Προσθετική μίξη (ακτινοβολιών) – Additive color mixing (radiations)
Προσθετική μίξη χρωμάτων
Η προσθετική μίξη χρωμάτων αφορά στη χρωματική ανάμιξη μονοχρωματικών ακτινο- βολιών και παρ’ ότι σ’ αυτήν βασίζεται η όλη φυσική λειτουργία απόδοσης των χρωμάτων, ως προς τον άνθρωπο είναι κάτι σχετικά καινούργιο.
Έπρεπε ο άνθρωπος να ανακαλύψει τον ηλεκτρι- σμό, τα φώτα, να εντοπίσει και απομονώσει μονοχρωματικά τις φωτεινές ακτινοβολίες για να εννοήσει καλύτερα, πειραματισθεί και ασχοληθεί με την προσθετική μίξη των χρωμάτων.
Αναπολώντας λοιπόν την ιστορία του ανθρώπου και τα τεχνολογικά του επιτεύγματα, καταλα- βαίνουμε πόσο πρόσφατη είναι η σχέση του με τη μέθοδο αυτή, τη γνωστή σαν R (red = κόκκινο) G (green = πράσινο) B (blue = μπλε). Η εφαρμογή αυτού του συστήματος μπήκε στη ζωή μας με την ανάπτυξη της έγχρωμης τηλεόρασης, εκεί γύρω στα μέσα του εικοστού αιώνα, ενώ από τη δεκαετία του 1980 και ύστερα, με τη ραγδαία εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών, ενσωματώθηκε στην καθημερινότητά μας.
Τα βασικά χρώματα των μονοχρωματικών ακτινοβολιών είναι το μπλε, το πράσινο και το κόκκινο. Όταν η μια ακτινοβολία προσπίπτει επί της άλλης, προστίθενται οι ιδιότητες και των δυο και παράγεται μια τρίτη. Κάθε ζεύγος βασικών ακτινοβολιών μας αποδίδει μια άλλη και συνολικά έχουμε τρεις παράγωγες μονοχρωματικές ακτινοβολίες.
Έτσι λοιπόν έχουμε:
Μπλε + πράσινο = κυανό
Μπλε + κόκκινο = ματζέντα
Κόκκινο + πράσινο = κίτρινο
Όπου συμπέσουν και οι τρεις βασικές ακτινοβολίες παράγεται λευκό φως.
Όπου δεν υπάρχει καθόλου φως έχουμε μαύρο σκοτάδι.
Additive color mixing
Additive mixing of colors refers to the color mixing of monochromatic radiations and although thereto based the whole natural color rendering, for man is something relatively new.
Man had to discover electricity and electrical lights, to identify and isolate the monochromatic light radiation to understand better, experiment and deal with the additive mixing of colors
So, retracing the history of human and his technological achievements, we see moving how recent is his relationship with this method, known as R (red) G (green) B (blue). The adjustment to this system came into our life with the development of color television, there around the middle of twentieth century and from the 1980s onwards, with the rapid development of computers, integrated in our daily living.
The primary colors of monochromatic radiation are blue, green and red.
When a radiation is incident on another, their properties are added and the produce a third one. Every basic radiation pairs to another and in total there are three derivative monochromatic radiations.
So we have:
Blue + green = cyan
Blue + red = magenta
Red + green = yellow
Where coincide all the three main radiations produced white light.
Where there is no light (radiation) at all we have black darkness.
admin is | Topic: Κίτρινο, κόκκινο, κυανό, Λευκό, ματζέντα, Μίξεις χρωμάτων, μπλε, Πράσινο, προσθετική μίξη, Συμπαντικοί νόμοι και χρώματα | Tags: RGB, ακτινοβολία, βασικό χρώμα, κίτρινο, κόκκινο, κυανό, ματζέντα, μπλε, παράγωγο χρώμα, πράσινο, προσθετική μίξη, σκότος, φως
14 Comments, Comment or Ping
ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN
Καλημέρα φίλε Πάνο. Μου προξένησε μεγάλη εντύπωση το γεγονος πως στην αφαιρετική μίξη τα 3 βασικά χρώματα μαζί δίνουν μαύρο, ενώ στην προσθετική λευκό.
Μια δεύτερη απορία (και δράττομαι της ευκαιρίας, μιας κι απ’ ό,τι φαίνεται ο φίλος Johnart μεθυσμένος απ’ τα σύγχρονα Saturnalia έγινε μόνιμος κάτοικος Πατρών) είναι το γιατί της απουσίας απ’ το αποκριάτικο (κ όχι μόνο) τραπέζι του συγκεκριμένου χρώματος, που θα τολμήσω να πω, οτι είναι το μπλε. Αναμένω εναγωνίως απαντήσεις!
