xromata.com


Σκεψεις κι αποψεις [32]

 

Σκέψεις κι’ απόψεις [32]


Οι «Σκέψεις και Απόψεις» φίλων του site, δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.

Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.

Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».

 

 

 

Φίλοι των Χρωμάτων Καλησπέρα

Γίνεται πολύ συζήτηση για τις όψεις ή καλύτερα για τη Φύση των φύλων, Θα συμφωνήσω στα περισσότερα σημεία με την Ιωάννα και τον Πάνο .

Θα ήθελα όμως να δούμε το θέμα και λίγο βαθύτερα.

Κάθε μορφή ζωής ξεκινάει από υψηλά επίπεδα, αν θέλετε σαν ιδέα, περνάει από διαδοχικά στάδια και υλοποιείτε στο επίπεδο μας .

Τα πάντα μα τα πάντα στη Δημιουργία είναι Κίνηση, παντού κίνηση πουθενά Νέκρα. Επομένως και η μορφή Ζωής δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τον κανόνα, είναι και αυτή μια Κίνηση.

Στα υψηλά επίπεδα η αρχική Κίνηση εκδηλώνεται δίμορφα με δύο άλλες επίσης κινήσεις από τις οποίες η μία έχει μορφή Διείσδυσης και την ονομάζουμε Σοφία και ή άλλη έχει μορφή Περικάλυψης και την ονομάζουμε Αγάπη.

Σε αυτό το στάδιο θα έλεγα ότι έχουμε όχι την μορφή αλλά την ιδέα της μορφής.

Η Σοφία προχωρά διεισδύει κατακτά και έρχεται η Αγάπη περικαλύπτει σταθεροποιεί την κατάκτηση δημιουργώντας κόμβο ή άλλως τη μορφή Ζωής.

Στο επίπεδο μας στη μορφή ζωής Άνθρωπος φυσικά ενυπάρχουν και οι δύο πιο πάνω κινήσεις (αφού έχουν υποστεί κατά την κάθοδό τους διαθλάσεις ) ως Νόηση και Αίσθος.

Η Νόηση αντιπροσωπεύει την Διείσδυση ή το Άρρεν στοιχείο και το Αίσθος την Περικάλυψη ή το Θήλυ στοιχείο.

Συμπερασματικά στη μορφή ζωής Άνθρωπος ενυπάρχουν συμβιούν και τα δύο στοιχεία (Άρρεν και Θήλυ ) με την διαφορά ότι:

Στον Άνδρα είναι εν Ενεργεία η Νόηση ( Διείσδυση – Άρρεν ) και εν δυνάμει η Περικάλυψη,

στη Γυναίκα το αντίθετο (εν Ενεργεία το Αίσθος – Περικάλυψη – Θήλυ και εν δυνάμει η διείσδυση –Άρρεν ).

Τα παραπάνω είναι οι Προδιαγραφές μας, οι Ιδιότητες μας, η προίκα μας. Ποιοτικά και Ποσοτικά διάφορα στο καθένα μας Το Ποιοτικά και Ποσοτικά τα αναφέρω σαν αποχρώσεις που επηρεάζουν μεν (Αγοράκι με κούκλες κ.λπ. ) αλλά δεν μπορούν να αλλοιώνουν ριζικά την κατάσταση.

Και έρχεται το Περιβάλλον που μια μικρή τάση μπορεί να την γιγαντώσει ή να την απαλείψει, αλλά από εδώ και πέρα δεν μπορούμε να μιλάμε για φυσιολογικές καταστάσεις , για κανόνα, αλλά για στρεβλώσεις

Τέλος η συμβίωση των δύο φύλων σε μια μορφή Ζωής πρέπει να φέρνει την εναρμόνιση και όχι την εκ διαμέτρου αντίθετη επικράτηση.

