Γκαιτε, η θεωρια των χρωματων (Γ): περι σκοτους
«Η θεωρία των χρωμάτων» του Γκαίτε
(Γ)
Περί σκότους
Μέσα στην θεώρησή του για τα χρώματα ο Γκαίτε αναφέρεται στο φως και το σκοτάδι.
Σε αντίθεση προς τους σύγχρονούς του, ο Γκαίτε δεν θεωρούσε το σκοτάδι σαν απουσία φωτός, αλλά σαν τον πολικό του αντίποδα που από την αλληλοεπίδρασή τους προκύπτουν τα χρώματα, δηλαδή την αλληλοεπίδραση φωτός και σκιάς. Για τον Γκαίτε το φως είναι «η πιο απλή, πιο αμέριστη, πιο ομοιογενής οντότητα που γνωρίζουμε. Αντιπαρατιθέμενη προς αυτήν είναι το σκοτάδι».
Βασισμένος στα χρωματικά πειράματά του, ο Γκαίτε υποστηρίζει πως το χρώμα προκύπτει από την δυναμική αλληλεπίδραση του σκότους και του φωτός.
Ο Rudolf Steiner, ο επιστημονικός συντάκτης των εκδόσεων Kurschner, αναφερόμενος στην εργασία του Γκαίτε, το 1897, έδωσε την εξής αναλογία:
«Η σύγχρονη φυσική επιστήμη θεωρεί το σκοτάδι ως απόλυτο κενό. Σύμφωνα μα αυτήν την άποψη, το φως εισβάλοντας σε ένα σκοτεινό χώρο δεν βρίσκει καμία αντίσταση. Ο Γκαίτε θεωρεί πως το σκότος σχετίζεται με το φως όπως ο βόρειος με τον νότιο πόλο ενός μαγνήτη. Το σκοτάδι μπορεί να αποδυναμώσει το φως. Αντιστρόφως το φως μπορεί να περιορίσει την ενέργεια του σκότους. Και στις δυο περιπτώσεις προκύπτουν χρώματα».
Ο Γκαίτε εκφράζει αυτό πιο συνοπτικά:
«Το κίτρινο είναι φως που μετριάζεται από το σκοτάδι, το μπλε είναι σκοτάδι που αποδυναμώνεται από το φως».
Οι μελέτες του Γκαίτε επί των χρωμάτων ξεκίνησαν με την παρατήρηση των αποτελεσμάτων της εμφάνισης του φωτός και του σκότους καθώς περνούν ανάμεσα από μη πλήρως διαυγή μέσα, όπως ο αέρας, η σκόνη, η υγρασία. Ο ποιητής παρατήρησε ότι το φως επηρεαζόμενο από ένα θολό μέσο εμφανίζεται κίτρινο, ενώ το σκοτάδι ιδωμένο σε ένα φωτιζόμενο μέσο εμφανίζεται μπλε.
Το πιο καθαρό φως, όπως αυτό του ήλιου, είναι ως επί το πλείστον άχρωμο. Αυτό το φως όταν περνά μέσα από ένα ελάχιστα πυκνότερο μέσο μας φαίνεται κίτρινο. Αν αυξηθεί η πυκνότητα του μέσου θα δούμε το φως να παίρνει ένα κιτρινοκόκκινο χρώμα, ενώ όσο αυξάνεται η πυκνότητα του μέσου, το φως παίρνει χρώμα βαθυκόκκινο, ρουμπινί.
Από την άλλη το σκοτάδι αν ιδωθεί μέσα από ένα ημιδιάφανο φωτιζόμενο μέσο θα εμφανιστεί με μπλε χρώμα. Αυτό θα γίνεται φωτεινότερο και απαλότερο όσο η πυκνότητα του μέσου θα αυξάνεται. Αντιθέτως όσο πιο διάφανο θα γίνεται το μέσον, τόσο βαθύτερο και σκουρότερο θα φαίνεται το μπλε του σκοταδιού.
admin is | Topic: Αυτοί που ασχολήθηκαν με το χρώμα, Κίτρινο, Λευκό, μαύρο, Μίξεις χρωμάτων, μπλε, φως | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Γκαιτε, η θεωρια των χρωματων (Γ): περι σκοτους”