Χρωματισμος στην βιολογια [Η]: Χρωστικες ινδολης [Α]
[Από την σειρά της ‘Britannica’ για τις βιο-χρωστικές]
Ο Χρωματισμός στην βιολογία
[H]
Χρωστικές ινδόλης [Α]
Μελανίνες:
Αυτές οι χρωστικές παράγουν χρώματα, καφέ κόκκινα, καφέ και μαύρα.
Οι μελανίνες απαντώνται ευρέως στα φτερά των πτηνών. στα μαλλιά, τα μάτια και το δέρμα των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, σε δέρμα ή λέπια ή και στα δύο σε πολλά ψάρια, αμφίβια και ερπετά. στο μελάνι των κεφαλόποδων (χταπόδια, καλαμάρια). και σε διάφορους ιστούς πολλών ασπόνδυλων.
Οι μελανίνες είναι πολυμερή (ενώσεις που αποτελούνται από επαναλαμβανόμενες μονάδες) μεταβλητής μάζας και πολυπλοκότητας.
Συντίθενται από το αμινοξύ τυροσίνη με προοδευτική οξείδωση, μια διαδικασία που καταλύεται από το ένζυμο τυροσινάση που περιέχει χαλκό.
Εκχυλίσιμες σε πολύ αραιά αλκάλια, οι μελανίνες είναι επίσης διαλυτές όταν είναι νωπές και μη αποξηραμένες σε πολύ αραιά όξινα διαλύματα.
Λευκαίνονται από υπεροξείδιο του υδρογόνου, το οποίο μερικές φορές εφαρμόζεται σε αναπτυσσόμενα μαλλιά για να δημιουργήσει ένα ξανθό αποτέλεσμα, και από χλώριο, χρωμικό και υπερμαγγανικό άλας.
Τα ωχροκίτρινα, καστανά, κοκκινωπά, καφέ και μαύρα χρώματα των μαλλιών και ορισμένων φτερών μπορεί να προκύψουν από την παρουσία μελανινών σε διάφορες φάσεις του σχηματισμού τους ή υποδιαίρεσης τους σε κόκκους.
Οι σκοτεινές, απορροφητικές του φωτός υποστιβάδες μελανίνης που εντείνουν τα ανακλώμενα δομικώς (Tyndall) μπλε ή τις ιριδίζουσες εμφανίσεις στα φτερά αναφέρθηκαν παραπάνω.
Οι μαύρες μελανίνες και οι καφέ μελανοπρωτεΐνες απαντώνται σε πολλά ασπόνδυλα ζώα. Ορισμένα σκουλήκια και πολλά καρκινοειδή και μαλάκια εμφανίζουν μελανισμό στο δέρμα.
Ο βαθμός φυσικής μελανοποίησης εξαρτάται από τις σχετικές συγκεντρώσεις χαλκού και του ενζύμου τυροσινάση που περιέχει χαλκό.
Οι σκούρες τρίχες περιέχουν περισσότερα ίχνη χαλκού από τις ανοιχτότερες τρίχες. Εάν η πρόσληψη χαλκού πέσει σημαντικά κάτω από ένα κλάσμα του χιλιοστόγραμμου την ημέρα, η νέα γούνα αναδύεται διαδοχικά λιγότερο σκούρα. Αυτή η τάση αντιστρέφεται με την επαναφορά επαρκούς ποσότητας χαλκού στην διατροφή.
Όλα τα ανθρώπινα δέρματα εκτός από αυτά των αλφικών (αλμπίνων) περιέχουν μεγαλύτερες ή μικρότερες ποσότητες μελανίνης.
Σε άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα, η επιδερμίδα, ή το πιο εξωτερικό στρώμα του δέρματος, περιέχει λίγη χρωστική ουσία. Στις σκουρόχρωμες φυλές οι επιδερμικές εναποθέσεις μελανίνης είναι μεγάλες.
Κατά την έκθεση στο ηλιακό φως, η ανθρώπινη επιδερμίδα υφίσταται σταδιακό μαύρισμα με αυξήσεις στην περιεκτικότητα της σε μελανίνη, η οποία βοηθά στην προστασία των υποκείμενων ιστών από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου.
Indigoids:
Όπως και οι μελανίνες, οι ενώσεις indigo είναι προϊόντα μεταβολικής διάσπασης που απεκκρίνονται σε ορισμένα ζώα.
Όμως, σε αντίθεση με τις μελανίνες, η κατανομή τους ως εμφανείς χρωστικές ενώσεις είναι πολύ περιορισμένη και δεν είναι σκούρες αλλά κόκκινες, πράσινες, μπλε ή μωβ. Ένα από τα πιο κοινά μέλη αυτής της ομάδας είναι το indigo, ή indigotin, το οποίο εμφανίζεται ως γλυκοζίτης (δηλαδή, σε συνδυασμό χημικά με γλυκόζη) σε πολλά φυτά της Ασίας, των Ανατολικών Ινδιών, της Αφρικής και της Νότιας Αμερικής.
Έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό ως μπλε βαφή.
admin is | Topic: Φύση και χρώματα, χρωστικές | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Χρωματισμος στην βιολογια [Η]: Χρωστικες ινδολης [Α]”