Titanium white (λευκο του τιτανιου)
Χρώματα βαφές
Οι βαφές κατά την Αναγέννηση και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης
(Όπως αναγράφονται στον ιστότοπο ‘WebExibits, Pigments through the ages’).
Σε προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε στα χρώματα βαφές που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος κατά την προϊστορική περίοδο, την πρώιμη και ύστερη αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, κατά την Αναγέννηση έως και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης.
Τώρα θα ασχοληθούμε με τα χρώματα που ανακαλύφθηκαν ή δημιουργήθηκαν κατά την εποχή της εκβιομηχάνισης.
Αυτά είναι, κατά τις αγγλικές ονομασίες τους που χρησιμοποιούνται διεθνώς, τα εξής:
Cobalt green
Cobalt blue
Chrome orange
Emerald green
Chrome yellow
Cadmium yellow
Lemon yellow
Zinc white
Viridian
Cobalt yellow
Cobalt violet
Cerulean blue
Cadmium red
Titanium white
Ξεκινήσαμε με το Cobalt Green (Πράσινο του Κοβαλτίου) και συνεχίσαμε, το Cobalt Blue (Μπλε του Κοβαλτίου) το Chrome orange (πορτοκαλί του χρωμίου) Emerald green (σμαραγδί), το Chrome yellow (κίτρινο του χρωμίου), τα Cadmium yellow/red, το Lemon yellow (κίτρινο του λεμονιού), το Zinc White, το Viridian, το Cobalt yellow, και το Cobalt violet και το Cerulean blue
Τώρα θα αναφερθούμε στο Titanium white, με το οποίο κλείνει η σειρά ‘Pigments through the ages’
Titanium white
Σύντομη περιγραφή του Titanium white:
Το πιο δυνατό, το πιο λαμπρό λευκό που είναι διαθέσιμο σε καλλιτέχνες σε ολόκληρη την ιστορία της τέχνης. Έχει εξαιρετική ικανότητα επικάλυψης και διπλάσια αδιαφάνεια από τον καθαρό λευκό μόλυβδο.
Η χημική του σταθερότητα του είναι επίσης εξαιρετική.
Οι χρωστικές του Titanium white προέρχονται από το φυσικό μετάλλευμα ρουτίλιο (διοξείδιο του τιτανίου) και η παρασκευή του ως χρωστική ουσία παρουσίαζε δυσκολίες και μόλις το 1921 αμερικανικές και νορβηγικές εταιρείες άρχισαν να αναπτύσσουν την παραγωγή του για βαφές.
Οι περισσότερες προμήθειες του μεταλλεύματός προέρχονται από τη Νορβηγία σήμερα.
Υπάρχουν πολλές βιομηχανικές ποιότητες λευκής χρωστικής τιτανίου, καμία από τις οποίες δεν χρησιμοποιείται στην καθαρή της μορφή για το λαδοχρώματα καλλιτεχνών.
Σε λάδι, στεγνώνει σε μια σπογγώδη μεμβράνη που είναι αρκετά ακατάλληλη για καλλιτεχνικούς σκοπούς. Για τον λόγο αυτό, το διοξείδιο του τιτανίου αναμιγνύεται πάντα με μία ή περισσότερες από τις άλλες λευκές χρωστικές ή μια αδρανή χρωστική ουσία για να φτιαχτεί ένα κατάλληλο χρώμα λαδιού καλλιτεχνών.
Δεδομένου ότι το διοξείδιο του τιτανίου, από μόνο του, στεγνώνει σε μία σπογγώδη επιφάνεια και το οξείδιο του ψευδαργύρου στεγνώνει σε μία λεπτεπίλεπτη επιφάνεια , τα δύο συνδυάζονται σε ένα ισορροπημένο μείγμα για καλύτερης ποιότητας λευκών τιτανίου, για επαγγελματική χρήση.
Σε ορισμένες μάρκες, όπου το οξείδιο του ψευδαργύρου κυριαρχεί στο μείγμα, το χρώμα ονομάζεται λευκό τιτάνιο-ψευδάργυρου.
