Συνεντευξη με τα χρωματα [ξδ΄]: Το κράτος (ισχυς) του μαύρου
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ξδʹ]
Το κράτος (ισχύς) του Μαύρου
[ια΄]
-Όπως σου είπα Άνθρωπε, θα συνεχίσω την παρουσίασή μου στην συνέντευξη αυτή μιλώντας για εμένα το μαύρο και το ‘κράτος΄ μου και όπου απλώνεται η κρατερή αυτή ιδιότητά μου.
Κατ’ αρχάς ας δούμε τί ακριβώς σημαίνει κράτος, κι’ όπως κατάλαβες δεν αναφέρομαι στα κράτη – έθνη, αλλά στο κράτος σαν δύναμη.
Αν ψάξεις σε κάποιο σοβαρό ετυμολογικό λεξικό θα δεις να αναγράφεται για την λέξη ‘κράτος΄ το εξής:
«Το κράτος, λέξη που κατ’ αρχάς αναφερόταν επί της σκληρότητας (Οδ. 393), παράγεται από το ρήμα κρατύνω, καρτύνω (ρα>αρ) και σημαίνει σκληρύνω. Τα σκληρά αντικείμενα είναι αλύγιστα, αλύγιστο δε αποκαλούμε τον αντέχοντα, τον ισχυρό, τον σκληρό, τον δυνατό, τον κρατερό».
Ναι, είμαι το πιο κρατερό, το πιο ισχυρό χρώμα. Μια σταγόνα μου αρκεί για να αλλοιώσει και αμαυρώσει οποιαδήποτε βαφή άλλου χρώματος, ενώ καμία από τις άλλες δεν μπορεί με πολύ περισσότερες, μα πάρα πολύ περισσότερες, από μία σταγόνες να με αλλάξει.
Είμαι το χρώμα του ‘κράτους’, ή άλλως ‘Το κράτος είναι μαύρο’.
Μια ματιά στην ελληνική μυθολογία το επιβεβαιώνει.
Στην ελληνική μυθολογία ο Κράτος ήταν η προσωποποίηση της ωμής εξουσίας κάθε μορφής (όχι μόνο της κρατικής).
Αδέρφια του Κράτους ήταν η Βία, ο Ζήλος και η Νίκη, παιδιά της Στυγός που τα νερά της ήταν μαύρα. Η μάνα τους η Στυξ ήταν κόρη της μαύρης Νύχτας και του μαύρου Ερέβους, αδελφή του μαύρου Χάροντα, του μαύρου Θανάτου, του Ύπνου και του Όνειρου.
Η δε γιαγιά του Κράτους, η μαύρη Νύχτα, κατά την θεογονία των Ορφικών είναι η πρώτη αιτία όλων, γιατί κατά την ορφική θεογονία ένας πρωτόγονος θεός, ο Φάνης ο «Δημιουργός Έρως», βγήκε (αναφάνηκε) από το αυγό του κόσμου, το οποίο γέννησε η Νυξ.
Ο Κράτος λοιπόν, σαν γόνος μαύρης μητέρας και τόσο ισχυρής μαύρης γιαγιάς, με τόσα μαύρα μέλη στην οικογένειά του, δεν μπορούσε να μην σχετίζεται κι’ αυτός με το μαύρο χρώμα.
Επειδή όμως Άνθρωπε, εσύ όταν ακούς την λέξη κράτος, φέρνεις πρωτίστως στο μυαλό σου την έννοια του κράτους – έθνους, επομένως και την πολιτική, θα σου μιλήσω για την σχέση μου με την πολιτική και ιδιαιτέρως για την χρησιμοποίησή μου από διάφορα πολιτικά κινήματα.
Αναρχισμός:
Κατ’ αρχάς, αλλά και κατ’ αρχήν έγινα το χρώμα των αναρχικών, ίσως παρεξηγημένα γιατί λόγω της ‘μυστηριώδους’ φύσης μου, αλλά και της αντίθεσής μου προς το λευκό ‘φως’ που από πολλούς εκλαμβάνεται σαν Αρχή, θεωρούμαι από αυτούς ότι αντιτίθεμαι στις Αρχές.
Ο αναρχισμός είναι μια πολιτική φιλοσοφία, πολύ δημοφιλής στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα, η οποία θεωρεί ότι οι κυβερνήσεις και ο καπιταλισμός είναι επιβλαβείς και ανεπιθύμητες.
Τα σύμβολα του αναρχισμού είναι συνήθως είτε μια μαύρη σημαία είτε ένα μαύρο γράμμα Α.
Ο αναρχισμός ήταν πιο δημοφιλής στην Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ουκρανία και την Αργεντινή. Υπήρχαν επίσης μικρά αλλά σημαντικά αναρχικά κινήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ρωσία. Στην τελευταία, το κίνημα, σαν Μαύρος Στρατός, αρχικά συμμάχησε με τους μπολσεβίκους.
