Σκεψεις κι αποψεις [31]
Σκέψεις κι’ απόψεις [31]
Οι «Σκέψεις και Απόψεις» φίλων του site, δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.
Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.
Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».
Πάνο καλησπέρα,
πολύ ενδιαφέρων ο διάλογος που έχει αναπτυχθεί στο θέμα της αρσενικής και θηλυκής αρχής και στο κατά πόσο ενυπάρχουν στον άνθρωπο.
Παραθέτω την πιο κάτω άποψη που διάβασα σε βιβλίο του Aivanhov με τον ελληνικό τίτλο “Η μύηση στην επιστήμη των γεωμετρικών σχημάτων” η οποία αρχικά με βοήθησε να σχηματίσω άποψη σχετικά με το θέμα των δύο φύλων.
Το σχήμα του εξαγράμμου (το αστέρι με τις έξι κορυφές) αποτελείται από δύο τρίγωνα που διασταυρώνονται μεταξύ τους : το τρίγωνο με την κορυφή προς τα κάτω αντιπροσωπεύει την αρσενική αρχή και το τρίγωνο με την κορυφή προς τα επάνω τη θηλυκή ….
“Η εξωτερική εμφάνιση είναι εκείνη που κάνει να προσδιορίζεται ένα άτομο σαν άντρας ή γυναίκα . Εσωτερικά όμως κάθε άντρας φέρνει μία γυναίκα μέσα του και κάθε γυναίκα έναν άντρα. Ο άνθρωπος είναι άντρας ή γυναίκα ανάλογα με το ποιά αρχή επικρατεί, η αρσενική αρχή ή η θηλυκή , όμως η αντίθετη αρχή κοιμάται μέσα του και κάποια μέρα μπορεί να εκδηλωθεί με τέτοια δύναμη που ορισμένοι άντρες και ορισμένες γυναίκες νιώθουν μάλιστα την ανάγκη να αλλάξουν φύλο. Αυτό αποδεικνύει πολύ καλά ότι ο άντρας περιέχει μέσα του τη θηλυκή αρχή και η γυναίκα την αρσενική… Το σχήμα των διασταυρωμένων τριγώνων είναι το σύμβολο όλων εκείνων των όντων που κατόρθωσαν να αναπτύξουν μέσα τους τις δύο αρχές , την αρσενική και τη θηλυκή , αυτήν που εκπέμπει και αυτήν που δέχεται. Έχουν τη δύναμη και την απλότητα, είναι ανδρόγυνα , είναι τέλειοι.
Εκείνος που αντιπροσωπεύει ένα μόνο τρίγωνο- του άντρα ή της γυναίκας – είναι αδύναμος, ανάπηρος. Γι αυτό και αναζητά το άλλο μισό του, το άλλο τρίγωνο , για να σχηματίσει μαζί του τη σφραγίδα του Σολομώντα”
Δεν ξέρω πως θα σου φανεί η άποψη αυτή. Προσωπικά όσο την επεξεργάζομαι τόσο πιο ξεκαθαρίζω και ορίζω άποψη για τα φύλα και τη μεταξύ τους σχέση.
Καλό ξημέρωμα
ROULA
7-12-10
Την αμαρτία JOHNART μου την είχαν διδάξει κι εμένα όπως ακριβώς την περιγράφεις, ώσπου έμαθα την πραγματική της έννοια, την αρχαιοελληνική. Αμαρτάνω σημαίνει δεν πετυχαίνω τον στόχο μου. Ο οπλίτης που έριχνε το ακόντιό του και δεν πετύχαινε τον εχθρό, αμάρτανε.
Αμαρτία λοιπόν είναι κάθε πράξη που με απομακρύνει από τον στόχο μου. Ποιός είναι αυτός; Η επάνοδος στην πηγή μου! Πώς επιτυγχάνεται; Η επάνοδος έχει την αφετηρία της στην εσωτερική ισορροπία. Μόνο αφού επιτευχθεί αυτό το πολύ δύσκολο έργο ανοίγει μπροστά μας η ατραπός της επανόδου.
