xromata.com


Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [28β]: M. E. Chevreul

 

 

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

 

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[28 β]

 

Michel Eugène Chevreul

(συνέχεια από https://xromata.com/?p=13266 )

 

 

 

Ο Γκαίτε ωστόσο, όπως ειπώθηκε, ήταν ο πρώτος που επέστησε συγκεκριμένα την προσοχή σε αυτές τις σχετικές αντιθέσεις και τις περιέγραψε με έμφαση.

Όποιος κοιτάζει ταυτόχρονα το ίδιο κόκκινο, πρώτα σε κίτρινο φόντο και μετά σε βιολετί φόντο, θα έχει δύο διαφορετικές εντυπώσεις: στην μια περίπτωση ένα πιο σκούρο κόκκινο. στη άλλη περίπτωση, ένα πιο πορτοκαλί κόκκινο.

 

 

 

Ο Chevreul μπόρεσε να διαπιστώσει τη διαφορά μεταξύ των δύο τρόπων με τους οποίους εμφανιζόταν η ταυτόχρονη αντίθεση και μίλησε για αλλαγές στην ένταση καθώς και για «οπτική σύνθεση».

 

 

Σήμερα, γνωρίζουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια ότι υπάρχουν τρία στοιχεία που μπορούν να μετατοπίσουν το ένα το άλλο υπό την επίδραση περιβάλλοντος άλλου χρώματος.

Αυτά τα τρία στοιχεία αντιστοιχούν στις διαστάσεις ενός χωρικού συστήματος χρωμάτων και ονομάζονται φωτεινότητα, απόχρωση και κορεσμός.

 

 

Ένα και το ίδιο χρώμα θα έχει πιο φωτεινό αποτέλεσμα σε σκούρο φόντο και ένα πιο σκούρο αποτέλεσμα σε ανοιχτό φόντο:

Ένα καθαρό κόκκινο θα έχει πιο κόκκινο αποτέλεσμα σε κίτρινο φόντο και ένα πιο κίτρινο αποτέλεσμα σε κοκκινωπό φόντο.

Ένα γκρι κόκκινο θα έχει πιο πολύχρωμο αποτέλεσμα (λιγότερο γκρι) σε γκρι φόντο από ότι σε έγχρωμο φόντο.

 

 

Αυτή είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον ενεργό ρόλο του εγκεφάλου στο σχηματισμό των χρωμάτων και θα πρέπει για άλλη μια φορά να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας ότι τα χρώματα είναι αποτελέσματα που δημιουργούνται στον κόσμο μέσα στο κεφάλι μας.

 

 

Ας επιστρέψουμε στον Chevreul, ο οποίος στο έργο του το 1839 αποδεικνύει ότι ένα χρώμα θα προσδώσει στο διπλανό του χρώμα μια συμπληρωματική χροιά.

 

 

Ως αποτέλεσμα, τα αντίθετα συμπληρωματικά χρώματα θα λαμπρύνουν και τα μη συμπληρωματικά χρώματα θα φαίνονται «μολυσμένα», για παράδειγμα ένα κίτρινο δίπλα σε ένα πράσινο αποκτά μια βιολετί χροιά.

Οι νόμοι της χρωματικής αντίθεσης απασχόλησαν τον Chevreul κατά την αναζήτησή του για μια επαρκή οργάνωση των χρωμάτων, όπως απαιτείται για την κατασκευή υφασμάτων.

 

 

Για το σκοπό αυτό, σχεδίασε τον κύκλο χρώματος 72 τμημάτων που φαίνεται εδώ.

Ο κύκλος ορίζει τις χρωματικές αποχρώσεις με βάση τις διάφορες αλλαγές που υφίσταται ένα χρώμα προς την κατεύθυνση του λευκού (μεγαλύτερη ένταση) ή του μαύρου (χαμηλότερη ένταση). Αξίζει να σημειωθεί ότι στον έγχρωμο κύκλο του, ο Chevreul τακτοποιεί καθένα από τα κορεσμένα χρώματα σε διαφορετική ακτίνα εντός του σχετικού τμήματός του.

 

 

Το καθαρό κίτρινο βρίσκεται πιο κοντά στο κέντρο από το καθαρό μπλε.

Το καθαρό κόκκινο βρίσκεται στο σημείο 15 της κλίμακας.

Με αυτόν τον τρόπο, οι τιμές της χρωματικής απόχρωσης για τις διαφορετικές χρωστικές έχουν μια πιο κατάλληλη θέση από ό,τι στα προηγούμενα συστήματα.

Στον χρωματικό κύκλο του Chevreul βρίσκουμε τρία δευτερεύοντα χρώματα πορτοκαλί, πράσινο και βιολετί μαζί με τα τρία αφαιρετικά βασικά χρώματα (κόκκινο, κίτρινο και μπλε), καθώς και έξι δευτερεύοντα μείγματα.

Τα τμήματα που προκύπτουν με αυτόν τον τρόπο χωρίζονται έτσι σε έξι ζώνες και κάθε ακτίνα χωρίζεται σε 20 τμήματα με τη μορφή σκάλας, προκειμένου να καθοριστούν τα διαφορετικά επίπεδα φωτεινότητας.

Με το ημισφαίριο του, ο Chevreul προσπάθησε να μας προσφέρει μια χωρική αναπαράσταση των χρωμάτων που εμφανίζονται στον δισδιάστατο χρωματικό κύκλο του.

Ο μαύρος άξονας του ημισφαιρίου γίνεται έτσι δείκτης, που περιστρέφεται για να επιλέξει τα διαφορετικά επίπεδα σε μια κλίμακα.

Στη συνέχεια, η αρίθμηση θα καθορίσει τις αναλογίες ενός χρώματος, για παράδειγμα 9B/1C θα σημαίνει ότι υπάρχουν 9/10 μαύρο και 1/10 της αντίστοιχης (χρωματικής) απόχρωσης.

 

 

Ο Chevreul ήταν πεπεισμένος ότι οι πολλές διαφορετικές χρωματικές αποχρώσεις και η αρμονία τους θα μπορούσαν να οριστούν μέσω των σχέσεων μεταξύ των αριθμών, και ευχήθηκε το χρωματικό του σύστημα να γίνει ένα κατάλληλο όργανο, διαθέσιμο σε όλους τους καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν έγχρωμα υλικά.

Αν και τα συστήματα αρμονίας του, τα οποία περιέγραψε ως «Harmonie d’analogues» (αρμονία αναλογίας) και «Harmonie de constraste» (αρμονία αντιθέσεων), είχαν μεγάλη επιρροή, δεν μπόρεσε να ανακαλύψει έναν νόμο της χρωματικής αρμονίας. Απλώς δεν υπάρχει.

 


is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [28β]: M. E. Chevreul”