Συνεντευξη με τα χρωματα [ρνθ’]: το μωβ στον εσωτερισμό και η σχέση του με το λευκο
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ρνθ΄]
Περισσότερα για το μωβ στον εσωτερισμό
[ι΄]
-Μιλώντας σου προηγουμένως για την σχέση μου, εμένα του βιολέ χρώματος με τον εσωτερισμό, αναφέρθηκα στα τσάκρας και συγκεκριμένα στο 7ο από τα τσάκρας, το Sahasrara, αυτό που βρίσκεται έξω από το σώμα σου Άνθρωπε, λίγο πιο πάνω από το κεφάλι σου.
Βέβαια το δίμορφο μωβ χρώμα δεν βρίσκεται μόνο έξω από εσένα Άνθρωπε, αλλά και μέσα σου.
Με την μια μορφή του, την πιο βιολετιά, την ψυχρή, εδρεύει στο 6ο τσάκρα, το Άζνα που βρίσκεται μέσα σου, κάπου στο μέτωπο σου, εκεί που εντοπίζεται το τρίτο σου μάτι, ενώ με την θερμότερη μορφή του, την ρόδινη, το 7ο τσάκρα, το Σαχασράρα, υπερίπταται της κεφαλής σου.
Το Σαχασράρα χρωματικά αναφέρεται σαν βιολέ – ρόδινο, αλλά και σαν λευκό.
Όταν προηγουμένως είχα αναφερθεί στον συσχετισμό των δυο αυτών χρωμάτων που ταυτίζονται με το τσάκρα Σαχασράρα, το μωβ και το λευκό [Πρόσεξε: εδώ δεν το λέω άσπρο, αλλά λευκό. Δεν μπορώ να το αποκαλέσω άσπρο γιατί άσπρο λέμε το χρώμα που αντιστοιχεί στην αντανάκλαση του λευκού φωτός, όμως εδώ αναφερόμαστε στο ίδιο το λευκό φως και όχι στην χρωματική αντανάκλαση του.]
σου είχα πει ότι στο σημείο αυτό έπρεπε να διακόψω για να σου εξηγήσω πώς σχετίζεται το μωβ χρώμα με το λευκό φως, κάτι που σίγουρα σου κέντρισε την περιέργεια και το άφησα τότε προς το παρόν για να ολοκληρώσω την παρουσίαση του Sahasrara.
Ε, ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε τώρα γι’ αυτήν την αξιοπερίεργη σχέση – ταύτιση του μωβ με το λευκό.
Όμως… όμως Άνθρωπε το Σαχασράρα δεν είναι η μοναδική περίπτωση όπου το μωβ ταυτίζεται με το λευκό φως.
Το ίδιο προκύπτει και από την εξέταση του μύθου της Αρτέμιδας, όπου η Άρτεμις, η δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, του θεού του φωτός, του Ήλιου της γνώσης, η θεά Άρτεμις -Σελήνη προσλαμβάνει το ασημόλευκο φως του φεγγαριού ενώ ταυτόχρονα το χρώμα της, βάση της θεώρησης της ταύτισης των Ολυμπίων θεών με τα χρώματα του ορατού φωτός, είναι το μωβ.
Ο Απόλλων κακώς ταυτίζεται από πολλούς με τον Ήλιο.
Ο θεός Ήλιος ήταν διάφορος του Απόλλωνος.
Ο Απόλλων αντιπροσωπεύει το Φως, το χρυσοκίτρινο ηλιακό φως, αλλά ιδιαίτερα το φως του πνεύματος.
Η ίδια σύγχυση παρουσιάζεται με την δίδυμη αδελφή του, την Άρτεμη, που συχνά ταυτίζεται με την Σελήνη και την Εκάτη, την κατ’ εξοχήν θεότητα της Σελήνης.
Η Άρτεμις αντιπροσωπεύει το ετερόφωτο ασημόλευκο σεληνιακό φως.
Αν πάρουμε τώρα τον δωδεκαμερή κύκλο του Ίττεν, με τα 6 βασικά και παράγωγα χρώματα και τις 6 τριτογενείς αποχρώσεις τους και τοποθετήσουμε σε κάθε χροιά την αντίστοιχη Ολύμπια θεότητα, βλέπουμε πως η θέση της Αρτέμιδας αντιστοιχεί με την τοποθέτηση του μωβ χρώματος.
Έτσι, αφού ούτως ή άλλως το ασημόλευκο χρώμα της Σελήνης δεν υφίσταται στο χρωματικό φάσμα, αντικαθίσταται από το μωβ που είναι το συμπληρωματικό χρώμα του κίτρινου, του χρώματος του Απόλλωνα, οπότε τα δυο δίδυμα αδερφάκια συμπληρώνονται χρωματικά.
Μια άλλη σύνδεση μεταξύ αργυρού και μωβ χρώματος είναι η αλχημική, όπου το μέταλλο του αλχημικά μωβ Ερμή είναι ο ασημένιος υδράργυρος.
Μάλιστα, ο Ερμής! Είναι κι’ αυτός Μωβ, όμως το χρώμα του είναι το μωβ – περφυρό.
Εδώ ανοίγει άλλο ένα κεφάλαιο, αυτό των δυο σφετεριστών θεών, του Ερμή και του Διόνυσου, γιοί του Δία και αυτοί, οι νεότεροι θεοί του Ολύμπιου Δωδεκαθέου που παραγκώνισαν από τον Όλυμπο τους πρεσβύτερους των θεών, τον Άδη και την Εστία και κατέλαβαν τους θρόνους τους και τα χρώματά τους.
