xromata.com

Κακάο

Στο παρελθόν έχουμε μιλήσει για την σοκολάτα, όπως και ιδιαιτέρως για την λευκή σοκολάτα https://xromata.com/?p=14109

Όμως από τί παράγονται οι σοκολάτες όποιο χρώμα και να έχουν;

Από τί άλλο; Από το κακάο.

Ας δούμε λοιπόν τί ακριβώς είναι το κακάο.

Το κακάο είναι ο ξηρός και μερικώς ζυμωμένος λιπαρός σπόρος του κακαόδεντρου από το οποίο γίνεται η σοκολάτα.

Με τον όρο σοκολάτα περιγράφεται μία σειρά από προϊόντα που έχουν ως βασικό συστατικό το κακάο.

Η επιστημονική ονομασία του κακαόδεντρου είναι Theobroma cacao («Θεοβρώμα το κακάο») και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις θεός και βρώση, δηλαδή το «φαγητό των θεών».

Οι Αζτέκοι ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τους σπόρους του κακάο στην διατροφή τους και για να κατασκευάσουν σοκολάτα. Λάτρευαν το δέντρο του κακάο και το θεωρούσαν ως πηγή δύναμης και πλούτου. Μάλιστα χρησιμοποιούσαν τους σπόρους του κακάο σαν μια μορφή νομίσματος.

Συχνά πωλείται ως σκόνη κακάο, μια ξηρή σκόνη που γίνεται με την άλεση των σπόρων κακάο και την αφαίρεση του βούτυρου κακάο από τα σκούρα καφέ, πικρά στερεά κομμάτια.

Το ίδιο το κακάο έχει μια εξαιρετικά πικρή γεύση.

Το κακάο φαίνεται να είναι αφέψημα με ευεργετικές συνέπειες στην υγεία του ανθρώπου.

Είναι μια από τις πιο πλούσιες τροφές σε πολυφαινόλες.

Σημαντικός αριθμός επιστημονικών μελετών παρουσιάζουν το κακάο να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις φλαβονοειδών * και προκυανιδινών, συστατικά που έχουν αντιοξειδωτική δράση, παρεμποδίζοντας την οξειδωτική δράση των ελεύθερων ριζών και προστατεύουν έτσι από τον καρκίνο, τις καρδιοπάθειες και τη γήρανση.

Ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι επηρεάζει δυσμενώς τη λειτουργία του ήπατος.

* Τα φλαβονοειδή (flavonoids) αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες χημικές κατηγορίες δευτερογενών ματαβολητών που απαντώνται στο φυτικό βασίλειο. Παρόλο που δεν σχετίζονται με την επιβίωση ενός φυτού, προσδίδουν στα φυτά έντονα χρώματα και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία τους από παθογόνους μικροοργανισμούς, υπεριώδη ακτινοβολία και φυτοφάγα ζώα

Χρωματιστός χρυσός

[Β]

Χρώματα χρυσού

(συνέχεια)

Ροζ, κόκκινος και ρόδινος χρυσός

Ο ροζ χρυσός είναι ένα κράμα χρυσού-χαλκού που χρησιμοποιείται ευρέως για εξειδικευμένα κοσμήματα.

Ο ροζ χρυσός, επίσης γνωστός ως ρόδινος χρυσός και κόκκινος χρυσός, ήταν δημοφιλής στη Ρωσία στις αρχές του 19ου αιώνα και ήταν επίσης γνωστός ως ρώσικος χρυσός.

Χρησιμοποιείται συνήθως για βέρες, βραχιόλια και άλλα κοσμήματα.

Αν και τα ονόματα χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά, η διαφορά μεταξύ κόκκινου, ρόδινου και ροζ χρυσού είναι η περιεκτικότητα σε χαλκό:

όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε χαλκό, τόσο ισχυρότερος είναι ο κόκκινος χρωματισμός.

Ο ροζ χρυσός χρησιμοποιεί τον λιγότερο χαλκό, ακολουθούμενο από το ρόδινο χρυσό, με τον κόκκινο χρυσό να έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε χαλκό. Παραδείγματα κοινών κραμάτων για ροζ χρυσό 18 καρατίων, κόκκινο χρυσό 18 καρατίων, ρόδινο χρυσό 18 καρατίων και κόκκινο χρυσό 12 καρατίων περιλαμβάνουν: Κόκκινος χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 25% χαλκός

Ρόδινος χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 22,25% χαλκός, 2,75% ασήμι

Ροζ χρυσός 18 καρατίων: 75% χρυσός, 20% χαλκός, 5% ασήμι

Κόκκινος χρυσός 12 καρατίων: 50% χρυσός και 50% χαλκός

Έως και 15% ψευδάργυρος μπορεί να προστεθεί σε κράματα πλούσια σε χαλκό για να αλλάξει το χρώμα τους σε κοκκινωπό κίτρινο ή σκούρο κίτρινο.

Ο κόκκινος χρυσός 14 καρατίων, που βρίσκεται συχνά στη Μέση Ανατολή, περιέχει 41,67% χαλκό.

Η υψηλότερη έκδοση σε καράτια του ροζ χρυσού, γνωστή και ως χρυσός κορώνας, είναι 22 καρατίων.

Κατά τους αρχαίους χρόνους, λόγω ακαθαρσιών στη διαδικασία τήξης, ο χρυσός είχε συχνά κοκκινωπό χρώμα.

Αυτός είναι ο λόγος που πολλά ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα, καθώς και μερικά κείμενα από τον Μεσαίωνα, περιγράφουν τον χρυσό ως κόκκινο.

Spangold (αστραφτερός / διακοσμητικός χρυσός)

Το Spangold είναι μια οικογένεια κραμάτων από χρυσό, χαλκό και αλουμίνιο είτε σε 18Κ είτε σε 23Κ, τα οποία, όταν θερμαίνονται και ψύχονται σωστά, έχουν ως αποτέλεσμα ένα πολύχρωμο πολυεπίπεδο αστραφτερό φινίρισμα που είναι ελκυστικό ως κόσμημα.

Το γυαλισμένο κράμα θερμαίνεται σε καυτό λάδι στους 150–200 °C για 10 λεπτά και στη συνέχεια ψύχεται κάτω από τους 20 °C, σχηματίζοντας μια αστραφτερή επιφάνεια καλυμμένη με μικροσκοπικές πτυχές.

