xromata.com


Cobalt violet

 

Χρώματα βαφές

 

Οι βαφές κατά την Αναγέννηση

και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης

 

(Όπως αναγράφονται στον ιστότοπο ‘WebExibits,

Pigments through the ages’).

 

Σε προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε στα χρώματα βαφές που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος κατά την προϊστορική περίοδο, την πρώιμη και ύστερη αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, κατά την Αναγέννηση έως και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης.

Τώρα θα ασχοληθούμε με τα χρώματα που ανακαλύφθηκαν ή δημιουργήθηκαν κατά την εποχή της εκβιομηχάνισης.

Αυτά είναι, κατά τις αγγλικές ονομασίες τους που χρησιμοποιούνται διεθνώς, τα εξής:

Cobalt green

Cobalt blue

Chrome orange

Emerald green

Chrome yellow

Cadmium yellow 

Lemon yellow

Zinc white

Viridian

Cobalt yellow

Cobalt violet

Cerulean blue

Cadmium red

Titanium white

Ξεκινήσαμε με το Cobalt Green (Πράσινο του Κοβαλτίου) και συνεχίσαμε, το Cobalt Blue (Μπλε του Κοβαλτίου) το Chrome orange (πορτοκαλί του χρωμίου) Emerald green (σμαραγδί), το Chrome yellow (κίτρινο του χρωμίου), τα Cadmium yellow/red, το Lemon yellow (κίτρινο του λεμονιού), το Zinc White, το Viridian και το Cobalt yellow,

Τώρα θα αναφερθούμε στο Cobalt violet.

 

 

 

 

 

Cobalt violet.

 

Σύντομη περιγραφή του Cobalt violet:

 

Η πρώτη πραγματική βιολετί χρωστική ουσία παρασκευάστηκε από τον Salvètat το 1859.

Είναι χημικά σταθερή, αλλά το σχετικά υψηλό κόστος και η χαμηλή ισχύς χρωματισμού της εμπόδισαν την ευρύτερη χρήση της σε πίνακες ζωγραφικής.

Σε αντίθεση με το αδερφό του χρώμα, το Cobalt Green, τα μειονεκτήματά του βιολέ του κοβαλτίου περιελάμβαναν το υψηλό κόστος και την αδύναμη χρωματική ισχύ του, τα οποία περιόρισαν τη χρήση του στους ζωγράφους.

Αντικαταστάθηκε γρήγορα από την καθαρότερη, ισχυρότερη χρωστική ουσία Manganese Violet.

 

 

Όπως και στα άλλα χρώματα κοβαλτίου, η ονομασία «Cobalt violet» προέρχεται από την Γερμανική ονομασία kobolt = υπόγειος καλικάντζαρος (θεωρήθηκε ότι το κοβάλτιο είναι επιζήμιο για τα μεταλλεύματα αργύρου).

 

Ιστορία του βιολέ του κοβαλτίου:

Η αξιοσημείωτη γκάμα χρωστικών που μπορούν να παραχθούν από το κοβάλτιο περιλαμβάνει και το βιολέ του κοβαλτίου, που είναι γνωστό από το 1859.

 

 

Ο Salvetat περιέγραψε για πρώτη φορά την παρασκευή του βιολέ του κοβαλτίου στο Comptes Rendus des Seances de l'Academie des Sciences XLVIII, σε ένα άρθρο με τίτλο, "Matieres mineralcolorantes vertes et violettes».

 

 

 

Η σκουρόχρωμη ποικιλία είναι άνυδρο φωσφορικό κοβάλτιο που παρασκευάζεται με ανάμειξη διαλυτού άλατος κοβαλτίου με φωσφορικό δινάτριο.

Πλένεται και μετά θερμαίνεται σε υψηλή θερμοκρασία.

 

 

 

Η ανοιχτόχρωμη ποικιλία, που αναπτύχθηκε στη Γερμανία στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, είναι το άνυδρο αρσενικό κοβάλτιο.

Η ανοιχτόχρωμη ποικιλία ήταν ιδιαίτερα δηλητηριώδης λόγω της περιεκτικότητάς της σε αρσενικό.

Και οι δύο βιολέ βαφές κοβαλτίου θεωρήθηκαν πολύ σταθερές, αλλά η ανοιχτότερη ποικιλία θα μπορούσε να αλλάξει σε λαδοχρώματα λόγω του κιτρινίσματος του λινελαίου.

 

 

Ήταν και τα δύο βιολέ συμβατά με όλα τα μέσα ζωγραφικής.

Η διαφάνειά τους όμως, η ασθενής ισχύς χρωματισμού και το υψηλό κόστος περιόρισαν τη χρήση τους, αλλά η αντοχή τους στο φως τα έκανε πιο επιθυμητά από τα παλαιότερα βιολετιά χρώματα βιολογικών βαφών.

 

 

Χημική ονομασία: Cobalt(II)-phosphate or Cobalt(II)-arsenate

Χημικός ύπος: Co3(PO4)2 ή Co3(AsO4)2

Το βιολετί του κοβαλτίου δεν είναι τοξικό. Ωστόσο, πρέπει να δίνεται προσοχή στο χειρισμό της χρωστικής ξηρής σκόνης του για να αποφευχθεί η εισπνοή της.

 


is | Topic: βαφές, μωβ | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Cobalt violet”