xromata.com


Συνεντευξη με τα χρώματα [Ϟγ΄]: Το κοκκινο σε πουλια, έντομα κ.α.

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

 

                                 

Συνέντευξη με τα χρώματα

[Ϟγ΄]

 

Το Κόκκινο σε πουλιά, έντομα κ.α.

[ι´]

 

-Συνεχίζω, εγώ το κόκκινο, για την παρουσία μου στον κόσμο των πτηνών και αλλού.

Ας δούμε τώρα το κόκκινο στον ιπτάμενο κόσμο.

Στον κόσμο των πουλιών, το κόκκινο χρώμα έχει ιδιαίτερη σημασία.

Πολλά είδη χρησιμοποιούν το κόκκινο χρώμα για να προσελκύσουν συντρόφους ή να αποτρέψουν τους αντιπάλους τους, προσθέτοντας το χρώμα αυτό στα ράμφη, τα φτερά ή ακόμα και στο γυμνό δέρμα τους.

Θυμάσαι που σου ανέφερα το λειρί του κόκορα και της κότας….

Τελευταίως, έχει εντοπισθεί ένα γονίδιο που δημιουργεί ένζυμα που επιτρέπουν σε ορισμένα είδη πουλιών να μετατρέπουν τις κίτρινες χρωστικές από τη διατροφή τους σε κόκκινο χρώμα και στην συνέχεια εναποθέτουν αυτές τις μεταλλαγμένες κόκκινες χρωστικές στα φτερά τους.

Τα γενετικά ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για νέα είδη μελετών σχετικά με τον κόκκινο χρωματισμό των πτηνών, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Θέτουν επίσης πολλά νέα και ενδιαφέροντα ερωτήματα.

Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν Άνθρωπε, το πώς εμφανίζεται το κόκκινο χρώμα στον κόσμο των πτηνών είναι ένα θέμα υπό έρευνα και δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.

Κόκκινο εμφανίζεται στο πτέρωμα κάποιων πουλιών επίσης με τον ίδιο τρόπο που εμφανίζονται τα πράσινα και μπλε χρώματά τους, δηλαδή με την αντανάκλαση του φωτός που βασίζεται στην δομή των φτερών τους.

Μια άλλη ομάδα κόκκινων χρωστικών, οι πορφυρίνες, μπορεί να βρεθεί μόνο σε λίγα είδη πουλιών.

Το 1868, ο Βρετανός χημικός Arthur Herbert Church ανακάλυψε ότι μερικά φτερά είναι χρωματισμένα από μια χρωστική που την ονόμασε τουρακίνη, από τα πουλιά τουράκο στα οποία την βρήκε.

Η τουρακίνη είναι περίπου 7 τοις εκατό χαλκός, γι 'αυτό και εκπέμπει μια τόσο εκτυφλωτική-κόκκινη απόχρωση

Οι παπαγάλοι μπορούν επίσης να πάρουν τα κόκκινα, τα πορτοκάλια και τα κίτρινα χρώματά τους από μια ειδική ομάδα χρωστικών που ονομάζονται ψιτακοφουλβίνες.

Μερικά από τα γνωστότερα κόκκινα πουλιά είναι ο φοινικόπτερος (το φλαμίνγκο) στον οποίο έχουμε αναφερθεί και προηγουμένως, το κόκκινο καναρίνι που οφείλεται σε γενετική διασταύρωση, ο κόκκινος παπαγάλος μακάο, η κόκκινη ίβις και φυσικά ο καρδινάλιος που οφείλει το όνομά του στους καρδινάλιους της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας των οποίων τα ράσα έχουν τα χρώμα αυτού του πουλιού.

Μια άλλη μεγάλη μερίδα υπηκόων του ζωικού βασιλείου είναι τα έντομα που παρουσιάζουν κι αυτά κόκκινα χρώματα είτε ολικώς όπως οι κοχινέλες (κοξινέλ), και κάποιες ολοκόκκινες πασχαλίτσες, είτε μερικώς, όπως οι κόκκινες βούλες που εμφανίζουν στα φτερά τους κάποιες πεταλούδες.

