Συνεντευξη με τα χρωματα [ξθ’]: λειτουργια αποδοσης χρωματων
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ξθ΄]
Η λειτουργία απόδοσης των χρωμάτων
-Ωωωπ! Ένσταση! Είμαι η Μάνα Φύση και σου θυμίζω Μαύρο Χρώμα πως είπες ότι πριν μιλήσουν τα υπόλοιπα χρώματα για τους εαυτούς τους, θα μου δοθεί εμένα ο λόγος να εξηγήσω στον Άνθρωπο πως γίνεται και εμφανίζονται τριγύρω του τα διάφορα χρώματα.
Κατ’ αρχάς Άνθρωπε, γνωρίζεις τί ακριβώς είναι όλα αυτά τα χρώματα που σε περιβάλλουν;
Τα χρώματα είναι φως! Πρόκειται για φως!
Επακριβέστερα, αντανακλάσεις φωτός.
Βέβαια εσύ δεν τα αντιλαμβάνεσαι σαν φως, τα θεωρείς σαν κάτι άλλο, κάτι το διαφορετικό και τα ονομάζεις χρώματα.
Ένα μικρό παράδειγμα για να καταλάβεις ότι τα χρώματα είναι και αυτά φώτα:
Διαβάζεις ένα βιβλίο πλάι στο ηλιοφωτισμένο σου παράθυρο. Όπως το κρατάς μισάνοιχτο η μια σελίδα του είναι λευκή ενώ η άλλη έχει τυπωμένη επάνω της μια ολοσέλιδη εικόνα όπου επικρατεί ένα χρώμα, ας πούμε πράσινο. Η πράσινη σελίδα αντανακλάται επάνω στην λευκή και της προσδίδει (όσο πιο κοντά στην ένωση των σελίδων, τόσο πιο έντονα) μια πρασινωπή χροιά.
Αυτό συμβαίνει γιατί το χρώμα της πράσινης σελίδας είναι κι’ αυτό μια φωτεινή πηγή –πολύ χαμηλότερης έντασης μεν- που το μονοχρωματικό φως της φωτίζει την απέναντί της λευκή σελίδα και την κάνει να φαίνεται πρασινωπή.
Ναι, έχεις δίκιο… θα πρέπει να σου μιλήσω για χαμηλότερες ενεργειακές τάσεις, ποσότητες κλπ. κλπ. πράγματα που άπτονται της φυσικής και δεν είναι το παρόν θέμα μας.
Το θέμα μας είναι το πώς αποδίδονται τα διάφορα χρώματα από την ύλη.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Βεβαίως, κάποια πράγματα από αυτά που θα σου πω τα έχεις ξανακούσει, εκεί κάπου στην αρχή της συνέντευξης, όταν είχαν πάρει την σκυτάλη και σου μιλούσαν το Φως και οι Χρωματικές Μείξεις.
Πάμε λοιπόν:
Για να φανούν τα χρώματα, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη του φωτός.
Το ορατό φως είναι ένα μικρό τμήμα, περίπου στην μέση, του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος.
Όπως θα ακούσεις αργότερα, φάσματα παράγονται από κάθε μορφή πυράκτωσης.
Για να υπάρξει ορατό φως χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις.
Οφείλει να υπάρχει ο φορέας του, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, του οποίου όπως σου είπα μόλις τώρα είναι τμήμα, ένα μικρό μέρος του, το οποίο εσύ ονομάζεις ‘Ορατό Φως’, επειδή μπορείς και το βλέπεις. Οφείλει να υπάρχει επίσης και κάποιο μόριο ύλης για να προσκρούσει επάνω του το ορατό φως, να αντανακλασθεί για να φανεί.
Για να μπορέσει να αναφανεί το φως λοιπόν, απαραίτητοι είναι οι δυο παράγοντες που μόλις σου ανέφερα.
Όμως για να γίνει αντιληπτό πρέπει να υπάρξει και ένα τρίτος παράγοντας, ο ‘φωτοδέκτης’. Το κατάλληλο όργανο που μπορεί να το «δει». Να δει το φως!