Το κράμα από 76% χρυσό, 19% χαλκό και 5% αλουμίνιο αποδίδει ένα κίτρινο χρώμα. Το κράμα από 76% χρυσό, 18% χαλκό και 6% αλουμίνιο είναι ροζ.

Πράσινος χρυσός (Electrum)

Ο πράσινος χρυσός ήταν γνωστός στους αρχαίους Πέρσες ήδη από το 860 π.Χ. με το όνομα ήλεκτρο (electrum), ένα φυσικό κράμα αργύρου και χρυσού.

Ωστόσο, το ήλεκτρο χρησιμοποιήθηκε ακόμη και χιλιάδες χρόνια πριν, τόσο από τους Ακκάδιους όσο και από τους Αρχαίους (όπως αποδεικνύεται από το Βασιλικό Νεκροταφείο στην Ουρ).

Ακόμη και οι κορυφές ορισμένων αιγυπτιακών πυραμίδων ήταν γνωστό ότι ήταν καλυμμένες με λεπτά στρώματα ήλεκτρου.

Στην πραγματικότητα εμφανίζεται ως πρασινοκίτρινο παρά ως πράσινο.

Τα καμένα σμάλτα προσκολλώνται καλύτερα σε αυτά τα κράματα παρά στον καθαρό χρυσό.

Το κάδμιο μπορεί επίσης να προστεθεί σε κράματα χρυσού για να δημιουργήσει ένα πράσινο χρώμα, αλλά υπάρχουν ανησυχίες για την υγεία σχετικά με τη χρήση του, καθώς το κάδμιο είναι εξαιρετικά τοξικό.

Το κράμα από 75% χρυσό, 15% ασήμι, 6% χαλκό και 4% κάδμιο αποδίδει ένα σκούρο πράσινο χρώμα.

Γκρίζος χρυσός  

Τα κράματα γκρίζου χρυσού κατασκευάζονται συνήθως από χρυσό και παλλάδιο. Μια φθηνότερη εναλλακτική που δεν χρησιμοποιεί παλλάδιο γίνεται με την προσθήκη αργύρου, μαγγανίου και χαλκού στον χρυσό σε συγκεκριμένες αναλογίες.

(συνεχίζεται)

Ταννίνες

Μιλώντας για βιο-χρωστικές ουσίες συχνά διαβάζουμε να αναφέρονται και οι ταννίνες, οι οποίες αν και μοιάζουν και έχουν την ικανότητα βαφής, δεν κατατάσσονται στις βιο-χρωστικές και δεν θεωρούνται χρωστικές ουσίες ακριβώς. 

Τί είναι λοιπόν οι ταννίνες;

Οι ταννίνες (αγγλ.: tannins), αποτελούν σημαντική κατηγορία πολυφαινολικών ενώσεων οι οποίες έχουν χαρακτηριστική πικρή γεύση και απαντώνται σε αφθονία στη Φύση.

Χημικώς, είναι συνυφασμένες και συνδεδεμένες με ορισμένες πρωτεΐνες και άλλες οργανικές ενώσεις, όπως π.χ. αμινοξέα και αλκαλοειδή. Έχουν συνήθως μοριακά βάρη που κυμαίνονται μεταξύ 500 και 3.000.

Απαντώνται πολύ συχνά στους καρπούς πάρα πολλών φυτικών ειδών, ιδίως των ειδών της δρυός (Querqus sp.) και της καστανιάς, στον φλοιό της ψευδοακακίας (Robinia sp.), στο τσάι κ.α.

Υπάρχουν επίσης στις ρίζες, στον φλοιό, στους καρπούς και στα φύλλα των τροπικών ειδών Acacia και Quebracho.

Είναι ουσίες γνωστές στον άνθρωπο από τα πανάρχαια χρόνια (αρχαία Αίγυπτος, Ελλάδα και Κίνα).

Στις μέρες μας έχουν άφθονες χρήσεις.

Έχουν την ιδιότητα να εμποδίζουν τη σήψη (σάπισμα) των δερμάτων και χρησιμοποιούνται ευρέως στη βυρσοδεψία, στη φαρμακευτική ως σκευάσματα για φάρμακα, και στην την παρασκευή μελανιού.

Γενικότερα οι ταννίνες (ταννικά οξέα) είναι σύνθετες χημικές ουσίες που απαντώνται στη φύση που βρίσκονται στα φυτά.

Αυτές οι πολυφαινόλες προανθοκυανιδίνης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες σε μια ποικιλία αγγειακών φυτών, συμπεριλαμβανομένων των φρούτων (ιδιαίτερα των σταφυλιών), των τσαγιών, των οσπρίων και των χόρτων.

Η γεύση τους είναι αρκετά έντονη ή καυστική, παρέχοντας τη χαρακτηριστική στυφότητα που συνδέουν οι άνθρωποι με τα κόκκινα κρασιά, τα τσάγια και τα άγουρα φρούτα.

Επιπλέον, οι ταννίνες χρησιμοποιούνται στη βαφή υφασμάτων και στη βυρσοδεψία δερμάτινων προϊόντων.

Η πιο γνωστή όμως χρήση – εφαρμογής τους είναι στα ξύλινα δρύινα βαρέλια, όπου κατά την παλαίωση (γήρανση) του κρασιού, ευεργετικές ουσίες του ξύλου,

συμπεριλαμβανομένων των λεγόμενων οινολογικών ταννινών υδρολύονται με αργό ρυθμό και εκχύνονται μέσα στο κόκκινο κρασί.

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

Συνέντευξη με τα χρώματα

[ρνγ΄]

H ψυχολογία του Μωβ κατά το χρωμοτέστ 

του Λούσερ

[δ΄]

-Άνθρωπε, μόλις σου μίλησα για μένα και τον ψυχισμό που σου προκαλώ, εγώ το μωβ χρώμα.

Κανονικά πρέπει να προχωρήσω παρά πέρα, όμως δεν αισθάνομαι πως ολοκλήρωσα με τα ψυχολογικά μου εάν δεν σου αναφέρω την θέση μου στο τεστ και τις κάρτες Λούσερ.

Μάλλον θα ακούσεις και πάλι αυτά που σου ανέφερα προηγουμένως, όμως πιο αναλυτικά και επεξηγηματικά σε κάποια σημεία.

