xromata.com


Σκεψεις κι αποψεις (23)

 

Σκέψεις κι’ απόψεις [23]

 

Σκέψεις και Απόψεις φίλων του site, που δεν είναι παρά η επανάληψη επιλεγμένων παλαιών comments (με χρονική σειρά ανάρτησης) από την στήλη διαλόγου, γιατί και οι φίλοι της ιστοσελίδας συμβάλλουν στην ανάπτυξή της με τις δικές τους απόψεις.

Κάποιες από αυτές ίσως σας φαίνονται σαν αταίριαστες με το θέμα της ιστοσελίδας, που είναι τα χρώματα, όμως όλες αναπτύχθηκαν από ερεθίσματα που δόθηκαν από κάποιο άρθρο βασισμένο σε αυτά, τα χρώματα δηλαδή και τον κόσμο τους.

Αν ενδιαφέρεστε να δείτε τις προηγούμενες αναρτήσεις κάτω από τον τίτλο ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΙ’ ΑΠΟΨΕΙΣ θα τις βρείτε πηγαίνοντας στo παράθυρο CATEGORIES κάνοντας κλικ με το ποντίκι σας πάνω στην ενότητα «σκέψεις, σχόλια, άρθρα φίλων».

 

 

Αυτό το κάλεσμα Roula, -το να γνωρίσουμε τι είναι μέσα μας δικό μας και τι όχι, τι είναι δηλαδή “ξένο” προς την ιδιαίτερη φύση μας και να το πετάξουμε-, είναι επιτακτικό στις χρωματικές προτιμήσεις μας, γιατί η εξακρίβωση των πραγματικών δικών μας χρωματικών επιλογών και το “πέταγμα” των επίκτητων, μας κάνει να δούμε καθαρότερα τον εαυτό μας, το ποιοι πραγματικά είμαστε.
Σημειωτέον δε, ότι οι επίκτητες χρωματικές προτιμήσεις που μας προξενούν μια πλαστή διαμόρφωση, δρουν “ύπουλα”, δηλαδή δεν γίνονται αντιληπτές, γιατί η δράση τους είναι ανεπαίσθητη και επί πλέον οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν άγνοια του τί συμβαίνει στον κόσμο των χρωμάτων.. ο οποίος έχει μεγάλη επίδραση στην ψυχολογία μας.
Πώς αποκτούμε “επίκτητες” χρωματικές σχέσεις; Απλούστατα! Γεννιόμαστε μέσα σε μια οικογένεια, που καλώς – κακώς έχει διαμορφώσει τις δικές της και μας τις κληροδοτεί. Εμείς τις εκλαμβάνουμε σαν δεδομένες ή αντιδρούμε αρνητικά σε αυτές.
Θυμάμαι τις μάχες που έδωσα στην πρώιμη εφηβεία μου, όταν φόρεσα τα πρώτα μακριά μου παντελόνια, για να αποκτήσω ένα μαύρο μακρύ παντελόνι. Η μητέρα μου ανένδοτη, πρώτον γιατί είχε μια αντιπάθεια στα μαύρα ρούχα και δεύτερον, που ακούστηκε (ιδιαίτερα εκείνη την εποχή) παιδί πράγμα να φορά μαύρα!!
Επίσης η οικογένεια ή το περιβάλλον μας κληροδοτούν και κάποιο θρήσκευμα το οποίο έχει τα δικά του χρωματικά σύμβολα. Πχ. το Ισλάμ έχει σαν ιερό χρώμα το πράσινο (εξ ου και η “πράσινη ημισέληνος” που έχει καθιερωθεί στις ισλαμικές χώρες έναντι του δυτικού “ερυθρού σταυρού”) και το κόκκινο σαν το χρώμα της θυσίας υπέρ της πίστης.
Πέρα από τη θρησκεία, ανήκουμε και σε κάποιο έθνος, χώρα, που έχει το δικό του χρωματικό λάβαρο, τη σημαία του, κάτω από την οποία εντασσόμαστε.
Μετά έρχονται οι πολιτικές μας προτιμήσεις και ανάλογα με τον κομματικό φανατισμό μας εμποτίζουμε τον εαυτό μας με το χρώμα της κομματικής μας παράταξης. Το ίδιο, και σε ορισμένους (βλέπε “χούλιγκανς”) πολύ φανατικά, συμβαίνει με τις “αθλητικές” προτιμήσεις μας.
Μπορείς να φανταστείς ένα κομμουνιστή ή έναν οπαδό του Ολυμπιακού (γαύρο) να απαρνείται το κόκκινο χρώμα; Ή αντιθέτως έναν ακροδεξιό ή φανατικό Παναθηναϊκό (βάζελο) να μην ανατριχιάζουν στη θέα του κόκκινου;
Καταλαβαίνεις λοιπόν Roula πόσο εύκολα εμβαπτιζόμαστε σε λάθος χρωματικές προτιμήσεις, άσχετες συνήθως με την “πραγματικότητά” μας και το χειρότερο είναι ότι δεν το αντιλαμβανόμαστε!
Περιμένω σχόλια, ερωτήματα κλπ. επί του θέματος, τόσο από εσένα όσο και από άλλους φίλους.
Πάνος
31-03-10

