Philipp Otto Runge
Ρhilipp Otto Runge
Πριν από μερικά posts ασχοληθήκαμε με τις τρεις διαστάσεις των χρωμάτων και την χρωματική σφαίρα, δημιουργός της οποίας υπήρξε ο γερμανός ζωγράφος Philipp Otto Runge, ο οποίος αλληλογραφούσε με τον Wolfgang von Goethe (Γκαίτε).
Το 1810, τη χρονιά που ο Γκαίτε εξέδωσε τη «Θεωρία των χρωμάτων» με τον δικό του χρωματικό κύκλο, ο Όττο Ρούνγκε παρουσίασε το επίτευγμά του, τη χρωματική σφαίρα.
Η χρονιά που παρουσιάστηκε η σφαίρα του Ρούνγκε ήταν και η τελευταία της ζωής του. Πέθανε νέος, στα 33 του χρόνια.
Το χρωματικό του σύστημα χαρακτηρίστηκε τότε σαν μια εγκυκλοπαίδεια χρωμάτων, σαν ένας συνδυασμός επιστημονικής – μαθηματικής γνώσης, με μυστικισμό και συμβολικές ερμηνείες.
Είναι από τους πρώτους υποστηρικτές της τριαδικότητας των χρωμάτων και λόγο εποχής και της ιδιότητάς του ως ζωγράφου, γνώριζε το σύστημα αφαιρετικής μίξης, όπου βασικά χρώματα είναι το μπλε, το κόκκινο και το κίτρινο, τα οποία έβλεπε σαν απλό συμβολισμό της Αγίας Τριάδας (όπως ανέφερε σε ένα γράμμα του το 1803).
Γι’ αυτόν το άσπρο και το μαύρο δεν ήταν απλά χρώματα, αφού το φως είναι «καλοσύνη» και το σκότος «κακό»!
Αφού κατά τον Runge τα βασικά χρώματα συμβολίζουν την Αγία Τριάδα, εσείς ποιο από τα τρία χρώματα θα προσδίδατε σε κάθε Στέλεχος της;
Ρhilipp Otto Runge
Before a few posts we dealt with the three dimensions of colors and color sphere, the creator of which was the German painter Philipp Otto Runge, who corresponded with Wolfgang von Goethe.
In 1810, the year that Goethe published his "Color Theory" with his own color cycle, Otto Rungge presented his achievement, the color sphere.
The year that Rungge’s color sphere was presented was the last of his life. He died young at his 33 years of age.
His color scheme was characterized then as an encyclopedia of colors, as a combination of scientific and mathematical knowledge, with mysticism and symbolic interpretations.
He was one of the first supporters of the triadicity of colors and due of his era and his status as a painter, he knew the system of abstractive mixing, on which the basic colors are blue, red and yellow, which he saw as a simple symbolism of the Holy Trinity (as he stated in one of his letters at 1803).
For him white and black were not just colors, since light is "goodness" and darkness "evil"!
As according to Runge the basic colors symbolize the Holy Trinity, which of the three colors would you betray to each of its Executives?
admin is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα, Μίξεις χρωμάτων, Συμπαντικοί νόμοι και χρώματα, Χρωματικός κύκλος | Tags: Runge, Αγία Τριάς, άσπρο, αφαιρετική μίξη, Γκαίτε, διαστάσεις, κίτρινο, κόκκινο, μαύρο, μπλε, σκότος, τριαδικότητα, φως, χρωματική σφαίρα, χρωματικός κύκλος
6 Comments, Comment or Ping
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
Πάλι μ’έβαλες στην πρίζα, Πάνο μου, παρότι κάποια στιγμή είχα κι εγώ την ίδια απορία.
Η αναζήτησή μου,εντέλει, κατέληξε στο εξής αποτέλεσμα, το οποίο θά ‘θελα να μου επιβεβαιώσεις αν όντως ισχύει:
1)Κίτρινο = Πατήρ, αρσενικό, δημιουργία, βούληση, σφαίρα πνεύματος
2)Μπλέ:Υιός (αλλά και η Μητέρα του), θηλυκό, συντήρηση, αγάπη-σοφία, σφαίρα ψυχής και
3)Κόκκινο: Άγιο Πνεύμα, καταστροφή, δράση, σφαίρα σώματος
Επίσης μου θυμίζουν την Τριάδα στο Ινδικό Πάνθεο: Βράχμα, Βισνού και Σίβα. Οπότε διερωτώμαι: το κίτρινο, εκτός από δισυπόστατο, μήπως είναι και Ερμαφρόδιτο;
Τέλος,μου άρεσε πολύ η αντιστοίχηση του comment που έκανε η IOANNA στο post: Η εκδήλωση της τριαδικότητας.
