Cobalt yellow (κίτρινο του κοβαλτίου)
Χρώματα βαφές
Οι βαφές κατά την Αναγέννηση και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης
(Όπως αναγράφονται στον ιστότοπο ‘WebExibits, Pigments through the ages’).
Σε προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε στα χρώματα βαφές που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος κατά την προϊστορική περίοδο, την πρώιμη και ύστερη αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα, κατά την Αναγέννηση έως και την πρώιμη εποχή της εκβιομηχάνισης.
Τώρα θα ασχοληθούμε με τα χρώματα που ανακαλύφθηκαν ή δημιουργήθηκαν κατά την εποχή της εκβιομηχάνισης.
Αυτά είναι, κατά τις αγγλικές ονομασίες τους που χρησιμοποιούνται διεθνώς, τα εξής:
Cobalt green
Cobalt blue
Chrome orange
Emerald green
Chrome yellow
Cadmium yellow
Lemon yellow
Zinc white
Viridian
Cobalt yellow
Cobalt violet
Cerulean blue
Cadmium red
Titanium white
Ξεκινήσαμε με το Cobalt Green (Πράσινο του Κοβαλτίου) και συνεχίσαμε, το Cobalt Blue (Μπλε του Κοβαλτίου) το Chrome orange (πορτοκαλί του χρωμίου) Emerald green (σμαραγδί), το Chrome yellow (κίτρινο του χρωμίου), τα Cadmium yellow/red, το Lemon yellow (κίτρινο του λεμονιού), το Zinc White και το Viridian.
Τώρα θα αναφερθούμε στο Cobalt yellow.
Cobalt yellow (κίτρινο του κοβαλτίου).
Σύντομη περιγραφή του Cobalt yellow
Ένα ακριβό κίτρινο χρώμα που για κάποιο μικρό διάστημα ήταν της μόδας.
Είναι ένα πολύ καθαρό κίτρινο χρώμα, ανθεκτικό στο φως, αλλά δεν έχει αρκετή δύναμη επικάλυψης.
Εισήχθη ως χρωστική ουσία το 1852 αντικαθιστώντας μια προηγούμενη χρωστική ουσία που ονομαζόταν Gamboge, ένα ασιατικό κίτρινο κόμμι που χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα.
Το κίτρινο του κοβαλτίου παρέμεινε δημοφιλές μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν εισήχθησαν λιγότερο ακριβές, καθαρότερες και πιο φωτεινές κίτρινες χρωστικές όπως το κίτρινο του Καδμίου.
Το όνομα «κίτρινο του κοβαλτίου» προέρχεται, όπως και το πράσινο του κοβαλτίου, από την γερμανική λέξη kobolt, της μέσης γερμανική γλώσσας, όπου kobolt = goblin ονομάζεται ένας υπόγειος καλικάντζαρος επιζήμιος για τα μεταλλεύματα αργύρου, γιατί σαν τέτοιο θεωρήθηκε ότι είναι το κοβάλτιο.
Ιστορία του κίτρινου κοβαλτίου:
Αν και λίγα έχουν καταγραφεί για την ιστορία του κίτρινου κοβαλτίου (ή άλλως Aureolin), όλες οι πηγές χρεώνουν την ανακάλυψη αυτής της ένωσης καλίου και κοβαλτίου στον N. W. Fischer από το Breslau το 1848.
Οι Gettens και Stout αναφέρουν τον J. G. Bearn (The Chemistry of Paints, Pigments and Varnishes, Λονδίνο, 1932) για τη μέθοδο κατασκευής κίτρινου κοβαλτίου. Εισήχθη για πρώτη φορά ως χρωστική ουσία για καλλιτέχνες από το Saint-Evre, Παρίσι το 1852 και χρησιμοποιείται έως σήμερα.
Οι Laurie και Blockx θεωρούν το κίτρινο κοβάλτιο σαν χημικά παράλογο για μια μόνιμη χρωστική ουσία.
Ο Laurie, ωστόσο, αναφέρεται σε δοκιμές που έγιναν από τον Captain Abney και τον καθηγητή Russell που έδειξαν ότι ήταν αξιόπιστο σαν ακουαρέλα.
Ο Blockx το δοκίμασε το 1879 και μέχρι να εκδοθεί το βιβλίο του το 1910, διαπίστωσε ότι αντέχει στο δυνατό ηλιακό φως.
Πρόσθεσε ότι πρέπει να κατασκευαστεί προσεκτικά διαφορετικά θα ροδίσει στο λάδι. Το θεωρούσε το μόνο χρώμα που θα μπορούσε εύλογα να αντικαταστήσει το ινδικό κίτρινο.
Ήταν γνωστό για την καλή του ποιότητα ανάμειξης με όλες τις άλλες χρωστικές και για τις ιδιαίτερα καλές αποχρώσεις της ακουαρέλας του.
Για να κατασκευαστεί η κίτρινη αυτή χρωστική ουσία, χρειάζονται:
Κοβάλτιο(ΙΙ)-χλωρίδιο (CoCl2 · 6H2O), νιτρώδες κάλιο (KNO2), οξικό οξύ.
1 g χλωριούχου κοβαλτίου (II) διαλύεται σε 20 ml απιονισμένου νερού και οξινίζεται με περίπου 1 ml πυκνού οξικού οξέος.
Στη συνέχεια, 8 g νιτρώδους καλίου διαλύονται σε 20 ml απιονισμένου νερού και προστίθενται αργά στο διάλυμα χλωριούχου κοβαλτίου. Το προκύπτον ίζημα πλένεται και διηθείται.
Ο χημικός τύπος του κίτρινου του κοβαλτίου είναι: K3[Co(NO2)6] · H2O
Είναι ανθεκτικό στο φως και χαρακτηρίζεται ως σταθερό στα λάδια, αλλά σκουραίνει και ξεθωριάζει εύκολα στις ακουαρέλες.
Ωστόσο, η χρωστική ουσία δεν ήταν ποτέ δημοφιλής σαν λαδομπογιά και είναι πολύ πιο ευρέως διαθέσιμη σαν ακουαρέλα.
Τοξικότητα: Επιβλαβές όταν εισπνέεται και σε περίπτωση κατάποσης.
admin is | Topic: βαφές, Κίτρινο | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Cobalt yellow (κίτρινο του κοβαλτίου)”