Τα έντομα μπορούν να παράγουν τις χρωστικές τους, ενώ άλλες τις προσλαμβάνουν με την διατροφή τους.

Είναι ολόκληρο κεφάλαιο και άπτεται των βιοχρωστικών των εντόμων που η παραγωγή τους βασίζεται σε πρωτεΐνες, ένζυμα και στην βιοχημεία, που δεν θα το αναλύσουμε τώρα.

Χονδρικά σου λέω πως κόκκινα χρώματα- καθώς και κίτρινα, λευκά κ.α.- αποδίδουν στα έντομα οι πτερίνες και τα ‘ομμόχρωμα’,

Το ίδιο και τα καροτένια, τα οποία δεν μπορούν να παραχθούν από τον ίδιο το έντομο αλλά προσλαμβάνονται διατροφικά, όπως και κάποια φλαβονοειδή που προσλαμβάνονται από τα άνθη και δίνουν κ’ αυτά κόκκινο χρώμα.

Άλλη πηγή κόκκινου χρώματος σε έντομα είναι και οι πορφυρίνες.

Ας μην ξεχνάμε δε και το φαινόμενο της αντανάκλασης του φωτός, που ανάλογα με την δομική κατασκευή των εντόμων μπορεί να αποδώσει κόκκινο χρώμα, όπως επίσης και τα φαινόμενα φθορισμού και φωταύγειας.

Υπάρχουν δε έντομα, που μας χρησιμεύουν σαν πρώτη ύλη παραγωγής εξαιρετικών κόκκινων βαφών, αλλά αυτά θα τα πούμε λίγο αργότερα, όταν θα αναφερθώ στα κόκκινα χρώματα που χρησιμοποιείς Άνθρωπε.

Ένας άλλος τρόπος εμφάνισης του κόκκινου χρώματος σε κάποια ζώα, τελείως διαφορετικός από τα ήδη αναφερθέντα φαινόμενα, πολύ εντυπωσιακός μάλιστα, είναι η χρωματική προσαρμοστικότητα του χαμαιλέοντα προς το περιβάλλον στο οποίο τυχαίνει να βρίσκεται εκείνη την ώρα.

Βέβαια την ικανότητα αλλαγής χρώματος δεν την έχει μόνο ο χαμαιλέοντας. Την έχουν και μερικά κεφαλόποδα μαλάκια, ζώα της θάλασσας, όπως κάποια είδη χταποδιών.

Κάτω από την επιδερμίδα τους τα ζώα αυτά, όπως και τα ψάρια καθώς σου είπα προ ολίγου, έχουν τρεις επιστρώσεις κυττάρων.

Η πρώτη επίστρωση περιέχει ξανθοφόρες και ερυθροφόρες χρωστικές καροτίνες.

Η μεσαία έχει τέτοια δομή που αντανακλά το φως σκορπώντας γαλάζια ακτινοβολία.

Η τελευταία (κατώτερη) επίστρωση αποτελείται από καφετιές μελανίνες που ρυθμίζουν την ποσότητα του φωτός που θα απορροφηθεί.

Με νευρικά σήματα μπορεί ο χαμαιλέων να προβάλλει την εμφάνιση των χρωμάτων κάθε επίστρωσης, ή δυο ή και των τριών μαζί προσαρμόζοντας τον χρωματισμό του ανάλογα με το περιβάλλον του. Έτσι μπορεί να εμφανιστεί ολικώς ή μερικώς κόκκινος.  

Το ίδιο και τα χταπόδια. Μόνο που σ’ αυτά η χρωματική μεταλλαγή βασίζεται σε μυϊκές κινήσεις και στην ικανότητα των μυών να περιστρέφουν και να αυξομειώνουν τα μικρά σφαιρικά κύτταρα που περιέχουν τις διάφορες χρωστικές ουσίες.

 


is | Topic: ζωα και χρωματα, κόκκινο, Φύση και χρώματα, χρωστικές | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Συνεντευξη με τα χρώματα [Ϟγ΄]: Το κοκκινο σε πουλια, έντομα κ.α.”