Ο δικός σου φωτοδέκτης είναι ο οφθαλμός σου, το μάτι σου και συγκεκριμένα τα ραβδία του ματιού σου που βλέπουν το ‘Φως’ και τα κωνία του, που το βλέπουν σαν ‘Χρώμα’, σαν χρωματιστό φως.
Τώρα, για να λειτουργήσει το δεύτερο μέρος της όρασής σου, η αντίληψη των χρωμάτων, η χρωματική σου όραση, υπεισέρχονται σε συνεργασία άλλοι δυο παράγοντες (ιδού και πάλι η δυαδικότητα) οι δυο χρωματικές μείξεις, η προσθετική μείξη και η αφαιρετική.
Θυμήσου, όπως ήδη σου έχει αναλυθεί, πως κάθε μια από τις μείξεις έχει την δική της ιδιαίτερη τριάδα βασικών χρωμάτων (η τριαδικότητα επί δυο).
Η Προσθετική Μείξη (οι χρωματικές ακτινοβολίες) λοιπόν, με την ενέργεια των τριών βασικών της ακτινοβολιών που –σου θυμίζω- είναι η μπλε, η κόκκινη και η πράσινη, προσκρούει σε κάθε υλικό αντικείμενο, διεγείροντας τα ηλεκτρόνιά του, τα οποία την περιττή ενέργεια του φωτός που δεν χρειάζονται για να διεγερθούν, την απορρίπτουν αντανακλώντας την σαν χρώμα.
Με άλλα λόγια, τα χρώματα που βλέπεις, είναι τα φωτο – ενεργειακά απορρίμματα των διαφόρων αντικειμένων, δηλαδή οι χρωματικές φωτεινές ακτινοβολίες που προέρχονται από την ύλη σαν φωτεινά ενεργειακά απορρίμματά της.
Πιο συγκεκριμένα, η περιττή φωτεινή ενέργεια των διαφόρων χρωστικών ουσιών οι οποίες ερεθισμένες από μία φωτεινή πηγή αποδίδουν το χρώμα τους, ήτοι το περιττό φως που αντανακλούν σαν χρώμα.
Οι διάφορες αυτές χρωστικές ουσίες με το συγκεκριμένο χρωματικό φως που αντανακλούν, σαν χρωματιστή ύλη πλέον, ευθύνονται για την αφαιρετική μείξη που με την ανάμειξη των βασικών χρωμάτων της
-κόκκινο, κίτρινο, μπλε- και τις διαβαθμίσεις του φωτός γεμίζει το περιβάλλον σου με τους χρωματικούς συνδυασμούς που βλέπεις.
Κατάλαβες λοιπόν Άνθρωπε;
Σε αυτήν λοιπόν την αποβαλλόμενη περιττή ενέργεια οφείλεται η απόδοση των χρωμάτων της φύσης που βλέπεις,
Άκου να σου εξηγήσω τί συμβαίνει με λίγα λόγια, όσο πιο απλά μπορώ. Δεν θα σου αναλύσω λεπτομερώς το θέμα γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει, έτσι χοντρικά, είναι πως γίνεται η απόδοση κάθε χρώματος από τα μόρια της ύλης.
Πώς δηλαδή βλέπουμε το μπλε, το κόκκινο, το πράσινο, το κίτρινο, το άσπρο και το μαύρο χρώμα.
Κατ’ αρχάς, ξεκινάμε από την ύλη.
Η ύλη αποτελείται από μόρια και κάθε μόριό της από άτομα.
Κάθε άτομο έχει τον πυρήνα του και γύρω από αυτόν κινούνται τα ηλεκτρόνια του ατόμου.
Όταν προσπίπτει πάνω στο μόριο της ύλης φωτεινή ενέργεια, κάθε ηλεκτρόνιο των ατόμων του συλλαμβάνει την απαιτούμενη από αυτό ενέργεια φωτός ανάλογα με το μήκος κύματος ενέργειας που του είναι απαραίτητη για να δραστηριοποιηθεί έτσι ώστε να κάνει μεταπήδηση στοιβάδας.
