xromata.com


Κόκκινα αυγά το Πάσχα. – Red Easter eggs

Κόκκινα αυγά το Πάσχα, γιατί;

 

Πέρυσι το Πάσχα https://xromata.com/?p=334 αναφερθήκαμε πολύ λίγο στα βαμμένα κόκκινα αυγά και αναρωτηθήκαμε αν υπάρχουν στη φύση κρόκοι αυγών που δεν έχουν κίτρινο χρώμα.

Εφέτος, με τις ευχές μας σε όσους εορτάζουν (αλλά και σε όσους δεν εορτάζουν) θα μιλήσουμε λίγο περισσότερο για το έθιμο των κόκκινων αυγών.

Πρόκειται για ένα έθιμο που ξεκίνησε πριν από χιλιάδες χρόνια από την Ανατολή, συγκεκριμένα από την Περσία, έφθασε στη Δύση και από εκεί επέστρεψε πάλι ανατολικά σαν δυτικό έθιμο.

Μόνο που στους ανατολικούς Ορθόδοξους Χριστιανούς το έθιμο θέλει τα πασχαλινά αυγά βαμμένα κόκκινα και όχι πολύχρωμα όπως στη δύση.

Το βάψιμο των αυγών υπήρχε σαν έθιμο στους Πέρσες από, περίπου, πριν 2500 χρόνια απαραίτητο στους εορτασμούς της περσικής πρωτοχρονιάς που συνέπιπτε με την εαρινή ισημερία.

Το αυγό ήταν επίσης  το σύμβολο της θεάς Ηόστρε (Eostre) των προχριστιανών αγγλοσαξόνων, μιας ανοιξιάτικης θεότητας που γιορταζόταν και αυτή στην Εαρινή Ισημερία.

Το έθιμο του βαψίματος των αυγών ταξίδεψε από την ανατολή στη δύση, ενώθηκε με το έθιμο των αυγών της Ηόστρε (το όνομά της σήμαινε Ανατολική –Easter-) που τα έφερνε ο μαρτιάτικος λαγός (άλλο ένα  σύμβολο της θεάς) και από τότε, αφού πλέον εκχριστιανίστηκαν οι αγγλοσάξονες, το Πάσχα τους φέρνει ο λαγός χρωματιστά αυγά!

Στους ανατολικούς χριστιανούς, τα αυγά βάφονται κόκκινα, με το χρώμα που συμβολίζει το αίμα του Χριστού.

 

 

Πολλά θα μπορούσαμε ακόμα να αναφέρουμε για τα αυγά και το κόκκινο χρώμα τους. Θα κλείσουμε όμως αυτό το post με όσα λέει η παράδοση:

 «Όταν οι Μυροφόρες πήγαν στον τάφο του Ιησού, η Μαρία η Μαγδαληνή είχε μαζί της ένα πανέρι με βραστά αυγά για να φάνε. Μόλις όμως τους αναγγέλθηκε από τον Άγγελο η Ανάσταση του Κυρίου, τα αυγά κοκκίνισαν».

Μια άλλη παραλλαγή για το έθιμο, χρεώνει και πάλι το κοκκίνισμα των αυγών στη Μαρία τη Μαγδαληνή ως εξής:

 «Η Μαρία η Μαγδαληνή έφθασε στη Ρώμη και ανέφερε στον αυτοκράτορα την Ανάσταση του Χριστού. Εκείνος τότε γέλασε, πήρε ένα βραστό αυγό, το άφησε μπροστά της και της είπε: Όσο σηκώθηκε Αυτός από το μνήμα του, άλλο τόσο θα σηκωθεί κι αυτό το αυγό και θα γίνει κόκκινο. Και το αυγό σηκώθηκε και βάφτηκε κόκκινο».

Κ Α Λ Ο   Π Α Σ Χ Α

 

Translation into English

Red Easter eggs, why?



 Last year on Easter https://xromata.com/?p=334 mentioned just a bit about the red-dyed Easter eggs and wondered if there are naturally egg yolks with other color than yellow.  
This year, with our best wishes to those celebrating Easter (and to those who do not celebrate it) will talk a little more for the custom of red eggs.
It is a tradition that began thousands of years ago from the East, particularly from Persia, arrived to the West and then returned back to East as a western tradition.
Only that in Eastern Orthodox Christians the custom wants Easter eggs dyed red, and not in many different colors like in the western Christians.

