Μουσες και χρωματα: Πολυμνια
Μούσες και χρώματα
[Πολύμνια]
Η Πολύμνια ή άλλως Πολύφνια είναι η έβδομη κατά σειράν αναφερόμενη Μούσα, κόρη κι’ αυτή, όπως οι αδελφές της, του Δία και της Μνημοσύνης.
Όπως θα δούμε παρακάτω, κάπου συγχέεται με την μητέρα της την Μνημοσύνη, όπως προκύπτει από την ετυμολογία των ονομάτων τους, αλλά και από την καλλιτεχνική αναπαράσταση της στην αγαλματοποιία, όπου συνήθως απεικονίζεται όπως και η μητέρα της έχοντας τον δείκτη μπροστά στο στόμα, στη γνωστή στάση επιβολής σιωπής.
Η Πολύμνια είναι η κατ’ εξοχήν Μούσα της ανάπτυξης της γραφής (και όποιου είδους καταγραφής), μέσω της οποίας συλλαμβάνει και ομηρεύει τους Προς Θεούς Ύμνους, τα ηρωικά κατορθώματα και την ιστορία, ώστε να διατηρούνται στην μνήμη καλύτερα από την προφορική απομνημόνευση γι’ αυτό και με την στάση της επιβάλλει την σιωπή του λόγου.
Θεωρείται ευρέτρια των ύμνων προς θεούς, της ιστορίας, της ανάγνωσης, της γραμματικής, της γεωμετρίας, της γεωργίας, ακόμα και της παντομίμας, αν και η μιμητική τέχνη είναι χαρακτηριστικό του χορού, του οποίου Μούσα είναι η Τερψιχόρη.
Δύο ρόλοι αποδίδονται στην Πολύμνια, που οφείλονται σε δύο διαφορετικές ετυμολογίες του ονόματός της.
Η αρχαιότερη παράδοση την θέλει προστάτρια των ύμνων (πολύ + ύμνος) που ψάλλονταν προς τιμή των θεών και των ηρώων.
Κατά τη νεότερη όμως παράδοση, η οποία ετυμολογεί το όνομά της από το πολύ + μνεία, βοηθά στην εύκολη μάθηση και απομνημόνευση πολλών που επιτυγχάνεται με την (κατά)γραφή, η οποία συλλαμβάνει και εγκλωβίζει εντός της τον λόγο και την αφήγηση γεγονότων και ιδεών.
Γι’ αυτό λοιπόν η Πολύμνια συγχέεται σχεδόν με την μητέρα των Μουσών Μνημοσύνη, της οποίας έργο είναι η διατήρηση της Μνήμης, που όπως τα Μουσεία με την έκθεση διάφορων αντικειμένων διεγείρουν την μνήμη μας το ίδιο και αυτή μερίζει ιδιαίτερα καθήκοντα στις 9 κόρες της ώστε να διατηρηθούν στην μνήμη οι διάφορες ανθρώπινες επιτεύξεις. Η Πολύμνια λοιπόν συλλαμβάνει τα της μνήμης καταγράφοντάς τα ώστε να διατηρηθούν αξέχαστα, όσο γίνεται περισσότερο, προσδίδοντας στις σκέψεις και στους αίνους υφή διατηρητέα.
Πριν την ευρεία χρήση της γραφής, η σύλληψη των αίνων και ηρωικών κατορθωμάτων γινόταν δια της υφάνσεως. Δια τον λόγον αυτόν η Πολύμνια αρχικά ονομαζόταν Πολύφνια.
Το όνομα Πολύφνια (όπως και το Πολύμνια) είναι σύνθετο από δυο λέξεις. Τις λέξεις ΠΟΛΥ και ΥΦΝΙΑ (ΥΜΝΙΑ).
Από το «πολύ» σημαίνει «μέγιστο μέρος του όλου» και το «υφαίνω / υφάω» εξ ου και ύΦνος / ύΜνος, όπου Φ = Φως (φέρω εις φως / φανερώνω) και το Μ = Μάθηση.
Κατά τον Ηλία Τσατσόμοιρο, το Μουσείο ‘Πολύμνια’ υπήρξε ένα «πολυ-υφαντήριο παραγωγής γραπτού λόγου επί επιφανειών υφασμάτων όπου ύφαιναν (σχεδίαζαν) αίνους, ύμνους, ωδές.
[Ύφασμα = Υφή + Άσμα = υφαίνω άσματα].
