xromata.com


Σκεψεις κι αποψεις (18)

 

Σκέψεις κι’ απόψεις [18]

 

Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.

Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.

Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».

 

 

Καλά, ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN, με βάζεις σε σκέψεις! Μέσα στο χωροχρονικό σύμπαν η αρίθμηση, σαν καταμέτρηση, είναι φυσικό επόμενο, άρα οι αριθμοί έπονται της έναρξης της δημιουργίας. Όμως με έκανες να αναρωτιέμαι “υπάρχουν οι αριθμοί;”
Γιατί αν δεν υπάρχουν, πώς τα πάντα στο σύμπαν πηγάζουν από αυτούς, όπως αναφέρεις;
Βέβαια όσα σκέφτομαι τώρα έρχονται σε αντίθεση με τις δυαδικότητες και τριαδικές εκδηλώσεις (που αναφέρθηκαν σε αρκετά από τα πρώτα posts του blog), άρα λοιπόν ναι μεν οι αριθμοί δεν υπάρχουν, αλλά είναι μια ανθρώπινη αντίληψη μέσα στο χωροχρόνο, όμως ΕΙΝΑΙ* μια ιδιότητα Θεϊκή και σαν τέτοιοι ΕΙΝΑΙ και εκτός χωροχρόνου, όπως εξάλλου συμβαίνει και με τα χρώματα.
*(Θεός δεν υπάρχει, δεν τελεί υπό Αρχής. Θεός ΕΙΝΑΙ).
Η διαφορά μεταξύ των δυο έγκειται στο ότι οι αριθμοί ΕΙΝΑΙ ιδέα που θέτει σε λειτουργία τη Νοητική αντίληψη ενώ τα χρώματα ΕΙΝΑΙ ιδέα που θέτει σε λειτουργία την αισθητική αντίληψη, δυο αντιληπτικές λειτουργίες που υφίστανται εντός του σύμπαντος.
Σαν ζεύγος, αντανακλά το ένα επί του άλλου. Οπότε ο κάθε αριθμός έχει το χρώμα του και το κάθε χρώμα τον αριθμό του.
Πάντως μελετώντας τη φύση, βλέπουμε ότι η αισθητική αντίληψη είναι πιο διαδεδομένη από την νοητική. Τα ζώα δεν έχουν την ικανότητα της αρίθμησης, όμως αντιλαμβάνονται τους χρωματικούς κώδικες που απευθύνονται (και συλλαμβάνονται) από κάθε είδος.
Μήπως έτσι ξεκίνησε και ο άνθρωπος;
Όσο για το 7, πρόκειται για την αρχή (το 1) της τελευταίας τριμονάδας των μονών αριθμών. Είναι αντανάκλαση του 1 (της μονάδας) και μάλλον γι’ αυτό θεωρείται σεπτός αριθμός.
Σταματώ εδώ, γιατί η μια ιδέα φέρνει την άλλη ….
Πάνος
03-02-10

 

https://xromata.com/?p=1143

 

 

 

Χρόνια Πολλά, Πολύχρωμα και Ακτινοβόλα στο xromata.com, στο δημιουργό, τους συντελεστές και τους φίλους του! Εύχομαι να’ ναι πηγή δημιουργίας, γνώσης και
συνείδησης και ν’ αυξάνονται αδιάκοπα και λογαριθμικά οι αναζητητές ”οδοιπόροι”, που θα προστρέχουν να ξεδιψάσουν απ’ αυτή την πηγή.
Εκθέτω παρακάτω τον αστρολογικό χάρτη του site, απ’ το astrofree.com, σύμφωνα με τα στοιχεία, που προανέφερες, Πάνο μου, αν και για να είναι ακριβέστερος, θα πρέπει να γνωρίζουμε, όχι μόνο την ημερομηνία, αλλά και την ώρα γέννησής του:
http://www.astrofree.com/cgi-bin/astro/natal?member=&recalc=&sex=t&d1day=8&d1month=2&d1year=2009&d1hour=7&d1min=0&nohouses=true&citylist=Athens%2C+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1
Ενδιαφέρον βέβαια θα ήταν να γνωρίζαμε, όχι μόνο το χάρτη της γέννησης, αλλά κι αυτόν της στιγμής της σύλληψης στο μυαλό του δημιουργού του (πράγμα όχι και τόσο εύκολο,
απ’ ό,τι μπορώ να φανταστώ).
Απ’ ό,τι φαίνεται στο χάρτη, τουλάχιστον εκ πρώτης όψεως, το xromata.com, δεν έχει μόνο τον ήλιο στον Υδροχόο, αλλά έχει και μια ξεκάθαρη υδροχοική επίδραση (που βγαίνει, ας το πούμε χονδρικά, απ’ το συνολικό άθροισμα των θέσεων των πλανητών), με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και για να γίνω σαφέστερος, αναφέρω κάποια εκ των χαρακτηριστικών του
Υδροχόου: ιδεαλιστής, ανθρωπιστής, οραματιστής, αλληλέγγυος, ερευνητής (κι εξερευνητής), ανεξάρτητος, επαναστάτης, μεταρρυθμιστής, εφευρετικός, κοινωνικός, φορέας νέων ιδεών (ή μήπως ανακαλυμμένων διαχρονικών;)
Και καθώς, σύμφωνα με το γνωστό άσμα: ”Μπαίνουμε στον Υδροχόο…”, ποιός ξέρει; Ίσως μέλλει να παίξει κι αυτό κάποιο ρόλο ”πρέσβη” στη νέα Μεγάλη αστρολογική Εποχή που ανατέλλει!

ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
03-02-10

 

https://xromata.com/?p=1215

 

 

Ως προς το ερώτημά σου ΓΙΩΡΓΟ η απάντηση είναι το ίδιο το blog, ο στόχος που έχουν τα “xromata.com” να διαδώσουν και να επιφέρουν μια αφύπνιση στον άνθρωπο για το τί είναι χρώμα και τί δυνατότητες έχει!
Έτσι ανοίγει το μονοπάτι εκείνο το οποίο θα οδηγήσει τον άνθρωπο ώστε να εναρμονίσει τα χρώματα εντός και εκτός του και στη συνέχεια να οδηγήσει την προσωπικότητά του προς το άχρονο φως.
Βήμα πρώτο επί της χρωματικής ατραπού: Να γνωρίσει τη δυνητικότητα των χρωμάτων!
Βήμα δεύτερο: να τα αγαπήσει όλα, να σταματήσει τις διακρίσεις και να γίνει “πολύχρωμος”!
Βήμα τρίτο: να επηρεάζεται από τις θετικές ιδιότητες των χρωμάτων και να χρησιμοποιεί κυρίως αυτές!
Πάνος
04-02-10

 

https://xromata.com/?p=1148

 

 

 

 

Το άσπρο madeleine και το μαύρο δεν λογαριάζονται για χρώματα. Το άσπρο θεωρείται αντανάκλαση φωτός, ενώ το μαύρο ως έλλειψη φωτός.
Για τα νυφικά, τώρα. Μαύρα νυφικά φορέθηκαν για πολύ λίγο και σε ορισμένες χώρες, όπως η Φινλανδία.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Δεν υπήρχε καθιερωμένο χρώμα για τα νυφικά, αν και συνήθως έως και την Αναγέννηση οι νύφες προτιμούσαν το πράσινο νυφικό γιατί ήταν το χρώμα της Αφροδίτης και συμβόλιζε την ευγονία και καρποφορία. Όμως το νυφικό (ιδιαίτερα σε γάμους με οικονομικό ή πολιτικό υπόβαθρο) δήλωνε το οικονομικό status quo της οικογένειας της νύφης, γι’ αυτό σε εποχές που το δυνατό, καθαρό κόκκινο χρώμα ήταν πανάκριβο, οι πλούσιες νύφες φορούσαν κόκκινα νυφικά. Όμως το κόκκινο ήταν και το χρώμα της πορνείας, γι’ αυτό, πλησιάζοντας στην εποχή του πουριτανισμού, τα κόκκινα νυφικά παρέδωσαν τη θέση τους στα σκουρόχρωμα, έως και μαύρα.
Η βασίλισσα Βικτωρία στο γάμο της το 1840 φόρεσε άσπρο νυφικό για να τονίζονται οι πανάκριβες περίτεχνες δαντέλες της, οπότε όλες οι νύφες της υψηλής κοινωνίας, μιμούμενες τη βασίλισσα, καθιέρωσαν το άσπρο νυφικό. Τελικά το άσπρο συμβολίζοντας την καθαρότητα και την αγνότητα που αυτή ενέχει και σαν το χρώμα του χριστιανισμού συνέχισε να θεωρείται ως την εποχή μας σαν το κατ’ εξοχήν χρώμα των δυτικών νυφικών.
Πάνος
05-02-10

