xromata.com


Μουσες και χρωματα [Δ]

 

Μούσες και χρώματα  

[Δ (συνέχεια)]

 

 

 

Στόχος της σειράς αυτής με θέμα τις 9 Μούσες είναι να καταλήξουμε στην παρουσίαση κάθε μιας ξεχωριστά, σε σχέση με το τετράγωνο του εννεαδικού πίνακα, μέσα στο οποίο την έχουμε τοποθετήσει και το χρώμα με το οποίο είναι χρωματισμένο το αντίστοιχο τετράγωνο.

Όμως για να φθάσουμε στις παρουσιάσεις αυτές, απαραίτητη είναι μια προεργασία για να ‘εννοήσουμε’ τί εστί ΜΟΥΣΑ.

Επιπλέον να δούμε την εξελικτική τους αναφορά μέσα στους μύθους και  να προσπαθήσουμε να τις συνδέσουμε με τα χρώματα.

 

 

Στο Δ μέρος αυτής της εισαγωγής που θα μας οδηγήσει στην επιμέρους εξέταση κάθε μιας των Μουσών, θα δούμε τί σημαίνει λεκτικά Μούσα, γιατί όπως λένε αυτοί που ασχολούνται σοβαρά με την μυθολογία «για να γνωρίσεις ένα μυθολογικό πρόσωπο, οφείλεις να μάθεις τί σημαίνει το όνομά του, ποιοι ήταν οι γονείς του και τί εσήμαιναν τα ονόματα των γονέων του.

Κατ’ αρχάς προέχει να ‘δούμε’ τί σημαίνει το όνομα Μούσα:

ΜΟΥΣΑ βλ. μάμμα*, μάθησις, μύθος + άεισε (αορ. του αείδω) > μααεισα > μούσα, διότι περί της Μούσας αναφέρει ο Όμηρος το αείδω «Μήνιν άειδε θεά = Μούσα)» θεά της ωδής, της μουσικής, της ποιήσεως, της ορχήσεως, του δράματος (άπαντα μουσικοχορευτικώς τελούνταν από τους Έλληνες) και των καλών τεχνών, το προσήκον, το πρέπον, ευπρέπεια.

[ετυμολογικό λεξικό Ελληνικής Γλώσσας Στ. Βασδέκη]

*μάμμα, η πρώτη συλλαβή του νηπίου μετά την εκφορά του ‘α’>

μαμ (=τροφή, θέλω να φάω), μα-ίνεται δε όταν πεινάει. Κατόπιν δε, όταν κορεσθεί μα-ίεται (=εξετάζει) τα πάντα γύρω του διότι έχει έμφυτη την τάση προς μάθηση.

 

Ο ποιητής και η Μούσα

(πίνακας του Εγγονόπουλου)

 

Όπως η μάθηση / μύηση συνδέεται με τον πρωταρχικό μυητή καθενός μας στην ζωή, την μαμ(μ)ά / ματερ / μητηρ / μητέρα, έτσι συνδέονται νοητικά και οι Μούσες με την μητέρα τους Μνημοσύνη, που το όνομά της, εάν αναλύσουμε κάθε γράμμα που το αποτελεί (βάση της Ιστορίας Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσας, του Η. Τσατσόμοιρου) σημαίνει:

 

 

ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ:

Μ μάτηρ, μήτηρ, διδάσκαλος

Ν ναίω, κατοικώ, ως κατοικούσα μάθηση = μνήμη

Η ήτορ = καρδία

Μ μάθηση

Ο ομηρέω

Σ σημείο

Υ κοίλων ή υγρών (η γραφή συμβόλων ήταν εγχάρακτη ή γραμμένη δια υγρού χρώματος)

Ν ναίω, παραμένουσα

Η ως το φως του Ήλιου.

Με απλούστερα λόγια: Η μητρική μάθηση εγκαθίσταται στο συναίσθημα αιχμαλωτισμένη εγχάρακτα εντός (μας), παραμένουσα έτσι ως γνώση (υπό το φως του ήλιου – γνώση).

Κατά το ετυμολογικό του Στ. Βασδέκη, η ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ (και οι παρεμφερείς ονομασίες) παράγονται από το ρήμα ΜΙΜΝΗΣΚΩ (μένω, μίμνω, μιμνάζω, δηλαδή το θέμα παραμένει εντός του νου όπου διαρκεί).

 

 

Επομένως η κόρη της ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ, η ΜΟΥΣΑ είναι η:

‘ Μ’νήμη που ‘Ο’μηρεύεται εντός ‘Υ’παρκτής κοιλότητας ως ‘Σ’ημείο κάποιας ‘Α’ρχής.

Μετά από αυτήν την ανάλυση των ονομασιών ΜΟΥΣΑ και ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ, προσεχώς θα εξετάσουμε χωριστά κάθε μια από τις 9 Μούσες.


is | Topic: εννοιολογία, μαγικά τετράγωνα, Μύθοι και χρώματα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Μουσες και χρωματα [Δ]”