Ο Μαύρος Στρατός ήταν ένα σύνολο αναρχικών στρατιωτικών μονάδων που πολέμησαν στον ρωσικό εμφύλιο πόλεμο, μερικές φορές από την πλευρά του Κόκκινου Στρατού των Μπολσεβίκων και μερικές φορές για τον αντίθετο Λευκό Στρατό. Ήταν επίσημα γνωστός ως ο επαναστατικός εξεγερτικός στρατός της Ουκρανίας.
Φασισμός:
Οι μελανοχιτώνες (ιταλικά: camicie nere) ήταν παραστρατιωτικές ομάδες φασιστών στην Ιταλία κατά την περίοδο αμέσως μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι μελανοχιτώνες ήταν επίσημα γνωστοί ως η εθελοντική πολιτοφυλακή για την εθνική ασφάλεια.
Εμπνευσμένοι από τις μαύρες στολές των Arditi, του ελίτ του στρατού της Ιταλίας του Α Παγκοσμίου Πολέμου, οι φασίστες μελανοχιτώνες οργανώθηκαν από τον Benito Mussolini ως το στρατιωτικό εργαλείο του πολιτικού κινήματος του.
Χρησιμοποίησαν βία και εκφοβισμό εναντίον των αντιπάλων του Μουσολίνι. Το έμβλημα των Ιταλών φασιστών ήταν μια μαύρη σημαία με ένα τσεκούρι σε μια δέσμη ραβδιών, ένα αρχαίο ρωμαϊκό σύμβολο εξουσίας που λεγόταν fasces, από το οποίο πήρε την ονομασία του ο φασισμός.
Μαύρα πουκάμισα φορούσαν επίσης τα μέλη της Βρετανικής Ένωσης των Φασιστών πριν από τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μέλη φασιστικών κινημάτων στις Κάτω Χώρες.
Ναζισμός:
Το μαύρο υιοθετήθηκε επίσης από τον Αδόλφο Χίτλερ και τους Ναζί στη Γερμανία.
Κόκκινο, λευκό και μαύρο ήταν τα χρώματα της σημαίας της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από το 1870 έως το 1918. Στο Mein Kampf, ο Χίτλερ εξήγησε ότι ήταν "σεβαστά χρώματα που εκφράζουν το φόρο τιμής μας στο ένδοξο παρελθόν".
Η μαύρη σβάστικα προοριζόταν να συμβολίζει τη φυλή των Αρίων,
Το μαύρο έγινε το χρώμα της στολή των SS, του Schutzstaffel ή του «στρατού άμυνας», της παραστρατιωτικής πτέρυγας του ναζιστικού κόμματος και φοριόταν από τους αξιωματικούς των SS από το 1932 μέχρι το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι Ναζί χρησιμοποιούσαν ένα μαύρο τρίγωνο για να συμβολίζουν τα αντικοινωνικά στοιχεία. Στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κάθε κρατούμενος έπρεπε να φορέσει στο σακάκι του ένα σύμβολο, το χρώμα του οποίου τον ταξινομούσε σύμφωνα με το "είδος τους".
Οι αιχμάλωτοι με το ‘μαύρο τρίγωνο’ είτε είχαν διανοητική αναπηρία ή ήταν νοητικά άρρωστοι. Οι άστεγοι συμπεριλήφθηκαν στην ομάδα του ‘μαύρου τριγώνου’, όπως και οι αλκοολικοί, ο λαός των Ρομά, οι χαρακτηρισμένοι ως τεμπέληδες, οι πόρνες, οι λιποτάκτες και οι ειρηνιστές.
Πατριωτική αντίσταση:
Βεβαίως η χρησιμοποίησή μου από τους Ναζί δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκα εγώ το Μαύρο από τους Γερμανούς και τα κινήματά τους.
Είχα χρησιμοποιηθεί και παλαιότερα, κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους.
Το Ελεύθερο Σώμα του Lützow, αποτελούμενο από εθελοντές Γερμανούς φοιτητές και ακαδημαϊκούς που αγωνίστηκαν ενάντια στον Ναπολέοντα το 1813, δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά να φτιάξει ειδικές στολές και ως εκ τούτου υιοθετήθηκε το μαύρο από το Ελεύθερο Σώμα, ως το μόνο χρώμα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη βαφή των πολιτικών ενδυμάτων καλύπτοντας το αρχικό τους χρώμα.
Ισλαμισμός:
Άλλο ένα κίνημα όπου πρωταγωνιστώ εγώ το μαύρο χρώμα, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Τζιχαντισμού.
Κι’ αφού το έφερε ο λόγος κι’ αναφέρθηκα στον Φασισμό, τον Ναζισμό, τον Τζιχαντισμό που με χρησιμοποιούν και που με τα στρατεύματά τους, επίσημα ή παραστρατιωτικά, οδηγούν σε πολέμους, μου δίδεται η ευκαιρία να μιλήσω για την σχέση μου με τον στρατό, ο οποίος είναι «το κράτος – ισχύς» κάθε κράτους / έθνους. Τα λέμε όμως σε λίγο!
admin is | Topic: μαύρο, Μύθοι και χρώματα, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ξδ΄]: Το κράτος (ισχυς) του μαύρου”