Κατ’ αρχάς, αν και έχουμε πει γι’ αυτόν, θα σου θυμίσω εν συντομία ποιος είναι ο Λούσερ και οι κάρτες του.

Ο Μαξ Λούσερ ήταν ένας Ελβετός ψυχοθεραπευτής που ασχολήθηκε με την ψυχολογία των χρωμάτων και το 1947 εφηύρε το ομώνυμο χρωμοτέστ, όπου ανάλογα με την σειρά προτίμησης επιλογής η απόρριψης χρωματικών καρτών γίνεται ψυχολογική ανάλυση του εξεταζόμενου.  

Το συγκεκριμένο μωβ του τεστ, προσωπικά θα το αποκαλούσα μάλλον πορφυρό γιατί πρόκειται για ένα κοκκινωπό (ρόδινο) μωβ.

Γενικότερα όμως το μωβ, όπως ήδη έχει ειπωθεί,  πρόκειται για ένα μίγμα κόκκινου και μπλε που, αν και είναι ένα ξεχωριστό χρώμα, εν τούτοις διατηρεί κάτι από τις ιδιότητες των δυο αυτών χρωμάτων, παρ’ ότι χάνεται η σαφήνεια του σκοπού τους μέσα σ’ αυτήν την ένωση.

Το μωβ επιχειρεί να ενοποιήσει την ορμητική κατάκτηση του κόκκινου με την ήπια παράδοση του μπλε.

Το άτομο που δείχνει προτίμηση για το μωβ θέλει να φθάσει σε μια «μαγική» σχέση από την οποία όχι μόνο γοητεύεται το ίδιο, αλλά θέλει να γοητέψει και τους άλλους. Να ασκήσει ένα είδος «μαγείας» επάνω τους.

Το μωβ μπορεί να οδηγήσει σε μια ενορατική και ευαίσθητη κατανόηση, είναι όμως κάπως μη πραγματικό με την έννοια της ανικανότητας προς διαφοροποίηση ή με την έννοια του άλυτου δισταγμού, πράγμα που και στις δυο περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει σε ανευθυνότητα.

Ένας άνθρωπος μη κατασταλαγμένος πνευματικά ή συναισθηματικά μπορεί να προτιμήσει το μωβ.

Το 75% νεαρών ατόμων της προεφηβικής ηλικίας δείχνει προτίμηση στο μωβ χρώμα. Η προτίμηση των παιδιών αυτών για το μωβ χρώμα οφείλεται στο γεγονός ότι γι’ αυτά ο κόσμος παραμένει ένας μαγικός κόσμος στον οποίο αρκεί να τρίψουν το λυχνάρι του Αλαντίν και τα πάντα θα γίνουν όπως θέλουν.

Αυτή είναι μια στάση που έχει οπωσδήποτε καλές πλευρές γι’ αυτή την ηλικία!

Η προτίμηση του μωβ δείχνει άτομα που έχουν ανάγκη από κατανόηση, λεπτό χειρισμό και τρυφερότητα, που μπορούν να γαληνέψουν τις ανησυχίες τους.

Το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για τις εγκύους γυναίκες, πολλές από τις οποίες σ’ αυτό το διάστημα αισθάνονται συναισθηματικά ανασφαλείς.

Έρευνες έδειξαν πως η αδενική και ορμονική δραστηριότητα κατά την εγκυμοσύνη τείνει προς μια προτίμηση του μωβ χρώματος.

Στην ίδια προτίμηση οδηγεί και η υπερλειτουργία του θυρεοειδούς, όταν είναι ψυχοσωματική και όχι αποτέλεσμα ανεπάρκειας ιωδίου.

Μια άλλη ομάδα ατόμων που δείχνει προτίμηση στο μωβ χρώμα, το οποίο εκλέγει συνήθως σαν αναπλήρωση, είναι οι ομοφυλόφιλοι και των δυο φύλων.

Εδώ έχουμε την περίπτωση ανθρώπων που οι συναισθηματικοί τους φόβοι τους οδηγούν στο να δημιουργούν γύρω τους ένα μαγικό τόπο.

Παρ’ αυτά, ενώ ένα μεγάλο ποσοστό ομοφυλόφιλων ατόμων εκλέγει το μωβ στην πρώτη θέση, δεν πρέπει να συμπεραίνουμε ότι η προτίμηση του μωβ συνεπάγεται υποχρεωτικά ομοφυλόφιλες τάσεις.

Όταν το μωβ εμφανίζεται στην πρώτη θέση επιλογών του εξεταζόμενου ατόμου, είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε και να ανακαλύψουμε ποιο γνώρισμα του μωβ εκδηλώνεται.

Πρόκειται για μια προεφηβική ανωριμότητα που μεταφέρθηκε και στην μετέπειτα ζωή;

Στην περίπτωση αυτή το άτομο θα τείνει να είναι μη ρεαλιστής και θα δυσκολεύεται να διακρίνει το πραγματικό από το φανταστικό.

Εάν πρόκειται για αδενική δυσλειτουργία ή για κατάσταση συναισθηματικής ανασφάλειας, τότε το άτομο έχει ιδιαίτερη ανάγκη κατανόησης ή χρειάζεται έναν σύντροφο με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί.

Εάν δεν ισχύει τίποτε από τα προηγούμενα, τότε το άτομο επιθυμεί παραδοχή για την γοητεία που εξασκεί, ή να συγκεντρώσει γύρω του τους άλλους, με τους ιδιαίτερους κι ελκυστικούς τρόπους του. Πρόκειται για άτομο ευαίσθητο και απολαυστικό, αλλά δεν θέλει να εμπλακεί σε μεγάλες ευθύνες.

Όταν το μωβ εμφανίζεται στην όγδοη θέση (τελευταία επιλογή) δηλώνει ότι η επιθυμία για μυστική οικειότητα με κάποιον άλλον έχει απορριφθεί ή καταπιεστεί, είτε γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται εκ των πραγμάτων, είτε γιατί οι συνθήκες είναι τελείως ακατάλληλες.

Αυτό καταλήγει σε μια επιφύλαξη και στην άρνηση να δεσμευτεί κανείς σε μια σχέση προσωπική ή επαγγελματική, μέχρι να μάθει ακριβώς που βρίσκεται και τις ευθύνες που συνεπάγεται η σχέση αυτή.