Dyed eggs existed as a custom of the Persians, around 2500 years ago for the celebration of the Persian New Year, which coincided with the spring equinox.
Egg was also the symbol of the goddess Eostre of pre-Christian Anglo-Saxons, a spring goddess to be celebrated as well at the Spring Equinox.
The custom of colored eggs traveled from east to west, combined with the egg-custom of Eostre (the name means Eastern-Easter-) that were carried by the hares of March (another symbol of the goddess) and now days as the Anglo-Saxons have been converted to Christianity, Spring rabbit brings the Easter colored eggs!
In the Eastern Christians, the eggs are dyed red, the color that symbolizes the blood of Christ.
Much more could be mentioned about the eggs and the red color, but we‘ll close this post with what tradition says:
 "When the myrrh – bearing women went to the tomb of Jesus, Mary Magdalene had with her a basket with boiled eggs for eating.
But once the angel announced the resurrection of the Lord, eggs reddened.
Another variation on the custom charge again red eggs to Mary Magdalene as follows:
 "Mary Magdalene came to Rome and announced to the emperor the Resurrection of Christ. He laughed, took a boiled egg, left it in front of her and said: As much He did rise up from His tomb, so much will rise up this egg and will be red. And the egg got up and became red.

Happy Easter

 


is | Topic: Uncategorized | Tags: , , , , ,

7 Comments, Comment or Ping

  1. marina

    1

    Καλημέρα Πανότατε.

    Είχα πολύ καιρό να επισκεφτώ τo blog σου. Είναι απίστευτο πόσο έχει αναπτυχθεί!
    Είναι επίσης απίστευτο πόσο καλά είναι διαβασμένος ο κόσμος που συμμετέχει.
    Απολαμβάνω όσα μαθαίνω εδώ και έχω να μάθω πολλά ώστε να καταφέρω να έχω εποικοδομητικές, για όλους, απορίες.
    Χωρίς να θέλω να ενοχλήσω το φιλοσοφικό ύφος της κουβέντας σας, θα ήθελα να ρωτήσω κάτι πιο απλό. Και κάπως προσωπικό.
    Μια και μίλησες για το κόκκινο των αυγών….
    Το κόκκινο είναι το αγαπημένο μου χρώμα. Το αμέσως επόμενο είναι το κίτρινο.
    Γιατί τον τελευταίο καιρό έχω απίστευτη προτίμηση στο μαύρο και το άσπρο?
    Τι σημαίνει αυτό, είναι θέμα ψυχολογίας ή εξοικειώνομαι με τα χρώματα και τολμώ να το συμπαθήσω? Το λέω αυτό γιατί πάντα ένιωθα μια φοβία για αυτό το χρώμα. Το είχα ταυτισμένο με το σκοτάδι και μερικές φορές το σκεφτόμουν σαν θάνατο.
    Σίγουρα θα βάψω κόκκινα αυγά αλλά σκέφτηκα μερικά λευκά να τα ζωγραφίσω με γεωμετρικά μαύρα σχήματα.

    Τέλος θα ήθελα να ρωτήσω αν πιστεύεις ότι τα ονόματα έχουν χρώματα.
    Για παράδειγμα, το Άλκηστις τι χρώμα θα το χαρακτήριζε? Το Ναταλία?

