xromata.com


Τεχνη και Χρωμα – Art and Color

 

 

Τέχνη και χρώμα

 

Το χρώμα είναι ένα στοιχείο άρρηκτα συνδεδεμένο με όλες σχεδόν τις μορφές της τέχνης.

Ακόμα και στις τέχνες όπου δεν χρησιμοποιείται χρωστήρας και τα έργα τέχνης που παράγουν δεν επιδέχονται βαφή, το χρώμα ενυπάρχει με άλλη μορφή.

Ακόμα και στην γλυπτική, στα μη βαμμένα γλυπτά, παίζει ρόλο το χρώμα του υλικού με το οποίο φτιάχτηκαν, αλλά ιδιαίτερα και το φως που πέφτει πάνω τους τονίζοντας την πλαστικότητά τους.

 

 

Όσοι ασχολούνται με ποίηση, ρητορική, με τον λόγο γενικότερα, γνωρίζουν πως και ο λόγος έχει τα χρώματά του.

 

 

Η χροιά, η αρμονία, ο τόνος χαρακτηρίζουν τόσο τα χρώματα, όσο και τους ήχους. Επομένως, ακόμα και στη μουσική ενυπάρχει το χρώμα.

Σε χριστιανικά κείμενα Φως και Λόγος ταυτίζονται δηλώνοντας την Αρχή.

 

 

 

Τόσο το φως, όσο και ο Λόγος (που χαρακτηρίζεται από τον ήχο) διαθέτουν τονικότητα, αρμονία, συχνότητα, χροιά, με άλλα λόγια «χρώμα». Το χρώμα λοιπόν είναι μια Αρχή. Μια Αρχή που επί αυτής αναπτύσσονται οι περισσότερες μορφές τέχνης. Οι τέχνες, με τις οποίες το ανθρώπινο είδος, από τις απαρχές του, είναι συνδεδεμένο μαζί τους.

Συγκεκριμένα εδώ αναφερόμαστε στην καλλιτεχνία: Μουσική, ζωγραφική, λογοτεχνία, ρητορική, κινηματογράφο, χορό, θέατρο και ένα σωρό άλλες…. Εδώ όμως γεννάται το ερώτημα:

Τι είναι ΤΕΧΝΗ;

Αλήθεια, τι σημαίνει ΤΕΧΝΗ για σας;

 

 

 

 

Προσωπικά με βασάνιζε καιρό η απόδοση της έννοιας της τέχνης, ώσπου ένα βράδυ, μετά από την παρακολούθηση μιας καταπληκτικής παράστασης χοροθεάτρου, αφού μας προβλημάτισε το ερώτημα του ορισμού της τέχνης, η φίλη μου η Τριαντάφυλλη ξεστόμισε μια εμπνευσμένη απάντηση:

«Τέχνη είναι η υλοποίηση ιδεών. Το κατέβασμα και η απόδοση μιας ιδέας στον υλικό κόσμο».

Μου άρεσε η απάντησή της.

Εσείς τι γνώμη έχετε;

 

Η τέχνη χωρίζεται σε δυο σκέλη, στην απλή Τέχνη (τεχνική) και στην Καλλιτεχνία.

 

 

 

Η Τέχνη (κατασκευαστική τέχνη) υλοποιεί ιδέες που έχουν χρησιμότητα και αξιοποιεί υλικά στοιχεία.

 

 

 Η καλλιτεχνία εκφράζει μέσω υλικών στοιχείων ιδέες που απευθύνονται  προς τον ψυχισμό και την νόηση του ανθρώπου.

 

Πολλές φορές Τέχνη και Καλλιτεχνία μπορεί να συνυπάρχουν.   

 

 

 

Translated into English

Art and color
 

Color is an inseparable element in almost all forms of art.
Even in the arts not using paint, on the produced works of art that are not capable of painting, color is present in another form.

Even in sculpture, in the non-painted sculptures, color plays a role depend on the material were made, but particularly by the light that falls on them emphasizing their plasticity.
Those dealing with poetry, rhetoric, with speech in general, know that “speaking” has its colors.
Hue, harmony, tone, characterize both colors and sounds. Therefore, even in music inherent color.
In Christian texts Light and Word are stating the same principle.
Both light and the Word (characterized by sound) have tonality, harmony, frequency, hue, in other words "color". The color is therefore an authority on which are developed most art forms. Arts, with which humankind is connected with from its beginnings,.

