Πρωτες υλες βαφων: μωβ
Μωβ βαφές και χρωστικές
Μετά το προ καιρού αναρτηθέν άρθρο γενικά περί χρωστικών και βαφών, αρχίσαμε να εξετάζουμε τις πηγές των διαφόρων χρωστικών και την παραγωγή βαφών από αυτές.
Πριν μπούμε όμως στην λεπτομερή εξέταση κάθε πηγής ρίχνουμε μια γενικότερη ματιά σε κάθε χρώμα και τις πηγές των χρωστικών του από τις οποίες ο άνθρωπος, κατά την ιστορική του διαδρομή, παρήγαγε και παράγει τις διάφορες βαφές που αποδίδουν κάθε χρώμα.
Έως τώρα ασχοληθήκαμε με το κόκκινο, το πορτοκαλί, το κίτρινο, το πράσινο χρώμα και το μπλε. Σειρά έχει τώρα το μωβ.
Μωβ χρωστικές ουσίες και βαφές
Οι μωβ βαφές προέρχονται κυρίως από την μίξη κόκκινων και μπλε βαφών.
Οι φυσικές πηγές από τις οποίες παράγουμε απ’ ευθείας μωβ ή ρόδινο χρώμα είναι πολύ λίγες.
Το γνωστό από την αρχαιότητα πανάκριβο πορφυρό χρώμα, ένα ρόδινο κοκκινωπό χρώμα, εξάγεται από ένα είδος κοχυλιού της Μεσογείου, γνωστό από την εποχή των Φοινίκων. Το κοχύλι αυτό βρισκόταν και στις ακτές του Ατλαντικού, αλλά κυρίως στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα κοχύλια αυτά βρίσκονται ακόμα και σήμερα στις περιοχές που ήταν φημισμένες στην αρχαιότητα για την παραγωγή αυτού του χρώματος, το οποίο χρησιμοποιούσαν για την βαφή υφασμάτων. Χιλιάδες κοχύλια χρειάζονται για την κατασκευή λίγης βαφής.
Τα κοχύλια αυτά έχουν ένα έκκριμα που χύνεται από μια μικρή φλέβα όταν αυτή σπάσει. Το έκκριμα αυτό είναι λευκό. Υφάσματα βάφονται με αυτό το έκκριμα και στην συνέχεια εκτίθενται στον ήλιο όπου με την επίδραση του ηλιακού φωτός το έκκριμα κοκκινίζει και δίνει στο ύφασμα το βαθυκόκκινο πορφυρό χρώμα.
Ο μύθος λέει πως την πορφύρα ανακάλυψε ο θεός των Φοινίκων Μελκάρτ, προστάτης της Τύρου, όταν μια μέρα ο σκύλος του δάγκωσε ένα όστρακο και το στόμα του βάφτηκε πορφυρό.
Το πορφυρό αναφέρεται με τα μωβ χρώματα και όχι με τα κόκκινα γιατί λόγω της χροιάς του θεωρείται περισσότερο σαν ένα πολύ κοκκινωπό μωβ, παρά ένα βαθύ κόκκινο.
Με το πανάκριβο αυτό χρώμα της αρχαιότητας έβαφαν τις τόγκες τους οι αυτοκράτορες, οι συγκλητικοί και άλλοι αρχαίοι βασιλείς. Η συνήθεια αυτή όχι μόνο επεκράτησε στο Βυζάντιο, αλλά οι αυτοκράτορες και πρίγκιπες που γεννήθηκαν όταν οι γονείς τους ήταν εστεμμένοι και βασίλευαν στον βυζαντινό θρόνο, ονομάζονταν πορφυρογέννητοι γιατί στα ανάκτορα της Κωνσταντινούπολης υπήρχε ένα ειδικό διαμέρισμα, ντυμένο όλο με πορφυρά υφάσματα, όπου γεννούσαν οι εστεμμένες αυτοκράτειρες.
Ένα άλλο παρόμοιο με την πορφύρα χρώμα, πιο κοκκινωπό, οργανικό και αυτό, είναι το χρώμα που βγαίνει από τα έντομα Coccus cacti, γνωστότερα ως κοξινέλ. Τα έντομα αυτά ζουν πάνω σε κάκτους και φραγκοσυκιές στο Μεξικό και στα κανάρια νησιά. Συλλέγονται, αποξηραίνονται και πολτοποιούνται για να βγει η βαφή. Οι Ισπανοί έφεραν τα έντομα αυτά από το Μεξικό, μετά την κατάκτησή του το 1523 και έκαναν περιουσίες με αυτή την βαφή έως τον 18ο αιώνα όταν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έμαθαν την μυστική συνταγή και άρχισαν την δική τους παραγωγή. Το χρώμα αυτό όμως ξεθωριάζει, σε αντίθεση με το χρώμα της πορφύρας που παραμένει σταθερό.
Τώρα πλέον, με ειδικές επεξεργασίες, το έκκριμα των κοξινέλ μετατρέπεται σε χρωστικές που έχουν χρώμα από κατακόκκινο έως πολύ βαθύ πορφυρό.
Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα οι ζωγράφοι και όσοι ήθελαν να αποδώσουν μωβ χρώμα, χρησι- μοποιούσαν αναμίξεις κόκκινων και μπλε χρωμάτων.
Το 1856 ο sir William Perkin (1838 – 1907), Βρετανός χημικός, παρασκεύασε την πρώτη τεχνητή βαφική ύλη, την μωβίνη και θεμελίωσε την βιομηχανική τεχνητή παραγωγή χρωμάτων από ανθρακόπισσα, τα χρώματα ανιλίνης. Οι ανιλίνες έφεραν επανάσταση στον κόσμο των τεχνητών βαφών. Το μωβ ήταν το πρώτο χρώμα που κατασκευάστηκε με αυτόν τον τρόπο.
admin is | Topic: βαφές, μωβ, χρωστικές | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Πρωτες υλες βαφων: μωβ”