Συνεντευξη με τα χρωματα [οθ’]: Το ασπρο στην φυση
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[οθ΄]
Το Άσπρο στην Φύση
[ι΄]
-Αφήνω την σχέση μου με θρησκείες και κουλτούρες και θέλω τώρα Άνθρωπε να αναφερθώ στην σχέση μου με το φυσικό σου περιβάλλον, με την φύση.
Υπάρχουν κάποια πράγματα τριγύρω σου Άνθρωπε, κάποια φυσικά φαινόμενα, που τα θεωρείς και τα ονομάζεις άσπρα. Λευκά!
Και έτσι είναι! Ασχέτως αν δεν είναι τελείως ή πάντα λευκά!
Αυτά είναι το χιόνι και οι χιονισμένες βουνοκορφές, τα άσπρα σύννεφα, κάποιες άσπρες αμμουδιές και κάποιοι βράχοι που τους αποκαλείς άσπρους, όπως τους άσπρους βράχους του Ντόβερ.
Ας δούμε αυτά τα πράγματα ένα – ένα, κι’ ας ξεκινήσουμε από αυτό που σου ανέφερα τελευταίο, τους άσπρους βράχους του Ντόβερ.
Οι Λευκοί απότομοι βράχοι του Ντόβερ παίρνουν το άσπρο τους χρώμα από τη μεγάλη ποσότητα κιμωλίας από ασβεστόλιθο, που περιέχουν, η οποία αντανακλά το φως του ήλιου κι’ έτσι οι ασβεστολιθικοί βράχοι, όχι μόνο του Ντόβερ, αλλά και παντού στον κόσμο, δείχνουν λευκοί.
Το ίδιο συμβαίνει και με πετρώματα αποτελούμενα από ασβεστίτη (CaCO3) ή και από το συνδυασμό των ορυκτών ασβεστίτη (CaCO3) και δολομίτη ((Ca,Mg) (CO3)2 που έχουν δημιουργηθεί από την μεταμόρφωση ασβεστόλιθων, δηλαδή ιζηματογενών ανθρακικών πετρωμάτων, όπως δηλαδή είναι τα μάρμαρα, που το όνομά τους ετυμολογείται από το αρχαιοελληνικό ρήμα "μαρμαίρω" που σημαίνει "λάμπω".
Επίσης οι παραλίες από άμμο που περιέχουν μεγάλες ποσότητες χαλαζία ή διαβρωμένο ασβεστόλιθο φαίνονται λευκές, καθώς ο χαλαζίας και ο ασβεστόλιθος αντανακλούν ή διασκορπίζουν το φως του ήλιου, αντί να το απορροφούν.
Οι τροπικές παραλίες με λευκή άμμο μπορεί επίσης να έχουν μεγάλη ποσότητα λευκού ανθρακικού ασβεστίου από μικροσκοπικά κομμάτια κοχυλιών που έχουν αλεσθεί σε λεπτή άμμο με τη δράση των κυμάτων.
Από τις ζεστές τροπικές παραλίες και τις καυτές καλοκαιρινές αμμουδιές πάμε τώρα στην αντίθετη πλευρά, στους κρύους χειμώνες που χαρακτηριστικό τους είναι σε πολλά μέρη του κόσμου οι χιονοπτώσεις και το χιόνι.
Το χιόνι είναι ένα μείγμα αέρα και μικροσκοπικών κρυστάλλων πάγου. Όταν το λευκό φως του ήλιου εισέρχεται στο χιόνι, απορροφάται πολύ λίγο το φάσμα. Σχεδόν όλο το φως αντανακλάται ή διασκορπίζεται από τα μόρια του αέρα και του αποκρυσταλλωμένου νερού, έτσι το χιόνι φαίνεται να έχει το χρώμα του ηλιακού φωτός που αντανακλά, λευκό.
Μερικές φορές το φως αναπηδά γύρω από τους κρυστάλλους πάγου πριν διασκορπιστεί, κάνοντας το χιόνι να φαίνεται να λάμπει.