Ο Ερμής πήρε το πορφυρο – μωβ του Άδη.
Όπως βλέπεις λοιπόν δεν είναι αυθαίρετη η σχέση μεταξύ του ασημόλευκου (φωτεινού, λαμπερού λευκού) και του μωβ χρώματος.
Ας αναλογισθούμε απλώς ότι το ορατό φάσμα δίνει λευκό φως, ενώ το συμπαντικό φως θεωρείται μωβ…. εδώ όμως ανοίγει άλλο κεφάλαιο κάπως εξωλογιστικό προς το παρόν.
Ο εξωλογισμός αυτός έχει ως εξης:
Θεωρούμε πως ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα είναι χρώματα.
Δηλαδή παίρνουμε το κεντρικό τμήμα του, το ορατό φως, και το επεκτείνουμε από την μια άκρη του φάσματος έως την άλλη άκρη του.
Στην μια άκρη του, όπου οι πυκνότερες ακτινοβολίες με τα μικρότερα μήκη κύματος
έχουμε το μπλε, ενώ στην άλλη άκρη, όπου οι αραιότερες με τα μεγαλύτερα μήκη κύματος ακτινοβολίες, έχουμε το κόκκινο.
Ενδιάμεσα τους υπάρχουν οι υπόλοιπες χρωματικές ακτινοβολίες, οι οποίες όπως συμβαίνει και στο ορατό φάσμα μας δίδουν λευκό φως.
Επομένως ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα είναι ένα λευκό φως, ενώ τα τμήματα του επιμερίζονται αναλυόμενα ως προς τις επί μέρους αντίστοιχες χρωματικές ακτινοβολίες.
Δύσκολα αυτά που σου λέω;
Εάν όχι γιατί μπορεί να τα ακολουθήσει η φαντασία σου, έχει καλώς.
Εάν ναι, είναι δύσκολα, μην σε απασχολεί γιατί εδώ μας ενδιαφέρει το τί συμβαίνει με την μωβ ακτινοβολία.
Κάνοντας ένα μικρό διάλλειμα στον εξωλογισμό μας, ας δούμε τί μας λέει η επιστήμη για την ιδιαιτερότητα της μωβ ακτινοβολίας του φάσματος.
Ενώ το μπλε θεωρείται σαν το αρχικό χρώμα του φάσματος, επειδή είναι το πρώτο από τις τρεις βασικές ακτινοβολίες (μπλε – πράσινο – κόκκινο), στην ουσία δεν είναι. Πρώτο είναι το δευτερογενές μωβ, το οποίο στην πραγματικότητα είναι και δεν είναι.
Η μπλε ακτινοβολία αποτελείται από μια μεγάλη γκάμα μπλε αποχρώσεων, ξεκινώντας από την μωβ χροιά της και καταλήγοντας στην κυανή.
Έτσι λοιπόν οι χρωματικές ακτινοβολίες αρχίζουν / ξεκινούν από το μωβ μπλε.
Όμως ενώ βλέπουμε στο φάσμα (στα χρώματα του Ουράνιου Τόξου) το μωβ χρώμα, η επιστήμη μας λέει πως η μωβ ακτινοβολία δεν μπορεί να συσταθεί από μόνη της (ως παράγωγο χρώμα) γιατί ουσιαστικά παράγεται από την ανάμειξη της μπλε με την κόκκινη ακτινοβολία.
Αυτή είναι η ιδιαιτερότητα της μωβ ακτινοβολίας και στην ιδιαιτερότητα αυτήν οφείλεται και ο διμορφισμός του μωβ χρώματος.
Προσεγγίζουμε και πάλι τον εξωλογισμό μας και συνεχίζουμε με την εξής θεώρηση:
Θεωρούμε ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, από άκρη σε άκρη, σαν μια νοητική ευθεία λευκού φωτός.
Από την μια ψυχρή άκρη του όπου πρωτοστατεί το μωβ – μπλε, υψώνουμε μια νοητική καμπύλη έως την άλλη θερμή άκρη του, όπου καταλήγει στο κόκκινο – πορφυρό.
Βλέπουμε να σχηματίζεται ένας θόλος υπεράνω του φωτεινόλευκου ηλεκτρομαγνητικού φάσματος ο οποίος «βάφεται» με ένα μωβ φως λόγω της ένωσης του μπλε με το κόκκινο.
Αυτή είναι η σχέση του λευκού φωτός με το μωβ φως, που θεωρείται ως το συμπαντικό φως.
Δεν ξέρω αν κατάφερα Άνθρωπε να σου κάνω κατανοητή την σχέση του λευκού με το μωβ.
Εάν τα κατάφερα καλώς! Εάν όχι, επιφυλάσσομαι μελλοντικά να σου το εξηγήσω καλύτερα.
Πίστευα πως εδώ θα τελείωνα με την σχέση του μωβ με τον εσωτερισμό, αλλά διαψεύστηκα.
Υπάρχουν λίγα ακόμα που έχω να σου πω, όποτε επανέρχομαι οσονούπω…
admin is | Topic: Εξωλογισμοί, Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και Φως, Ίρις και τα χρώματά της, μπλε, Μύθοι και χρώματα, μωβ, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ρνθ’]: το μωβ στον εσωτερισμό και η σχέση του με το λευκο”