Οι φθηνότερες μάρκες βαφών οικονομικής ποιότητας είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν ένα μείγμα διοξειδίου του τιτανίου με βαρύτες ή άλλες αδρανείς χρωστικές ουσίες.
Οι τύποι αυτών των λευκών χρωμάτων δεν διαθέτουν τόσο την λάμψη όσο και τη δύναμη χρωματισμού του κανονικού χρώματος.
Μια σημαντική χρήση του διοξειδίου του τιτανίου είναι σε μορφή σκόνης ως χρωστική ουσία για την παροχή λευκότητας και αδιαφάνειας σε προϊόντα όπως χρώματα για επικαλύψεις, πλαστικά, χαρτί, μελάνια, τρόφιμα και καλλυντικά, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων οδοντόκρεμων.
Μια άλλη χρήση του είναι ως αδιαφανοποιητής για κεραμικά.
Η λευκότητα ή η αδιαφάνεια του εισάγεται σε διαφανείς και άχρωμες υαλοκεραμικές επικαλύψεις με την προσθήκη μιας φάσης (αδιαφανοποίησης) που διασκορπίζεται ως διακριτά σωματίδια για να διασκορπίζει και να αντανακλά μέρος του προσπίπτοντος φωτός.
Τα σωματίδια επιλέγονται μεταξύ οξειδίων με υψηλό δείκτη διάθλασης.
Το αρχαιότερο οξείδιο που χρησιμοποιήθηκε ποτέ είναι ο κασιρίτης (SnO2).
Σήμερα χρησιμοποιείται συνήθως το ρουτίλιο (TiO2, λευκό τιτάνιο).
Πράγματι, το λευκό τιτάνιο δεν επηρεάζεται από τη θερμότητα και ως εκ τούτου χρησιμοποιείται συνήθως σε γλάσο αγγειοπλαστικής και σμάλτο που απαιτούν υψηλή θερμοκρασία ψησίματος.
Τον 19ο αιώνα, οι ενώσεις του τιτανίου χρησιμοποιήθηκαν για υαλώματα πορσελάνης και κρυσταλλίτων TiO2 που σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της πυροδότησης που δημιουργούσε την αδιαφάνεια.
Ιστορία του λευκού τιτανίου:
Το Titanium White είναι πραγματικά το λευκό του 20ου αιώνα.
Η χρωστική ουσία τιτανίου, το διοξείδιο του τιτανίου ανακαλύφθηκε το 1821, αλλά μόλις το 1921 εισήχθη ένα λευκό χρώμα λαδιού τιτανίου κατάλληλο για καλλιτεχνικούς σκοπούς από έναν Αμερικανό κατασκευαστή.
Το 1916, η Titanium Pigment Corporation of Niagara Falls της Νέας Υόρκης και η Titan Co. AS, της Νορβηγίας άρχισαν ταυτόχρονα την εμπορική παραγωγή αυτής της νέας λευκής χρωστικής.
Το μετάλλευμα διασπάται χημικά με πυκνό θειικό οξύ.
Το αποτέλεσμα είναι μια εναπόθεση σιδήρου και θειικού τιτανίου, το οποίο στη συνέχεια διαλύεται σε νερό και βράζεται για να έχει ως αποτέλεσμα την καθίζηση του τιτανίου ως μετατιτανικό οξύ και τον διαχωρισμό του από τον σίδηρο.
Στο ίζημα προστίθεται ανθρακικό βάριο για να εξουδετερωθεί το οξύ και στη συνέχεια πυρώνεται.
Το οξείδιο του τιτανίου συνήθως κατασκευάζεται με περίπου 30% οξείδιο του τιτανίου και 70% θειικό βάριο.
Σήμερα, το διοξείδιο του τιτανίου είναι η κύρια χρωστική ουσία στον κόσμο για την παροχή λευκότητας, φωτεινότητας και αδιαφάνειας.
admin is | Topic: βαφές, Λευκό | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Titanium white (λευκο του τιτανιου)”