Ο υπάρχων χώρος για comment δε μου φτάνει και δεν ξέρω πώς να τον επεκτείνω (αν μπορείς διαφώτισέ με επ’αυτού), οπότε συνεχίζω στο προηγούμενο.
Βγαίνουν λοιπόν νέα ερωτήματα και σε συνδιασμό με τα ”Ανοιξιάτικα ερωτήματα”:
Αν Ερμαφρόδιτος = κίτρινο (κι εδώ ελπίζω να μην βιάζομαι και αυθαιρετώ), πώς αυτό προκύπτει, όταν είναι σύνθεση του κίτρινου (Ερμής) και του πράσινου (Αφροδίτη); Επίσης, πώς η Αρμονία είναι πράσινη (ισορροπία, αρμονία αντιθέτων) κι όχι καφέ, ως σύνθεση και τέκνο του κόκκινου Άρη και της πράσινης Αφροδίτης; Παίρνει μόνο απ΄τα “γονίδια” της μητέρας της; Ο Μάιος (2β) γιατί είναι πάλι κόκκινος, όπως ο Μάρτης κι όχι κίτρινος, όπως ο Ερμής (μήπως γιατί η Μαία γεννά και ξεγεννά κάτι λουσμένο στο αίμα); Τέλος, ποιός ο λόγος, που στο (4β) χρωματίζεις δις το αρχικό γράμμα του Ερμή με μωβ χρωμα; Ζαλίστηκα ελαφρώς κι ελπίζω να μη ζάλισα και σένα.
12-6-09
admin
Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN, άλλα δε θεοί κελεύουν. Μόλις διάβασα το comment σου, με το ζόρι κρατήθηκα να μην απαντήσω αμέσως (αφήνω επίτηδες να περάσει ένα χρονικό διάστημα πριν απαντήσω), όμως λόγοι ανωτέρας βίας με ανάγκασαν να καθυστερήσω περισσότερο. Ήθελα να σε βγάλω από την πρίζα, ή να σε βάλω περισσότερο (το ίδιο κάνει) γιατί μη νομίζεις ότι δεν με ηλεκτροδοτείς κι’ εσύ με αυτά που γράφεις!
Δεν επιβεβαιώνω τίποτε. Θα έλθει η ώρα των επιβεβαιώσεων! Απλώς, αναπολώ, τότε, πριν χρόνια, στην πρώτη μου δημόσια ομιλία για τα χρώματα στο ALDEBARAN, με παίδευε αυτό το ερώτημα. Με περισσότερες παρωπίδες στις σκέψεις μου τότε, θεωρούσα το μπλε χρώμα αρσενικό (και μόνο), ενώ μου είχε παραδοθεί μια Θεότης αναμφισβήτητα Πατρική! Πατήρ λοιπόν = Σοφία = αρσενικό = μπλε. Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά!
Φεύγοντας από την ομιλία, γύρισε ο Κωνσταντίνος, νεαρούλης τότε, και μου είπε: Τί βασανίζεσαι; ο Θεός είναι Κίτρινος! Εσύ δεν λες ότι η Φύση είναι ο καλύτερος Παιδαγωγός; Κοίταξε τον φωτοδότη Ήλιο! Την πλησιέστερη θεότητα προς τον γήινο άνθρωπο! Δεν είναι Κίτρινος;
Σοκαρίστηκα. Κατάλαβα όμως ότι η Μεγάλη Αρχή είναι δυσυπόστατη, όπως το κίτρινο. Και Πατέρας και Μάνα! Ουδέτερη, άφυλη, ερμαφρόδιτη, όπως θες πες την.
Τώρα δημιουργείται μπέρδεμα με τους άλλους δυο όρους. Μπλε – κόκκινο. Αρσενικό – θηλυκό. Υιός – Άγιο Πνεύμα.
Τί γίνεται εδώ; Ποιός είναι ποιός; Πρόκειται για όρους με εναλλασσόμενες αντιστοιχίες.