Γιάννης
25-12-10

 

http://xromata.com/?p=2150

 

 

Καλημέρα Πάνο, και λοιποί “chromatistas”. Ο αρχετυπικός άνθρωπος, είδε την αντανάκλασή του να βουτάει στον κόσμο των πραγματικοτήτων για ένα μήλο. Η πορεία επιστροφής του ανθρώπου στα πνευματικά, αρχετυπικα επίπεδα των ιδεών, τον καλεί να βεβαιώσει τόσο καλά την προσωπικότητα του ώστε να μεθέξει στον θείο Λόγο.

Η διτότητα αυτή, Λόγος (ιδέα)/Βεβαίωση (πραγμάτωση), αναλογεί στον αριθμό 5, το κίτρινο που χαρακτηρίζεται από την διτότητα θερμό/ψυχρό.

Θυμάμαι μια αναφορά σχετικά, ότι όταν κόψεις οριζόντια ένα μήλο (το κλασσικό, κόκκινο μήλο), στα δύο (διτότητα) , οι σπόροι του βρίσκονται σε πεντάκτινη διάταξη, κρύβοντας στον πυρήνα του φρούτου, τον δρόμο της επιστροφής.

Παρατήρηση της Μαντλέν, χρόνια πριν. Ολοι οι καρποί της γής/ πραγματώσεις, είναι μήλα λοιπόν, όμως ένα από αυτά, δείχνει τον δρόμο της επανόδου.
Σωσώ

18-1-11

 

https://xromata.com/?p=2227

 

 

Πολύ δυνατό Σωσώ το βαθυστόχαστο comment σου και μάλλον θα ξενίζει αρκετούς που το διαβάζουν. Μου αρέσει η λέξη “διτότητα” που χρησιμοποιείς. Λέω να την σφετεριστώ. Αυτά που γράφεις περί διτότητας και πεντάκτινου αστέρα (που αφορούν στην προσπάθεια ανέλιξης του ανθρώπου -με απαραίτητη προϋπόθεση την εσωτερική εξισορρόπηση των δυο εσωτερικών πόλων, φύλων-) ίσως γίνει πιο κατανοητή σε περισσότερους όταν τα xromata.com προχωρήσουν στον χρωματισμό των μαγικών τετραγώνων κλπ. αλλά προβλέπεται μακρύς ο δρόμος… Εκεί θα φανεί η σημασία και ταύτιση του κίτρινου με το 5 κλπ.

Προς το παρόν τα σχόλια για το μήλο του Παραδείσου με βοήθησαν να προχωρήσω το σκεπτικό μου στο εξής (συμβολικά πάντα):

Το μήλο ως καρπός στρόγγυλος και κόκκινος, οδηγεί το (ανθρώπινο;) πνεύμα στην ύλη (το θέτει εκτός Παραδείσου) μέσω της γνώσης, με σκοπό την βεβαίωσή της. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί άμοιρα της Αρχετυπικής γνώσης που συντελείται με την νόηση -της οποίας το χρώμα είναι το πράσινο- γι’ αυτό και το (κάθε) μήλο πριν κοκκινίσει είναι πράσινο.

Τα λέω καλά;

Πάνος

22-1-11

 

https://xromata.com/?p=2227

 

 

Καλημέρα Πάνο μου. Συγνώμη αν πέρασα κάποια κεφάλαια, αλλά μου έκανε κλικ το μήλο. Το πράσινο γίνεται κόκκινο και είναι γλυκό (Γλυκειά η ζωή. Το πράσινο που μένει πράσινο (μήλο) είναι κατάξινο! τι να μας λέει αυτό για την “απ’ ευθείας” ύπαρξη της αρχετυπικής γνώσης στον κόσμο των πραγματικοτήτων?

Αν καταλαβαίνω καλά τους όρους που χρησιμοποιείς, στο πράσινο, στο αρχετυπικό επίπεδο, θα έλεγα συνείδηση καλύτερα από γνώση.