Το τρίπτυχο Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια που ανέφερες είναι αυτό που μας καθοδηγεί στην αμαρτία, όπου η φουκαριάρα η οικογένεια (λόγω αμάθειας, η αμαρτωλή) είναι έρμαιο των δυο πρώτων. Μας επιβάλλει λίγο – πολύ τις επιταγές τους πιστεύοντας πως έτσι μας καθοδηγεί προς το καλό μας.
Όσο για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα… αυτά είναι ανθρώπινα πάθη που μας τυφλώνουν έτσι ώστε να χάνουμε για τα καλά τον στόχο μας.
Πάνος
8-12-10
Καλημέρα Πάνο !
Σχετικά με την αμαρτία. Η άποψή μου είναι ότι δεν υπάρχει αμαρτία. Θεωρώ ότι είναι μία λέξη που μας την έχουν επιβάλλει γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσαν κάποιοι να επιβληθούν, να ηγούνται . Βέβαια συμφωνώ με την άποψή σου, ότι κάνουμε ενάντια στον εαυτό μας, στον σκοπό μας θα το εξέφραζα ως “άσκοπο” και όχι αμαρτία γιατί θεωρώ ότι η λέξη σαν λέξη δεν προέρχεται εκ των άνωθεν. Είναι δικό μας δημιούργημα. Και ηχητικά (δονητικά) να το πάρουμε έχει εντονότερη δόνηση η αμαρτία από το άσκοπο. Ίσως και γι’ αυτό μας την έχουν παρουσιάσει και με χρώμα κόκκινο.
Κατερίνα!
13-12-10
Φίλε Γιάννη, συμφωνώ με τα περί Θεού και Εωσφόρου και μου αρέσουν όπως τα γράφεις. Ίσως οι περισσότεροι μπερδεύονται με τη λέξη “πτώση”. Αν την μετατρέψουμε σε “αντίθεση” (απέναντι, αντίθετη ή ανάποδη θέση) τα πράγματα θα ήταν πιο κατανοητά;
Τόσο η ΙΟΑΝΝΑ όσο κι’ εγώ του δώσαμε το παρατσούκλι “Περιοριστικός Νόμος” (και το εννοούμε). Ο περιορισμός δεν είναι μια αντίθεση στο απεριόριστο του Θεού;
Ήλπιζα ότι θα διάβαζα πολλές απόψεις για το “εωσφορικό θέμα” όμως φαίνεται ότι πολλοί το θεωρούν taboo ή τους τρομάζει. Ίδωμεν…
Πάνος
14-12-10
Συνεχίζω JOHNART τις απαντήσεις στα ερωτήματά σου. Είχαμε μείνει στο 3ο όπου ρωτάς αν “μπορεί να κάνουμε παιχνίδι και με τη μία αλλά και με την άλλη μας φύση”;
Τί να απαντήσω; Είναι θέμα κουλτούρας, ελευθερίας του περιβάλλοντος που μας περιτριγυρίζει (ήθη, οικογένεια, θρησκευτικότητα, ιστορική εποχή κλπ.).
Ο χώρος και ο χρόνος στον οποίο διαβιούμε μας επιβάλλει τις νόρμες του τις οποίες ακολουθούμε με υποταγή ή αντιδρούμε επαναστατώντας προς αυτές. Σε καταπιεστικά περιβάλλοντα συμπεριφερόμαστε ανάλογα καταπιέζοντας την δεύτερή μας φύση προς δόξαν της φαινομένης. Σε ελεύθερα περιβάλλοντα ψαχνόμαστε, πειραματιζόμαστε, δοκιμάζουμε κλπ. Αυτό αφορά τόσο στη σεξουαλική μας ζωή, όσο και στον ψυχισμό μας που είναι και το σοβαρότερο, γιατί η επιδιωκόμενη εξισορρόπηση αφορά στον ψυχισμό μας.
