xromata.com


Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [18]: Tobias Mayer

 

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[18]

 

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

 

 

 

 

 

Tobias Mayer

 

Tobias Mayer, Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος
b-1723-02-17 in Marbach Württemberg Germany
d-1762-02-20 in Göttingen Germany

 

 

 

Το έγχρωμο τρίγωνο του Tobias Mayer δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1775 από τον φυσικό Göttinger, Georg Christoph Lichtenberg – περισσότερα από 12 χρόνια μετά το θάνατο του Mayer – σε μια έκδοση με τίτλο «όπερα inedita» που περιλάμβανε και άλλα θέματα, μετά από πρόταση του Johann Heinrich Lambert, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει το τρίγωνο του Mayer χρόνια πριν.

Πρόκειται για ένα χρωματικό τρίγωνο που λειτουργεί με τα τρία βασικά χρώματα κόκκινο, κίτρινο και μπλε και δίνει όλες τις μείξεις που προκύπτουν όταν τουλάχιστον το ένα δωδέκατο ενός άλλου χρώματος προστίθεται σε ένα βασικό χρώμα.

Το μαύρο και το λευκό αντιμετωπίζονται ως εκπρόσωποι του φωτός και του σκοταδιού, τα οποία με τη σειρά τους είτε φωτίζουν είτε σκουραίνουν τα χρώματα.

 

 

Το 1758 – περισσότερο από μισό αιώνα μετά την εμφάνιση της «Οπτικής» του Newton – ο Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος Tobias Mayer (1723-1762) έδωσε διάλεξη στην Ακαδημία Επιστημών του Göttingen με τίτλο «De affinitate colorum commentatio» (ιστορικό σύστημα), στην οποία προσπάθησε να εντοπίσει τον ακριβή αριθμό χρωμάτων που το μάτι μπορεί να αντιληφθεί.

Διάλεξε το κόκκινο, το κίτρινο και το μπλε ως βασικά χρώματα, ενώ το μαύρο και το λευκό θεωρούνταν οι παράγοντες του φωτός και του σκοταδιού, που είτε ξανοίγουν είτε σκουραίνουν τα χρώματα.

Για τον Mayer, είναι σαφές ότι δεν παρατηρούνται οι πολύ μικρές παραλλαγές χρώματος από το μάτι και για αυτό το λόγο η διαφορά μεταξύ των μείξεων δεν μπορεί να είναι ευδιάκριτη.

 

 

Προκειμένου να έχει μια βάση υπολογισμών, ο Mayer υιοθέτησε το σύστημα δώδεκα διαβαθμίσεων – παρόμοια με μια οκτάβα – μεταξύ οποιωνδήποτε δύο βασικών χρωμάτων και ισχυρίστηκε ότι η ανάμειξη του ενός δωδέκατου μέρους ενός χρώματος σε ένα βασικό χρώμα ήταν απαραίτητη για να γίνει αντιληπτή η νέα χροιά. Στην συνέχεια σημείωσε τα εξής προφανή, ότι το κόκκινο χαρακτηρίζεται από r12 (12 μονάδες κόκκινου), το κίτρινο από y12 (12 μονάδες κίτρινου) και μπλε από b12 (12 μονάδες μπλε).

Οι προσμείξεις αξιολογούνται, για παράδειγμα, ως r6y6 (6 μονάδες κόκκινου και 6 μονάδες κίτρινου για να αποδοθεί το πορτοκαλί), b6y6 (6 μονάδες μπλε και 6 μονάδες κίτρινου για να αποδοθεί το πράσινο) ή r6b6 (6 μονάδες κόκκινου και 6 μονάδες μπλε για να αποδοθεί το βιολετί).

Μέσω της τοποθέτησης των καθαρών χρωμάτων r12, b12 και y12 στις γωνίες ενός τριγώνου, ο Mayer κατασκεύασε μια γεωμετρική εικόνα που δηλώνει συστηματικά πώς δημιουργούνται 91 χρώματα, για παράδειγμα r4b5y3 ή r2b8y2.

 

 

 

Το πρωτότυπο τρίγωνο του Mayer έδειχνε μια επίπεδη μορφή με 91 χρωματικά διαμερίσματα, αλλά στο τέλος της διάλεξής του είχε επίσης αναφέρει ότι κάθε ένα από τα κατασκευασμένα (μεικτά) χρώματα θα μπορούσε να τροποποιηθεί προς το φωτεινότερο ή το σκουρότερο, προσθέτοντας έως και τέσσερα μέρη λευκού ή μαύρου. Το άθροισμα των θεωρητικά διακριτών χρωμάτων στο σύστημά του αυξάνεται επομένως κατά 2 x 5 x 91, σε 910.

Η θέση που θα μπορούσε να υιοθετήσει κάθε χρώμα φαίνεται στο σχήμα, με τα υπέρθετα τρίγωνα, όπως περιγράφεται από τον Mayer, αλλά δεν απεικονίζεται γραφικά.

Το βασικό τρίγωνο βρίσκεται στη μεσαία θέση, με γκρι στο κέντρο του.

 

 

Η αναλογία του μαύρου (BK) αυξάνεται προς την κατεύθυνση προς τα κάτω, με το λευκό (W) να προστίθεται προς τα πάνω.

Το R σημαίνει κόκκινο, το Υ για κίτρινο και το C είναι κυανό.

Ωστόσο, η κατασκευή του τριγώνου αυτού περιέχει μια ανωμαλία.

Το γκρίζο κέντρο του βασικού τριγώνου, στην πραγματικότητα, είναι ήδη τόσο σκούρο που η κεντρική περιοχή κάτω από αυτό επαναλαμβάνεται και δεν προσφέρεται για περαιτέρω διαβάθμιση.

 

 

Ο Mayer είναι διάσημος στον κόσμο της αστρονομίας για τις ακριβείς μετρήσεις του και έχει κερδίσει μεγάλη εμπιστοσύνη με τις μεθόδους του για την ανίχνευση σφαλμάτων οργάνων.

Η πιο σημαντική συνεισφορά του έγινε το 1760, όταν μπόρεσε να αποδείξει ότι τα απλανή αστέρια είχαν τη δική τους κίνηση, και δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο ακίνητα όσο είχαν υποτεθεί μέχρι τότε.

 

 

Αν και αυτή η παρατήρηση οφείλει κάτι στη Θεωρία των Ουρανών, που παρουσιάστηκε το 1755 από τον φιλόσοφο Emmanual Kant, παρότρυνε παρόλα αυτά τον Lambert, να προσπαθήσει – από το 1761 και μετά – να προσφέρει μια νέα θεωρία του σύμπαντος στην Κοσμολογία.

Έτσι, ο Mayer έδωσε δύο φορές ώθηση στη σύγχρονη παγκόσμια άποψη, για τα αστέρια και τα χρώματα.


is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα, τριαδικότητες | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [18]: Tobias Mayer”