Υπάρχει ένα περίεργο φυσικό φαινόμενο εναλλαγής επιπέδων. Ευκολονόητο στις οκτάβες του πιάνου, όπου μεταβαίνουμε από την μια οκτάβα στην άλλη, αλλάζοντας ηχητικό επίπεδο.
Παρόμοια εναλλαγή συμβαίνει σε φωτεινές πηγές, όπου ένα μπλε φως μετατρέπεται σε κόκκινο (δες: Μυστικά των Χρωμάτων, κεφ.62). Η εναλλαγή αυτή συμβαίνει σε σημείο σχετικό με την ταχύτητα της φωτεινής πηγής και την αντίθετη κίνηση του παρατηρητή.
Πω, πω, πω! Θέλω να πω τόσα πολλά για το μωβ του Ερμή, το χρώμα της Αρμονίας και τόσα άλλα που ύφανες πυκνά μέσα στο comment σου. Σταματώ εδώ γιατί διαφορετικά θα γράψω ολόκληρα κατεβατά.
Θα επανέλθω όμως, μόλις με προκαλέσεις, επαναλαμβάνοντας τα ερωτήματά σου, πιο αραχνοΰφαντα, παρακαλώ!
‘Οσο για τον μη επαρκή χώρο, θα σας ενημερώσω “διαδικαστικά”. Προς το παρόν, γράφε τμηματικά, όπως έκανες. Έχω τη δυνατότητα συρραφής, οπότε αναρτώ τα τμηματικά comment σαν ένα ενιαίο.
Πάνος
20-6-09
admin
Τελικά ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN με βάλατε σε ένα άγριο τριπάκι (από το trip = ταξίδι). Είχα την τακτική να απαντώ σε όλα τα comments μετά από μερικές μέρες και μόνο αυτό! Όμως, τόσο εσύ, η ΙΟΑΝΝΑ, η Λυδία… με φέρατε στο σημείο να θέλω να επανέλθω στα comments σας γιατί θέλουν πολύ σκέψη και μακρόσυρτα σχόλια, διαφορετικά οι απόψεις μου θα μοιάζουν με τηλεγραφήματα.
Παρ’ ότι όπως δήλωσα περίμενα πρόκλησή σου για να επανέλθω, δεν άντεξα. Το blog βρίσκεται ακόμα σε προνηπιακή ηλικία, είναι πολύ νέο και επίσημα (στα posts) έχουν ειπωθεί ελάχιστα. Τα επίσημα λοιπόν στοιχεία που μας έχουν δοθεί ως προς τα βασικά χρώματα (τις χρωστικές ουσίες με τις οποίες συμβατικά ασχολούμαστε) είναι ότι το μπλε είναι ψυχρό, το αντίθετό του κόκκινο είναι θερμό και πως το ενδιάμεσό τους δισυπόστατο κίτρινο είναι και ψυχρό και θερμό.
Με αυτά τα στοιχεία καλούμαστε να χρωματίσουμε τις θρησκευτικές τριάδες. Πρόκειται για μια επίπονη έρευνα. Ίσως τα πράγματα να βάφονται ευκολότερα στην ινδουιστική τριαδικότητα όπου ο Βράχμα είναι η δημιουργική θεότητα, ο Βισνού η συντηρητική (αυτή που συντηρεί, διατηρεί) και ο Σίβα ο καταστροφέας. Για μένα ο Βισνού σαν ενδιάμεση κατάσταση λειτουργεί ισορροπιστικά μεταξύ δημιουργίας και καταστροφής, έχει δηλαδή διπλό ρόλο, άρα του ταιριάζει το κίτρινο.
Όσο για τον JOHNART και την παρέα του, αλλά και πολλούς άλλους που θεωρούν το blog εξειδικευμένο θέλω να αναφέρω πως εκ των πραγμάτων δημιουργήθηκε ένα επίπεδο Α, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το blog φτιάχτηκε μόνο γι’ αυτό το επίπεδο. Απλώς δεν έτυχε κανείς να αναφερθεί ή να έχει “ελαφρότερα” ερωτήματα, ώστε να αναπτυχθεί και ένα άλλο επίπεδο επικοινωνίας, πιο βατό. Σας αναμένουμε λοιπόν!!!