    Σε χαιρετώ
    Σας χαιρετώ όλους
    Μαρίνα
    30-03-10

    29 Mar
  2. admin

    2

    Μαρινοτάτη marina χαίρε!
    Καλώς επέστρεψες! Ευελπιστούμε να είναι συχνή η συμμετοχή σου στην παρέα μας.
    Το φιλοσοφικό ύφος της κουβέντας μας δεν είναι το μόνο επιδιωκόμενο της στήλης των comments η οποία χρειάζεται και ελαφρότερες συζητήσεις πάνω σε χρωματικά θέματα καθημερινότητας και πιο πρακτικά.
    Καταπληκτική η ιδέα σου να προσθέσεις πλάι στα κόκκινα πασχαλινά αυγά και μερικά άσπρα ζωγραφισμένα με μαύρα γεωμετρικά σχήματα. Πολύ ωραία διακοσμητικά και ότι πρέπει για τον τωρινό ψυχισμό σου, όπως τον αναφέρεις.
    Ιδιαίτερα ο συνδυασμός αυτός σε πασχαλινά αυγά, συνάδοντας με τον συμβολισμό του κόκκινου αυγού (που σημαίνει Ανάσταση – Αναγέννηση – Νέο ξεκίνημα, μετά από κάποιο κόστος – θυσία, βέβαια) είναι εκρηκτικός.
    Κόκκινο – άσπρο – μαύρο συντελούν ένα δυναμικό συνδυασμό που δηλώνει ξεκίνημα, αναγέννηση!
    Τα άσπρο – μαύρο, αν και επισήμως δεν θεωρούνται ως χρώματα (το λευκό είναι αντανάκλαση φωτός, ενώ το μαύρο δηλώνει έλλειψη φωτός) είναι τα πρώτα χρώματα που αντιλήφθηκε (και αντιλαμβάνεται) ο άνθρωπος εννοιολογικά.
    Αμέσως έπεται το κόκκινο, που στην ουσία είναι το πρώτο πραγματικό χρώμα στην εννοιολογική αντίληψη του ανθρώπου.
    Καταλαβαίνεις λοιπόν τι δηλώνουν οι τωρινές χρωματικές σου προτιμήσεις.
    Βρίσκεσαι σε ένα νέο ξεκίνημα της ζωής σου, σε μια νέα φάση, σε μια δυναμική αναγέννηση!
    Θέτοντας μπροστά από τις κλασικές προτιμήσεις σου για τα (ούτως ή άλλως έντονα ενεργειακά) κόκκινα και κίτρινα, τα μαύρα – άσπρα, είναι ολοφάνερο ότι αρχίζεις ένα νέο ξεκίνημα, μια αναθεώρηση. Ίσως να πρόκειται, όπως λες, και για μια τόλμη εξοικείωσης με πράγματα που δεν δεχόσουν προηγουμένως.
    Πρόσεξε όμως!! Πρόσεξε μήπως το νέο σου ξεκίνημα, η αναθεώρησή σου, πρόκειται για «συμβιβασμό». Πώς θα φανεί αυτό; Απλούστατα, αν ακολουθήσουν προτιμήσεις για άλλα μη – χρώματα! Ή για παλ χρωματισμούς (όμως στην περίπτωση αυτή δεν έχομε παρά μια ανακωχή).
    Εάν δεις λοιπόν την ασπρόμαυρη τάση να ακολουθείται από φαιές (καφετιά, γκρίζα) προτιμήσεις, αναγεννιέσαι μέσα σε συμβάσεις και όταν υπογράφουμε μια σύμβαση προσέχουμε πώς, γιατί και πού υπογράφουμε!
    Όσο για την ταύτιση ονομάτων με χρώματα, δεν θέλω να απαντώ επιπόλαια και ιδίως αρνητικά σε κάτι που ακόμα δεν κατέχω επακριβώς.
    Βέβαια, κάποιοι που ασχολούνται με λεξάριθμους (ένα δύσκολο κεφάλαιο) μπορούν να κάνουν λεξαριθμική ταύτιση μεταξύ χρωμάτων και ονόματος, αλλά γεννάται το ερώτημα «είναι σωστή η απλή λεξαριθμική παράθεση των δυο στοιχείων;» η θα πρέπει να ταυτίσουμε το κάθε χρώμα με την αριθμιτική τιμή που λαμβάνει από αλλού;
    Τέλος πάντων, εάν μας διαβάζει κανείς που ασχολείται με λεξάριθμους μήπως μπορεί να μας στείλει τους λεξάριθμους των χρωμάτων;
    (Δεν κάνω πλάκα και ας είναι Πρωταπριλιά).
    Πάνος
    1-4-10

    Υ.Γ. Θα με ενδιέφερε την απάντηση αυτή να την διαβάσουν και οι katerina και Roula.
    Κορίτσια, αν διαβάσατε, απαντήστε!