 

https://xromata.com/?p=1195

 

 

Μαρινοτάτη marina χαίρε!
Καλώς επέστρεψες! Ευελπιστούμε να είναι συχνή η συμμετοχή σου στην παρέα μας.
Το φιλοσοφικό ύφος της κουβέντας μας δεν είναι το μόνο επιδιωκόμενο της στήλης των comments η οποία χρειάζεται και ελαφρότερες συζητήσεις πάνω σε χρωματικά θέματα καθημερινότητας και πιο πρακτικά.
Καταπληκτική η ιδέα σου να προσθέσεις πλάι στα κόκκινα πασχαλινά αυγά και μερικά άσπρα ζωγραφισμένα με μαύρα γεωμετρικά σχήματα. Πολύ ωραία διακοσμητικά και ότι πρέπει για τον τωρινό ψυχισμό σου, όπως τον αναφέρεις.
Ιδιαίτερα ο συνδυασμός αυτός σε πασχαλινά αυγά, συνάδοντας με τον συμβολισμό του κόκκινου αυγού (που σημαίνει Ανάσταση – Αναγέννηση – Νέο ξεκίνημα, μετά από κάποιο κόστος – θυσία, βέβαια) είναι εκρηκτικός.
Κόκκινο – άσπρο – μαύρο συντελούν ένα δυναμικό συνδυασμό που δηλώνει ξεκίνημα, αναγέννηση!
Τα άσπρο – μαύρο, αν και επισήμως δεν θεωρούνται ως χρώματα (το λευκό είναι αντανάκλαση φωτός, ενώ το μαύρο δηλώνει έλλειψη φωτός) είναι τα πρώτα χρώματα που αντιλήφθηκε (και αντιλαμβάνεται) ο άνθρωπος εννοιολογικά.
Αμέσως έπεται το κόκκινο, που στην ουσία είναι το πρώτο πραγματικό χρώμα στην εννοιολογική αντίληψη του ανθρώπου.
Καταλαβαίνεις λοιπόν τι δηλώνουν οι τωρινές χρωματικές σου προτιμήσεις.
Βρίσκεσαι σε ένα νέο ξεκίνημα της ζωής σου, σε μια νέα φάση, σε μια δυναμική αναγέννηση!
Θέτοντας μπροστά από τις κλασικές προτιμήσεις σου για τα (ούτως ή άλλως έντονα ενεργειακά) κόκκινα και κίτρινα, τα μαύρα – άσπρα, είναι ολοφάνερο ότι αρχίζεις ένα νέο ξεκίνημα, μια αναθεώρηση. Ίσως να πρόκειται, όπως λες, και για μια τόλμη εξοικείωσης με πράγματα που δεν δεχόσουν προηγουμένως.
Πρόσεξε όμως!! Πρόσεξε μήπως το νέο σου ξεκίνημα, η αναθεώρησή σου, πρόκειται για «συμβιβασμό». Πώς θα φανεί αυτό; Απλούστατα, αν ακολουθήσουν προτιμήσεις για άλλα μη – χρώματα! Ή για παλ χρωματισμούς (όμως στην περίπτωση αυτή δεν έχομε παρά μια ανακωχή).
Εάν δεις λοιπόν την ασπρόμαυρη τάση να ακολουθείται από φαιές (καφετιά, γκρίζα) προτιμήσεις, αναγεννιέσαι μέσα σε συμβάσεις και όταν υπογράφουμε μια σύμβαση προσέχουμε πώς, γιατί και πού υπογράφουμε!
Όσο για την ταύτιση ονομάτων με χρώματα, δεν θέλω να απαντώ επιπόλαια και ιδίως αρνητικά σε κάτι που ακόμα δεν κατέχω επακριβώς.
Βέβαια, κάποιοι που ασχολούνται με λεξάριθμους (ένα δύσκολο κεφάλαιο) μπορούν να κάνουν λεξαριθμική ταύτιση μεταξύ χρωμάτων και ονόματος, αλλά γεννάται το ερώτημα «είναι σωστή η απλή λεξαριθμική παράθεση των δυο στοιχείων;» η θα πρέπει να ταυτίσουμε το κάθε χρώμα με την αριθμιτική τιμή που λαμβάνει από αλλού;
Τέλος πάντων, εάν μας διαβάζει κανείς που ασχολείται με λεξάριθμους μήπως μπορεί να μας στείλει τους λεξάριθμους των χρωμάτων;
(Δεν κάνω πλάκα και ας είναι Πρωταπριλιά).
Πάνος
1-4-10