Πάντως και εδώ μπορείτε να συμμετέχετε. Πάρτε το σαν παιχνίδι. Σαν παζλ. Πάρτε όποια θεική τριάδα θέλετε και βάψτε την με τα τρία βασικά χρώματα. Στείλτε μας τις απόψεις σας. Όσο απλές και να σας φαίνονται, ίσως βοηθήσουν στην έρευνα και μαζί να καταλήξουμε σε ένα γενικότερα αποδεκτό “σχήμα”!
Πάνος
27-6-09
ΙΟΑΝΝΑ
Ιωάννα εδώ…
Το κάλεσμα του Πάνου και ο προβληματισμός του ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN πάνω στο χρωματισμό της Αγίας Τριάδας, μου κίνησαν το ενδιαφέρον, ν’ ασχοληθώ με αυτό το θέμα, να δώσω και τη δική μου πινελιά, όχι απο διάθεση να προκαλέσω,αφού καταπιάνομαι με θέματα υπερουσιαστικά (πέραν της ανθρώπινης αίσθησης και αντίληψης), αλλά με την ώθηση της πίστης μου πρός το ανώτερο και της αγάπης μου πρός τα χρώματα, αλλά και με την ελπίδα, να τσιγκλίσω με τη σειρά μου, άλλους φίλους που παρακολουθούν αυτό τo blog. Αρχίζω λοιπόν…
Θεολογικά η Αγία Τριάδα ερμηνεύεται ως η “Τρισυπόστατη Μονάδα”, που φανερώνεται (εκδηλώνεται) με ενέργειες στη δημιουργία. Τα τρία πρόσωπα δεν αποτελούν τρείς ξεχωριστούς θεούς, αλλά έχουν μία ουσία, μια φύση. Έχουν όμως διαφορετικές υποστάσεις ως πρός την εκδήλωση τους.
Η διαφορά υποστάσεων είναι στο ότι:
Ο Πατήρ είναι αγέννητος γεννήτορας
Ο Υιός είναι γέννημα άχρονο
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκπόρευση
Ο Πατήρ δημιουργεί (είναι η αρχική αιτία), ο Υιός με την ένσαρκη και άσαρκη παρουσία του, φανερώνει το δημιουργικό έργο (Λόγος), το Άγιο Πνεύμα τελειώνει αυτό το δημιουργικό έργο.
Εδώ σταματά η θεολογία και αρχίζει ο συμβολισμός.
Η Αγία Τριάδα παρίσταται συμβολικά με ένα ισόπλευρο τρίγωνο,όπου η κορυφή ο Πατήρ και οι δύο άκρες της βάσης ο Υιός και το Αγιο Πνεύμα. Το τρίγωνο μας δείχνει τη τριαδικότητα, οι ίσες πλευρές-γωνίες την ισοθε’ί’α και οι κατευθύνσεις των πλευρών τη τρισυπόστατη παρουσία- εκδήλωση.
Ο Υιός είναι ο Λόγος, είναι η Αγάπη, αυτό φαίνεται απο το έργο Του, αφού με τη διδασκαλία Του και τις πράξεις Του εγκατέστησε την αγάπη στην ανθρώπινη ψυχή. Η αγάπη είναι μεν πνευματική αρετή, όμως έχει ως έδρα της τη ψυχή, αφου στη ψυχή δοκιμάζονται όλα τα παράγωγα συναισθήματα της αγάπης.
Το Άγιο πνεύμα είναι η φώτηση, είναι η Σοφία, αφού η Σοφία ήρθε ως επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους απλο’ι’κούς και αγράμματους αποστόλους τη Πεντηκοστή. Η σοφία είναι πνευματική αρετή και εκφράζεται μέσα απο το πνεύμα.
Αυτές είναι τουλάχιστον οι ενδείξεις, ως πρός τη παρουσία του Υιού και του Αγίου Πνεύματος επι της Γής.
Το τρίγωνο κατά τη γνώμη μου είναι το σύμβολο, που δίνει στο παρατηρηρή τη πιό καθαρή εικόνα της παρουσίας και της εκδήλωσης Τους.
Στο τρίγωνο η αριστερή πλευρά που ξεκινά απο τη κορυφή, αντιστοιχεί στη κάθοδο (ενσάρκωση), η οριζόντια πλευρά αντιστοιχεί στη κοσμική πορεία (ανθρωπότητα), η δεξιά πλευρά αντιστοιχεί στην επάνοδο, ( η ίδια παρατήρηση ισχύει και για την ανθρώπινη ενσάρκωση).