Specifically we refer here to artistry: music, painting, literature, rhetoric, cinema, dance, theater and a host of other…. But here the question arises:
What is art?
Really, what means ART for you?


Personally I was long tormented by the notion of art, until one night after watching a great performance of dancing theater, thinking on the question of the definition of art, my friend Rosa had said an inspired answer:
"Art is the realization of ideas. Art is the download and perform of an idea in the material world."
I liked the answer.
What do you think about it?
Art is divided into two parts, the simple art (constructive) and Artistry.

Art (manufacturing art) implements ideas that are useful and tangible advantage.
Artistry expresses ideas through material directing them to the psyche and mind of man.

Many times constructive art and artistry can coexist.


is | Topic: Τέχνες και χρώματα | Tags: None

29 Comments, Comment or Ping

  1. Sosso Karderini

    1

    Αγαπητέ Πάνο ,

    Θαυμάσιο το θέμα “Τέχνη και Χρώμα” …

    Όμως το πώς θα αποδίδαμε τον ορισμό “Τι είναι Τέχνη”, τρομερά δύσκολη υπόθεση!
    Πολύ καλή η πρόταση της φίλης Τριανταφύλλη….
    Βρήκα ένα ορισμό στη διαδυκτιακή εγκυκλοπαίδεια και την καταθέτω, γιατί με εκφράζει….
    Σύμφωνα λοιπόν με τον ανθρωπολόγο Richard Anderson (με ειδίκευση στην τέχνη ή «εθνο-αισθητικός») ορίζει την τέχνη ως «πολιτισμικά σημαίνον νόημα, επιδέξια κωδικοποιημένο σε ένα μέσο που μας επηρεάζει, που απευθύνεται στις αισθήσεις»…..

    Οσων αφορά την ουσία της Τέχνης,θα έλεγα οτι τουλάχιστον για μένα αποτελεί ένα φυσικό κοινωνικό φαινόμενο,σαν να λέμε μία κοινωνική ηφαιστειακή εκτόνωση!

    Η Τέχνη Δεν καταγράφει την ιστορία ούτε κάνει ιστορία, ούτε προηγείται της εποχής της ούτε την ακολουθεί. H τέχνη είναι ο έρωτας, με την πλατύτερη σημασία της λέξης, είναι η έκφραση και το ξεχείλισμα μιας πληρότητας. Δεν υπακούει σε θεωρίες, τις οποίες διαψεύδει μονίμως, έχει δική της λογική και δεν ερμηνεύεται με λόγια. H τέχνη δεν είναι μαχητική ή ήρεμη, αλλά είναι σαν τον άνεμο, που άλλοτε είναι άγριος και δυνατός και άλλοτε γαλήνιος.

    H τέχνη δε μορφώνει αλλά κάνει κάτι περισσότερο, σε συνδέει με το μυστήριο της ύπαρξης. Δεν αποδίδει δικαιοσύνη, είναι πέρα απ’ αυτή. H τέχνη δεν στρατεύεται αλλά ανήκει στους αθώους, είτε αυτοί βρίσκονται στη φυλακή είτε πρόκειται για τον αυστηρό διευθυντή της απέναντι επιχείρησης.

    H τέχνη απευθύνεται σε ελεύθερους ανθρώπους, αλλά είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιοι είναι οι ελεύθεροι άνθρωποι. H τέχνη δεν ερμηνεύεται ούτε με πολιτικά ούτε με καλλιτεχνικά μανιφέστα.