 

https://xromata.com/?p=1425

 

 

Όλο και πιο ενδιαφέροντα γίνονται τα σχόλια μέρα με την ημέρα! Μου άρεσε και η ερώτηση της ΜΑΡΙΝΑΣ σχετικά με τα ονόματα. Την ίδια έχω και εγώ.
Δεν υπάρχει περίπτωση Πάνο να έχουν σχέση τα ονόματα με τις ιδιότητες που πιθανόν να προσδίδουν στο άτομο, όπως πίστευαν και στην αρχαία Ελλάδα; Δηλαδή τα ονόματα να συμβάλουν στην διάπλαση του χαρακτήρα;
Ίσως λόγω των ηχητικών τους δονήσεων που επηρεάζουν τον ονομαζόμενο στην καθημερινότητά του και οι δονήσεις αυτές να παραπέμπουν σε κάποιο χρώμα που χαρακτηρίζει το άτομο όπως το βλέπουν οι άλλοι. Και το λέω αυτό γιατί πιθανών το κάθε όνομα να έχει διαφορετικό χρώμα στο άκουσμά του για τον κάθε έναν μας. Αν είναι έτσι τότε δεν είναι θέμα λεξάριθμων. Ας κάνουμε ένα γκάλοπ να το διαπιστώσουμε.

ΑΥΓΟΥΣΤΑ
02-04-10

 

https://xromata.com/?p=1425

 

 

Τελικά PsychoticStorm, τόσο εσύ, όσο και ο ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN με κάνατε να σκεφθώ ότι ρουτίνα και θαύμα είναι δυο πόλοι ενός πράγματος. Η διαφορά τους έγκειται ως προς τη συχνότητα εμφάνισης (εκτέλεσης της πράξης) ή και χρονικής διάρκειας αυτής.
Δηλαδή, με λίγα λόγια, η διαφορά μεταξύ θαύματος και ρουτίνας είναι χρονική.
Άραγε, πέρα από τον χρόνο (εκεί όπου δεν υφίστανται τα δεσμά του χρόνου, στο φως και πέρα από αυτό) δεν υπάρχουν θαύματα, ή καλύτερα, τα θαύματα είναι πλέον ρουτίνα;
Πάνος
04-04-10

 

https://xromata.com/?p=933

 