Η γνώση ενέχει πληροφορία, η συνείδηση ενέχει χρήση της γνώσης με στόχο την μετουσίωση της νόησης σε πνεύμα. (τώρα άρχισα να ανακατεύω λέξεις, γιατί χτυπάνε τα τηλέφωνα). όμως, αν θυμάμαι καλά τις παλαιές σου αναλύσεις και αν είναι άσχετο πες το μου, το κίτρινο του κόσμου των αποτελεσμάτων είναι πράσινο στον πνευματικό κόσμο. επομένως, το πέρασμα από το πράσινο στο κόκκινο (το

Επαναλαμβάνω, το πέρασμα από το πράσινο στο κόκκινο (του μήλου), στο επίπεδο μας γίνεται πέρασμα από το κίτρινο στο κόκκινο, οπότε νάτο πάλι το σημείο περάσματος από τις πραγματοποιήσεις (κόκκινο) στο αρχετυπικό επίπεδο (πράσινο) μέσα από την διτότητα (αφού σου αρέσει η λέξη) του κίτρινου, του πέντε, του περάσματος από την βεβαίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας στην μέθεξη του Θείου Λόγου.

Τον συσχετισμό αυτό βλέπω και στο μήλο της Έριδος. Με την αναφορά σου ότι μήλα ήταν όλοι οι καρποί, θα μπορούσε να είναι και δαμάσκηνο. ίσως όμως να ήταν πράγματι μήλο, δεν μπορώ να πω για το χρώμα με βεβαιότητα, διότι, πρόσεξε: επιλογή ανάμεσα σε θεά σοφίας και θεά ομορφιάς, νόησης και αίσθους, αν προτιμάς.

Σωσώ

25-1-11

 

https://xromata.com/?p=2227

 

 

Η θεά της ομορφιάς, την ζωγραφίζουν και ξανθιά, καταλαβαίνω να πέφτει στην παγίδα της ματαιοδοξίας, είναι του επιπέδου μας.

Η θεά της σοφίας όμως? τι μύγα την τσίμπησε? ποιά σοφία ανταγωνίζεται το κάλλος με έπαθλο ένα μήλο? σίγουρα δεν είναι η σοφία των αρχετυπικών επιπέδων, αφού οι θεοί, κατά την γνώμη μου, εκφράζουν τις πνευματικές ενέργειες που κατέκλυσαν το δημιουργημένο σύμπαν σε όλα του τα επίπεδα (μηχανικοί νόμοι, υποσυνείδητοι, συνειδητοί).

Ερώτηση κρίσης λοιπόν: τί είδους σοφία εξέφραζε η Αθηνά? Νόηση? άρα στο πράσινο του αρχετυπικού επιπέδου δεν θα βάλουμε την Νόηση, αλλά κάτι άλλο, πιό απόλυτο. Πώς “εκφυλίζεται” η Σοφία φτάνοντας στα επίπεδα μας?
Πολλά φιλιά. Σωσώ

25-1-11

 

https://xromata.com/?p=2227

 

 

Η Σωσώ “χτύπησε” και πάλι και όταν χτυπά, χτυπά βαρβάτα! Η πλάκα είναι ότι μου αρέσουν τέτοια χτυπήματα. Με κάνουν και σκέφτομαι, επομένως ίσως και να βελτιώνομαι.

Ως προς το πρώτο μέρος του σκεπτικού σου Σωσώ.. Ο μύθος μιλά για το δέντρο της Γνώσης και όχι της Συνείδησης, όμως η γνώση με κάποια μύχια (εσωτερική) διαδικασία πρέπει να ανέλθει στάδιο και να μεταβληθεί σε συνειδησιακή (συνειδητοποιημένη πλέον) γνώση. Άρα λοιπόν, από το πράσινο (άγουρο μήλο) χρώμα της νόησης, περνάμε στο κόκκινο (γινομένο μήλο) χρώμα της ύλης ώστε να γίνει η μέθεξη (sic) που αναφέρεις.

Τελικά μια η διτότητα, μια η μέθεξη, άλλη μια λέξη που με έκανες να υιοθετήσω, βγαίνω ωφελημένος με μια καινούργια λέξη μετά από κάθε comment σου, γι’ αυτό γράφε μου πιο συχνά, ώστε να πλουτίζω το λεξιλόγιό μου “συνειδητά”.

Πάνος

26-1-11

 

https://xromata.com/?p=2227

 

 

 


is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Σκεψεις κι αποψεις [32]”