Ο Πατήρ (κορυφή), ως Γεννήτωρ, ή Αίτιο, ή Δημιουργός είναι φώς (όλα τα χρώματα), μιά και είναι Αγάπη-Σοφία και όλα όσα δε “γνωρίζουμε”. Ο Υιός ως ενσάρκωση αντίστοιχεί στο κόκκινο χρώμα (υλική υπόσταση), ως εγκαθιδρυμένος στην ανθρώπινη ψυχή είναι κίτρινος. Το κίτρινο ως δισυπόστατο χρώμα αναλογεί στη διπλή υπόσταση του Υιού και επι πλέον στη δισυπόστατη ψυχή. Τέλος το Άγιο Πνεύμα ως επιφοίτηση της σοφίας στο ανθρώπινο πνεύμα το χρωματίζω μπλέ.
Η παραπάνω χρωματική μου απόπειρα δε σημαίνει ότι Υιός και Άγιο Πνεύμα στερούνται των υπολοίπων χρωμάτων. Είναι και οι Δύο φώς. Όμως ανάλογα των εκδηλώσεων Τους αντανακλούν το χρώμα που αναλογεί στις ιδιότητες Τους τη στιγμή της εκδήλωσης. Ή ίσως είναι η δίκη μου ψυχική ανάγκη, να Τους απεικονίσω έτσι, για να νοίωσω πιο καθαρά την ενέργεια Τους και το έργο Τους.
ευχαριστώ Ιωάννα
28-6-09
admin
Ο χρωματισμός IOANNA της Θεϊκής Τριάδας όπως τον αποδίδεις είναι μια άποψη που ενδιαφέρει αλλά και χρειάζεται μελέτη. Αρκετά αργότερα, θα έλθει η ώρα που θα ασχοληθούμε με το θέμα αυτό μέσω των posts, οπότε καλό είναι να είμαστε “διαβασμένοι” και να ανταλλάσσουμε απόψεις μέχρι τότε.
Με ξενίζει (αλλά έχει ενδιαφέρον) ο τρόπος που μοιράζεις τα τρία βασικά χρώματα. Δίνεις τα δυο (κόκκινο – κίτρινο) στο στέλεχος ΥΙΟΣ, το μπλε στο ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ και αφήνεις τον ΠΑΤΕΡΑ άχρωμο (πολύχρωμο) φως.
Όπως θα δούμε κάποια στιγμή τόσο το κόκκινο, όσο και το κίτρινο συμβολίζουν διαφορετικές ποιότητες της αγάπης, ενώ το λευκό (που αντιστοιχεί στο φως) συμβολίζει την “άπιαστη” αγάπη, αυτή στην οποία όλοι αναφερόμαστε, αλλά κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει αρκετά καλά και διατυπώσει σαφώς.
Από τη μια πλευρά έχουμε το κίτρινο – κόκκινο τα οποία με σωστή ποσοτική (και ποιοτική) μίξη αποδίδουν ένα χρυσαφί πορτοκαλί. [Σημειωτέον ότι το χρυσαφί συμβολίζει την ανύψωση και εξευγενισμό του κίτρινου]. Από την άλλη έχουμε αντίκρυ (στο ΠΝΕΥΜΑ) το συμπληρωματικό μπλε χρώμα. Επάνω δε στην κορυφή του τριγώνου έχουμε λευκό φως. Σωστά;
Η μια πλευρά του τριγώνου είναι μια διαβάθμιση από το λευκό προς τα κίτρινο – κόκκινο και απέναντι το μπλε. Αυτό μου φέρνει αυτόματα στο νου την θεωρία περί χρωμάτων του Αριστοτέλη η οποία (χοντρικά) αναφέρει πως τα απλά χρώματα είναι δυο. Από τη μια το λευκό, από την άλλη το ξανθό το οποίο διαφέρει ανάλογα από την πηγή προέλευσής του. Άλλο το ξανθό του ήλιου και άλλο το ξανθό της φωτιάς. Μεταξύ αυτών και της έλλειψης χρώματος (μέλαν), ανάλογα των συνθηκών σχηματίζονται, ή απορρέουν τα άλλα χρώματα.
Πάνος
5-7-09
Reply to “Philipp Otto Runge”