Η ανάγκη για ταύτιση με το μωβ χρώμα προβάλλεται μάλλον σε αντικείμενα παρά σε ανθρώπους, πράγμα που οδηγεί στην αισθητική απόλαυση, στην ανεξαρτησία της γνώμης και τον προσανατολισμό σε ασχολίες επαγγελματικής ή επιστημονικής φύσης.

Όπως είδαμε το μωβ χρώμα έχει δυο διαφορετικές χροιές που η κάθε μια τους έχει διαφορετικές ψυχολογικές επιδράσεις επάνω σου Άνθρωπε.

Την μια ομάδα των μωβ χροιών, αυτήν με το περισσότερο μπλε, την αποκαλούμε βιολέ (violet), ενώ την άλλη που κοκκινίζει περισσότερο την αποκαλούμε ρόδινη (purple).

Ας δούμε τώρα τον συγκριτικό συσχετισμό αυτών των δυο υπο-ομάδων του μωβ χρώματος.

Το βιολετί συνδέεται στενά με το μωβ.

Στην οπτική, το βιολετί είναι ένα φασματικό χρώμα: Αναφέρεται στο χρώμα οποιουδήποτε διαφορετικού μεμονωμένου μήκους κύματος φωτός στο βραχύ μήκους κύματος άκρο του ορατού φάσματος (μεταξύ περίπου 380 και 435 νανομέτρων), ενώ το μωβ είναι το χρώμα διαφόρων συνδυασμών κόκκινου, μπλε και ιώδους φωτός, μερικοί από τους οποίους φαίνονται παρόμοιοι παρόμοιο στο ανθρώπινο,

Σε κοινή χρήση, και οι δύο όροι χρησιμοποιούνται για να αναφέρονται σε μια ποικιλία χρωμάτων μεταξύ των μπλε και κόκκινων αποχρώσεων.

Ιστορικά, το βιολετί τείνει να χρησιμοποιείται για πιο μπλε αποχρώσεις και το ρόδινο για πιο κόκκινες αποχρώσεις.

Στον παραδοσιακό χρωματικό κύκλο που χρησιμοποιούν οι ζωγράφοι, το βιολετί και το μωβ τοποθετούνται μεταξύ κόκκινου και μπλε, με το βιολετί να είναι πιο κοντά στο μπλε.

Τοποθετώντας το μωβ στην οπτική επιστήμη, σημειώνουμε τα εξής:

Το ιώδες (μωβ) βρίσκεται στο ένα άκρο του φάσματος του ορατού φωτός, μεταξύ του μπλε φωτός, που έχει μεγαλύτερο μήκος κύματος από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες, και του υπεριώδους φωτός, που έχει μικρότερο μήκος κύματος και δεν είναι ορατό από τον άνθρωπο.

Τα ιώδη μήκη κύματος είναι μεταξύ 380 και 435 νανόμετρα περίπου.

Τα ιώδη αντικείμενα φαίνονται συχνά σκοτεινά, επειδή η ανθρώπινη όραση γίνεται λιγότερο ευαίσθητη σε τόσο μικρά μήκη κύματος.

Ο λόγος για τον οποίο στους ανθρώπους (τυπικά τριχρωματικά πλάσματα) το ιώδες φως εμφανίζεται ελαφρώς πιο κοκκινωπό σε σύγκριση με το φασματικό μπλε (παρόλο που το φασματικό κόκκινο είναι στο άλλο άκρο του ορατού φάσματος) βάση της «αντίπαλης υπόθεσης» των χρωμάτων, κάτι που δεν θα σου εξηγήσω επί του παρόντος, αλλά κάποια άλλη στιγμή, που θα έλθει η ώρα αυτού του θέματος.

Οι οθόνες υπολογιστήρων και τηλεοράσεων, που χρησιμοποιούν το χρωματικό μοντέλο RGB, δεν μπορούν να παράγουν πραγματικό ιώδες φως αλλά το μιμούνται συνδυάζοντας μπλε φως σε υψηλή ένταση με κόκκινο φως σε μικρότερη ένταση.

Τα αντικείμενα που αντανακλούν το φασματικό βιολετί φαίνονται πολύ σκοτεινά, επειδή η ανθρώπινη όραση είναι σχετικά αναίσθητη σε αυτά τα μήκη κύματος.

Συνεχίζομε οσονούπω…

Ερυθρή μετατόπιση (Φαινόμενο Ντόπλερ)

Στο φαινόμενο Ντόπλερ έχομε αναφερθεί στο παρελθόν.

Ας δούμε τί μας λέει γι’ αυτό απλούστερα μια νεανική εγκυκλοπαίδεια:

Φαινόμενο Ντόπλερ ή άλλως Ερυθρή Μετατόπιση ονομάζεται η μετατόπιση των φασματικών γραμμών του φωτός, το οποίο εκπέμπουν οι αστέρες προς την ερυθρή περιοχή του Φάσματος.

Το φως διαδίδεται με την μορφή κυμάτων.

Το χρώμα των φωτεινών ακτίνων εξαρτάται από το μήκος κύματος τους.

Για παράδειγμα, σε ένα χιλιοστό χωρούν 2500 μήκη κύματος γαλάζιου φωτός, αλλά μόνο 1500 μήκη κύματος ερυθρού φωτός.

Όταν μια κινούμενη φωτεινή πηγή απομακρύνεται από τον παρατηρητή, τα κύματα του φωτός αραιώνουν, γίνονται πιο ερυθρά, ενώ όταν πλησιάζει πυκνώνουν, γίνονται πιο γαλάζια.

Η μεταβολή του μήκους κύματος του φωτός σε συνάρτηση με την απόσταση και την ταχύτητα της φωτεινής πηγής ονομάζεται ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΝΤΟΠΛΕΡ.

Έχει ιδιαίτερη σημασία για τον υπολογισμό των ταχυτήτων με τις οποίες κινούνται οι αστέρες(χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο.

Η μελέτη της ερυθρής μετατόπισης  μακρινών ημιαστέρων  απέδειξε ότι απομακρύνονται με ταχύτητες μεγαλύτερες από 200 000 χλμ. ανά δευτερόλεπτο.

Μελετώντας την ερυθρή μετατόπιση θαμπών γαλαξιών ο Αμερικανός αστρονόμος Έντουιν Χαμπλ απέδειξε την θεωρία για την διαστολή του Σύμπαντος.

