xromata.com


Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [21]: Moses Harris

 

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[21]

 

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

 

 

 

 

Moses Harris

Συνεχίζουμε την σειρά ‘Αυτοί που μας έμαθαν τα χρώματα’ με τον Άγγλο φυσιοδίφη,  εντομολόγο  και χαράκτη Moses Harris (b-1730  d-1787), ο οποίος δημιούργησε τον πρώτο χρωματικό κύκλο που σχεδιάστηκε ειδικά ως βοήθημα των καλλιτεχνών για την μείξη χρωμάτων.

Σε αυτό το έργο, ο Χάρις, εξετάζει το έργο του Νεύτωνα και επιχειρεί να αποκαλύψει το πλήθος των χρωμάτων που μπορούν να δημιουργηθούν από τα τρία βασικά.

Ο Χάρις θέλησε να κατανοήσει τις σχέσεις μεταξύ των χρωμάτων.

Το σύστημα του περιλαμβάνει δύο κύκλους που προορίζονται να δείξουν πώς μπορούν να δημιουργηθούν τα άλλα χρώματα από το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε. Ο λεγόμενος «πρισματικός» κύκλος ξεκινά με τα προαναφερθέντα βασικά χρώματα. Τα προκύπτοντα ενδιάμεσα χρώματα λαμβάνονται ως βάση για έναν δεύτερο κύκλο μικτών «σύνθετων» χρωμάτων.

Στο κέντρο του κύκλου του, ο Χάρις δείχνει αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως αφαιρετική ανάμειξη χρωμάτων, με τη σημαντικότερη παρατήρησή του να δείχνει ότι το μαύρο θα σχηματιστεί μέσω της υπέρθεσης των τριών βασικών χρωμάτων: κόκκινο, κίτρινο και μπλε.

 

 

Το 1766, εκατό χρόνια μετά τον διαχωρισμό του λευκού φωτός από τον Νεύτωνα μέσω ενός πρίσματος, εμφανίστηκε στην Αγγλία ένα βιβλίο με τον τίτλο «The Natural System of Colours».

Σε αυτό το έργο, ο Moses Harris εξετάζει το έργο του Ισαάκ Νεύτωνα και επιχειρεί να αποκαλύψει το πλήθος των χρωμάτων που μπορούν να δημιουργηθούν από τα τρία βασικά.

 

 

Ως φυσιοδίφης, ο Χάρις επιθυμεί να κατανοήσει τις σχέσεις μεταξύ των χρωμάτων και τον τρόπο κωδικοποίησης τους, και το βιβλίο του επιχειρεί να εξηγήσει τις αρχές με τις οποίες μπορούν να παραχθούν περαιτέρω χρώματα από το κόκκινο, το κίτρινο και μπλε.

 

 

Ο Harris βασίστηκε στην ανακάλυψη του Γάλλου Jacques Christophe Le Blon (1667-1742).

 

 

Ο Le Blon πιστώνεται με την εφεύρεση της έγχρωμης εκτύπωσης.

 

 

 Το 1731, κατά τη διάρκεια της έρευνας του, παρατήρησε κάτι γνωστό σήμερα σε όλους, ότι τρία χρώματα, το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε αρκούν για την παραγωγή όλων των άλλων χρωμάτων.

Αν και ο Le Blon εφηύρε τη θεμελιώδη παλέτα των τριών χρωμάτων δεν επέκτεινε τις ιδέες του σε ένα σωστά οργανωμένο σύστημα χρωμάτων.

Αυτό το πέτυχε ο Χάρις.

Ο Χάρις εισήγαγε τον πρώτο τυπωμένο έγχρωμο κύκλο το 1766, προσδιορίζοντας με ακρίβεια τα βασικά του χρώματα: το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε.

Ο Χάρις διέκρινε την αρμονία των «πρισματικών ή πρωτογενών χρωμάτων».

Ο όρος «πρισματικά» που χρησιμοποίησε, θα μπορούσε αρχικά να οδηγήσει σε σύγχυση.

