Ταυρος και κόκκινο
Ο ταύρος, το κόκκινο
και η δυσχρωματοψία του
Μελετώντας και ερευνώντας τον Κόσμο των Χρωμάτων, παρατηρώ μετά την έλευση του 21ου αιώνα, να συμβαίνει μια ραγδαία εξέλιξη μελέτης, ενασχόλησης και παρατήρησης του κόσμου αυτού, που συμπληρώνουν την πληροφόρησή μας, εμβαθύνουν σε ήδη υπάρχοντα θέματα και ανακινούν νεότερα.
Ο ιστότοπος αυτός, λειτουργώντας εδώ και 9 χρόνια, περιέχει και άρθρα που είχαν γραφτεί πολύ παλαιότερα, πέραν της δεκαετίας (όπως η σειρά «Χρωματικές Συνομιλίες»), οπότε χρειάζεται συμπλήρωση, αναθεώρηση ή εμβάθυνση σε κάποια από τα θέματα στα οποία έχει αναφερθεί στο παρελθόν.
Ένα από αυτά είναι και η διασαφήνιση της σχέσης του ταύρου με το κόκκινο χρώμα.
Με την σχέση αυτή είχε ξεκινήσει τότε, στις «Χρωματικές Συνομιλίες» εισαγωγικά η αναφορά στην σύνδεση χρώματος – υποσυνειδήτου.
Βέβαια, ήταν ήδη γνωστό πως ο ταύρος δεν ερεθίζεται από το κόκκινο χρώμα, αλλά από την κίνηση της κόκκινης κάπας του ταυρομάχου, όμως χρησιμοποιήθηκε η παλαιότερη αντίληψη ότι ο ταύρος βλέπει μόνο το κόκκινο χρώμα για να καταλήξουμε στο πως ένα χρώμα μπορεί να επηρεάσει τον ψυχισμό ενός ζώου, ενός ανθρώπου.
Η επικρατούσα άποψη ότι ο ταύρος είναι μονοχρωματικός και πως ερεθίζεται από το κόκκινο χρώμα, το μόνο που βλέπει, έχει εγκαταλειφθεί κατά τον 20ο αιώνα. Τόσο αυτός όσο και τα υπόλοιπα βοοειδή, είναι διχρωματικός, όπως τα περισσότερα θηλαστικά.
Το ότι δεν εκνευρίζεται και αντιδρά στην θέα του κόκκινου χρώματος έχει αποδειχθεί και πειραματικά. Ο ταύρος αντιδρά προς την κίνηση του πανιού του ταυρομάχου. Παρουσιάζει την ίδια αντίδραση και εφορμά στον κινούμενο ερεθιστικά μανδύα είτε είναι άσπρος, μπλε, πράσινος ή κόκκινος.
Σε ένα άλλο πείραμα στάθηκαν στην αρένα τρεις ταυρομάχοι, ένας ντυμένος στα κόκκινα, ο οποίος παρέμενε ακίνητος ενώ οι δυο άλλοι ντυμένοι με άλλα χρώματα έτρεχαν γύρω από το ζώο. Ο ταύρος κυνήγησε τους δυο κινούμενους στόχους και ουδόλως ενδιαφέρθηκε για τον ασάλευτο κι ας ήταν ντυμένος κατακόκκινα.
Ας μην ξεχνάμε πως στα πανάρχαια κρητικά ταυροκαθάψια, οι αθλητές ακροβάτες δεν προκαλούσαν τον ταύρο με κόκκινα πανιά, αλλά με την κίνηση του ίδιου του σώματός τους.
Γιατί λοιπόν είναι καθιερωμένη η κόκκινη κάπα στις ταυρομαχίες; Πρώτον, κατά παράδοση, από τον 18ο αιώνα που πιστευόταν πως ο ταύρος ερεθίζεται από το χρώμα αυτό, το κόκκινο χρώμα ταυτίσθηκε με τις ταυρομαχίες.
Δεύτερον, για λόγους σκοπιμότητας. Το κόκκινο χρώμα συγκαλύπτει και απαλύνει την βία και απέχθεια που προκαλεί η θέα του αίματος του σκοτωμένου ταύρου. Γι’ αυτό στις ταυρομαχίες η κατακόκκινη κάπα, η μουλέτα, που είναι μικρότερη από τις άλλες, χρησιμοποιείται στην τρίτη και τελευταία φάση του αγώνα, που επίκειται ο σκοτωμός του ζώου, ενώ στις δυο προηγούμενες, οι μεγαλύτερες κάπες έχουν χρώμα χρυσαφί ή πορτοκαλοκίτρινο και ματζέντα.
Τέλος, μπορεί μεν το κόκκινο να μην βλέπεται από τον ταύρο και να μην τον ερεθίζει, ερεθίζει όμως τους θεατές της ταυρομαχίας που επικεντρώνονται σε αυτό, ανεβάζοντας τις τιμές της αδρεναλίνης τους και ό,τι άλλα συναισθήματα, κυρίως ορμητικά, προκαλεί το κόκκινο χρώμα στην ψυχολογία του ανθρώπου.
Εν κατακλείδι, ο ταύρος, όπως τα περισσότερα θηλαστικά, βλέπει το κόκκινο χρώμα τελείως διαφορετικό απ’ ότι ο άνθρωπος, το συγχέει με το πράσινο χρώμα λόγω της διχρωματοψίας του, θέμα που μαζί με την δυσχρωματοψία θα μας απασχολήσει και πάλι λίαν προσεχώς, αναλυτικότερα απ’ ότι στο παρελθόν.
admin is | Topic: Δυσχρωματοψία, Κοινωνική ζωή και χρώματα, κόκκινο | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Ταυρος και κόκκινο”