[Από την σειρά της ‘Britannica’ για τις βιο-χρωστικές]

Ο Χρωματισμός στην βιολογία

[ΚΗ΄]

Απώθηση – Εδαφική γνωστοποίηση

Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, πολλά ζώα υπερασπίζονται μια συγκεκριμένη περιοχή ή περιοχή που περιλαμβάνει τη φωλιά τους ή τον τόπο ωοτοκίας τους.

Πολλά άλλα ζώα υπερασπίζονται εδάφη καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Σε κάθε περίπτωση, ο χρωματισμός είναι συχνά σημαντικός.

Σε είδη στα οποία το καθήκον της εδαφικής άμυνας ολοκληρώνεται σε μεγάλο βαθμό από το ένα φύλο, συνήθως υπάρχει έντονος σεξουαλικός διμορφισμός, το φύλο με πιο έντονα χρώματα είναι αυτό που σημάνει την επικράτεια.

Τόσο τα αρσενικά όσο και τα θηλυκά εδαφικά είδη βρίσκονται στην ποικιλόμορφη οικογένεια ψαριών Cichlidae.

Τα είδη στα οποία το αρσενικό κατέχει μια περιοχή χαρακτηρίζονται από μεγάλα και πολύχρωμα αρσενικά, τα θηλυκά είναι μικρότερα και καμουφλαρισμένα.

Σε εκείνα τα είδη στα οποία το θηλυκό υπερασπίζεται την επικράτεια γίνεται το αντίστροφο.

Σε άλλα είδη τα ψάρια ζευγαρώνουν και μοιράζονται την περιοχή, και υπάρχει μικρός σεξουαλικός διμορφισμός.

Ο χρωματισμός συχνά απελευθερώνει αγωνιστική συμπεριφορά (πτήση ή επίθεση) σε ζώα της περιοχής και εκφοβίζει τους εισβολείς.

Οι χρωματικές ενδείξεις που αναβοσβήνουν ενός κυρίαρχου χταποδιού είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα μιας οπτικής μάχης στην οποία ο νικητής μπορεί να καθοριστεί με ελάχιστη ή καθόλου σωματική επαφή.

Αν και παρόμοιοι διαφημιστικοί χρωματισμοί μπορεί να συμβάλλουν στην απόσταση μεταξύ των ζώων της περιοχής, η ανομοιότητα στον χρωματισμό μεταξύ των μελών ενός είδους μπορεί να επιτρέψει πιο κοντινή απόσταση.  

Πολλά ψάρια υφάλου με έντονα χρώματα, για παράδειγμα, υπερασπίζονται περιοχές ή προσωπικούς χώρους.

Σε πολλά από αυτά τα είδη τα νεαρά και τα υποενήλικα, με ριζικά διαφορετικό χρωματισμό από τα ενήλικα, ζουν στην επικράτεια ενός ενήλικα αλλά παραμένουν απαλλαγμένα από επίθεση. Ωστόσο, αφού πάρουν τον ενήλικο χρωματισμό, απομακρύνονται.

Οι περιοχές λειτουργούν συχνά για να εξασφαλίσουν τον εφοδιασμό τροφίμων. Επειδή τα ανήλικα χρησιμοποιούν διαφορετικά τρόφιμα, δεν αποτελούν απειλή για την προσφορά του ενήλικα. Καθώς τα νεαρά γερνούν, οι διατροφικές τους συνήθειες επικαλύπτουν αυτές του ενήλικα και η αποστασιοποίηση είναι απαραίτητη.

Οι διάφοροι τύποι χρωμαισθησίας

4^ος υποτύπος ακουστικο-οπτικής συναισθησίας

Key signature–colour = χαρακτηριστικό χρώμα μουσικού κλειδιού

Σε αυτόν τον τύπο συναισθησίας, είναι το κλειδί ενός τραγουδιού ή μουσικού κομματιού που καθορίζει το χρώμα που γίνεται αντιληπτό ως συναισθητικό ταυτόχρονο.

Συνήθως ενεργοποιείται ένα μόνο χρώμα ανά τραγούδι, εκτός αν το άτομο που έχει αυτόν τον τύπο συναισθησίας έχει επίσης άλλους ακουστικο-οπτικούς τύπους συναισθησίας που προκαλούν ταυτόχρονα άλλες χρωματικές εντυπώσεις μαζί με αυτό.

Ο όρος χρωμαισθησία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αυτόν τον τύπο συναισθησίας, καθώς η χρωμαισθησία είναι ένα γενικό όνομα που μπορεί να δοθεί σε οποιονδήποτε τύπο στον οποίο ο επαγωγέας είναι ήχος ή μουσική που ταυτόχρονα παράγει χρώμα.

Ακολουθεί μια περιγραφή που γράφτηκε από κάποιον με αυτόν τον τύπο συναισθησίας:

«Το D Major είναι το λιγότερο αγαπημένο μου μουσικό κλειδί.

Έχει αυτό το σκούρο πράσινο χρώμα που είναι κάπως άσχημο.

Τέλος πάντων, βρίσκω τον εαυτό μου να έχω μια προκατάληψη ενάντια στα τραγούδια σε D Major και άλλα βασικά χαρακτηριστικά που δεν μου αρέσουν, και είναι πραγματικά απογοητευτικό επειδή γνωρίζω μερικά από αυτά είναι πολύ καλά τραγούδια, αλλά δεν μπορώ να τα αγαπήσω τόσο πολύ».

Στην περίπτωση ορισμένων συναισθητικών, ωστόσο, τα μουσικά πλήκτρα μπορεί να έχουν ένα συσχετισμένο χρώμα, αλλά το χρώμα δεν προκαλείται ακούγοντας τον ήχο της μουσικής σε ένα συγκεκριμένο πλήκτρο, αλλά μάλλον από την έννοια του ίδιου του πλήκτρου ή από τα γράμματα που χρησιμοποιούνται για την σημειογραφία.

Στην πρώτη περίπτωση θα ήταν συναισθησία εννοιών-χρωμάτων, δηλαδή έγχρωμες ακολουθίες (όπως στην περίπτωση του παρακάτω παραδείγματος) και στη δεύτερη θα ήταν συναισθησία γραφήματος-χρωμάτων.

Αυτή είναι η ενδιαφέρουσα περίπτωση της Caroline Curwen, μιας μουσικού και ερευνήτριας που βλέπει χρώματα βάση των μουσικών πλήκτρων.