Την Πολύμνια απεικόνιζαν συνήθως να κοιτά προς τον ουρανό φορώντας δάφνινο στεφάνι και μαργαριτάρια στην κεφαλή, κρατώντας λύρα στα χέρια της. Συχνά συνοδευόταν από την επιγραφή «Πολυμνίς Μύθους».
Στον εννεαδικό πίνακα των «μαγικών τετραγώνων» η Πολύμνια βρίσκεται στο υπ’ αριθμόν 7 τετράγωνο που φέρει μωβ ρόδινο χρώμα. Επομένως ο αριθμός της είναι το σεπτόν 7 και το ένδυμά της έχει χρώμα μωβ πορφυρό, άρα εκφράζει τις ιδιότητες του αριθμού και του χρώματός της με τις οποίες (αν τις μελετήσουμε) και ταιριάζει.
Όπως γνωρίζουμε το μωβ χρώμα παράγεται από την ανάμειξη του μπλε με το κόκκινο.
Το μωβ χρώμα σχηματίζεται από την ένωση των δυο τελείως αντιθέτων βασικών χρωμάτων, του ψυχρού μπλε και του θερμού κόκκινου, που είναι συμβολικά, φυσικά και συναισθηματικά δυο αντίθετοι πόλοι.
Το μωβ, σαν παράγωγο χρώμα δηλώνει ‘κατάσταση’, μια κατάσταση που συντελείται από τα δυο αντίθετα χρωματικά άκρα (το 1 μπλε + το 9 κόκκινο) και περιλαμβάνει μέσα ό,τι ενδιάμεσο, δηλαδή το παν που όπως ο αιθέρας ευρίσκεται παντού και περικλείει τα πάντα.
Είναι, με άλλα λόγια, μια αιθερική κατάσταση που σαν μια φυσαλίδα περιέχει εντός της εγκλωβισμένες μνήμες.
Στο έβδομο τετράγωνο του πίνακα, αυτό με τον αριθμό επτά όπου εδρεύει η Πολύμνια, συνδυάζονται το μπλε Πνεύμα με την κόκκινη Ύλη κάνοντάς το μωβ, που είναι το χρώμα της, όπως συμβαίνει και στο τρίτο τετράγωνο της Θάλειας, που είναι κι’ αυτό μωβ.
Η διαφορά τους είναι πως η Θάλεια (Ισχύς) είναι ντυμένη με ψυχρό μωβ που μπλεδίζει, ενώ το μωβ της Πολύμνιας (Σύλληψη) είναι το θερμό που κοκκινίζει.
[Εδώ η κόκκινη ύλη συλλαμβάνει το μπλε πνεύμα].
Αυτό γιατί η Ισχύς της Θάλειας είναι μια γενικότερη δύναμη, ενώ η Ισχύς της Πολύμνιας είναι η δυνατότητα Σύλληψης και αιχμαλωσίας των εκφραζομένων πνευματικών ιδεών. Είναι η σύλληψη του ‘πνεύματος’ στην ύλη.
Κατά την αλχημεία το μωβ αντιστοιχεί στον υδράργυρο, τον αμέθυστο, τον Ερμή, την Παρθένο και τους Δίδυμους.
Το μωβ είναι το χρώμα του Ερμή αλλά και της μητέρας του Μαίας και κατ’ επέκτασιν του Μαΐου που είναι ο μήνας ο αφιερωμένος σε αυτήν.
Το θερμό μωβ της Πολύμνιας είναι το χρώμα που έχει το 7ο τσάκρα, το Σαχασράρα, Είναι το τσάκρα που βρίσκεται στην κορωνίδα (άκρο) της κεφαλής ή πάνω από το κεφάλι όπου εάν ανέλθει η ενέργεια κουνταλίνι επιτυγχάνεται η απελευθέρωση της στοχαστικής συνείδησης η οποία οδηγεί στην εσωτερική σοφία.
Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα πολλά για την Πολύμνια, να αναλύσουμε το χρώμα της και τον αριθμό της, αλλά θα οδηγηθούμε σε στοχαστικές λεπτομέρειες, οπότε σταματάμε εδώ για να αναφερθούμε οσονούπω στις άλλες δυο εναπομείνασες Μούσες, την Ουρανία και την Καλλιόπη.
[Υ.Γ.: Στο προηγούμενο άρθρο για την Μούσα Ερατώ
https://xromata.com/?p=13396 υπάρχουν σύνδεσμοι που σας οδηγούν σε όλες τις προαναφερθείσες έως τώρα Μούσες]
admin is | Topic: Μύθοι και χρώματα, μωβ, τσάκρας | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Μουσες και χρωματα: Πολυμνια”