18/03/09
admin
Φίλε ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN είμαι βέβαιος πως θα σε εντυπωσιάσουν και πολλά άλλα φαινόμενα καθώς θα εισχωρούμε στον κόσμο των χρωμάτων και των αποκαλύψεών τους.
Έτσι εντυπωσίαζαν κι’ εμένα στο παρελθόν, ασκώντας πάνω μου μεγάλη γοητεία. Ακόμα δε, συνεχίζουν να με εντυπωσιάζουν με τις εκπλήξεις που μου επιφυλάσσουν στην πορεία μου στο μαγευτικό κόσμο τους.
Για τον Johnart τί να πω; Ίσως να βρίσκεται ακόμα στην Πάτρα. Μπορεί να τον ξελόγιασε καμιά Πατρινιά στα Μπουρμπούλια, ή να παρέμεινε ακόμα εκεί ψάχνοντας να βρει ποιό χρώμα λείπει από τα τραπεζώματα.
Εσύ μπορεί να τολμάς να πεις ποιό χρώμα είναι αυτό που λείπει κι’ εγώ τολμώ να μην απαντήσω ευθέως, αλλά να σου πω πως η επιβεβαίωση (ή όχι) της απάντησής σου βρίσκεται μέσα στο post “Μια μέρα από τη ζωή της Κας Ίριδας”.
Όσο για το “γιατί” νομίζω πως δεν αξίζει να το πάρει το ποτάμι τόσο εύκολα.
Ας αφήσουμε πρώτα τους διάφορους φίλους να σκεφθούν, να μας στείλουν τις δικές τους απόψεις…και βλέπουμε!
Πάνος
21/03/09
JOHNART
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ… ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ…
Απογοητευμένος από το όλο θέαμα…πολύ φτωχό…ελάχιστα άρματα… τα γκρουπ χωρίς ευρηματικότητα και εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων κυριαρχούσε το χρωματικό κίτς…
παρέλασε και μία ομάδα με τίτλο “ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ”
(φωτογραφία έστειλα στο e-mail του Πάνου) έψαχνα μήπως και δω κανέναν από εσάς…αλλά που…
τώρα…εσείς δεν ξέρω τι λέτε πάντως στο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας δεν έλειπε κανένα χρώμα… ήταν πολύ πλούσιο και το κρασί μας πίναμε με κούπες…μπλέ.
22-03-2009
admin
Μας την έφερες JOHNART! “Θα σπάσω κούπες για τα λόγια που’πες”, λέει το τραγούδι. Οι κούπες που θα σπάσω θα έχουν χρώμα μπλε και θα είναι αυτές που ήπιατε κρασί στο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Φυσικά και δεν συμπεριλάμβανα στα χρώματα του τραπεζώματος τα σερβίτσια, τραπεζομάντηλα και ντεκόρ. Εστιαζόμουν μόνο στα εδέσματα. Είμαι βέβαιος ότι το έχεις καταλάβει, γι’ αυτό και λέω πως μας την “έφερες” εξυπνότατα.
Διαφορετικά, θα πρέπει να είμαι πιο προσεκτικός στο τι και πως γράφω κάτι και να ακριβολογώ, πράγμα που δεν θέλω, γιατί, (συμφωνώ με τη φίλη μας τη Λυδία), πρέπει να είμαστε πιο χαλαροί.
Πάνος
24-03-09
Asterios Komsoulas
Τα βασικά χρώματα στην προσθετική μίξη είναι διαφορετικά από αυτά στην αφαιρετική. Δηλαδή στην προσθετική είναι το πράσινο και στην αφαιρετική το κίτρινο. Όμως στην προσθετική κόκκινο +πράσινο= κίτρινο ενώ στην αφαιρετική μπλέ + κίτρινο = πράσινο. Με λίγα λόγια γιατί να θεωρούνται βασικά 2 χρώματα σε κάθε περίπτωση και το 3 αλλάζει και να μην είναι και τα 3 κοινά? Παίζει κάποιο ρόλο αυτό η απλά είναι ένας συμβιβασμός* που έγινε για τα βασικά χρώματα σε κάθε περίπτωση?
15-3-11
*Εννοώ ότι γίνεται κάποιος συμβιβασμός της επιστήμης πάνω στα βασικά χρώματα και στην κάθε κατηγορία? Η ο καθένας σχηματίζει την δικιά του θεωρία?
admin
Το ερώτημά σου Astrerios Komsoulas αν και φαίνεται απλοϊκό, δεν είναι καθόλου. θα μπορούσε κάλλιστα να απαντηθεί με ένα ξερό ΝΑΙ, έτσι είναι όπως τα λες, και να τελειώναμε εδώ. Όμως δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα.
