xromata.com


Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [11 Α]: Robert Fludd

 

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ

[11α]

 

 

Για να παρακολουθήσετε την σειρά άρθρων υπό τον γενικό τίτλο ‘ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ’ καλό θα είναι να διαβάσετε τo εισαγωγικό 1ο άρθρο που θα βρείτε στον σύνδεσμο https://xromata.com/?p=11228 …..

 

 

 

 

 

Robert Fludd

 

Ο χρωματικός κύκλος, πιθανώς ο πρώτος που έχει εκτυπωθεί, συντίθεται από πέντε χρώματα (μπλε, πράσινο, κόκκινο και δύο τύπους κίτρινου χρώματος) και το μαύρο – άσπρο.

Μια επιρροή που ξεκινά από την Αρχαιότητα, ειδικά από τον Αριστοτέλη, φτάνει στον 17ο αιώνα και φαίνεται αδύνατον να αγνοηθεί.

Κατά συνέπεια, η ιστορία των χρωμάτων μας παρουσιάζεται με κάποια σειρά.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας στην ιστορία των χρωμάτων, εκτός από τον Αριστοτέλη, συναντάμε φιγούρες όπως οι Εμπεδοκλής, Δημόκριτος, Πλάτων, Alhazen, Roger Bacon και φθάνουμε στον Robert Fludd

Περίπου κατά το 1630, μόλις είκοσι χρόνια μετά τη δημοσίευση από τον A. S. Forsius του πρώτου χειρόγραφου χρωματικού κύκλου, ο πρώτος τυπωμένος χρωματικός κύκλος εμφανίστηκε σε ιατρικό έργο του Άγγλου Robert Fludd (1574-1637).

 

 

Ο χρωματικός κύκλος του έχει συνολικά επτά περιοχές γύρω από την περιφέρεια του, και ως εκ τούτου δείχνει τον πατροπαράδοτο σύνδεσμο των χρωμάτων με την χρωματική γραμμή του Αριστοτέλη.

Ο Fludd καμπυλώνει αυτήν την κλασική γραμμή σε μορφή κύκλου για να ενώσει τις άκρες της.

Τοποθετεί το άσπρο – μαύρο («Niger» και «Albus») σταθερά το ένα δίπλα στο άλλο, με το κόκκινο («Rubeus») απέναντί τους ως «το μέσο χρώμα».

 

 

Και τα τρία έχουν την ίδια ποσοτική διάσταση (μήκος του κύκλου) με τα τέσσερα άλλα χρώματα, τα οποία γνωρίζουμε ως πράσινο («viridis»), μπλε («coeruleus»), κίτρινο («flavus») και πορτοκαλί («croceus»).

Ο Fludd, ο οποίος αναφερόταν επίσης ως De Fluctibus, ήταν ο συγγραφέας συνολικά 20 έργων στη λατινική γλώσσα – συμπεριλαμβανομένης της Ιστορίας του Μακρόκοσμου και του Μικρόκοσμου – που για εμάς περιέχει πολλές ακατανόητες ιδέες.

 

 

Ακολουθεί την αντίθετη άποψη του Γιοχάνες Κέπλερ στα γραπτά του, και εισάγει τρεις αρχές του κόσμου: σκοτάδι, νερό και θεϊκό φως, όπου το τελευταίο φέρνει τη ζωή σε όλα.

Η δουλειά του με χρώματα εμφανίζεται σε ένα βιβλίο που προσπαθεί να δημιουργήσει μια «Medicina Catholica», και παρόλο που ο Fludd είχε σκοπό να δημιουργήσει ένα καθολικό ιατρικό βιβλίο, μόνο ένας τόμος υλοποιήθηκε, μεταξύ του 1629 και του 1631.

Σε όλες τις 200 σελίδες του, ο Fludd ασχολείται με τη διάγνωση των παρατηρήσεών του στα ούρα. Μέσα από το χρώμα και την πυκνότητα των ούρων, προσπαθεί να εξαγάγει συμπεράσματα σχετικά με την κατάσταση της υγείας ενός ασθενούς.

 

 

Η βασική προσέγγιση του Fludd, η πορεία της οποίας μπορεί να ακολουθηθεί στη σύγχρονη εποχή, στηρίζεται σε μια σταθερή πεποίθηση σχετικά με μια μεταφυσική δυαδικότητα, που εκδηλώνεται στη γη από τους αντίθετους πόλους του φωτός και του σκότους.

Ο σκοπός του χρωματικού κύκλου του («Colorum Annulus») είναι να εντοπισθεί κάθε χρώμα πάνω σε αυτήν τη δυαδικότητα.

Έκανε επίσης την θεμελιώδη παρατήρηση ότι τα χρώματα δεν είναι απλώς σύμπτωση («όπως υποστήριζαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι»), αλλά ότι είναι η πεμπτουσία με την οποία ο Δημιουργός εμπότισε τις δημιουργίες του.

Τα χρώματα των πραγμάτων, με άλλα λόγια, είναι μέρος της στοιχειώδους σύνθεσής τους.

Ο Fludd εκχώρησε τιμές στα βασικά χρώματα του κύκλου του, όπως καθόρισε επίσης πόση «φωτεινότητα» (φως) και πόσο «σκοτάδι» (μαύρο) εκπροσωπείται σε κάθ’ ένα από αυτά.

 

 

Το λευκό είναι φως χωρίς μαύρο («Nigfedinis nihil») και το μαύρο είναι απουσία φωτός («Lux nulla»).

Στο πράσινο, υπάρχει ισορροπία φωτός και σκότους, ενώ στο κίτρινο υπάρχει ισορροπία μεταξύ λευκού και κόκκινου.

Το σκούρο κίτρινο (πορτοκαλί) προέρχεται εάν στο κίτρινο χρώμα, το κόκκινο αυξάνεται σε σχέση με το λευκό, ενώ το γαλάζιο του ουρανού προκύπτει εάν στο πράσινο, το μαύρο θα αυξάνεται σε σχέση με το φως.

Επομένως, οι ιδέες του Αριστοτέλη παραμένουν και επηρεάζουν μέχρι τον 17ο αιώνα.

 


is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Αυτοι που μας εμαθαν τα χρωματα [11 Α]: Robert Fludd”