους καλύπτουν τα αγάλματα του Βούδα στην Ινδοκίνα
Στον Ινδουισμό, ο άβαταρ του θεού Βισνού Κρίσνα απεικονίζεται συνήθως ντυμένος στα κίτρινα.
Το κίτρινο και το σαφράν είναι επίσης τα χρώματα που φορούν οι sadhu, ή οι περιπλανώμενοι άγιοι άνδρες στην Ινδία.
Ο ινδουιστικός παντοδύναμος ελεφαντοκέφαλος θεϊκός Λόρδος Γκανέσα ή Γκανπάτι είναι κυρίως ντυμένος με ένα κίτρινο ντότι, το οποίο είναι ευρέως γνωστό ως pivla pitambar και θεωρείται πολύ ευοίωνο.
Στον Σιχισμό, ο Σιχ Ρεχάτ Μαριάντα δηλώνει ξεκάθαρα ότι το Νισάν Σαχίμπ (παντιέρα των Σιχ) που ανυψώνεται έξω από κάθε Γκουρουντουάρα θα πρέπει να είναι κίτρινη ή μπλε.
Γκουρουντουάρα είναι ο ναός συγκέντρωσης για προσευχή των Σιχ και συνήθως είναι κίτρινος, ή λευκός με κίτρινο τρούλο.
Στις θρησκείες των νησιών της Πολυνησίας, το κίτρινο είναι ένα ιερό χρώμα, το χρώμα της θεϊκής ουσίας. η λέξη "κίτρινο" στις τοπικές γλώσσες είναι ίδια με το όνομα του φυτού curcuma longa, που θεωρείται η τροφή των θεών
Στο ισλάμ, όπως ήδη έχουμε πει, το χρυσαφί κίτρινο χρώμα συμβολίζει την σοφία, ενώ στο Πακιστάν, ο συνδυασμός κίτρινου με κόκκινο είναι τα χρώματα της κόλασης.
Αντιθέτως στο Βατικανό το κόκκινο με το χρυσοκίτρινο είναι ο βασικός χρωματισμός του εραλδικού θυρεού της πόλης του Βατικανό.
Στα ιπποτικά οικόσημα, το κίτρινο, ταυτόσημο του χρυσού, όταν αυτά αποδίδονται άχρωμα, αντικαθίσταται από κουκίδες, ενώ στην αλχημεία είναι το χρώμα που ομαδοποιείται με τον χρυσό, το τοπάζ, τον ήλιο και το ζώδιο του λέοντα.
Το Βατικανό ήταν η έδρα της δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και κατόπιν η έδρα του καθολικού χριστιανισμού του οποίου ηγείται ο πάπας.
Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, το κίτρινο συμβολίζει τον χρυσό και στη χριστιανική μυθολογία το χρυσό κλειδί για τη Βασιλεία των Ουρανών, που ο θεϊκός Χριστός έδωσε στον Άγιο Πέτρο.
Η σημαία της Πόλης του Βατικανού και τα χρώματα του Πάπα είναι το κίτρινο και το λευκό, συμβολίζοντας το χρυσό κλειδί και το ασημένιο κλειδί των Ουρανών.
Το λευκό και το κίτρινο μαζί επίσης συμβολίζουν το Πάσχα, την αναγέννηση και την Ανάσταση. Είναι τα χρώματα που περιέχονται στο αυγό του οποίου το τσούγκρισμα κατά την ανάσταση έχει τον ίδιο συμβολισμό.
Από την δυτική Ρωμαίκή αυτοκρατορία, πάμε στην ανατολική, δηλαδή στην Κωνσταντινούπολη, έδρα του ορθόδοξου χριστιανισμού με επικεφαλής τον Πατριάρχη και πρωτεύουσα του Βυζαντίου.
Η μια από τις δυο βυζαντινές σημαίες είναι κι’ αυτή κόκκινη με έναν κίτρινο ή χρυσό σταυρό στην μέση, να την χωρίζει σε τέσσερα κόκκινα τμήματα στην μέση των οποίων υπάρχει γραμμένο ένα Β στο ίδιο κίτρινο χρώμα του σταυρού.
Η άλλη, η πιο γνωστή μας βυζαντινή σημαία είναι κίτρινη με έναν μαύρο δικέφαλο αετό στην μέση.
Η βυζαντινή αυτή σημαία, η πατριαρχική πλέον, είναι η σημαία που υψώνεται σε ορθόδοξα μοναστήρια και εκκλησίες που υπάγονται στο ελληνορθόδοξο πατριαρχείο, το οποίο τυπικά θεωρείται σαν η συνέχιση του Βυζαντίου.
(Χρειάζεται ολόκληρο άρθρο για να αναλύσουμε το θέμα αυτό, κάτι που θα μας βγάλει από το κίτρινο χρώμα, οπότε το παρακάμπτουμε).
Μιλώντας για χριστιανισμό, ας θυμηθούμε πως κίτρινα και χρυσά φωτοστέφανα σηματοδοτούν την άλω των αγίων σε θρησκευτικούς πίνακες.
Αναφερόμενοι στην άλω, αυτοί που ισχυρίζονται ότι μπορούν να παρατηρήσουν την αύρα με το τρίτο τους μάτι αναφέρουν ότι κάποιος με κίτρινη αύρα είναι συνήθως άτομο με διανοητική οξυδέρκεια και μπορεί να διαπρέψει σε ένα επάγγελμα που απαιτεί οξύτητα της νόησης, όπως πχ. ένας επιστήμονας.
Στη μεταφυσική της Νέας Εποχής, η Alice A. Bailey, στο σύστημά της που ονομάζεται Επτά Ακτίνες όπου ταξινομεί τους ανθρώπους σε επτά διαφορετικούς μεταφυσικούς ψυχολογικούς τύπους, η τέταρτη ακτίνα αρμονίας αντιπροσωπεύεται από το κίτρινο χρώμα. Οι άνθρωποι που έχουν αυτόν τον μεταφυσικό ψυχολογικό τύπο λέγεται ότι βρίσκονται στην Κίτρινη Ακτίνα.
Παρατηρούμε ότι και εδώ, στο σύστημα των επτά ακτινών το κίτρινο βρίσκεται στην μέση.
Το κίτρινο επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως είναι το μεσαίο χρώμα, η μέση οδός, όπως αναφέρθηκε ήδη αρχικά.
admin is | Topic: Κίτρινο, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ρκη΄]: Θρησκειες και κιτρινο”