    29 Mar
  3. AYΓΟΥΣΤΑ

    3

    Καλησπέρα και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ σε όλους, όπως και αν την αντιλαμβάνεται ο καθένας μας.
    Όλο και πιό ενδιαφέροντα γίνονται τα σχόλια μέρα με την ημέρα! Μου άρεσε και η ερώτηση της ΜΑΡΙΝΑΣ σχετικά με τα ονόματα. Την ίδια έχω και εγώ.
    Δεν υπάρχει περίπτωση Πάνο να έχουν σχέση τα ονόματα με τις ιδιότητες που πιθανόν να προσδίδουν στο άτομο, όπως πίστευαν και στην αρχαία Ελλάδα; Δηλαδή τα ονόματα να συμβάλουν στην διάπλαση του χαρακτήρα;
    Ίσως λόγω των ηχητικών τους δονίσεων που επιρεάζουν τον ονομαζόμενο στην καθημερινότητά του και οι δονίσεις αυτές να παραπέμπουν σε κάποιο χρώμα που χαρακτηρίζει το άτομο όπως το βλέπουν οι άλλοι. Και το λέω αυτό γιατί πιθανών το κάθε όνομα να έχει διαφορετικό χρώμα στο άκουσμά του για τον κάθε έναν μας. Αν είναι έτσι τότε δεν είναι θέμα λεξάριθμων. Ας κάνουμε ένα γκάλπο να το διαπιστώσουμε.
    02-04-10

    29 Mar
  4. ΜΙΧΑΗΛ ALDEBARAN

    4

    Καλή Ανάσταση σε όλους, σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς! Εύχομαι ο νέος κύκλος να μας βρει όλους Ανανεωμένους κι Αναγεννημένους!
    http://www.youtube.com/watch?v=R3f0pnKmmpk&feature=related
    03-04-10

