Το ζωναρι της Παναγιας
Το ζωνάρι της Παναγίας.
Ξεκινώντας το αμέσως προηγούμενο δεκαπενταυγουστιάτικο άρθρο, ομολόγησα την δυσκολία ανεύρεσης σχετικού άρθρου που να ‘δένει’ την Παναγία με χρώματα.
Παρ’ αυτά, πιέζοντας την σκέψη μου κατέληξα στο προηγούμενο άρθρο εικάζοντας πως τα χρώματα της Θεομήτορος είναι ταυτόσημα με αυτά του ήλιου του πλανητικού μας συστήματος, το χρυσό και το λευκό, τα οποία συμβολίζουν παραλλήλως την ανώτερη, την εκτός πάθους, αγάπη.
Ο παραλληλισμός της ύψιστης ενεργειακής ενδιάμεσης κατάστασης ‘Παναγία’ με τον ζωοδότη αστέρα μας, αλλά και η γνώση πως το λευκό περιλαμβάνει όλα τα χρώματα του ορατού φάσματος, οδήγησαν στην δημιουργία αυτού του –κατ’ επέκτασιν- άρθρου που αφορά στο «ζωνάρι της Παναγίας», όπως θεωρήθηκε κατά την λαϊκή παράδοση το ‘Ουράνιο Τόξο’.
Ναι! Ένα ζωνάρι, μια ζώνη, έχει να κάνει βεβαίως με την ‘μέση’, στην περίπτωσή μας με την ‘μέση ενεργειακή μεταβιβαστική κατάσταση’.
Μέσα στην άγνοιά του, ο αδαής απλός λαός, ορθώς ταύτισε το ορατό φάσμα με την μέση (ζώνη) της Παναγίας, αφού όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, η Θεομήτωρ είναι μια μέση μεταβιβαστική κατάσταση της ανώτερης (Θείας) ενέργειας προς την κατώτερη (ένεκα της αντίθεσης της προς την ανώτερη) της ύλης.
Η μέση ενεργειακή κατάσταση μεταβιβάζει την πνευματική ως φως προς την ύλη ‘φωτίζοντάς’ την.
[Η μελέτη του φαινομένου της ‘διαπέρασης του φωτός’ πιθανόν να βοηθήσει όλους όσοι θέλετε να εμβαθύνετε επιστημονικά στην διαβίβαση του φωτός].
Οι πιστοί των εβραιογενών Αβραμικών θρησκειών, μη γνωρίζοντας το φυσικό φαινόμενο του ουράνιου τόξου, έως τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, το θεωρούσαν σαν δηλωτική σφραγίδα του Θεού προς τον άνθρωπο, ότι δεν θα τον τιμωρήσει ξανά με κατακλυσμό.
Η προσπάθεια επιστημονικής προσέγγισης του θέματος σαν φυσικού φαινομένου ήταν ταμπού, θεωρείτο βλάσφημη και καταδιωκόταν από τους θρησκευτικούς αρχηγούς, όπως στην περίπτωση του Ρότζερ Μπέϊκον.
Πότε ακριβώς η σφραγίδα του θεού μεταλλάχθηκε σε «ζωνἀρι της Παναγίας» ή «το ζουνάρι τ’ουρανού» ή «το τόξο της Παναγίας», δεν μας είναι γνωστό.
Εικάζεται ότι αυτό συνέβη κατά την βυζαντινή εποχή.
Η ιστορία των θρησκευμάτων μας διδάσκει ότι όταν επιβάλλεται αλλαγή θρησκεύματος σε κάποιον λαό, αυτός διατηρεί κάποιες παραδόσεις, έθιμα και τελετικά της παλαιότερης πίστης του καλυμμένα κάτω από το σκέπαστρο της νέας θρησκείας.
Έτσι από τους νεοχριστιανούς, πρώην εθνικούς λάτρεις του δωδεκαθέου, η ιδιότητά της Ίριδας, τέως αγγελιαφόρου των θεών, αποδόθηκε στην Παναγία, η οποία εμφανίζεται να φορά το ουράνιο τόξο, το φόρεμα της Ίριδας, μόνο σαν ζώνη πλέον.
Το ‘Ζωνάρι της Παναγίας’ έχει να κάνει με το ένα από τα δυο χρώματα –κιτρινόχρυσο και λευκό- της ενδιάμεσης ζωοδότειρας ηλιακής ενέργειας, το άσπρο (ορατό φως) που ουσιαστικά περιλαμβάνει όλα τα χρώματα του φάσματος.
Η μελέτη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος μας αποκαλύπτει το πόσο ισχυρή δύναμις είναι και πόσο απαραίτητη για την ύπαρξη ζωής.
Η θέαση και η ταχύτητα του φαινομένου αυτού, του ‘ζωναριού της Παναγιάς’, μας αποδίδει τις δυο βασικές έννοιες που σχηματίζουν την ονομασία Θεός, που προέρχεται από τα ρήματα θέωμαι = φαίνομαι και θέω = τρέχω.
Επομένως η εμφάνιση του ‘ζωναριού’ στον ουρανό, αυτομάτως μας αναγγέλλει το ‘Είναι’ μιας πολύ ανώτερης δύναμης πίσω από αυτό.
Υ.Γ. Προς όλους όσοι έχετε ασχοληθεί με τον εννεαδικό πίνακα των μαγικών τετραγώνων και έχετε διαβάσει τα παλαιότερα άρθρα για τον χρωματισμό του, το λευκό με το κιτρινόχρυσο χρώμα είναι το ‘δέσιμο’ του συνόλου των χρωμάτων του πίνακα με το κέντρο του, όπου η μείξη όλων των χρωμάτων του πίνακα μας δίνει λευκό (φως), ενώ το κέντρο του (5 = ψυχή) παραμένει σταθερά κίτρινο (χρυσό κατά την εραλδική αντιστοιχία).
admin is | Topic: Uncategorized, Ίρις και τα χρώματά της | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Το ζωναρι της Παναγιας”