Έχει επίσης ακουστική συναισθησία(δηλαδή αντιλαμβάνεται ήχους βλέποντας χρώματα) όταν ακούει κομμάτια μουσικής, οπότε στην πραγματικότητα συνυπάρχουν οι δύο τύποι:

«Η συναισθησία μου για τη μουσική πρέπει να είναι στο πλαίσιο ολόκληρου του μουσικού κομματιού.

Βλέπω χρώματα, σχήματα και υφές σε ένα κινούμενο τοπίο.

Αντιλαμβάνομαι επίσης χρώματα και υφές μόνο με την σκέψη ενός μουσικού κλειδιού. Δεν χρειάζεται να το ακούσω».

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

Συνέντευξη με τα χρώματα

[ρνβ΄]

H ψυχολογία του Μωβ

[γ΄]

-Προηγουμένως, ανάμεσα σε όσα σου έλεγα για εμένα, το μωβ χρώμα, σου μίλησα Άνθρωπε και για τις ψυχολογικές επιδράσεις που ασκώ επάνω σου.

Ας ασχοληθούμε με αυτό το θέμα κάπως αναλυτικότερα και ας δούμε τί αναφέρεται για μένα στην «Ψυχολογία των χρωμάτων, κατά Color Harmony Compendium», όπου θα δούμε τί αναγράφεται εκεί για τον ‘ψυχισμό’ του μωβ χρώματος.

Το μωβ θα μπορούσε να αποκαλείται «οι ψευδαισθήσεις των μεγαλείων».

Ιστορικά η παραγωγή του μωβ (πορφυρού) χρώματος ήταν τόσο δύσκολη και ακριβή ώστε αυτό το χρώμα μπορούσε να φορεθεί σαν ρούχο μόνο από την αφρόκρεμα της κοινωνίας.

Ναι, μόνο πολύ πλούσιοι άνθρωποι μπορούσαν να φορούν πολυτελή μωβ ενδύματα, γι’ αυτό και μέχρι σήμερα, το μωβ χρώμα είναι συνυφασμένο με την πολυτέλεια.

Σύμφωνα με βιβλίο «Μωβ» του Simon Garfield, χιλιάδες όστρακα έπρεπε «να συνθλιβούν, να αλατιστούν για τρεις μέρες και να βραστούν για άλλες δέκα» για να παραχθεί βαφή αρκετή για να βαφτεί μόνο ένα και μοναδικό φόρεμα.

Στην αρχαία Ρώμη, το δυσκολοεύρετο αυτό χρώμα φυλασσόταν για τον Καίσαρα, τους στρατηγούς που γύριζαν θριαμβευτές από τον πόλεμο και τους Συγκλητικούς. Όσο μεγαλύτερο αξίωμα είχε κανείς, τόσο περισσότερο πορφυρό χρώμα είχε δικαίωμα να επιδεικνύει.

Ακόμα και σήμερα οι Αμερικανοί στρατιώτες που έχουν τραυματιστεί σε κάποια μάχη παρασημοφορούνται με μια πορφυρή καρδιά σε αναγνώριση της θυσίας τους.

Έτσι λοιπόν δεν είναι να απορεί κανείς γιατί το μωβ χρώμα συσχετίζεται με τον πλούτο, τα αρχοντικά δικαιώματα και την υπερβολή.

Υπάρχει όμως και μια πνευματική σχέση επίσης, αφού αργότερα το μωβ έγινε το χρώμα εκκλησιαστικών αμφίων και των άκρων στις μαντήλες προσευχής του ιουδαϊσμού.

Παρουσιάζει όμως ενδιαφέρον ότι το πορφυρό, το κάποτε αποκλειστικό χρώμα των αξιωματούχων, σήμερα είναι πολύ πιο δημοφιλές στις γυναίκες παρά στους άνδρες. Όντως, πολλές γυναίκες επιλέγουν το μωβ σαν το αγαπημένο τους χρώμα.

Βέβαια, παίζει σημαντικό ρόλο στην επιλογή του και η απόχρωση του μωβ χρώματος στο οποίο αναφερόμαστε, γιατί το μωβ υπαινίσσεται πολύ διαφορετικά συναισθήματα ανάλογα με την απόχρωσή του.

Η μωβ απόχρωση που προτιμούν οι γυναίκες είναι το φωτεινό χρώμα της φούξιας, το οποίο ενέχει και την περισσότερη ενέργεια, λόγω της αφθονίας του κόκκινου χρώματος στην σύνθεση αυτής της απόχρωσης του μωβ.

Το φούξια είναι πιο το πιο χαρούμενο και ερεθιστικό από τα άλλα μωβ χρώματα, ενώ το βιολετί και το χρώμα της λεβάντας έχουν μια ποιότητα ρομαντισμού και νοσταλγίας.

Το χρώμα της λεβάντας όντας λεπτό και ηρεμιστικό, συχνά χρησιμοποιείται σε υπνοδωμάτια. Τόσο το χρώμα, όσο και το άρωμα του λουλουδιού της λεβάντας χρησιμοποιούνται ομοιοπαθητικά για να επιφέρουν τον ύπνο. Επομένως το μωβ χρώμα, ιδιαιτέρως το απαλό μωβ, είναι το καταλληλότερο χρώμα για υπνοδωμάτια καθώς και για «ρομαντικά ονειρέματα».

Στην διακόσμηση τα μωβ μπορεί να είναι πολύ δραματικά και αισθησιακά, συχνά προσθέτοντας έναν τόνο της Χολλυγουντιανής λάμψης του του παλιού καιρού.

Αλλά όπως είπε και ένας κορυφαίος διακοσμητής, το μωβ είναι σαν τα καρυκεύματα. Σε μικρές ποσότητες προσθέτει ένα ευχάριστο τόνο, αλλά σε μεγάλες ποσότητες αποβαίνει συντριπτικό.

Δημιουργικά άτομα, ειδικά καλλιτέχνες και σχεδιαστές λέγεται ότι λατρεύουν το μωβ χρώμα.

Το μωβ, όπως σου είπα προ ολίγου, υπαινίσσεται πολύ διαφορετικά συναισθήματα ανάλογα με την απόχρωσή του.