    Oι σχολές, τα υλικά, οι τεχνοτροπίες, οι κοινωνικές ανακατατάξεις, οι συζητήσεις, οι φιλοσοφίες και τα κείμενα ασχολούνται μόνο με τα ερεθίσματα που δημιουργούν την τέχνη.
    Tην ίδια όμως τίποτε απολύτως δεν την ερμηνεύει…
    O καλλιτέχνης συχνά δε γνωρίζει αν αυτό που έκανε, είναι καλό ή κακό. Σπάνια οι πρωτοπόροι πιστεύουν ότι είναι πρωτοπόροι.
    Για την πρωτοπορία τους σίγουροι είναι αυτοί που τους ακολουθούν. H τέχνη δεν απομυθοποιείται. Πολλά πράγματα μιμούνται την τέχνη και πολλοί μιμούνται τους καλλιτέχνες. Πολλοί καλλιτέχνες απαντούν σε ερωτήσεις που δεν υποψιάζονται. Aπαντούν σε ανθρώπους που δε γνώριζαν την ερώτηση. Άλλο είναι η μόρφωση και άλλο η καλλιέργεια του πνεύματος. H τέχνη ερμηνεύεται μόνο με τέχνη, όπως ο πιανίστας ερμηνεύει τη μουσική σύνθεση.
    H τέχνη δεν προοδεύει ποτέ, μην τη συγχέουμε με την επιστήμη, απλώς αλλάζει πρόσωπα και τρόπους, για να πει κάθε φορά τα ίδια πράγματα.
    H τέχνη είναι κάτι πολύ απλό και ο καλλιτέχνης ένας σοφός που με μαεστρία παρουσιάζει τα δύσκολα,με τρόπο που μαγεύει τις αισθήσεις μας, το πνεύμα μας. Είτε αυτή η μαεστρία είναι ενας καμβάς….ένα μελωδικό άκουσμα, μία φωνή που απαγγέλει, μία φιγούρα που χορεύει,ένα γλυπτό που το σμίλευμά του μας σαγηνεύει, μία παρουσίαση ασχήμιας με τρόπο που παραπέμπει στην ελοχεύουσα αναζήτηση του ωραίου…και και και….
    Τέλος για μένα Τέχνη είναι να ζείς συνειδητα την καθημερινότητα με όλα της τα προσωπεία, να πασκίζεις να ανταπεξέλθεις των δυσκολιών με ελπίδα και πίστη για ένα καλλίτερο αύριο.Και τότε μόνον θα μπορέσουμε να αιστανθούμε τα έργα όλων των εποχών, την καλλιτεχνία της ανθρώπινης ύπαρξης στο κοινωνικό περιβάλλον που ζεί.
    Ελπίζω να κάλυψα το θέμα “Τι είναι Τέχνη”…αν και πολλά που γράφηκαν ήταν και με την αρνητική συγγραφή πάνω στην προσπάθεια να προσεγγίσω τον ορισμό….
    Ευχαριστώ για την υπομονή και τον χρόνο σας!
    27-4-11

    27 Apr
  2. marina karderini

    2

    ..κάλυψες, όλες τις πτυχές της Τέχνης,πού είναι όλη η Ζωή,τελικά!…Εύγε!
    28-4-11

    27 Apr
  3. admin

    3

    Σωσώ, όντως καταπληκτικό αυτό που έστειλες, θέλω όμως να μου διευκρινίσεις ποιά είναι τις εγκυκλοπαίδειας και ποια δικά σου από όσα γράφεις, πριν απαντήσω στο comment σου.
    Πάνος
    28-4-11

    27 Apr
  4. Γιώργος Πετρέλλης

    4

    Τέχνη είναι οτιδήποτε εμπεριέχει αρμονία ή βασίζεται σ’ αυτήν! Τέλος!
    28-4-11

    27 Apr
  5. Sosso Karderini

    5

    Πάνο….σχετικά περί Τέχνης posting…Εϊναι θέμα που μας είχε τεθεί απο τον αγαπημένο δάσκαλό μου Δ.Μυταρα….και βρήκα τα χαρτιά στο χρονοντούλαπό μου…Έχασα αρκετή ώρα για να το ανασυντάξω και να αφαιρέσω-προσθέσω απόψεις που για μένα ισχύουν μέχρι σήμερα!
    Το νόημα είναι ένα…η Τέχνη εκδηλώνεται σαν μία κοινωνική ηφαιστιακή εκτόνωση…!
    28-4-11

    27 Apr
  6. Marina Karderini

    6

    Σωσώ μου,ο τρόπος που τα έγραψες,..νομίζω,κάλυψες τα πάντα..εν κατακλείδι ,Τέχνη ,είναι η ίδια η Ζωή..και Τέχνη είναι ,να ξέρης να την ζήσης !…
    28-4-11

    27 Apr
  7. amelia

    7

    Τέχνη είναι, για εμένα τη μικρή Αμέλια, να είμαι σε μια παραλία με γαλάζια θάλασσα, να βρέχω τη χρυσαφιά άμμο με το ποτιστήρι μου και με τα κουβαδάκια να χτίζω πύργους, σπιτάκια, δρόμους και λοφάκια, να τα στολίζω με πολύχρωμα βοτσαλάκια, να ακούω το κυματάκι της θάλασσας, να σιγοτραγουδάω ένα ευχάριστο τραγούδι και να κάνω όνειρα.
    Είναι τέχνη αυτό κύριε Πάνο;
    amelia 28-4-20!!