Πολλά βουνά, οι βουνοκορφές τους για την ακρίβεια, τον χειμώνα καλύπτονται με χιόνι, ενώ κάποια από τα ψηλότερα βουνά έχουν χιονισμένες βουνοκορφές όλον τον χρόνο και αρκετά ονομάζονται αντίστοιχα ‘Λευκά Όρη’, όπως πχ. το Mont Blanc που σημαίνει λευκό βουνό στα γαλλικά ή το Mauna Kea στην Χαβάη, που σημαίνει λευκό βουνό στην τοπική γλώσσα. Το ίδιο και τα όρη Τσανγκμπάι που σηματοδοτούν τα σύνορα μεταξύ Κίνας και Κορέας. Το όνομά τους κυριολεκτικά σημαίνει λευκά βουνά.
Πολλές φορές οι λευκές χιονισμένες κορυφές των βουνών χάνονται μέσα σε άσπρα σύννεφα και πολλάκις αυτά τα άσπρα σύννεφα βρίσκονται πολύ ψηλότερα κι’ από τα πιο ψηλά βουνά.
Τα άσπρα σύννεφα φαίνονται λευκά για τον ίδιο λόγο που φαίνεται λευκό και το χιόνι.
Αποτελούνται από σταγονίδια νερού ή κρύσταλλα πάγου αναμεμιγμένα με αέρα οπότε πολύ λίγο από το φως που προσκρούει σ’ αυτά απορροφάται και το μεγαλύτερο μέρος του φωτός αντανακλάται και φαίνεται στο μάτι ως λευκό.
Κάποιες φορές τα σύννεφα αντί για λευκά φαίνονται γκρίζα γιατί οι σκιές άλλων σύννεφων που βρίσκονται παραπάνω από αυτά τα επισκιάζουν και τα κάνουν να φαίνονται γκριζωπά, ενώ ορισμένα σύννεφα έχουν τη δική τους σκιά στο κάτω μέρος τους. .
Τώρα, ακόμα πιο ψηλά από τα σύννεφα, πάρα πολύ ψηλά στον ουρανό, έξω από την γήινη ατμόσφαιρα, υπάρχουν τα αστέρια που εμείς με γυμνό μάτι βλέπουμε το φως τους άσπρο.
Μεταξύ των αστέρων υπάρχουν κι’ αυτά που τα αποκαλούμε ‘Λευκούς Νάνους’.
Ένας λευκός νάνος είναι ένα αστρικό κατάλοιπο. Με τον όρο λευκός νάνος (white dwarf) χαρακτηρίζεται το υπόλειμμα του πυρήνα ενός αστέρα μικρής ή μεσαίας μάζας που απομένει μετά τον θάνατο του αστέρα αυτού.
Η φωτεινότητα του προέρχεται από εκπομπή αποθηκευμένης θερμικής ενέργειας γιατί σε αυτό το ουράνιο σώμα δεν συμβαίνουν πυρηνικές αντιδράσεις, ούτε άλλη διαδικασία που να παράγει ενέργεια. Συνεπώς βαθμιαία ακτινοβολεί τη θερμική του ενέργεια ως ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία και ψύχεται
Ένας λευκός νάνος είναι πολύ ζεστός όταν σχηματίζεται γι’ αυτό η ακτινοβολία του είναι λευκή, αλλά επειδή, όπως είπαμε, δεν έχει πηγή ενέργειας, σταδιακά θα εκπέμπει την ενέργειά του και θα κρυώσει.
Αυτό σημαίνει ότι η ακτινοβολία του, η οποία αρχικά έχει την υψηλή θερμοκρασία του λευκού χρώματος, θα μειωθεί και θα κοκκινίσει με τον χρόνο.
admin is | Topic: Λευκό, Συνέντευξη με τα χρώματα, Φύση και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [οθ’]: Το ασπρο στην φυση”