 

https://xromata.com/?p=751

 

 

Καλωσόρισες ROULA και στον χώρο των comments. Σ’ ευχαριστούμε για τα ωραία ενθαρρυντικά λόγια σου.
Πότε εμφανίστηκαν τα χρώματα στην εκδηλωμένη δημιουργία;;;
Πολύ σπουδαίο ερώτημα! …και δύσκολο, θα συμπλήρωνα.
Κατ’ αρχήν τί εννοείς λέγοντας “εμφανίστηκαν”; Εννοείς πότε δημιουργήθηκαν ή πότε και πώς έγιναν αντιληπτά;
Καλά κάνεις και διαχωρίζεις την εκδηλωμένη δημιουργία από την προ αυτής ανεκδήλωτη. Εκεί σαφώς και προϋπήρχαν σαν ιδέες, όπως τα ΠΑΝΤΑ.
Τώρα ως προς την δημιουργία τους… Διδασκαλίες λένε ότι εμφανίστηκαν (μαζί με τους ήχους) πολύ κοντά στην αρχική στιγμή της Δημιουργίας, λίγο μετά την έναρξη του όλου έργου. Όμως αυτές οι αρχικές στιγμές της Δημιουργίας είναι χρονικά τόσο συμπυκνωμένες που συγκεντρώνονται σε ένα ενιαίο χωροχρονικό εκρηκτικό σημείο απ΄ όπου ξετυλίγονται τα πάντα.
Έρχεται η επιστήμη συνεπίκουρος με τη θεωρία του Big Bang και αναλύει τη στιγμή αυτή χρονικά σε χιλιετίες και δηλώνει πως τα ηχοχρώματα απελευθερώθηκαν (πρόσεξε: απελευθερώθηκαν και όχι δημιουργήθηκαν) σε κλάσματα δευτερολέπτου μετά την αρχική στιγμή (μονάδα Πλανκ), ενώ το φως απελευθερώθηκε 300 000 χρόνια μετά!
Αυτά, για εμάς τους ανθρώπους που είμαστε εγκλωβισμένοι στον χωροχρόνο μας και αντιλαμβανόμαστε τα πάντα μέσα στα μέτρα του.
Για μένα, όλο αυτό το διάστημα της μεγάλης έκρηξης, από την αρχική στιγμή έως και 300 000 έτη μετά, είναι ένα στιγμιαίο πακέτο που θρησκευτικά εκφράζεται στο: είπεν ο Λόγος (αριθμητικός λόγος = νοητική αντίληψη), Γεννηθήτω Φως και έγινε Φως (αισθητική -δια των αισθήσεων- αντίληψη). Εδώ, προς το τέλους του “πακέτου” αυτού, αντικατοπτριστικά αρχίζει η αισθητική αντίληψη φωτός και χρωμάτων.
Τελικά, για ποια χρώματα μιλάμε; Για όλα ή για αυτά που μπορούμε να αντιληφθούμε ή να υποψιαστούμε στον χωροχρόνο μας; Αυτά βεβαίως και είναι σύμφυτα με τον χώρο και τον χρόνο που αντιλαμβανόμαστε!
Πιθανώς ROULA δεν σε κάλυψα τελείως με την απάντηση και τις απόψεις μου. Θα χρειαζόμουν πολύ περισσότερο χώρο και χρόνο για να τις αναλύσω. Οπότε περιμένω και άλλα ερωτήματα επί του θέματος, όπως και τις απόψεις τόσο τις δικές σου, όσο και άλλων φίλων.
Πάνος
07-02-10

 

https://xromata.com/?p=1195

 

 

