Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων – Alice in Wonderland
Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων
Λοιπόν η μικρή Αλίκη, μας ταξιδεύει σε δυο παραμυθένιους χώρους, δυο φανταστικούς (;) τόπους, που μας φαντάζουν παράλογοι γιατί ο περιορισμός των αισθήσεών μας δεν μπορεί να τους εκλογικεύσει.
Ο πρώτος είναι ο κόσμος του ονείρου The Wonderland, ή η χώρα των θαυμάτων, όπως καθιερώθηκε στα Ελληνικά.
Wonder, εκτός από θαύμα και θαυμάζω, σημαίνει και απορώ και διερωτώμαι, η δε περίπου ομόηχη λέξη wander σημαίνει περιπλανώμαι, περιφέρομαι, απομακρύνομαι. Στον απομακρυσμένο και θαυμαστό κόσμο των ονείρων περιπλανήθηκε η μικρή Αλίκη αφού αποκοιμήθηκε, στο πρώτο βιβλίο.
Στον δεύτερο κόσμο, στο δεύτερο βιβλίο, βρέθηκε αφού πέρασε ανάμεσα από τον καθρέφτη. Πέρασε δηλαδή από τον κόσμο της λογικής στον τόπο του παραλόγου. Από τον περιορισμένο εκλογικευμένο κόσμο της ευκλείδειας γεωμετρίας, που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, στο αχανές χωροχρονικό συνεχές της γεωμετρίας του Ρήμαν.
Πώς λειτουργούν άραγε και εμφανίζονται τα χρώματα στον κόσμο των ονείρων; Πώς κάποιοι βλέπουν χρώματα στα όνειρά τους, όταν κοιμούνται και τα μάτια τους είναι κλειστά, εκτός λειτουργίας;
Πώς λειτουργούν και ποια μορφή άραγε να λαμβάνουν τα χρώματα μέσα στο χωροχρονικό συνεχές;
Translation into English
Alice in Wonderland
Little Alice, takes us on two fairy places, both imaginary (?) Places, which seem absurd to us due of the limitation of our senses that cannot rationalize them.
The first is the dream world of Wonderland, or the country of miracles, as its title is established in Greek.
Wonder, in addition to marvel and admire it means also I am puzzled and the almost equal sounded wander means I walk around. In the remote and wonderful world of dreams little Alice was wandering after falling asleep in the first book.
In the second world, the second book, she was wandering once she passed through the mirror. She did pass there, to the absurd world, from the world of logic. From the limited rational world of Euclidean geometry that is perceived by our senses, she moved to the continuum immensity of space and time of the Riemannian geometry.
How do operate and display colors in the world of dreams and how some people see colors in their dreams when they sleep and their eyes are closed off?
How colors are operating and what form they get in the space and time continuum?
admin is | Topic: Μύθοι και χρώματα | Tags: Αλίκη
8 Comments, Comment or Ping
AYΓΟΥΣΤΑ
Πολύ καλή η ερώτηση του β΄θέματος της Αλίκης! Μου δίνει και την ευκαιρία να αναφέρω οτι τα όνειρα ειναι κάτι το οποίο εμπιστεύομαι πολύ. Εκτός αυτού είναι και ένα κομμάτι της ζωής μας, συνήθως ευχάριστο και διασκεδαστικό αλλά πολλές φορές και διδακτικό θα μπορούσα να πώ. Πάντως ένα από τα πράγματα που με αφήνει έκθαμβη πολλές φορές ειναι η ποικιλία των χρωμάτων τους! Με είχε ετυπωσιάσει ιδιαίτερα ένα ‘ονειρο το οποίο, οπως πρόσφατα ανακάλυψα μέσα απο τα άρθρα σου Πάνο, είχε άμεση σχέση με τα χρώματα:
“Βρέθηκα σε εναν υπέροχο τόπο μέσα στη φύση και αισθανόμουν υπέροχα, ομως το παράξενο ηταν οτι το γρασίδι ηταν ροζ, τα άνθη ήταν κυρίως μπλε και ο ουρανός, αν θυμάμαι καλά, μάλλον πορτοκαλί!”
Φυσικά δεν ήξερα τότε οτι στο φιλμ τα χρώματα είναι διαφορετικά απο αυτά της φωτογραφίας. Μόνο για τις ασπρόμαυρες ήξερα οτι είναι αντίθετα.
