Η γαλανη Θαλασσα και ο Τιτανας Ωκεανος
Περί γαλανής Θάλασσας και Τιτάνα Ωκεανού
Πάντα έχω μια θεματολογική δυσκολία για το πρώτο άρθρο της χρονιάς. Ειδικά δε, επειδή συμπίπτει με μια μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού, τα Άγια Θεοφάνεια που και αυτά συμπίπτουν με την παραμονή των Χριστουγέννων κατά το παλαιό ημερολόγιο…. Μια ούτως ή άλλως επιλεγμένη ιερή ημέρα.
Κατά τα Άγια Θεοφάνεια γίνεται ο αγιασμός των υδάτων και της θάλασσας και η παράδοση λέγει ότι κατά την ημέραν αυτήν ‘ανοίγουν οι ουρανοί’.
Ουρανός, Θάλασσα, Ωκεανός…. Φυσικά στοιχεία μεν, μυθολογικές οντότητες δε… κι επειδή οι θρησκείες συνάδουν πολλάκις με την μυθολογία, σκέφτηκα να ξεκινήσω τα άρθρα της χρονιάς ‘μυθολογικά’.
Αφού λοιπόν τις ημέρες αυτές αγιάζονται τα ύδατα και μαζί τους και η θάλασσα, ώστε να παραμένει γαλήνια, γαλανή, γαλατερή…. Θυμήθηκα μια παλαιότερη ανάρτηση, σχετική με την Νηρηίδα Γαλάτεια, την μυθολογική προσωποποίηση της ήρεμης γαλανής θάλασσας και σας παραθέτω τον σχετικό σύνδεσμο για να θυμηθείτε τα όσα είχαν γραφτεί γι’ αυτήν:
Η Γαλάτεια είναι μια έκφανση της γαλήνιας απαλόχρωμης γαλανής θάλασσας. εγγονή η δισέγγονη του Ωκεανού και της Θάλασσας, η οποία (η Θάλασσα) ταυτίζεται με την μεγάλη Τιτανίδα Τηθύν, ταύτιση που κάνει και ο Ορφεύς στους ύμνους του.
Ιδού ο ορφικός ύμνος της Θαλάσσης, της οποίας στην Κόρινθο, στον πρόναο του Ποσειδώνος υπήρχε άγαλμα στο οποίο κρατούσε σαν βρέφος στην αγκαλιά της την Αφροδίτη, θεά του κάλλους, αλλά και της αγάπης, ενώ δίπλα της ακριβώς ήταν το άγαλμα της Γαλήνης:
«Ωκεανού επικαλούμαι νύμφην, γλαυκώπιδα Τηθύν,
κυανόπεπλον άνασσαν, ορμητικώς και ευτάκτως κυμαινομένην,
συ που εις γλυκοπνόους αύρας πάλλεσαι περί την γαίαν,
θραύουσα εις τους αιγιαλούς και τους βράχους τα μακρά κύματα,
γαληνεύουσα εις απαλούς και νηνέμους δρόμους,
αγαλλομένη εκ των νηών, θηριοτρόφε, υγροκέλευθε,
μήτηρ της Κυπρίδος, μήτηρ των ερεβεννών νεφών, και των νυμφών πάσης πηγής πλημμυριζομένης υπό των ιερών αιθερικών υδάτων.
Επάκουσον μου, ω πολύσεμνε, ευμενή πρόσφερε αρωγήν
εις τας ευθυδρόμους ναυς πέμπουσα ούριον άνεμον, ω μακαρία»,
έψαλλε ο Ορφέας ζευγαρώνοντας την Θάλασσα με τον Ωκεανό, ήτοι τους Τιτάνες Ωκεανόν και Τήθυν, παιδιά του Ουρανού και της Τιταίας Γαίας, γονείς της Ωκεανίδας Ηλέκτρας, μητέρας της Ίριδας, θεάς των χρωμάτων και του Ουρανίου Τόξου.
Αλλά ποια ήταν αυτή η Θάλασσα – Τηθύς; Ποιος ήταν ο Ωκεανός σύζυγός της; Για ποιόν Ωκεανό μιλάμε; Σε ποιόν Ωκεανό αναφερόμαστε; Βεβαίως όχι σε κάποιον από τους γνωστούς μας πέντε ωκεανούς. Μάλλον στον μυθολογικό Ωκεανό που περιτριγύριζε την γη, ίσως όμως ούτε σε αυτόν!
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τον Ωκεανό, παππού της Ίριδας, σε μια προσεχή ανάρτηση, που θα ακολουθήσει λίαν συντόμως.
admin is | Topic: Uncategorized, Μύθοι και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Η γαλανη Θαλασσα και ο Τιτανας Ωκεανος”