Συνεντευξη με τα χρωματα [ρνη’]: Μωβ στην κουλτουρα, πολιτικη, εσωτερισμο
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ρνη΄]
Το μωβ στην Κουλτούρα, στηνπολιτική και στον εσωτερισμό
[θ΄]
-Συνεχίζω, εγώ το μωβ, μιλώντας σου Άνθρωπε, από εκεί που έμεινα και για την δημοτικότητά μου, αλλά και για την σχέση μου με την πολιτική και τον εσωτερισμό.
Το μωβ στην κουλτούρα:
Δημοτικότητα:
Σε μια ευρωπαϊκή έρευνα, το τρία τοις εκατό των ερωτηθέντων δήλωσε ότι το βιολετί είναι το αγαπημένο τους χρώμα, κατατάσσοντάς το πίσω από το μπλε, το πράσινο, το κόκκινο, το μαύρο και το κίτρινο (με αυτή τη σειρά) και ισόπαλο με το πορτοκαλί. Δέκα τοις εκατό το χαρακτήρισαν ως το λιγότερο αγαπημένο τους χρώμα.
Το καφέ, το ροζ και το γκρι ήταν πιο αντιδημοφιλή.
Βασιλικές οικογένειες και πολυτέλεια:
Λόγω της ιδιότητάς του ως χρώματος των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, μοναρχών και πριγκίπων, το μωβ και το βιολετί συχνά συνδέονται με την πολυτέλεια.
Ορισμένα είδη πολυτελείας, όπως ρολόγια και κοσμήματα, συχνά τοποθετούνται σε κουτιά επενδεδυμένα με βιολετί βελούδο, καθώς το βιολετί είναι το συμπληρωματικό χρώμα του κίτρινου και δείχνει το χρυσό στο μέγιστο πλεονέκτημα.
Ματαιοδοξία, σπατάλη και ατομικισμός:
Ενώ το βιολετί είναι το χρώμα της ταπεινότητας στον συμβολισμό της Καθολικής Εκκλησίας, έχει ακριβώς την αντίθετη σημασία στη γενική κοινωνία.
Μια ευρωπαϊκή δημοσκόπηση το 2000 έδειξε ότι ήταν το χρώμα που συνδέεται συχνότερα με τη ματαιοδοξία.
Ως χρώμα που σπάνια υπάρχει στη φύση και έτσι τραβάει την προσοχή, θεωρείται ως χρώμα ατομικισμού και σπατάλης.
Περίοδος Χεϊάν:
Στην Ιαπωνία, το βιολετί ήταν ένα δημοφιλές χρώμα που έγινε της μόδας στα ρούχα κατά την περίοδο Χεϊάν (794–1185).
Η βαφή παρασκευαζόταν από τη ρίζα του φυτού αλκανέτ (Anchusa officinalis), γνωστού ως μουρασάκι στα Ιαπωνικά.
Μουρασάκι λέγεται στα ιαπωνικά και το μωβ χρώμα.
Περίπου την ίδια εποχή, οι Ιάπωνες ζωγράφοι άρχισαν να χρησιμοποιούν μια χρωστική ουσία φτιαγμένη από το ίδιο φυτό.
-Μιλώντας για την σχέση μου, εγώ το μωβ χρώμα, με την ιστορία και την κουλτούρα δεν μπορώ να παραλείψω την, έστω και σχεδόν ελάχιστη, σχέση μου με την πολιτική.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, το βιολετί, το λευκό και το χρυσό ήταν τα χρώματα του κινήματος για την ψήφο των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες (σουφραζέτες), το οποίο διεκδικούσε το δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες.
Τα χρώματα αυτά λέγεται ότι αντιπροσώπευαν την ελευθερία και την αξιοπρέπεια. Για αυτόν τον λόγο, το γραμματόσημο που εκδόθηκε το 1936 προς τιμήν της Σούζαν Μπ. Άντονι, μιας εξέχουσας ηγέτιδας του κινήματος για την ψήφο γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν βαμμένο με τον κοκκινωπό τόνο του βιολετί, γνωστό και ως ρόδινο.
Το 1908, η Έμελιν Πέθικ-Λόρενς, συν-εκδότρια της εφημερίδας Γυναικεία Κοινωνική και Πολιτική Ένωση (WSPU), σχεδίασε το χρωματικό συνδυασμό για το κίνημα των σουφραζετών στη Βρετανία και την Ιρλανδία, με το βιολετί να συμβολίζει την αφοσίωση και την αξιοπρέπεια, το λευκό την αγνότητα και το πράσινο την ελπίδα.
Το πανευρωπαϊκό κίνημα Volt Europa και τα εθνικά θυγατρικά κόμματά του χρησιμοποιούν βιολετί στις στολές τους
Ένα μικρό πολιτικό κόμμα της Νέας Εποχής στη Γερμανία με περίπου 1.150 μέλη ονομάζεται «Το Κόμμα των Βιολετί». Πιστεύει στην άμεση δημοκρατία, σε ένα εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα και σε μια πολιτική που βασίζεται στην πνευματικότητα. Ιδρύθηκε στο Ντόρτμουντ το 2001
Στην σημερινή παγκόσμια πολιτική σκηνή παίζει ρόλο και το κίνημα LOATKI που η σημαία του (το λάβαρο του αν προτιμάτε) αποτελείται από 6 λωρίδες με τα 6 χρώματα του Ουράνιου Τόξου, ένα εκ των οποίων είναι το μωβ.