Το σκούρο δαμασκηνί έχει επικήδεια χροιά και μπορεί να είναι καταθλιπτικό και σοβαρό. Σε πολλές χώρες αντικαθιστά το μαύρο σαν χρώμα πένθους. Αλλά το δαμασκηνί έχει επίσης έναν αέρα μυστηρίου και μαγείας, που του προσθέτει έναν τόνο έλξης και πλούτου.

Το βασιλικό πορφυρό μωβ, σαν κληρονομικότητά ευγένειας, υπαινίσσεται επίσης μια κατάσταση ευμάρειας, χωρίς την επιφυλακτικότητα των σκουρότερων χροιών.

Λόγω των μικτών μηνυμάτων που εκπέμπει το μωβ χρώμα, σπανίως θα το δούμε σε συσκευασίες τροφίμων στα σούπερ μάρκετ ή σε αγορές μεγάλων προϊόντων όπως αυτοκίνητα ή συσκευές.

Βέβαια στο μάρκετινγκ το μωβ χρησιμοποιείται σε συσκευασίες που θέλουν να δηλώσουν κάποια, περιττή θα έλεγα, πολυτέλεια ή ανώτερη ποιότητα, όπως σε σοκολάτες κ.α.

Σε συσκευασίες ή διαφημίσεις το πορφυρό μωβ χρησιμοποιείται συνήθως για να δηλώσει προϊόντα ή υπηρεσίες που απευθύνονται κυρίως σε γυναίκες.

Το μωβ γενικά, αλλά ειδικά το μωβ – ροζέ, έχει επίσης μεγάλη προτίμηση από τα παιδιά, ιδιαίτερα τα μικρά κορίτσια δεν το «χορταίνουν».

Ο ψυχισμός του μωβ, εν κατακλείδι, συνοψίζεται ως εξής:

Το βασιλικό πορφυρό – μωβ αποπνέει ανωτερότητα, δύναμη, πάθος, φιληδονία και πολυτέλεια.

Το σκούρο δαμασκηνί είναι πνευματικό και μυστηριώδες, με μια ποιότητα σοβαρότητας και αξιοπρέπειας.

Το χρώμα της λεβάντας και το βιολετί έχουν μια γλυκύτητα, ένα ρομαντισμό και μια νοσταλγική έλξη.

Οι άνθρωποι τείνουν να εργάζονται λιγότερο σε χώρους με μωβ χρώματα γιατί αυτό το χρώμα ενθαρρύνει τις ονειροπολήσεις.

Οι γυναίκες συχνά επιλέγουν το πορφυρό μωβ σαν το αγαπημένο τους χρώμα.

Πριν σταματήσω για λίγο την αυτοπαρουσίαση μου, επειδή η προσφορά λουλουδιών και ιδίως των τριαντάφυλλων, ανάλογα με το χρώμα τους, κρύβει ψυχολογικά και συναισθηματικά μνήματα θα σου μιλήσω για το τί κρύβεται πίσω από την προσφορά μωβ τριαντάφυλλων.

Ένα μπουκέτο από μωβ τριαντάφυλλα δηλώνει γοητεία, μεγαλείο, ίσως όμως και κεραυνοβόλο έρωτα.

Εξ άλλου, ένα εκ πρώτης όψεως ερωτοχτυπημένο άτομο είναι λουσμένο με την γοητευτική μαγεία του ξαφνικού απρόσμενου έρωτα.

Λόγω της μυστικιστικής φύσης αυτού του χρώματος και της σύνδεσής του με συμβολισμούς, την γοητεία, την επιθυμία και την μελετημένη προσέγγιση, δεν εκπλήσσει το γεγονός πως τα νοήματα αυτά εμπεριέχονται στην προσφορά μιας ανθοδέσμης από μωβ ή λιλά τριαντάφυλλα.

Επίσης, επειδή το μωβ χρώμα είχε ανέκαθεν μια παραδοσιακή σχέση με την αριστοκρατία, τα μωβ τριαντάφυλλα υποδηλώνουν έναν αέρα βασιλικής μεγαλοπρέπειας και λαμπρότητας.

[Από την σειρά της ‘Britannica’ για τις βιο-χρωστικές]

Ο Χρωματισμός στην βιολογία

[ΚΖ΄]

Διαβιβαστικοί χρωματισμοί

Στα αγελαία ζώα, ο χρωματισμός, η μορφολογία και η γενική συμπεριφορά μπορεί να ταυτοποιήσουν ένα άτομο με άλλα του είδους του και μπορούν να βοηθήσουν στο σχηματισμό συναθροίσεων των ειδών καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Αυτό φαίνεται στα αγελαία ψάρια στα οποία το τμήμα του σώματος που κινείται με κινήσεις κολύμβησης συχνά έρχεται σε αντίθεση με το χρώμα του υπόλοιπου σώματος, παρέχοντας προφανώς ένα ελκυστικό ερέθισμα μέσα στο κοπάδι.

Εξειδικευμένοι χρωματισμοί:

Το νυχτολούλουδο (Oenothera biennis) φαίνεται διαφορετικό στο ορατό φως και διαφορετκό στο υπεριώδες φως.

Η θέαση του στο υπεριώδες φως αποκαλύπτει σχέδια-οδηγούς προς το νέκταρ που είναι ευδιάκριτα στα έντομα που επικονιάζουν αυτό το λουλούδι αλλά όχι στο ανθρώπινο μάτι.

Μια μπλε ίριδα με κίτρινους οδηγούς προς το νέκταρ υποδεικνύουν τη θέση του νέκταρ στη μέλισσα (Apis mellifera). Στο σώμα της μέλισσας φαίνονται στίγματα κόκκων γύρης που απομακρύνθηκαν από τους στήμονες από τη μέλισσα που αναζητά τροφή.

Σεξουαλική εξαπάτηση από ορχιδέες:

Στο labellum of the mirror ophrys (Ophrys speculum) ο χρωματισμός μοιάζει τόσο πολύ με αυτόν της θηλυκής σφήκας Colpa aurea που τα αρσενικά του είδους έλκονται από το λουλούδι και μαζεύουν τη γύρη κατά τις προσπάθειές τους για σύζευξη.

Τα είδη που συνάπτουν συμβιωτικές ή αμοιβαίες αλληλεπιδράσεις μπορούν να ενωθούν με διαφημιστικό χρωματισμό.

Πολλά φυτά εξαρτώνται από έντομα και ακόμη από ορισμένα πουλιά και νυχτερίδες για την επικονίαση και τη διασπορά των σπόρων.

