xromata.com


Copper resinate (ρητινη χαλκου)

 

Χρώματα βαφές

Οι βαφές κατά τα τέλη του Μεσαίωνα

και την Αναγέννηση

 

(Όπως αναγράφονται στον ιστότοπο ‘WebExibits, Pigments through the ages’).

Σε προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε στα χρώματα βαφές που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος κατά την προϊστορική περίοδο, την πρώιμη και ύστερη αρχαιότητα, τα περισσότερα των οποίων είναι εν χρήσει ακόμα και σήμερα.

Στον Μεσαίωνα πέρα από τα προαναφερθέντα χρώματα, που παρέμειναν όλα εν χρήσει, εκτός από το Egyptian Blue, προστέθηκαν άλλα πέντε χρώματα βαφές στον χρωστήρα του ανθρώπου, τα εξής, κατά την διεθνή αγγλική τους ονομασία:

Ultramarine

Lead tin yellow

Smalt

Indian yellow

Copper resinate

Αρχίσαμε την αναφορά σ’ αυτά τα 5 χρώματα ξεκινώντας από το Ultramarine και το Lead tin yellow Συνεχίσαμε με το Smalt, χρώμα που εμφανίστηκε στο τέλος του Μεσαίωνα και χρησιμοποιήθηκε κατά την Αναγέννηση, όπως και το Indian yellow (ινδικό κίτρινο) ενώ θα αναφερθούμε τώρα στο Copper resinate (ρητίνη χαλκού).

 

 

 

 

Copper resinate (ρητίνη χαλκού)

 

Σύντομη περιγραφή του Copper resinate (ρητίνη χαλκού):

 

Η ρητίνη του χαλκού είναι ένα διαφανές χρώμα πράσινο, όπως το χρώμα του jade (ίασπις / νεφρίτης) που σχηματίζεται με διάλυση αλάτων χαλκού σε τερεβινθίνη της Βενετίας.

 

 

Πρόκειται για μια τεχνητή βαφή.

Τον 15ο και τον 17ο αιώνα, οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν την ρητίνη του χαλκού για να προσθέσουν στιλπνότητα στους πίνακες, τοποθετώντας μια στρώση από ρητίνη χαλκού πάνω από το πράσινο βερντιγκρί ώστε να σχηματίσουν έναν βαθύ πράσινο χρώμα.

Το Verdigris χρησιμοποιείτο συνήθως στους πίνακες για τον χρωματισμό τοπίων κουρτινών και υφασμάτων.

 

 

Το Verdigris που χρησιμοποιήθηκε αρκετά τον 15ο έως και τον 17ο αιώνα, λόγω των διαφανών ιδιοτήτων του στους πίνακες πάνω από λευκό μόλυβδο ή lead-tin yellow, σε συνδυασμό με μια επίστρωση ρητίνης χαλκού, σχημάτιζε ένα βαθύ κορεσμένο πράσινο χρώμα.

Η ρητίνη χαλκού χρησιμοποιείτο συχνά και μόνη της σαν επίστρωση πάνω από χρώματα λευκού μολύβδου, κίτρινου κασσίτερου ή αζουρίτη.

 

 

Ήταν κοινή  η χρήση του σε ιταλικές ελαιογραφίες του 16ου αιώνα για τον χρωματισμό φυλλωμάτων.

Η ρητίνη χαλκού είναι παρόμοια με τα χρώματα λαδιού του αζουρίτη, τόσο στην χροιά όσο και στην χημεία (στην πραγματικότητα, τα χρώματα του αζουρίτη μπορούν με την πάροδο του χρόνου να σχηματίσουν άλατα χαλκού λιπαρά οξέα).

 

 

Η χημική ονομασία της βαφής αυτής, η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον 15ο έως και τον 17ο αιώνα, είναι Copper resinate και ο χημικός τύπος της Cu (C19 H29 COO)2.

Είναι μετρίως τοξική. Μπορεί να προκαλέσει βλάβη στους πνεύμονες σε περίπτωση κατάποσης. Μπορεί επίσης να προκαλέσει ευαισθητοποίηση σε περίπτωση εισπνοής και σε επαφή με το δέρμα.

 

 

 

Κατασκευή ρητίνης χαλκού:

Τερεβινθίνη, μερικές φορές κεριά, και κομμάτια οξειδίων χαλκού βράζονται μαζί και η προκύπτουσα ιξώδης, διαφανής μάζα αφήνεται να στεγνώσει και αργότερα κονιορτοποιείται.

Μία από τις παλαιότερες γνωστές συνταγές για την κατασκευή ρητίνης χαλκού χρονολογείται από τον δέκατο έβδομο αιώνα και βρίσκεται στο χειρόγραφο De Mayerne.

 

 

Υπάρχουν πολλές συνταγές που απαιτούν διαφορετικά συστατικά, όπως τερεβινθίνη της Βενετίας, λιναρόσπορο, ρητίνη πεύκου, μαστίχα, λάδι τερεβινθίνης (νέφτι) και ακόμη και μια κίτρινη χρωστική ουσία (Van de Graaf).

Τα οξείδια χαλκού είναι πάντοτε το βασικό συστατικό που δίνει στο λούστρο αυτό το πράσινο χρώμα του.


is | Topic: βαφές, Πράσινο | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Copper resinate (ρητινη χαλκου)”