Τα χρωματα της γης κατα “Φαιδωνα”[α]
Τα χρώματα της γης κατά τον «Φαίδωνα» του Πλάτωνα
[Α]
Με έναυσμα το ερώτημα που μου είχε τεθεί:
«Πάνο, εσύ που τα χρώματα είναι η δεύτερη φύση σου, έχεις τυχών δώσει καμιά εξήγηση στο ”περί χρωμάτων των 12 κομματιών της γης” του Σωκράτη; (Πλάτωνος ”Φαίδων”)»
ξεκίνησε η σειρά άρθρων «Χρώματα χαμένα στην μετάφραση» που εντάσσεται στην ομάδα άρθρων της ιστοσελίδας αυτής, κάτω από τον τίτλο «εννοιολογία».
Συνεπίκουρος στην απάντηση προς το ερώτημα, ο φίλος του ιστότοπου Μαάτ – Ρα έδωσε την απάντηση:
«Οι “μπάλες” που αναφέρει ο Σωκράτης προέρχονται από την περιγραφή ανάλογων παιχνιδιών από χρωματιστά κουρέλια με τα οποία έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαιότητα. Το σημαντικό είναι ότι δίνει εικόνα της σφαίρας της Γης από ψηλά. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν γνώση της σφαιρικότητας της Γης πολύ πριν την Αναγέννηση, τον Γαλιλαίο και τον Κοπέρνικο. Ο Αριστοτέλης αναφέρει σε κάποια περιγραφή του ότι η Γη είναι σφαιρική και πολύ μικρή, όπως διαπίστωσε από παρατηρήσεις που έκανε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του από την Μακεδονία στην Κύπρο. Νομίζω ότι σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχουν καμία σημασία τα χρώματα.
Το δώδεκα αρχικά δεν είναι ένας τυχαίος αριθμός. Η ίδια η εικόνα του 1+2 δίνει την εικόνα της τριάδας.
Η τριάδα πάλι είναι εκείνο το μυστήριο που μας εξηγεί το τρισυπόστατο της Μονάδας.
Η Δημιουργία ολόκληρη είναι Μονάδα που όμως για να γίνει αντιληπτή πρέπει να τριαδοποιηθεί.
Η Γη είναι μέρος της Δημιουργίας και παράλληλα μία ανεξάρτητη μονάδα που υφίσταται την τριαδοποίηση προκειμένου να υπάρξει.
Επί πλέον το 12 είναι αριθμός με πάρα πολλές ιδιότητες, που αναλύεται με πάρα πολλούς τρόπους, διαιρείται με πολλούς αριθμούς, 1,2,3,4,και 6 και δίνει αποτελέσματα που αναλύονται με πολλούς τρόπους.
Επί πλέον ο Αριστοτέλης είχε αντίληψη της σφαιρικότητας της Γης και ίσως με τον αριθμό 12 να μιλά για την πληρότητά της ως δημιούργημα».
Η δική μου απάντηση δε, ήταν η εξής:
Ο Σωκράτης μου αποκαλύπτεται συν τους άλλοις και σαν ένας Ιούλιος Βερν της αρχαιότητας.
Περιγράφει, πριν περίπου 2 500 χρόνια, κάτι πολύ κοινό για εμάς σήμερα. Πως φαίνονται τα χρώματα της γης από ψηλά (google earth), δηλαδή όπως ακριβώς τα βλέπουμε σήμερα εμείς από τις εικόνες που στέλνουν οι δορυφόροι. Τρελάθηκα!
Το θέμα του Σωκράτη δεν είναι τα χρώματα. Απλώς τα χρησιμοποιεί περιγραφικά.
Μάλλον γοητεύθηκες από το κείμενο και έπιασες άλλα νοήματα γιατί αυτό το 12 δεν αναφέρεται σε 12 κομμάτια της γης και τα χρώματά τους, αλλά είναι μια παρομοίωση για να αποδώσει την ποικιλοχρωμία με την οποία παρουσιάζεται η γη από πολύ ψηλά, η οποία φαίνεται ποικιλόχρωμη όπως οι σφαίρες (τόπια, κατά την μετάφραση) που έφτιαχναν από 12 διαφορετικά δέρματα.
εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο, ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυτοι σφαῖραι, ποικίλη, χρώμασιν διειλημμένη
“αν έβλεπε κανείς από ψηλά το θέαμα, είναι παρδαλή, σαν τα τόπια που είναι φτιαγμένα από δώδεκα κομμάτια δέρμα, και τα κομμάτια της ξεχωρίζουν με χρώματα”
Όσο για το αλουργές (κόκκινο), το πορφυρό κατά την μετάφραση, σου θυμίζω πως οι αρχαίοι ως τέτοιο (βαθυκόκκινο) ονόμαζαν πολλά από τα σκούρα χρώματα.
Μην ξεχνάς ότι λίγο μετά τον Σωκράτη, από τους μαθητές του και έπειτα (και ειδικά από τους Αριστοτελικούς) αρχίζει να προσδιορίζεται η έννοια του πράσινου χρώματος.
(Το δε κίτρινο εννοιολογείται ως αυτόνομο χρώμα στους πρώτους αιώνες μ Χ.)
Το θέμα που απασχολεί εδώ, σ’ αυτό το σημείο, στην συζήτηση «περί ψυχής», τον Σωκράτη και συζητά με τον Σιμμία, έναν από τους μαθητές του, λίγο πριν πιεί το κώνιο, είναι η θέση του πως οι άνθρωποι νομίζουμε ότι ζούμε στην επιφάνεια της γης, ενώ στην πραγματικότητα ζούμε σε μια μεσαία στοιβάδα της (κοίλωμα) και το αγνοούμε.
Η επιφάνεια της γης είναι η άκρη της, εκεί που τελειώνει η ατμόσφαιρά της (;) και εκεί υπάρχει ένας άλλος καλύτερος κόσμος τον οποίο δεν μπορούμε να αντιληφθούμε.
(συνεχίζεται)
admin is | Topic: Uncategorized, εννοιολογία, Εξωλογισμοί, Ιστορήματα με χρώματα, ιστορία και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Τα χρωματα της γης κατα “Φαιδωνα”[α]”