Αν λοιπόν τα όνειρα ανήκουν στο χωροχρονικό συνεχές, τότε σας πληροφορώ οτι υπάρχουν τα χρώματα σε ολες τους τις εκδηλώσεις. Αυτές τουλάχιστον που μπορούμε να αναγνωρίσουμε. Γιατί ποιός μας λέει οτι δεν υπάρχουν και χρώματα που δεν τα αναγνωρίζει, δεν τα αντιλαμβάνεται η δεν τα συλλαμβάνει το ανθρώπινο μάτι?
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ.
30-12-09
admin
Τα όνειρα ΑΥΓΟΥΣΤΑ είναι ένας μαγευτικός τόπος, ίσως μιας κάποιας άλλης διάστασης, όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά, παρουσιάζοντας μια περίεργη ελαστικότητα, ασυμβίβαστη με την πραγματική διάρκεια του ονείρου, αλλά και με τον προσδιορισμένο μετρικά από τον άνθρωπο χρόνο.
Σ’ αυτόν τον περίεργο χωροχρόνο τα πάντα μπορούν να διαφοροποιηθούν. Μεταξύ αυτών φυσικά και τα χρώματα.
Υπήρχε -και ίσως υπάρχει ακόμα- η δοξασία (επιστήμης, ψυχολογίας) ότι τα όνειρα είναι άχρωμα και πως ο ονειρευόμενος “βλέπει” χρωματιστά μόνο κάποια αντικείμενα σημαντικά για την εξέλιξη του δρώμενου στο όνειρο, ή ότι οι χρωματικές εντυπώσεις και μνήμες της όρασης μας, μας κάνουν να νομίζουμε πως βλέπουμε χρωματιστά όνειρα.
Σαν συμπλήρωμα δέχονται ότι μόνο τα πολύ ευφάνταστα άτομα έχουν την ικανότητα να βλέπουν έγχρωμα όνειρα.
Δεν γνωρίζω τί ακριβώς συμβαίνει, πέραν του ότι, προσωπικά, έχω εμπειρίες και από τους δυο τύπους εγχρώμων ονείρων. Τολμώ όμως να δηλώσω ότι τα περισσότερα από τα όνειρά μου είναι γεμάτα μαγευτικά χρώματα.
Αναρωτιέμαι μόνο, πως αντιλαμβανόμαστε τα χρώματα στον κόσμο των ονείρων.
Επίσης μήπως βλέπουμε εκεί και πλήθος άλλων χρωμάτων που το τρι – κωνικό μάτι μας δεν μπορεί να δει; Ίσως τα βλέπουμε, αλλά δεν μπορεί να μας τα μεταφέρει (σηματοδοτήσει χρωματικά) ο εγκέφαλός μας, επηρεασμένος από την ελλιπή χρωματική πληροφόρηση που λαμβάνει από το οπτικό νεύρο. (Αλήθεια, γνωρίζεις τί σημαίνει η λέξη “εγκέφαλος”;)
Στο χωροχρονικό συνεχές (στο οποίο απλώνεται το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα) υπάρχουν άπειρα χρώματα που το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί συλλαμβάνει σαν χρώματα μόνο αυτά που υπάρχουν στο μικρό τμήμα του “ορατού φωτός”. Με τον άγνωστο ακόμα τρόπο λοιπόν, που ο εκέφαλος (;) αντιλαμβάνεται τα γνωστά μας χρώματα σε κατάσταση ονείρου, ίσως να αντιλαμβάνεται και κάποια από τα άλλα. Ίσως, λέω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορεί να βλέπει τα γνωστά μας χρώματα σε ασυνήθιστες καταστάσεις εν ώρα ύπνου, όπως το όνειρό σου, όπου είδες τους συμπληρωματικούς χρωματισμούς του τοπίου. Έτσι λοιπόν, ο πορτοκαλής ουρανός αντιστοιχούσε σε ένα βαθύ μπλε ουρανό, το ροζ γρασίδι σε κάποια πράσινη απόχρωση και τα μπλε λουλούδια σε πορτοκαλοκίτρινα.
Πάνος
04-01-10
AYΓΟΥΣΤΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΤΗΣ ΟΡΑΣΗΣ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΘΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΕ ΧΡΩΜΑΤΑ?