Ο επικονιαστής έλκεται πρώτα από το άνθος του φυτού από το οποίο μαζεύει τη γύρη ενώ τρέφεται. Στη συνέχεια επισκέπτεται ένα άλλο λουλούδι του ίδιου είδους, μεταφέροντας λίγη από τη γύρη.

Ο χρωματισμός και το σχήμα των λουλουδιών προσελκύουν τους επικονιαστές και παρέχουν πληροφορίες για τα είδη του φυτού.

Τα άνθη των φυτών που γονιμοποιούνται από έντομα έχουν συνήθως μοτίβα κίτρινου, μπλε και υπεριώδους που προκαλούν μια ισχυρή απόκριση στο μάτι του εντόμου.

Έχουν συνήθως ένα σκουρόχρωμο σχέδιο κοντά στο κέντρο του λουλουδιού, που ονομάζεται οδηγός νέκταρ, ο οποίος προσανατολίζει το έντομο προς την κατάλληλη θέση επικονίασης.

Οι μέλισσες δείχνουν έντονη προτίμηση στα λουλούδια με περίπλοκα σχήματα και χρωματισμούς.

Τα περίπλοκα ακτινωτά μοτίβα φαίνεται να είναι τα πιο ελκυστικά.

Μερικές ορχιδέες εκμεταλλεύονται την σεξουαλική συμπεριφορά των μελισσών, καθώς τα λουλούδια είναι σχεδόν τέλεια μιμητικά των θηλυκών μελισσών.

Μια αρσενική μέλισσα που προσπαθεί να συναναστραφεί με το λουλούδι αποκτά τις κάψουλες γύρης και τις μεταφέρει σε άλλο λουλούδι.

16^α γενέθλια

Ο ιδιόρρυθμος αυτός ισότοπος που ασχολείται με τα χρώματα και τον κόσμο τους μόλις ολοκλήρωσε 16 χρόνια συνεχούς ύπαρξης και ανάρτησης άρθρων σχετικών με το τόσο φαινομενικά γνωστό μας θέμα, αλλά συγχρόνως και το τόσο μυστηριώδες και άγνωστο ακόμα σε πολλές πτυχές του άπλωμα των χρωμάτων τόσο στην φύση, όσο και πέραν αυτής.

Τα χρώματα, όπως έχει φανεί ήδη σε αρκετές προηγούμενες αναρτήσεις, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τους αριθμούς και τα μαθηματικά.

Αυτό μου δίνει την ευκαιρία να σχολιάσω κάπως αριθμητικά τα 16 γενέθλια μας, όπου το 16 είναι το τετράγωνο του 4 και ταυτοχρόνως ο αριθμός των τετραγώνων που αποτελούν τον πρωταρχικό πίνακα της σειράς των μαγικών τετραγώνων.

Επιπλέον ο ιστότοπος αυτός κλείνοντας τα 16 χρόνια λειτουργίας του μπαίνει στον 17^ο χρόνο του, όπου το 17 είναι (εξαιρουμένων του 1 και του 2) ο έκτος πρώτος αριθμός (3, 5, 7, 11, 13, 17) όσα δηλαδή και τα 6 χρώματα της Ίριδας.

Σαν πρώτοι αριθμοί ονομάζονται οι που δεν έχουν άλλους διαιρέτες εκτός από τον εαυτό τους και το 1.

Το 1 λόγω της ιδιαιτερότητας του δεν θεωρείται πλέον πρώτος αριθμός, ενώ το 2 είναι ο μοναδικός ζυγός πρώτος αριθμός, επομένως παρουσιάζει κι’ αυτός μια ιδιαιτερότητα.

Εάν όμως θέλουμε να συμπεριλάβουμε και το 2 στους πρώτους αριθμούς, τότε το 17 γίνεται εδώ ο 7^ος πρώτος αριθμός και έτσι εξασφαλίζουμε την περίεργη σχέση του 6 με το 7 (όπως υφίσταται και στα χρώματα με την διμορφία του μωβ) θεωρώντας τον σαν 6^ο και σαν 7^ο πρώτο αριθμό.

Τώρα γιατί σας αναφέρω όλα αυτά;

Ίσως γιατί ο ερχόμενος 17^ος χρόνος λειτουργία του συγκεκριμένου ιστότοπου ίσως αποβεί και ο τελευταίος, γιατί φίλοι μου μαζί του έχω μεγαλώσει κι’ εγώ και έχω κουραστεί με την έρευνα και την σύνταξη των διάφορων αναρτήσεων.

Επί πλέον, θεωρώ ότι έχω εξαντλήσει το θέμα ‘χρώματα’ και μπαίνω σε λεπτομέρειες που για κάποιους ίσως είναι αδιάφορες.

Βέβαια, παρ’ αυτά, ξεπετάγονται κάθε τόσο και νέα χρωματικά θέματα….

Είναι και η σειρά «Συνέντευξη με τα χρώματα», όπου συγκεντρώνονται τα διάφορα χρωματικά θέματα με τακτή σειρά, σαν διδασκαλία, που χρειάζεται καιρό ακόμα για να συμπληρωθεί….

Όλα αυτά με βάζουν σε δίλημμα για το αν πρέπει να συνεχίσω ή να σταματήσω…

Εξ άλλου δεν μπορώ να έχω πληροφόρηση για το πόσοι παρακολουθούν και πόσοι ενδιαφέρονται για τα γραφόμενα στο site.

Θα προσπαθήσω λοιπόν να κάνω υπομονή γι’ αυτόν τον χρόνο και βλέπουμε….

Στο γενέθλιο αυτό άρθρο θα έπρεπε να μιλήσω για το έργο του ιστότοπου και για χρώματα.

Αντ’ αυτού σας παραθέτω τον σύνδεσμο που θα σας οδηγήσει στο περσινό γενέθλιο άρθρο όπου αναφέρονται όλα όσα θα ήθελα να σας πω και τώρα.

Δείτε το και μην διστάσετε να «ανοίξετε» και τους συνδέσμους (links) που υπάρχουν εντός αυτού. Έχουν πολύ ενδιαφέρον.

https://xromata.com/?p=13797

Ευχαριστώ για την υπομονή σας όλων όσοι με παρακολουθείτε και για τις ευχές όλων όσων μας ευχηθείτε επί τη επετείω….