Πέρα από αυτήν και την σημαία των σουφραζετών του Ηνωμένου Βασιλείου (μωβ – άσπρο – πράσινο), το μωβ δεν υπάρχει σε εθνικές σημαίες εκτός από μία, την σημαία της Δομινίκας που στο κέντρο της απεικονίζεται το εθνικό σύμβολο της ο παπαγάλος σισέρου που το στήθος του έχει μωβ χρώμα.
Άλλη μια εθνική σημαία που επάνω της βρίσκεται μωβ χρώμα είναι αυτή της Νικαράγουα που στο κέντρο της υπάρχει ένα μικρό τριγωνικό σύμβολο μέσα στο οποίο συν τοις άλλοις είναι σχεδιασμένο ένα μικροσκοπικό ουράνιο τόξο, όπου μια από τις μπάντες του έχει μωβ χρώμα. Μιλάμε για μια απειροελάχιστη εμφάνιση του μωβ χρώματος στην σημαία αυτή.
Από την πολιτική περνάμε τώρα στις θρησκείες που συνήθως είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Όμως ούτε εδώ έχω να σου πω πολλά πράγματα σχετικά με την εμφάνιση μου.
Στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, το βιολετί φοριέται από τους επισκόπους και τους αρχιεπισκόπους, το κόκκινο από τους καρδινάλιους και το λευκό από τον Πάπα.
Οι απλοί ιερείς φορούν μαύρα.
Όπως και σε πολλές άλλες δυτικές εκκλησίες, το βιολετί είναι το λειτουργικό χρώμα της Σαρακοστής και της προσμονής και προετοιμασίας για τον εορτασμό της Σταύρωσης του Ιησού και την ώρα της μετάνοιας ή/και του πένθους.
Μετά τη Β' Σύνοδο του Βατικανού, η οποία τροποποίησε πολλούς από τους κανόνες της Καθολικής εκκλησίας, οι ιερείς άρχισαν να φορούν βιολετί άμφια όταν τελούν λειτουργίες για τους νεκρούς. Το μαύρο δεν χρησιμοποιείται πλέον, καθώς είναι το χρώμα του πένθους έξω από την εκκλησία και θεωρείται ακατάλληλο σε μια θρησκευτική τελετή.
Στον Ινδουισμό, το βιολετί χρησιμοποιείται για να αναπαραστήσει συμβολικά το έβδομο τσάκρα του στέμματος (Sahasrara).
Το βιολέ – ρόδινο ή και λευκό* τσάκρα, ή άλλως το χιλιοπέταλο τσάκρα ή τσάκρα του στέμματος είναι το έβδομο και κορυφαίο από τα επτά κύρια τσάκρας.
Βρίσκεται στην κορωνίδα (άκρο) της κεφαλής, είτε πάνω από το κεφάλι.
Εδώ κανονικά πρέπει να διακόψω λίγο για να σου μιλήσω για το σημείο αναφοράς – βιολέ – ρόδινο ή και λευκό τσάκρα- που μάλλον σου κέντρισε την περιέργεια, αλλά το αφήνω προς το παρόν για να ολοκληρώσω την παρουσίαση του Sahasrara.
Όταν η ενέργεια κουνταλίνι ανυψώνεται μέχρι αυτό το τσάκρα, ενώνεται με την ενέργεια του Σίβα (αναμορφωτή) και επιτυγχάνεται η απελευθέρωση της στοχαστικής συνείδησης η οποία οδηγεί στην εσωτερική σοφία και την απελευθέρωση από την ύλη.
Διαλύεται η ψευδαίσθηση της ατομικότητας και συντελείται η συνειδητοποίηση και η ένωση με τις κοσμικές αρχές που διέπουν όλο το σύμπαν μέσα στο σώμα το οποίο πλέον δεν υπόκειται σε γέννηση ή θάνατο.
Το τσάκρα αυτό σχετίζεται με την καθαρή συνείδηση και λέγεται ότι όταν ενεργοποιηθεί επιφέρει την αναγέννηση απόκρυφων δυνάμεων μετασχηματίζοντάς τες σε θεϊκές, δυνάμενο να πραγματοποιεί επιθυμίες.
Το τσάκρα αυτό περιγράφεται σαν ένα άνθος του λωτού το οποίο περιτριγυρίζεται από ένα χρυσό περικάρπιο, ενώ μέσα του υπάρχει μια ολοστρόγγυλη πανσέληνος.
Κατά την ‘Νέα Εποχή’, η «Προφήτισσα της Νέας Εποχής», Άλις Μπέιλι, στο σύστημά της που ονομάζεται Επτά Ακτίνες και το οποίο ταξινομεί τους ανθρώπους σε επτά διαφορετικούς μεταφυσικούς ψυχολογικούς τύπους, η «έβδομη ακτίνα» της «Τελετουργικής Τάξης» αντιπροσωπεύεται από το βιολετί χρώμα.
Τα άτομα που έχουν αυτόν τον μεταφυσικό ψυχολογικό τύπο λέγεται ότι βρίσκονται «στην Ιώδη Ακτίνα».
Η Επίκληση της Ιώδους Φλόγας είναι ένα σύστημα πρακτικής διαλογισμού.
admin is | Topic: ιστορία και χρώματα, μωβ, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ρνη’]: Μωβ στην κουλτουρα, πολιτικη, εσωτερισμο”