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΩΣ ΟΡΓΑΝΟ ΚΑΙ ΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ. ΓΙΑ ΝΑ ΡΩΤΑΣ ΩΣ ΛΕΞΗ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΘΑ ΕΝΝΟΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ Η ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ.
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΞΕΡΩ. ΜΕ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΤΟ ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ”ΚΕ”. ΓΙΑ ΠΕΣ…
04-01-10
admin
Μνήμες όρασης και εγκέφαλος ΑΥΓΟΥΣΤΑ! Πώς να εξηγηθεί ότι και με κλειστά μάτια βλέπουμε εικόνες μνήμης και χρώματα; (Αλήθεια, οι εικόνες που βλέπουμε με κλειστά μάτια είναι όλες εικόνες μνήμης, ή βλέπουμε και άλλες πέρα από αυτές που είναι καταγραμμένες στη μνήμη μας;)
Όντως, ένα μεγάλο μέρος όσων βλέπουμε με κλειστά μάτια προέρχονται από την μνημονική μας αποθήκευση. Μήπως όμως υπάρχει και κάποια άλλη λειτουργία; Μήπως υπάρχει και κάποια άλλη εσωτερική “φωτεινή” ενεργειακή πηγή;
Πάμε τώρα στο έτυμο του “εγκεφάλου” και ίσως λίγο πέρα από αυτό.
Εγκέφαλος σημαίνει αυτό που είναι ΕΝ (μέσα) στην ΚΕΦΑΛΗ.
Τί σημαίνει όμως ΚΕΦΑΛΗ;
Την εξήγηση της ΚΕΦΑΛΗΣ την άκουσα σε μια ομιλία του Λευτέρη Σαραγά.
Κ-επί άλως (δασυνόμενη λέξη) = Κ-εφ άλως (άλως = φωτεινός δακτύλιος που περιβάλλει κάποιο σώμα).
Τώρα ας δούμε και το περίεργο Κ που προηγείται.
Κατά τον Η. Τσατσόμοιρο [Η αποκωδικοποίηση του Ελληνικού Αλφαβήτου] το Κ-άππα προήλθε από τον ήχο του κτύπου πάνω σε ξερά ξύλα, χωρίζοντας το κούτσουρο στα δυο. Έτσι λοιπόν το Κ απέκτησε την έννοια του διαχωρισμού.
Γνωστό δε ότι ο εγκέφαλος είναι διαχωρισμένος σε δυο τμήματα.
Άρα λοιπόν έχουμε να κάνουμε με κάτι εσωτερικό [ΕΝ] διαχωρισμένο σε δυο τμήματα [Κ] το οποίο είναι επί [ΕΦ’] κάποιας ενεργούς φωτεινότητας [ΑΛΩΣ].
Πάνος
09-01-10
AYΓΟΥΣΤΑ
Λεπτομερής η ανάλησή σου. Αλλά εσύ πως εξηγείς την ύπαρξη της άλω στον εγκέφαλο; Eννοείς μήπως το φωτοστέφανο; Aν ναι, τότε όσοι δεν έχουν φωτοστέφανο δεν έχουν και πραγματικά εγκέφαλο, ή όσοι έχουν εγκέφαλο έχουν απαραίτητα και φωτοστέφανο;
11-01-10
admin
Η άλως ΑΥΓΟΥΣΤΑ του εγκεφάλου δεν είναι (κατ’ εμέ) το φωτοστέφανο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το δεύτερο δεν είναι συνάρτηση του πρώτου.
Η εν (μέσα) κεφαλή άλως είναι μια εσωτερική ενεργειακή λάμψη (φως) απόρροια (;) ή αίτιο (;) της ενεργειακής ισχύος που συγκεντρώνεται στο ζωτικό αυτό λειτουργικό κέντρο.
Πιστεύω πως το φωτοστέφανο είναι εξωτερική ακτινοβολία (προς τα έξω) του εσωτερικού αυτού φωτός, κάτι που διαθέτουμε όλοι. Όμως στους περισσότερους, η ακτινοβολία αυτή είναι πολύ ασθενής, αμυδρή λόγω της ποιότητάς μας.
