Ο μυστικισμός των χρωμάτων (4) – Colors’ mysticism (4)
Ο μυστικισμός των χρωμάτων (4)
Στο προηγούμενο post σταματήσαμε στο σημείο όπου αναφέρθηκε ότι σε πολλές συμβολικές αναφορές αναφέρονται μέταλλα, ή καλύτερα μεταλλικά χρώματα, αντί για χρωματισμούς.
Όπως στο «Έργα και Ημέραι» του Ησίοδου, όπου αναφερόμενος ο ποιητής της Θεογονίας στο ανθρώπινο γένος αφηγείται τη δημιουργία τεσσάρων ανθρωπίνων γενών που προϋπήρξαν του δικού μας, χαρακτηρίζοντας τα τρία πρώτα με μεταλλικές ιδιότητες.
Έτσι, το πρώτο γένος που έπλασαν οι θεοί, το καλύτερο γένος των ανθρώπων, ήταν το χρυσό. Όταν αποσύρθηκε αυτό το πρώτο δίκαιο γένος, πλάσθηκε το δεύτερο, το ασημένιο. Σαφώς κατώτερο του πρώτου, αφανίσθηκε από την ασέβειά και την αυθάδειά του. Το επόμενο, ακόμα χειρότερο γένος, το χάλκινο, καταστράφηκε με τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Ακολούθησε ένα μεσοδιάστημα με ένα γένος ανθρώπων που δεν ταυτίζεται με κάποιο μέταλλο, το ηρωικό, για να καταλήξουμε στο τελευταίο που αντιστοιχεί στο σίδηρο.
Η ινδική «Μαχαμπαράτα» χωρίζει κι’ αυτή την ιστορία του ανθρώπου σε τέσσερα γένη. Αυτά χαρακτηρίζονται χρωματικά εκτός από το πρώτο γένος Κρίτα, που οι ιδιότητές του ταυτίζονται απόλυτα με αυτές του ελληνικού Χρυσού γένους. Ο θεός και η ψυχή των όντων αυτού του γένους είναι καθαρό φως. Ακολουθεί το κατώτερο ποιοτικά γένος των Τρήτα, όπου ο θεός κοκκινίζει για να γίνει κίτρινος στο κατώτερο γένος των Ντβαπάρα. Τέλος καταλήγει μαύρος στο γένος Κάλι, όπου το δίκαιο επικρατεί μόνο κατά το ¼.
Τέσσερα ανθρώπινα γένη, ταυτισμένα με τη φθίνουσα σειρά των γνωστών μετάλλων, αναφέρουν και ανθρωπογονίες άλλων λαών. Μόνο η ινδική αντικαθιστά τα μέταλλα με χρώματα και αυτό συνεισφέρει στην άποψη ότι οι συμβολισμοί μετάλλων και χρωμάτων ήταν κάποτε ισάξιοι.
Με την ίδια μεταλλική σειρά ήταν φτιαγμένο και το άγαλμα που είδε ο Ναβουχοδονόσορ στον ύπνο του και κάλεσε τον Δανιήλ να του το εξηγήσει. Ήταν ένα τεράστιο άγαλμα με χρυσό κεφάλι, ασημένιο στήθος και βραχίονες, κοιλιά και μηρούς από χαλκό, ενώ τα σιδερένια πόδια του κατέληγαν σε ένα μίγμα σίδηρου και αργίλου.
Αυτά είναι κάποια από τα παραδείγματα προσπάθειας συμβολιστικής ταύτισης του τετραδικού με κάποιο στοιχείο, που θα μπορούσε να ήταν κάλλιστα το χρώμα. Γιατί όμως δεν χρησιμοποιήθηκε καθαρά αυτό; Αυτό που τόσο άφθονα μας περιβάλλει; Ίσως γιατί παρά την αφθονία του, όπως απέδειξε η γλωσσολογία και συγκεκριμένα η εννοιολογία, (επιστήμες που αναπτύχθηκαν ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες), ο εννοιολογικός σχηματισμός μιας χρωματικής ιδέας είναι πολύ δύσκολος και οι λιγοστές έννοιες χρωματικών ομάδων που εμφανίσθηκαν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, απέχουν χρονικά μεταξύ τους αρκετούς αιώνες.
(συνεχίζεται)
Translation into English
The mysticism of colors (4)
The previous post stopped at the point where it was reported that in many symbolic references metals are listed (or better metallic colors) instead of colors.
As well, in "Works and Days" of Hesiod, the poet of the “Theogony” tells that in mankind creation four human genera occurred prior to our own, featuring the first three with metallic properties.
Thus, the first mankind molded by gods, the best of human race, was the gold one. When that first fair mankind withdrew molded the second one, the silver. Much lower than the first one it perished due of its disrespect and insolence. The next one, even a worse race, the bronze kind, was destroyed by the flood of Deucalion. This was followed by an interval of one race of people not identified with a metal, the heroic, to end up with the last one corresponding to iron.
In Indian “Mahabharata" as well human history is divided into four genera. These are designated with colors except for the first race “Creta” that its properties are entirely identical to those of Greek Gold race. God and the soul of that race are pure light. Below follows the lower quality of the Genus “Trita” where God blushes reddish to become yellow at the much lower race of “Ntvapara”. Finally ends up black to the genus “Kali” where fairness exists only in ¼.
Four human genera, identified with the decreasing number of known metals are referred as well in man’s creation myths of other peoples. Just the Indian one replaces metals with colors and this contributes to the view that the symbolism of metals and colors were once equals.
In the same metal series was made the statue that Nebuchadnezzar saw in his dream and asked Daniel to explain it to him. It was a huge statue with a gold head, silver chest and arms, belly and thighs of bronze, while iron legs ended in a mixture of iron and clay.
These are some examples of the efforts to identify in symbolism quaternary with something that could be easily color. Why was not clearly color used? That is so abundant around us? Maybe because despite its abundance, as shown by linguistics, namely conceptual, (sciences flourished in recent decades), the formation of a conceptual idea of color is very difficult and the few concepts of color groups appeared in all the languages of the world, far apart several centuries.
(Be continued)
admin is | Topic: Ιστορήματα με χρώματα, Μύθοι και χρώματα | Tags: άνθρωπος, άργιλος, ασήμι, Δευκαλίων, εννοιολογία, Θεογονία, κίτρινο, κόκκινο, μαύρο, Μαχαμπαράτα, μέταλλα, σίδηρος, φως, χαλκός, χρυσός
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Ο μυστικισμός των χρωμάτων (4) – Colors’ mysticism (4)”