Καλώς επανήλθες Γιάννη! Όντως αυτό το comment που μας έστειλες θεωρώ ότι είναι πολύ ωραίο.
Δεν έχομε παρά να ταιριάξουμε τα χρώματα της διδασκαλίας αυτής (όπου οι πλανήτες έχουν τη σειρά των χρωμάτων της Ίριδας, με μεγαλύτερη ανάλυση της μπλε – μωβ άκρης) και να τα αναμίξουμε με τα (όσα) χρώματα μας δίνει η παραδοσιακή αλχημεία να δούμε τι προκύπτει.
Πάμε λοιπόν στην πρώτη τριστοιχία:
Ερμής, πορφυρός κατ’ εσέ, μωβ κατά τους άλλους, δεν διαφέρει πολύι.
Πάμε στην Αφροδίτη τώρα, που στη διδασκαλία σου είναι κόκκινη ενώ παραδοσιακά είναι πράσινη. Κάτι συμβαίνει εδώ! Πράσινο και κόκκινο στο επίπεδο των ακτινοβολιών δίνουν κίτρινο, το χρώμα της ψυχής. Όμως σε μίξη χρωστικών αποδίδουν καφέ, μουντζούρα.
Κάτι περίεργο συμβαίνει και στη θέση της Γης. Κατά την αλχημεία, όταν σχηματίσθηκαν οι πίνακές της, το ηλιακό μας σύστημα ήταν γεωκεντρικό, οπότε στη θέση της Γης αναφερόταν ο ήλιος, με χρώμα χρυσό ή το αντίστοιχό του κίτρινο. Εσύ τη δίνεις με πορτοκαλί χρώμα, οπότε έχουμε να κάνουμε με ένα χρώμα χρυσαφένιο, πορτοκαλοκίτρινο, το “αισθητικό” χρώμα. ϊσως αυτό το χρώμα να είναι, ή θα έπρεπε να είναι, το μακρινό, λαμπερό, πραγματικό της χρώμα. Όμως η αστροφυσική, αντικρίζοντάς την πολύ κοντά (αναλογικά με τις χαώδεις αποστάσεις του σύμπαντος) από το διάστημα, την βλέπει (στο φως της ημέρας) μπλε και την αναφέρει σαν τον μπλε πλανήτη. Στην περίπτωση αυτή πορτοκαλί και μπλε δίνουν ένα χρώμα σκ… ας μη το συζητάμε καλύτερα!
Στη δεύτερη τριστοιχία έχομε τον κίτρινό σου Άρη, που παραδοσιακά είναι κατακόκκινος (και έτσι ονομάζεται και από τους αστροφυσικούς, “κόκκινος πλανήτης”) ο οποίος αποδίδει ένα χρώμα πορτοκαλοκόκκινο, πολύ ενεργειακό, δυναμικό.
Ο πράσινος Δίας σου με το γαλάζιο αλχημικό του χρώμα, δίνει ένα κυανό – τυρκουάζ, σκέτη διανόηση δηλαδή.
Τέλος ο μπλε Κρόνος της διδασκαλίας με το μαύρο χρώμα που του αποδίδει η αλχημεία, έχει ένα βαθύ σκούρο μπλε χρώμα, με ό,τι αυτό συμβολίζει.
Η επόμενη τριστοιχία δεν αναφέρεται αλχημικά (ήταν άγνωστη τότε) οπότε σταματώ εδώ.
Επίσης δεν επεκτείνομαι, όπως θα ήθελα, σε κάποια σημεία, γιατί ευνόητο είναι ότι τριπλάσιος χώρος δεν θα μου επαρκούσε. Πάντως είμαι στη διάθεση καθενός για περαιτέρω και επί μέρους συζητήσεις.
Πάνος
09-02-10

 

https://xromata.com/?p=933

 

 


is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None

6 Comments, Comment or Ping

  1. Πάνος

    1

    Μεταφέρω Αυγούστα κατ’ αρχήν τα ερωτήματά σου κάτω από την κατάλληλη ανάρτηση:
    θα ήθελα να ρωτήσω: 1) τι είναι αλχημικό χρώμα; και 2) Το…. ”Γεννηθήτω Φως και έγινε Φως (αισθητική -δια των αισθήσεων- αντίληψη)”…., για το οποίο γράφεις, σε ποίων την αντίληψη δια των αισθήσεων αναφέρεσαι;γιατί αυτό έγινε πριν τον άνθρωπο, σωστά; (βλ. σημερινή ανάρτηση παλαιών comments)
    Ως προς το πρώτο ερώτημα, κατ’ αρχάς δηλώνω ότι δεν είμαι γνώστης της αλχημείας, εν τούτοις γνωρίζω ότι υπάρχουν διάφορες αλχημικές “σχολές”.
    Κάποιοι ορίζουν το καταστάλαγμα της μεσαιωνικής και λίγο ύστερης αλχημείας, ως παραδοσιακή αλχημεία.
    Σε κάποια βιβλία, όπως στο βιβλίο “Colours” αναφέρονται οι παραδοσιακοί αλχημικοί πίνακες, που είναι η ομαδοποίηση μετάλλων, πετρωμάτων, χρώματος, πλανητών και ζωδίων. Έτσι λοιπόν το κάθε “αλχημικό” χρώμα αντιστοιχεί αλχημικά με κάποια από τα υπόλοιπα στοιχεία.
    Τα αναφερόμενα χρώματα στους παραδοσιακούς αλχημικούς πίνακες είναι τα εξής: κόκκινο, μπλε, πράσινο, μωβ, μαύρο, ασημί ή λευκό, χρυσό ή κίτρινο.
    Στο επόμενο ερώτημά σου θα επανέλθουμε οσονούπω.
    Πάνος
    22-5-14