Σε περιπτώσεις που κάποιος ενεργοποιείται ποιοτικά (εσωτερικά) περισσότερο από το σύνηθες, τότε η άλως – φωτοστέφανο γίνεται πιο ευδιάκριτη και πέρνει ανάλογη έγχρωμη φωτεινή χροιά. Υπάρχουν άτομα ικανά να διακρίνουν την άλω – φωτοστέφανο, όπως επίσης και τεχνικές με τις οποίες μπορεί κανείς να εκπαιδευτεί να βλέπει την άλω. (Στην Αγγλία τουλάχιστον, σε κάποιους κύκλους, διδάσκεται αυτή η τεχνική).
Δεν πρέπει όμως να συγχέουμε την άλω – φωτοστέφανο με την αύρα που ακτινοβολεί η ύλη και η οποία στην εποχή μας φωτογραφίζεται.
Πάνος
15-01-10
Γιάννης
Φίλοι μου, το θέμα το τι είδος περιττώματα ( Ψυχικά – υλικά ή και πνευματικά ) είναι οι άνθρωποι, τα ζώα και κάθε μορφή ζωής, λίγο ή πολύ θα συμφωνήσω με όλους σας.
Όμως μήπως από άλλη οπτική γωνία είναι και θέμα ανακύκλωσης, βλέπε εξέλιξης, από την οποία βγαίνουν νέες ΙΔΙΕΣ τονίζω τη λέξη αλλά πιο εξελιγμένες μορφές.
Πιστεύω Φίλοι μου, ότι κάθε μορφής ζωής ακολουθεί μια καμπύλη εξέλιξης που όταν φθάσει στην κορυφή, δεν μεταπηδά σε άλλη πιο εξελιγμένη μορφή, αλλά πορεύεται σε άλλες καταστάσεις και ίσως σε άλλα διαφορετικά επίπεδα.
Στο θέμα των χρωμάτων των Πλανητών θα επανέλθω σύντομα, ήδη έδωσα κάποια στοιχεία στο Πάνο για να με βοηθήσει χρωματικά.
19/01/2010
Γιάννης
admin
Μήπως Γιάννη αυτό που λες: “κάθε μορφής ζωής ακολουθεί μια καμπύλη εξέλιξης που όταν φθάσει στην κορυφή, πορεύεται σε άλλες καταστάσεις και ίσως σε άλλα διαφορετικά επίπεδα” (παρά την αντίρρησή σου) να σημαίνει ότι ίσως και να μεταπηδά και σε άλλη πιο εξελιγμένη μορφή;
Εάν υπάρξει ένας τέτοιος ιδεολογικός συμβιβασμός, τότε συγκλίνουν οι διάφορες θεωρίες.
Στις σκέψεις μου θα με βοηθούσε πολύ μια επιστημονική εξέλιξη επί της έρευνας του φωτός που θα μου αποκάλυπτε τί γίνονται τα φωτόνια (που κατά την σύγχρονη αστροφυσική είναι αιώνια) ή καλυτερα η φωτονική ενέργεια όταν μεταβάλλεται σε χρωματική αντανάκλαση; Ποιό το επόμενο βήμα;
Ίσως να έχει δοθεί ήδη απάντηση την οποία αγνοώ προς το παρόν.
Όσο για τα απορρίματα – περιττώματα… Εδώ με βοήθησε η άρνηση της Ιωάννας να δεχθεί ότι ο άνθρωπος είναι ένα άχρηστο απόρριμα, έστω και πνευματικό. Κατάλαβα λοιπόν, ότι βάση της οικονομίας της φύσης τίποτε δεν είναι άχρηστο. Μπορεί να φαίνεται τέτοιο αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα πλεόνασμα, ένα υπερεκχύλισμα (όπως αναφέρει και ο Πλωτίνος στη θεωρία του περί απόρροιας του δημιουργημένου κόσμου. “Το Έν κατά κάποιο τρόπο υπερεκχειλίζει και αυτός ο υπερεκχειλισμός δημιουργεί μία οντότητα διαφορετική απ’ αυτό”), κάτι περιττό (εξού και περίττωμα) για κάποια συγκεκριμένη λειτουργία, αλλά οπωσδήποτε χρήσιμο και όχι περιττό για κάποια άλλη.
Πάνος
27-01-10
Reply to “Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων – Alice in Wonderland”