Το γκριζο στον Ομηρο [μεταξυ φωτος – σκοτους]
Τα χρώματα στα Ομηρικά έπη
Μια ενδιάμεση στάση από το λευκόν προς το μέλαν
Αφού αναφερθήκαμε στο άσπρο χρώμα κατά τον Όμηρο, φυσικό επόμενο είναι να αναφερθούμε και στο άλλο άκρο του φωτός, το μαύρο χρώμα.
Πριν όμως φθάσουμε εκεί, ας κάνουμε μια ενδιάμεση στάση σε δυο αρχαίους χρωματικούς όρους που βρίσκονται στην κλίμακα μεταξύ φωτός – σκότους, άσπρου – μαύρου, το ΦΑΛΑΡΟΝ και το ΠΟΛΙΟΝ.
ΦΑΛΗΡΙΑΩ σημαίνει γίνομαι λευκός, δηλαδή δεν είμαι λευκός αλλά γίνομαι, φαίνομαι λευκός, συνήθως στις άκρες, όπως τα κύματα, κύματα κυρτά φαληριόωντα Ν 709, ή τα χιονισμένα βουνά, όρη χιόνεσι φάληρα, από το ΦΑΛΑΡΟΣ ο λευκός, ή ο εν μέρει λευκός και το ΦΑΛΩ λαμπρύνω την άκρη, εξ ου και φαλακρός, ο λάμπων την άκρην.
Φίλοι που χάσατε τα μαλλιά σας, μην καταδέχεστε να σας φωνάζουν με τον αναγραμματισμό ΚΑΡΑΦΛΕΣ, είναι υποτιμητικό. Να σας προσφωνούν με την ορθή λέξη ΦΑΛΑΚΡΟΥΣ, δηλαδή λαμπερούς στην άκρη.
Αυτή η λαμπερή λευκή απόχρωση που παίρνουν τα κύματα στην άκρη τους είναι υπαίτια και για την ονομασία του κόλπου του Φαλήρου.
Ένα άλλο χρωματικό επίθετο που χρησιμοποιείται στα Ομηρικά έπη και υπονοεί το γκρίζο χρώμα είναι το ΠΟΛΙΗΣ, το οποίο δεν αναφέρεται συγκεκριμένα στο γκρι χρώμα, όπως το εννοούμε σήμερα, αλλά σε διαβάθμιση μεταξύ φωτός – σκότους, δηλαδή μια σκούρα χροιά, η οποία αναφέρεται τόσο για την σκούρα θάλασσα και το σίδερο μέχρι τους γκριζομάλληδες και την γούνα του λύκου.
Έχομε λοιπόν:
Πολιής αλός Α 359, Μ, Ν, Ο, Τ, Υ, Φ, Ψ και πολιής θαλάσσης Δ 242 που και τα δυο αφορούν στο χρώμα της θάλασσας.
Πολιόν σίδηρον Ι 366, Ψ
Ρινόν πολιοίο λύκοιο Κ 334 γκρίζα γούνα λύκου
Πολιοκροτάφους γέροντας Θ 518, πολιόν κάρη, πολιόν γένειον Χ 74, Ω, πολιή τρίχας Χ 77, αυτά για τρίχες και ψαρά μαλλιά.
admin is | Topic: Γκρι, εννοιολογία, Λευκό, Μύθοι και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Το γκριζο στον Ομηρο [μεταξυ φωτος – σκοτους]”