    20 May
  2. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    2

    καλημέρα! Αυτό το …οσονούπω…. ακόμα το περιμένω!!!
    25-6-14

    20 May
  3. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    3

    Έπεσε βαριά σιωπή παιδιά έέέ; Γιατίίί;
    20-7-14

    20 May
  4. admin

    4

    Όντως Αυγούστα, έπεσε βαριά σιωπή. Αναρωτιέμαι κι εγώ γιατί; Ίσως φταίει το καλοκαίρι; Ξέρω, σου οφείλω μια απάντηση σε ένα δύσκολο ερώτημα που με απασχολεί αρκετά τον τελευταίο καιρό, δηλαδή αυτή η διαφορετικότητα των φωτονίων (τα χωρίς μάζα στοιχεία της δημιουργίας) προς όλα τα άλλα (τα έχοντα μάζα) δημιουργήματα τί σημαίνει άραγε; Ναι, αυτό το ”Γεννηθήτω Φως και έγινε Φως (αισθητική -δια των αισθήσεων- αντίληψη)”… δεν απαντιέται εύκολα, γιατί το συγκεκριμένο (βλεπόμενο) φως γίνεται αντιληπτό μόνο επειδή υπάρχουν οι κατάλληλοι φωτοδέκτες, οπότε για ποιό Φως μιλάμε;
    Η “σιωπή” με βάζει σε μια πιο νωχελική ενασχόληση με το site, όμως κάποιες στιγμές επανέρχομαι και θυμάμαι τα λόγια του γιού μου να το βλέπω μόνο σαν κάτι από εμένα προς εμένα, οπότε επανακάμπτω δριμύτερος μετά από μια “ασθενή” περίοδο.
    Σε μια φάση τέτοιας επανάκαμψης μπήκα και πάλι αυτές τις μέρες και το έχω ρίξει στην μελέτη για μια νέα σειρά που ετοιμάζω “τα χαμένα στην μετάφραση χρώματα”, όπως επίσης μελέτη για την περί συναισθησίας συνέχεια, την συνέχεια του εννεαδικού πίνακα των μαγικών τετραγώνων, καθώς και τις βιο-χρωστικές του φυτικού βασιλείου, παίρνοντας ερέθισμα από μια συζήτηση που έγινε τις προάλλες για την νέα μοντέρνα διατροφική προσταγή “τρώτε χρωματιστά φρούτα” (και κατ’ επέκτσαη τις ελεύθερες ρίζες).
    Καταλαβαίνεις λοιπόν Αυγούστα ότι το τελευταίο αυτό σχόλιό σου ήλθε ακριβώς πάνω στην ώρα για να λειτουργήσει επ’ εμού σαν ενεργειακό δυναμωτικό (το μουρουνόλαδό μου). Ευχαριστώ λοιπόν,
    Πάνος
    21-7-14

    20 May
  5. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    5

    Χαίρομαι. Άντε περιμένουμε. Με την ησυχία σου. Όμως την απάντηση που περιμένω την περιμένω. Άλλωστε είναι από θέμα που εσύ έθιξες.
    Όταν ολοκληρώσεις αυτά που μελετάς σου έχω ένα θέμα που έχει αναφερθεί στην αστροφυσική, σχετικά με τις πυκνότητες της ύλης, τον χρόνο και τα χρώματα. Το γράφω επιγραμματικά από τώρα για να μην το ξεχάσω.
    Καλή μελέτη.
    Καλό καλοκαίρι σε όλους.
    1-8-14

    20 May
  6. ΑΥΓΟΥΣΤΑ

    6

    Πάνο μου χρόνια σου πολλά, να σε χαιρόμαστε όλοι και εσύ να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς. Να έχεις πάντα υγεία και να δίνεις χρώμα στην ζωή όλων μας. Φιλιά πολλά. Και του χρόνου.
    15-8-14

    20 May

Reply to “Σκεψεις κι αποψεις (18)”