Στην πραγματικότητα, ο Χάρις δεν εννοούσε σαν ‘πρισματικά’ τα φασματικά χρώματα που παρατηρήθηκαν από τον Νεύτωνα αφού το φως είχε περάσει από το πρίσμα του και στη συνέχεια τακτοποιήθηκε σε κύκλο, αλλά εννοούσε τις μη αναμεμειγμένες χρωστικές («βασικά ή κύρια χρώματα»).

Μείξεις των τριών βασικών χρωμάτων θα έχουν ως αποτέλεσμα τα τρία ενδιάμεσα χρώματα («παράγωγα») που αναφέρονται: πορτοκαλί, πράσινο και μωβ, τα οποία εμφανίζονται επίσης στον πρισματικό κύκλο.

Σύμφωνα με τον Χάρις, τα τρία κύρια χρώματα, το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε, είναι: «τα μεγαλύτερα σε ποιότητα αντίθετα μεταξύ τους» και φυσικά παίρνουν τις θέσεις τους στη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους στον κύκλο».

 

 

Προκειμένου να διευθετηθεί αυτή η «μεγαλύτερη απόσταση» ομοιόμορφα εντός του κύκλου, ο Χάρις απαιτεί έναν άρτιο αριθμό τμημάτων του κύκλου και επομένως το έβδομο χρώμα του Νεύτωνα, το λουλακί, δεν χρησιμοποιείται.

Στο σύστημά του, από τα έξι χρώματα που είναι τώρα διαθέσιμα, ο Harris συνιστά την ανάμειξη κάθε διπλανών χρωμάτων με τέτοιο τρόπο ώστε ένα από τα δύο να κυριαρχεί σε κάθε περίπτωση.

Θα προκύψουν έτσι 18 χρώματα για να συμπληρώσουν τον κύκλο, επειδή δε, ο Χάρις υποδιαίρεσε καθένα από τα τρία αρχικά του χρώματα με τη βοήθεια ομόκεντρων κύκλων σε 20 διαφορετικά επίπεδα κορεσμού, η μέθοδός του δημιουργεί συνολικά 360 αποχρώσεις στον πρισματικό κύκλο.

Το πορτοκαλί, το πράσινο και το μωβ αποτελούν την βάση του κύκλου των μικτών χρωμάτων.

 

 

Αυτά αναμειγνύονται για να σχηματίσουν τρία τριτογενή χρώματα, καφέ, λαδί και γκρίζο του σχιστόλιθου, και αντιστοιχίζονται σε έναν παρόμοιο κύκλο μείξεων. Δεδομένου ότι τα δευτερεύοντα μικτά χρώματα (πορτοκαλί, πράσινο και μωβ) περιέχονται ήδη στον πρισματικό κύκλο, και λόγω της μεθόδου ανάμειξης του, ο Χάρις βρίσκει τώρα άλλα 15 χρώματα, τα οποία παρέχει και πάλι με 20 επίπεδα έντασης, με αποτέλεσμα 300 νέα Χρώματα.

Αντίστοιχα, μπορούν να οριστούν συνολικά 660 χρώματα (με μόνο 33 ονόματα).

Στο κέντρο του κύκλου του, ο Χάρις δείχνει αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως αφαιρετική ανάμειξη χρωμάτων, με τη σημαντικότερη παρατήρησή του να δείχνει ότι το μαύρο θα σχηματιστεί μέσω της υπέρθεσης των τριών βασικών χρωμάτων κόκκινο, κίτρινο και μπλε.

 

 

Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι μια τέτοια σύνθεση, σαν του Χάρις, παραμένει μακριά από αυτήν του Νεύτωνα, ο οποίος δεν αναμείγνυε χρωστικές αλλά ακτίνες φωτός.

Το σύστημα του Newton αφορά στην προσθετική μείξη των ακτινοβολιών, ενώ του Χάρις στην αφαιρετική μείξη των χρωστικών.


is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα, Χρωματικός κύκλος | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [21]: Moses Harris”