xromata.com

Χρωματικές Συνομιλίες  (18α)

Ίρις και Κόρη.

 Η Ίρις μετέφερε τα ουράνια μηνύματα στη γη. Ήταν μια θεότητα που κυκλοφορούσε στα ορατά τμήματα του κόσμου, αλλά μερικές φορές τρύπωνε στα έγκατα του Άδη, είτε για να εκτελέσει εντεταλμένα καθήκοντα, είτε για να κουβαλήσει στους Ολύμπιους κάνα κουβά νερό από τα τρομερά ύδατα της Στυγός.

Εκεί, κατοικούσε η άλλη. Η Κόρη! Κόρη ήταν το άλλο όνομα της Περσεφόνης, της συζύγου του Άδη και άνασσας του Κάτω Κόσμου.

Εκτός από μερικά μηνυματάκια που έλαχε να φέρει κάποιες φορές στη βασίλισσα των σκιών η χρωματιστή μαντατοφόρος, δεν είχε καμία άλλη σύνδεση μαζί της. Ίσως στο πέρασμά της από το υπόγειο βασίλειο να σταματούσε να ξαποστάσει λίγο και να έπιναν οι δυο θεές κανένα κυκεώνα παρέα (καφεδάκι δεν υπήρχε τότε) και τίποτε άλλο. Καμία άλλη σχέση. Τώρα, πώς βρέθηκαν να είναι κολλητές συνεργάτριες πάνω στον άνθρωπο, μυστήριο πράγμα! Όχι βέβαια τόσο μυστήριο αν αναλογισθούμε ότι η ελληνική γλώσσα ονοματίζει σωστά το κάθε τι και έχει ονομάσει σοφά πολλά μέρη του ανθρώπινου σώματος. Σκαρφαλώνουμε λοιπόν πάνω στο μάτι και εκεί τις βρίσκουμε κολλητές και αχώριστες, να συνεργάζονται και να εκτελούν βασικό έργο επί του αισθητηρίου οργάνου. Η Κόρη και η Ίριδα.

Οι δυο θεές ασχολούνται με την απορρόφηση του φωτός που θα μετατραπεί σε εικονική πληροφόρηση προς τον εγκέφαλο. Οι λειτουργίες τους όμως είναι διαφορετικές. Άκρως αντίθετες. Η μια, η ίρις, σχετική με την φωτεινότητα, αυξομειώνεται ανάλογα με την υπάρχουσα ένταση του φωτός, ώστε να περιορίσει την είσοδο περίσσιων ακτινοβολιών στην οπή της κόρης. Το περιττό φως αντανακλάται από την ίριδα και καθώς εξοστρακίζεται προσκρουόμενο στα περίτεχνα τοιχώματα των αυλακιών της, ευθύνεται για το χρώμα του συγκεκριμένου ματιού, είτε αυτό είναι γαλάζιο, πράσινο, μελί ή βαθυκάστανο.

Translation into English

Iris and Kori (18a)

Iris carried the heavenly messages to Earth. She was a deity that she was going round in the visible world, but sometimes she was slipping into the depths of Hades to perform some executive functions or to carry up to the Olympian gods a pot of water from the terrible waters of Styx.
There, in Hades, was living the other one, Kori (the daughter)! Kori was another name for Persephone, the wife of Hades, queen of Underworld.
Apart from some messages that she had to deliver sometimes to the queen of shadows, our colored messenger had no other connection with her. Perhaps on her passing through the underground kingdom she did stop to rest a little and drank some nectar (coffee wasn’t available at those times) together with the goddess of the dead but nothing more. No other relationship between them. Now, how they are found to be working together like close collages on humans, is something mysterious! Of course that isn’t so strange not if we keep on mind that Greeks named everything correctly and wisely, so they have labeled many parts of the human body. So climbing up to the eye we find the two collages inseparable, to cooperate and do the basic function on that sensory organ. Kori (eye pupil) and Iris!
The two goddesses are involved in the absorption of light that will become virtual information to the brain. Their functions are different, completely different. The one, Iris, relative with brightness fluctuates depending on the current intensity of light in order to restrict the entry of excess radiation in Kori’s (pupil’s) hole. The excess light is reflected from iris and while is ostracized impacted on the elaborate inner side of her ditches, she is responsible for the eye’s color, be it blue, green, hazel or deep brown.

This entry was posted on Saturday, February 6th, 2010 at 5:00 am and is filed under Ίρις και τα χρώματά της, λειτουργίες όρασης χρωμάτων, Μύθοι και χρώματα, Χρωματικές Συνομιλίες. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.