Κατ΄αρχήν, είναι ξεκάθαρα το ποιά θεωρούνται βασικά χρώματα και στα δυο συστήματα. Βασικά θεωρούνται τα χρώματα που με την μίξη τους παράγουν ένα άλλο (παράγωγο) χρώμα, ενώ τα ίδια δεν δύναται να παραχθούν από καμία χρωματική μίξη. Αυτή την ιδιότητα λοιπόν παρουσάζει το κίτρινο στις χρωστικές (μπογιές) και το πράσινο στις ακτινοβολίες, ενώ τα άλλα δυο (μπλε και κόκκινο) διατηρούν τις ιδιότητες των βασικών χρωμάτων και στις δυο περιπτώσεις, και στα δυο επίπεδα. Μιλάμε για δυο διαφορετικά επίπεδα και ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Γιατί συμβαίνει αυτή η εναλλαγή του τρίτου βασικού στα δυο επίπεδα; Είναι δύσκολη η απάντηση και θέλει ψάξιμο. Σίγουρα πάντως κάποιος λόγος υπάρχει.
Πριν συνεχίσω θέλω να τονίσω ότι ο άνθρωπος πάντα γνώριζε και ζούσε με το αφαιρετικό σύστημα (χρωστικές) ενώ η ανακάλυψη του συστήματος προσθετικής μίξης (ακτινοβολιών) είναι αρκετά πρόσφατο και δεν έχει συμπληρώσει ακόμα καλά – καλά έναν αιώνα που έχει μπει με εφαρμογές στη ζωή μας.
Επομένως, όπως καταλαβαίνεις, δεν πρόκειται για συμβιβασμό, αλλά για αναγκαστική αποδοχή των 2 συστημάτων και δεν έχω βρει κάπου έως τώρα (μπορεί να μου διαφεύγει) να γίνεται συσχετισμός των 2 συστημάτων γιατί η επιστήμη (ευτυχώς όχι όλοι οι επιστήμονες) δεν δέχεται την μεταφυσική και τους συμπαντικούς νόμους (διτότητας, τριαδικότητας) όπως αυτή τους εξετάζει.
Έτσι λοιπόν ο καθένας γνωρίζει καλύτερα το σύστημα που εφαρμόζεται στην τέχνη – επάγγελμά του. Επειδή όμως το σύστημα ακτινοβολιών ερμηνεύεται επιστημονικότερα, άρχισε να εκτοπίζει το παλαιότερο σύστημα και να επικρατεί αυτό, το περίφημο RGB και επειδή δεν υπάρχει επίσημα ο συσχετισμός των δυο συστημάτων, αλλά η ντε φάκτο αποδοχή τους, πολύς κόσμος είναι μπερδεμένος. Μπερδεύονται ακόμα περισσότερο όσοι ασχολούνται με το τρίτο σύστημα μίξης, το CMYK , το οποίο ταυτίζουν με την αφαιρετική μίξη, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μικτό σύστημα (ταυτόχρονη εφαρμογή συστήματος χρωστικών και ακτινοβολιών). Για εμένα όμως, που δέχομαι την τριαδικότητα, το CMYK είναι το κοματάκι που συμπληρώνει το παζλ, η ενδιάμεση κατάσταση.
Δεν ξέρω αν στα εξήγησα καλά ή σε μπέρδεψα περισσότερο, είμαι πάντως στη διάθεσή σου (όπως και όποιου άλλου) να διασαφηνήσω τις απορίες σας.
Πάνος
15-3-11
Sosso Karderini
Καλησπέρα Πάνο….την απάντησή σου στην πολύ ψαγμένη ερώτηση του Asterios Komsoulas, την¨”διάβασα” 3 φορές για να εμπαιδώσω …και δεν ξέρω ακόμα αν το πέτυχα:(παρ’όλο που επεκτάθηκες αρκετά…
.Ψηλιάζομαι οτι αυτός ο συμβιβασμός-αναγκαστική αποδοχή. μπορεί να γίνει σκέτη αποδοχή εφ’όσων καταλήξει η επιστήμη να εξετάσει το θέμα συμπεριλαμβάνοντας και για τα τρία συστήματα και σε όλα τα επίπεδα, τους νόμους της μεταφυσικής ώς και της συμπαντικότητας…
εδώ είναι το σημείο που πρέπει να δοθεί ο “λόγος”-“πίστη” στουςεπιστήμονες και να αντιληφθούν οτι τίποτα δεν προχωρά στην έρευνα για να καταλήξει κάπου αν δεν υπάρχει η αποδοχή του μεταφυσικού.-συμπαντικότητας
Εννοείτα και συμφωνώ μαζί σου οτι το 3ο σύστημα CMYK είνα το κομματάκι που συμπληρώνει το puzzle.
