xromata.com

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1^ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[28 α]

Michel Eugène Chevreul

Ο Michel Eugène Chevreul, γεννημένος στις 31 Αυγούστου του 1786 στην Ανγκέρ της Γαλλίας και θανών στις 9 Απριλίου του 1889 στο Παρίσι, ήταν ένας Γάλλος χημικός, το έργο του οποίου επηρέασε πολλούς τομείς στην επιστήμη, την ιατρική και την τέχνη.

Ο Michel Chevreul εισήγαγε την (ημιτελή) προσπάθειά του το 1839 να δημιουργήσει έναν χρωματικό κύκλο για την προβολή των χρωμάτων.

Σκοπός του συστήματος του ήταν η καθιέρωση νόμου «Ταυτόχρονης Αντίθεσης».

Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ήταν πιθανώς ο πρώτος που παρατήρησε ότι, όταν ιδωθούν / παρατηρηθούν τα χρώματα το ένα πλάι στο άλλο, θα επηρεάσουν το ένα το άλλο.

Ο Γκαίτε, ωστόσο, ήταν ο πρώτος που επέστησε συγκεκριμένα την προσοχή σε αυτές τις σχετικές αντιθέσεις.

Ο Chevreul σχεδίασε έναν κύκλο χρώματος 72 τμημάτων του οποίου οι ακτίνες, εκτός από τις τρεις κύριες κατηγορίες κόκκινου, κίτρινου και μπλε, απεικονίζουν τρία δευτερεύοντα μείγματα πορτοκαλί, πράσινου και βιολετί καθώς και έξι επιπλέον δευτερεύοντα μείγματα.

Οι τομείς που προέκυψαν υποδιαιρέθηκαν ο καθένας σε πέντε ζώνες και όλες οι ακτίνες χωρίστηκαν σε 20 τμήματα για να προσαρμόσουν τα διαφορετικά επίπεδα φωτεινότητας.

Είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον ενεργό ρόλο του εγκεφάλου στο σχηματισμό των χρωμάτων και θα πρέπει να υπενθυμίσουμε για άλλη μια φορά ότι τα χρώματα είναι επίσης αποτελέσματα που δημιουργούνται στον κόσμο μέσα στο κεφάλι μας.

Αν και δεν είχε κανένα ενδιαφέρον να κατανοήσει ή να χειριστεί τα χρώματα με τον ίδιο τρόπο όπως οι καλλιτέχνες, είναι απίθανο κάποιος άλλος χημικός να επηρέασε την ανάπτυξη της τέχνης τόσο όσο ο Γάλλος Michel Eugène Chevreul.

Ο Chevreul εκπαιδεύτηκε ως χημικός και το 1824 διορίστηκε διευθυντής της Gobelin, του διάσημης εταιρίας κατασκευής χαλιών.

Εδώ, επικεντρώθηκε στα προβλήματα της βαφής, άρα και στις ίδιες τις βαφές.

Ως χημικός, ο Chevreul επέβλεπε την προετοιμασία αυτών των βαφών και του πέρασε από το μυαλό ότι τα κύρια προβλήματα δεν είχαν καμία σχέση με τη χημεία, αλλά σχετίζονταν περισσότερο με την οπτική.

Ένα χρώμα που συχνά αποτύγχανε να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν οφειλόταν στις χρωστικές ουσίες, αλλά στην επίδραση των γειτονικών χρωματικών τόνων.

Ο Chevreul αποφάσισε να διερευνήσει το θέμα σε επιστημονική βάση και το 1839 δημοσίευσε το «De la loi du contrast simultané des couleurs», μια ολοκληρωμένη προσπάθεια παροχής μιας συστηματικής βάσης για την προβολή των χρωμάτων.

Το έργο ασχολήθηκε με τη λεγόμενη «ταυτόχρονη αντίθεση» των χρωμάτων και περιείχε τον περίφημο νόμο του Chevreul:

«Δύο γειτονικά χρώματα, όταν κοιτάζονται με το μάτι, θα φαίνονται όσο το δυνατόν πιο ανόμοια».

Το έργο του Chevreul επηρέασε τα κινήματα στην τέχνη γνωστά ως Ιμπρεσιονισμός, Νεοϊμπρεσιονισμός και Ορφικός Κυβισμός, με τον Robert Delaunay (1885-1941) να χρησιμοποιεί έγχρωμους «ταυτόχρονους δίσκους» στους πίνακές του.

Αν και το έργο του Chevreul παρέμεινε μη πρακτικό και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, επηρέασε επίσης τις απόψεις τόσο του Eugène Delacroix (1798-1863) όσο και του Georges Seurat (1859-1891) σχετικά με τα χρώματα και τον τρόπο με τον οποίο τα χρησιμοποιούσαν.

(συνεχίζεται)

This entry was posted on Saturday, March 25th, 2023 at 5:00 am and is filed under Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.