 

Ο ήλιος ΜΙΧΑΗΛALDEBARAN, εσύ και ο PsychoticStorm με προβληματίσατε (και καλά κάνατε) και με θέσατε μεταξύ θαύματος και ρουτίνας.
Το σκεπτικό μου το κατέθεσα στην απάντησή μου προς τον PsychoticStorm.
Συμπληρώνω, βάσει αυτών που γράφεις, ότι ο μοναδικός για εμάς ζωοδότης ήλιος μας είναι ένα ΘΑΥΜΑ από το οποίο εξαρτάται και η ζωή μας επί της γης. Όμως στο αχανές σύμπαν υπάρχουν τόσοι πολλοί ήλιοι, τόσα πολλά “ηλιακά” θαύματα, που καταντούν (να μην πω ρουτίνα) σύνηθες φαινόμενο, άρα απομακρύνονται πλέον από την έννοια του θαύματος, την οποία εκφράζει καθένας στον χώρο του.
Τελικά, ο Γιάννης μας έβαλε σε ένα απλό (;) αλλά ενδιαφέρον θέμα.
Άραγε θα βρεθούν και άλλοι να πουν τις απόψεις τους;
Πάνος
06-04-10
Υ.Γ. Μήπως τα χρώματα (και όλο το φάσμα) είναι ένα μεγαλύτερο θαύμα απ’ ότι ο ήλιος, αλλά δεν φαίνονται σαν τέτοιο γιατί βρίσκονται πάντα και παντού;

 

https://xromata.com/?p=933

 

 

Φίλοι μου :
Ο Ήλιος , η βροχή , η ζέστη το κρύο, η γέννηση, ο θάνατος αλλά και αυτή η ΖΩΗ με κεφαλαία, είναι καθημερινά φυσικά φαινόμενα, αλλά ακριβώς επειδή είναι καθημερινά περνούν απαρατήρητα και σε αρκετούς, πολλούς θα έλεγα φαντάζουν σαν ρουτίνα και δεν έχουν άδικο.
Σε άλλους που θέλουν να εμβαθύνουν περισσότερο να τα δουν και λίγο υπερβατικά , φαντάζουν σαν θαύματα και αυτοί δεν έχουν άδικο.
Κατά τη γνώμη μου δεν είναι Ρουτίνα, δεν είναι Θαύματα, επαναλαμβάνω είναι απλά φαινόμενα, που βρίσκονται όμως αυτά και άπειρα άλλα σε ένα απέραντο κύκλο που τον λέμε Δημιουργία και εδώ είναι το ΘΑΥΜΑ.
Η Δημιουργία είναι το Θαύμα γιατί μέσα σ’ αυτήν βρίσκονται τα πάντα , το απλό, το σύνθετο , η γνώση , η αμάθεια, η Σοφία που όμως δε μιλούν δε φωνάζουν, αλλά θα πρέπει να ψάξεις , να ψάξεις ενεργητικά για να τα βρεις
Η Δημιουργία είναι αποτέλεσμα ενός αιτίου ( αίτιο είπαμε , χρωστώ μια απάντηση θα επανέλθω ), μιας Σύλληψης, ασύλληπτης Θείας ,που ο καθένας μας την ονομάζει με το δικό του τρόπο ως: Θεό, Ενέργεια , Δυναμισμό, Πνεύμα κ.λπ. Ένα είναι σίγουρο, αυτή η Θεία Σύλληψη υπάρχει και είναι εκείνη που κινεί τα πάντα.
Και ένα τελευταίο όποιος ψάχνει την αλήθεια τη μοναδική τη Θεία δεν έχει παρά να μελετήσει τη Δημιουργία, γιατί μέσα από την Δημιουργία και μόνο έχει ελπίδες όχι να τη βρει, αλλά να την πλησιάσει κάπως από μακριά.

Γιάννης
07-04-10

 

https://xromata.com/?p=933

 

 


is | Topic: σκέψεις σχόλια άρθρα φίλων | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Σκεψεις κι αποψεις (23)”