Και πάλι δεν ξέρω..
16-3-11
Asterios Komsoulas
Τα κατάλαβα κύριε Πάνο και μου λύθηκαν οι απορίες!
Ευχαριστώ πολύ!
Γιάννης
JOHNARD : Σ ευχαριστώ, τόσο εσένα όσο και μερικούς άλλους φίλους για τα καλά σας λόγια. Ένας καλός λόγος είναι πάντα μια καλή ενθάρρυνση.
.
ΙΩΑΝΝΑ : Συμφωνώ με αυτά που γράφεις και αν μου επιτρέπεις να το προχωρήσω λίγο. Στο επίπεδο μας υπάρχει η διάσταση του χρόνου που στα άλλα επίπεδα δεν υπάρχει και αν κάπου υπάρχει είναι ι τελείως διαφορετική, αυτό είναι που κάνει τη διαφορά.
Τυχαίο ασφαλώς δεν υπάρχει και το άγνωστο που τυχόν κρύβεται πίσω του, τις περισσότερες φορές είναι πράξεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν και που καν δεν τις θυμόμαστε. Τα παθήματα μαθήματα η λαϊκή αυτή παροιμία εξηγεί πολλά.
Μακρόκοσμος – Μικρόκοσμος, αυτό που τα συνδέει είναι το ανάλογο ( άλλο ανάλογο και άλλο όμοιο ), οι Νόμοι που δρουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και στα δύο και ο Νόμος της αναλογίας κλειδί με το οποίο μπορεί να έχουμε πολλές απαντήσεις.
MARINA KARDERINI : Δεν είμαι Ζωγράφος για να παραδίνω μαθήματα (Αν αναφέρεσαι σε μένα ) Οι γνώσεις μου με το αντικείμενο της Ζωγραφικής είναι από ανύπαρκτες έως ελάχιστες. Απλά έφερα ένα παράδειγμα.
AMELIA : η Πρόθεση μου δεν ήταν να θίξω κανένα. Και ιδιαίτερα τον παππού σου (πραγματικό ή μη ) που τρέφω τα καλύτερα και σε ανύποπτο χρόνο τον έχω αποκαλέσει Σοφό. Ο Χαρακτηρισμός ανάγεται όχι στο πρόσωπο του αλλά στα γραφόμενα μου που εξ αντικειμένου μπορεί να μη τον ενδιαφέρουν.
Η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να είμαι Παρορμητικός, αυτό το αφήνω σε εσάς του νέους.
Το Εγώ σε αυτή την περίπτωση μπήκε αντί του ονόματος μου και ειλικρινά δεν είχε κανένα είδος προβολής, εξ ‘ άλλου με τον Πάνος, την Ιωάννα και μερικούς άλλους καλούς φίλους συναντόμαστε συχνά και ανταλλάσουμε τις σκέψεις μας πάνω σε παρόμοια θέματα συμφωνούντες ή διαφωνούντες χωρίς αυτό να έχει καμιά σημασία.
Γιάννης 17-3-11
admin
Δυστυχώς Sosso Karderini, η επιστήμη είναι παρωπιδιασμένη. Μέσα στους κανόνες της είναι να μην δέχεται κάτι το οποίο δεν αποδεικνύεται (με τους κανόνες της). Ευτυχώς βέβαια υπάρχουν οι “παράλογοι” επιστήμονες με τα αναπόδεικτα πιστεύω τους και αυτοί είναι εκείνοι που προχωρούν την επιστήμη, διότι οι άλλοι (που είναι και οι περισσότεροι) στερούμενοι φαντασίας και πίστης σ΄αυτήν, παραμένουν στάσιμοι, αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια και μόνο εάν “τυχαία” τους αποδειχθεί κάτι, το ερευνούν και το δέχονται. Σκέφτεσαι πόσο πίσω θα ήταν ακόμα ο πολιτισμός μας και η τεχνολογία μας, αν δεν υπήρχαν αυτοί οι λίγοι “παρανοϊκοί”;
Πάνος
17-3-11
Sosso Karderini
Συμφωνώ οτι πολλά οφείλονται,-να μη φανώ υπερβολική και πω τα περισσότερα- , στους λίγους, τους εξαιρετικούς και εκλεκτικούς “παρανοϊκούς” !
17-3-11
Reply to “Προσθετική μίξη (ακτινοβολιών) – Additive color mixing (radiations)”