Σε καταπιεστικά καθεστώτα η εξισορρόπηση επέρχεται δύσκολα. Σε ελεύθερα πάλι, υπάρχει ο κίνδυνος της παραπλάνησης.
Πάντως ακόμα και σε συντηρητικές εποχές και καθεστώτα έχουν καθιερωθεί εορτές (όπως απόκριες κλπ.) όπου για κάποιο διάστημα οι άντρες ντύνονται και συμπεριφέρονται γυναικεία, κάτι το θεμιτό λόγω εθίμου. Έτσι έρχονται σε επαφή με τη γυναικεία τους φύση, έστω και για λίγο, κάτω από το άλλοθι του αστεϊσμού. Υπάρχει ανάλογη πρόβλεψη και για τις γυναίκες (όπως οι “εκκλησιάζουσες” στην αρχαιότητα) όμως οι γυναίκες δεν έχουν ανάγκη από εθιμική κάλυψη, γιατί συχνά η σκληρή καθημερινότητα και διαβίωση τις κάνει να εκδηλώνουν την ανδρική φύση τους, χωρίς δε το όνειδος που υφίστανται οι άνδρες όταν εκδηλώνουν τη θηλυκή τους πλευρά.
Πάνος
14-12-10
Άργησα λίγο ROULA να σου απαντήσω (λόγω φόρτου εργασιών) όμως ήλθε η ώρα. Πολύ ωραία όσα γράφεις. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Aivanhov με τον ελληνικό τίτλο “Η μύηση στην επιστήμη των γεωμετρικών σχημάτων”, όμως από τον τίτλο του και μόνο φαντάζομαι ότι είναι πολύ ενδιαφέρον.
Μου άρεσε ο διαχωρισμός του εξάκτινου αστέρα σε αρσενικό και θηλυκό τρίγωνο. Συμβαδίζει με μια εργασία που έχει κάνει η “ομάδα χρωμάτων” όπου ο καθοδικός (αρσενικός) αστέρας είναι μπλε και αντιστοιχεί στο πνεύμα, ενώ ο αντίθετος ανοδικός (θηλυκός) είναι κόκκινος και αντιστοιχεί στην ύλη.
Συμπτωματικά (τί είναι άραγε σύμπτωση;) με το που άρχισε η ανάπτυξη στα comments μας περί της εσωτερικής συνύπαρξης των δυο φύλων σε κάθε άνθρωπο, έτυχε να παρευρεθώ σε ομιλίες που έθιξαν αυτό το συγκεκριμένο θέμα.
Μάλιστα εχθές παραβρέθηκα σε μια ομιλία – παρουσίαση της “Κριναετίδας” όπου ένα από τα βασικά σημεία της διάλεξης αναφερόταν στην οπισθοδρόμηση της ανθρωπότητας, εδώ και αιώνες, λόγω της καταπίεσης του ενός φύλου από το άλλο, αντί της αποδοχής και εξισορρόπησης, με αντίκρισμα την καταπίεση της γυναίκας από τον άνδρα, ενώ σήμερα παρερμηνεύεται η επιδιωκόμενη ισότητα (αντί ισοτιμίας) των δυο φύλων, επιφέροντας νέα μελλούμενα δεινά.
Σταματώ εδώ, συμφωνώντας με την διατύπωσή σου ότι: Εκείνος που αντιπροσωπεύει ένα μόνο από τα δυο τρίγωνα, είναι αδύναμος (κι ας δείχνει δυνατός), ΑΝΑΠΗΡΟΣ (κι ας φαίνεται αρτιμελής).
Φίλοι, είμαστε όλοι μας (καθένας με τα ποσοστά του) αδύναμοι και ανάπηροι, γι’ αυτό προκαλούμε τόσο πόνο στην Ανθρωπότητα.
Μόνο όταν εξισορροπήσουμε το μπλε με το κόκκινο θα πετύχουμε το τέλειο φωτεινό μωβ, το συμπαντικό φως.
Πάνος
20-12-10
admin is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Σκεψεις κι αποψεις [31]”