Τί είναι η μεταπήδηση στοιβάδας και γιατί γίνεται;
Ε! Όχι Άνθρωπε, δεν θα σου κάνω μάθημα φυσικής εδώ. Σου λέω απλώς τα απαραίτητα για να καταλάβεις πως εμφανίζονται τα διάφορα χρώματα.
Όταν τα ηλεκτρόνια ενός ατόμου δεν χρειάζονται την ενέργεια της π.χ. κόκκινης ακτινοβολίας, τότε απορροφούν την υπόλοιπη ενέργεια του φωτός, δηλαδή την πράσινη και μπλε ακτινοβολία και αντανακλούν την κόκκινη.
Όταν έχουν ανάγκη την ενέργεια της κόκκινης και της μπλε ακτινοβολίας αντανακλούν την πράσινη, οπότε αποδίδουν πράσινο χρώμα.
Σε περίπτωση που χρειάζονται την κόκκινη και την πράσινη αντανακλούν την μπλε.
Όταν τους είναι απαραίτητη μόνο η ενέργεια της μπλε ακτινοβολίας τότε αντανακλούν τις άλλες δυο ήτοι την πράσινη και την κόκκινη, ο συνδυασμός των οποίων (βάση της μείξης RGB) αποδίδει κίτρινο χρώμα – φως.
Παρομοίως ο συνδυασμός της απόρριψης της μπλε με την πράσινη ακτινοβολία από ηλεκτρόνια που χρειάζονται μόνο την κόκκινη ενέργεια, αποδίδει φως – χρώμα γαλανωπό (cyan) και αυτός των μπλε με κόκκινη ακτινοβολία (όταν απορροφάται μόνο η πράσινη) αποδίδει το φως στο χρώμα της ματζέντα.
Τώρα, όταν τα ηλεκτρόνια έχουν ανάγκη την συνολική ενέργεια και των τριών βασικών ακτινοβολιών, δηλαδή και την κόκκινη και την πράσινη και την μπλε, δεν έχουν περισσευούμενη φωτεινή ενέργεια να απορρίψουν οπότε λόγω ελλείψεως φωτεινής αντανάκλασης το μόριο αυτό φαίνεται σκοτεινό, μαύρο.
Αντιθέτως, όταν δεν χρειάζεται καθόλου φωτεινή ενέργεια, τότε αντανακλάται όλη η ακτινοβολία, δηλαδή όλο το φως, οπότε ο συνδυασμός και των τριών βασικών ακτινοβολιών φαίνεται σαν λευκό χρώμα.
Σταματώ εδώ. Σου ανέφερα την βασική λειτουργία απόδοσης χρωμάτων από τις χρωστικές και διάφορα αντικείμενα.
Αυτή είναι η αρχή, το βασικό ξεκίνημα κατανόησης του πως κάθε πράγμα έχει το χρώμα του και γιατί βλέπουμε κάτι σαν πράσινο, κόκκινο, άσπρο ή μαύρο κλπ.
Από εδώ και πέρα ανοίγει ένα ολόκληρο κεφάλαιο για την απόδοση των διαφόρων αποχρώσεων, των μη σταθερών χρωματισμών, των ιριδισμών και ενός σωρού άλλων φαινομένων που ευθύνονται για την απόδοση της τεράστιας ποικιλίας των χρωματισμών που σε περιβάλλουν.
Όλα αυτά θα σου ειπωθούν αρκετά αργότερα, μετά την αυτοπαρουσίαση των χρωμάτων.
Απλώς η παρεμβολή μου κρίθηκε σκόπιμη ώστε να καταλάβεις γενικότερα την εμφάνιση των διαφόρων χρωμάτων.
Οπότε, μετά το μαύρο, που μας αυτοπαρουσιάσθηκε, σειρά έχει ο αντίποδάς του, το λευκό χρώμα.
admin is | Topic: λειτουργίες όρασης χρωμάτων, Συνέντευξη με τα χρώματα, φως | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ξθ’]: λειτουργια αποδοσης χρωματων”