xromata.com

ΜΩΒ (Β)

Αυτοί που προτιμούν το μωβ, λέγεται πως είναι ευαίσθητοι, καλόγουστοι και φιλόκαλλοι και έλκονται από τις καλές τέχνες, την φιλοσοφία, τον χορό και τη μουσική. Είναι ιδιόρρυθμοι με υψηλά ιδανικά και αναζητούν τη γοητεία ή μια μαγική κατάσταση όπου θα εκπληρωθούν οι πιο απόκρυφες επιθυμίες τους.    

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         Αυτοί Αυτοί που το απορρίπτουν, το θεωρούν καταθλιπτικό, πένθιμο και ισοδύναμο των αρνητικών ιδιοτήτων του μαύρου.

Η πλήρης απόρριψή του, δηλώνει επιφύλαξη και άρνηση δέσμευσης.

Όταν προτιμάται, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε ποιο γνώρισμα του μωβ δηλώνεται.

Το μωβ επιχειρεί να ενοποιήσει την ορμητική κατάκτηση του κόκκινου και την ήπια παράδοση του μπλε, το αρσενικό με το θηλυκό. 

Η προτίμησή του δείχνει πνευματική και συναισθηματική ανωριμότητα και πως τα άτομα αυτά έχουν ανάγκη από κατανόηση, λεπτό χειρισμό και τρυφερότητα.

Προτιμάται από άτομα εφηβικής ηλικίας, από εγκύους και από ομοφυλόφιλους και των δυο φύλων, χωρίς να συνεπάγεται πως υφίσταται οπωσδήποτε μια τέτοια κατάσταση.

Είναι χρώμα που συναντάται κυρίως στο φυτικό βασίλειο και είναι τα άνθη με την χαρακτηριστική  απόχρωση που έδωσαν το όνομά τους στις ανάλογες μωβ αποχρώσεις. Έτσι έχουμε το βιολέ από την βιολέτα, το σικλαμέν από το κυκλάμινο, το μενεξεδί από τους μενεξέδες, το ροδί από τα ρόδα, ακόμα και το μελιτζανί από τις μελιτζάνες κ.λ.π.

Εξ άλλου η πραγματική ελληνική λέξη για το χρώμα αυτό, είναι ιώδες και παράγεται από το ίον, αρχαία ονομασία της λατινικής  «βιολέτας» [viola odorata] ή του τουρκικού  «μενεξέ».

Εννοιολογικά  η χρωματική αυτή έννοια εμφανίζεται γλωσσολογικά από την 7^η θέση και μετά και είναι ή ο 8^ος , 9^ος, 10ος ή 11^ος χρωματικός όρος. Στη σύγχρονη νεοελληνική γράφεται «μοβ». Προσωπικά προτιμώ τη γραφή παλαιότερου τύπου «μωβ», την οποία και χρησιμοποιώ.

Βλέπουμε λοιπόν πως στο φυτικό κόσμο, πολλά άνθη έχουν ιώδεις αποχρώσεις, όμως πάρα πολλά διαθέτουν και υπεριώδεις.

Το χρώμα της υπεριώδους ακτινοβολίας δεν γίνεται ορατό από το ανθρώπινο οπτικό όργανο, όμως είναι ορατό από πολλά έντομα, τα οποία διακρίνουν ευκρινέστατα τις μικρού μήκους κύματος ακτινοβολίες του φάσματος, ενώ δεν βλέπουν αυτές με τα μεγάλα μήκη.

Με την εξέλιξη της φωτογραφίας, έχει κατορθωθεί να φωτογραφίζονται λουλούδια,  με ειδικά φιλμς και φωτισμό, ώστε στην εκτύπωση της φωτογραφίας το χρωματικό σχήμα του άνθους είναι διαφορετικό από αυτό που εμφανίζεται σε μια φυσιολογική φωτογραφία με χρώματα αντιληπτά από το ανθρώπινο μάτι. Το αξιοθαύμαστο είναι πως οι σχηματισμοί που δημιουργούνται από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες είναι τέτοιοι που καθοδηγούν το έντομο κατ’ ευθεία στο νέκταρ και τη γύρη του λουλουδιού. Σε πολλά άνθη μοιάζουν με τους φωτοσημασμένους διαδρόμους προσγείωσης των σύγχρονων αεροδρομίων.

Κατά την αλχημεία το μωβ αντιστοιχεί στον υδράργυρο, τον αμέθυστο, τον Ερμή, την Παρθένο και τους Δίδυμους. Στα οικόσημα αντιστοιχεί σε διαγώνιες ραβδώσεις που κατέρχονται από τα αριστερά προς τα δεξιά.

This entry was posted on Saturday, November 5th, 2011 at 5:00 am and is filed under μωβ. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.