    29 Mar
  5. admin

    5

    Απαντώντας ΑΥΓΟΥΣΤΑ ως admin (δηλαδή αντιπροσωπεύοντας το blog) υφίσταμαι κάποιους περιορισμούς. Πρώτον δεν απαντώ αμέσως (όσο και να «τρώγομαι» να απαντήσω σε κάποιο ερώτημα ή άποψη), δίνοντας έτσι το περιθώριο και σε άλλους να εκθέσουν τις ιδέες τους επί του θέματος και γιατί, δεύτερον, οφείλω να απαντώ όσο το δυνατόν πιο συγκεκριμένα, αντικειμενικά και βασισμένος σε –ει δυνατόν- κοινώς αποδεκτά δεδομένα, ή να διαχωρίζω και να εκθέτω δικές μου, αποκρυσταλλωμένες (προς το παρόν) απόψεις. Καταλαβαίνεις λοιπόν, εάν δεν συμβαίνουν οι προαναφερθείσες προϋποθέσεις ότι μου είναι δύσκολο να απαντώ «ελαφρά τη καρδία» γιατί, ίσως, για κάποιους επισκεπτόμενους το blog, οι απαντήσεις από τον admin λαμβάνουν «επίσημο» χαρακτήρα.
    Γιατί όλος αυτός ο πρόλογος;
    Γιατί το θέμα που θίγεις (βασισμένη στο ανάλογο comment της marina) είναι πολύ ερεθιστικό. Όσο όμως και να το δέχομαι (ότι κάθε όνομα έχει το χρώμα του) δεν έχω συγκεκριμένες βάσεις να «πατήσω» ούτε ξεκαθαρισμένες προσωπικές απόψεις, τουλάχιστον για το πώς αντιστοιχεί ένα χρώμα σε κάποιο όνομα κλπ.
    Αναφέρθηκα ήδη στην «λεξαριθμική» λύση (πολύ μπερδεμένη υπόθεση για την συγκεκριμένη περίπτωση) και ζήτησα την άποψη όσων γνωρίζουν, όμως προς το παρόν δεν λάβαμε καμία απάντηση.
    Οπωσδήποτε, συμφωνώ μαζί σου, το όνομα έχει δονητικές ικανότητες διάπλασης του χαρακτήρα και αντιπροσώπευσης του φέροντος αυτό.
    Αυτό εξάλλου ισχυρίζονται οι διδάσκοντες την αποκωδικοποίηση, τις έννοιες και δονήσεις του ελληνικού αλφαβήτου (όπως οι κ.κ. Τ. Σημαιοφόρος, Η. Τσατσόμοιρος κλπ.)
    Προσωπική μου άποψη από εμπειρία και παρατήρηση: Όλοι (εκτός του επωνύμου) έχομε τουλάχιστον τρία ονόματα. 1) το όνομα που μας έχει δοθεί επισήμως 2) το όνομα στο οποίο δεχθήκαμε ή επιλέξαμε να ακούμε 3) το όνομα με το οποίο μας αποκαλούν οι άλλοι.
    Στην τρίτη περίπτωση, μπορεί να πρόκειται όχι μόνο για μια προσφώνηση, αλλά για πολλές παρόμοιες ή διαφορετικές, ανάλογα με το περιβάλλον, την κοινωνική ομάδα που το χρησιμοποιεί (συνάδελφοι, συγγενείς, συμμαθητές κλπ.)
    Το 1) είναι το επίκτητο φορτίο που μας κληροδοτήθηκε, χωρίς καν να ερωτηθούμε.
    Το 2) είναι αποδοχή ή παραλλαγή (υποκοριστικό) του κληροδοτημένου ονόματος, ή χρησιμοποίηση διαφορετικού (ψευδώνυμο), εν πάση περιπτώσει πρόκειται για το όνομα με το οποίο ταυτιζόμαστε.
    Το 3) αντιπροσωπεύει το πώς μας «βλέπουν» οι άλλοι.
    Αναλογικά το ίδιο συμβαίνει και με τα χρώματα.
    Είμαστε ταυτισμένοι με ένα χρώμα. Έχομε μια «κρυφή» σύνδεση με κάποιο άλλο (μπορεί να είναι και το ίδιο) ενώ με άλλο χρώμα μας ταυτίζουν οι τρίτοι, ανάλογα με την μεταξύ μας σχέση και με το πώς εκδηλωνόμαστε προς αυτούς.
    Κάποτε, κάποιοι από την ομάδα χρωμάτων παίξαμε ένα παιχνίδι. Το παιχνίδι της αλήθειας. Με χρώματα όμως! Καθένας μας δήλωσε τι χρώμα πιστεύει ότι είναι, ενώ οι άλλοι με ποιο χρώμα τον αντιστοιχούσαν. Συνέβησαν δυο περίεργα πράγματα. Πρώτον, οι άλλοι απέδιδαν, ως επί το πλείστον, το ίδιο χρώμα στον καθένα.
    Δεύτερον το χρώμα που «έβλεπαν» οι άλλοι ήταν το συμπληρωματικό του χρώματος με το οποίο καθένας μας ταυτιζόταν.
    Επιστρέφοντας στις δονήσεις των ονομάτων, ομολογώ ότι από την στήλη των comments, κάθε ένας, ως προς εμένα, έχει τη δική του επικοινωνιακή δόνηση, ανάλογη με το όνομα που επέλεξε να εμφανίζεται, αλλά και με τον τρόπο γραφής του.
    Όσο για το αλαλούμ των κληροδοτημένων ονομάτων, κλείνω με μια σκηνή από τον Πατούχα του Κονδυλάκη, την σκηνή όπου ο άξεστος Πατούχας (παρατσούκλι) γίνεται νονός και βαφτίζει ένα κοριτσάκι. Η μόδα της εποχής τότε ήθελε αρχαιοελληνικά ονόματα και οι συγγενείς ήθελαν να ονομαστεί το κοριτσάκι Αγλαΐα. Ο αγροίκος και αγράμματος Πατούχας, την ώρα της βάφτισης δεν «έπιασε» το όνομα που του φώναζαν οι γονείς του παιδιού και το βάφτισε Αχλαδία!
    Πάνος
    11-04-10

    29 Mar
  6. ANASTASIOS

    6

    ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΠΑΝΟ
    ΒΡΗΚΑ ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΓΡΑΦΩ.
    ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ. ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ
    ΣΤΟΚΟΣ!! ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.
    ΑΝ ΠΑΡΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ.
    31-5-10

    29 Mar
  7. admin

    7

    Τα κατάφερες ANASTASIOS και παίρνεις απάντηση!
    Τελικά δεν είσαι τόσο στόκος με την τεχνολογία όσο νομίζεις. Τα πας μια χαρά!
    Χαίρομαι για την εμφάνισή σου στη στήλη των comments και περιμένω να σε ξαναδώ σύντομα.
    Πάνος
    3-6-10

    29 Mar

Reply to “Κόκκινα αυγά το Πάσχα. – Red Easter eggs”