    27 Apr
  8. Πολυγνώτη

    8

    Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ
    ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο,ΤΙ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΦΥΣΙΣ
    ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΕΡΠΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
    ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ
    Ή ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ .
    29-4-11

    27 Apr
  9. admin

    9

    Η ουσία της τέχνης Sosso Karderini για σένα αποτελεί ένα φυσικό κοινωνικό φαινόμενο, σαν να λέμε μία κοινωνική ηφαιστειακή εκτόνωση!…
    Έχεις γράψει πολλά και ωραία περί τέχνης Σωσώ, μου αρέσουν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνώ με όλα όσα γράφεις. Προκαλείς όμως για ανάπτυξη συζήτησης (συζητήσεων θα έλεγα καλύτερα). Μένω λοιπόν κατ’ αρχάς στο “Η Τέχνη Δεν καταγράφει την ιστορία ούτε κάνει ιστορία, ούτε προηγείται της εποχής της ούτε την ακολουθεί.”
    Η προσωπική μου άποψη είναι τελείως αντίθετη. Η Τέχνη συμβαδίζει με την πολτιτισμική ιστορία του ανθρώπου, την καταγράφει, δεν μπορώ να πω ότι επακριβώς προηγείται αυτής, αλλά σίγουρα είναι προπομπός, προάγγελος της ιστορικής περιόδου που θα επακολουθήσει, γιατί στην τέχνη συγκεντρώνονται τα σχήματα, χρώματα και ιδέες που φέρουν τα χαρακτηριστικά της εποχής η οποία θα εκδηλωθείι μέσω της τέχνης. Κάποιος δε, που γνωρίζει τους συμβολισμούς σχημάτων και χρωμάτων μπορεί κάλλιστα να καταλάβει τί συνέβαινε και τι κυριαρχούσε σε μια ό,ποια ιστορική περίοδο.
    Προς το παρόν μένω σ΄αυτό το θέμα, έτσι επιγραμματικά, γιατί λόγω εορτών και άλλων ασχολιών, έχω μείνει πίσω σε απαντήσεις και εργασία μελλοντικών αναρτήσεων, οπότε δεν έχω την άνεση χρόνου (και αισθάνομαι λίγο πιεσμένος) για να ασχοληθώ όσο θέλω με τις συζητήσεις που προκαλείς με τα γραφόμενά σου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε (και όποιος άλλος θέλει) την συζήτηση επί του συγκεκριμένου θέματος, η και επί μέρους των υπόλοιπων θεμάτων που προκύπτουν από το comment σου.
    Πάνος
    1-5-11

    27 Apr
  10. admin

    10

    Συμφωνώ Marina Karderini ότι Τέχνη είναι ίδια η ζωή και Τέχνη να ξέρεις να την ζήσεις. Ναι, η ζωή είναι συνυφασμένη με την τέχνη, Θα το δούμε αυτό αργότερα, σε μελλοντικά άρθρα. Χρειάζεται δε πολλή, περισσότερη τέχνη, να ξέρεις να την ζήσεις. Μόνο που αυτή η τέχνη είναι μάλλον τεχνική. Όταν κατορθώνεις να μεταλλάζεις την τεχνική του ζειν σε τέχνη, τότε επιφέρεις ποιότητα στη ζωή.
    Πάνος
    1-5-11

    27 Apr
  11. admin

    11

    Βεβαίως amelia, μικρή μου είναι τέχνη αυτό που περιγράφεις. Αυτά που λες είναι ακριβώς μια περιγραφή της μετάλλαξης της τεχνικής του ζειν προς την τέχνη του ζειν, που ανέφερα στην απάντησή μου στην Μαρίνα Καρδερίνη. Δεν μπορούμε να μετατρέπουμε όλο το 24ωρο από τεχνική σε τέχνη, αλλά όσοι καταφέρνουν και ζουν πολλές τέτοιες στιγμές “τέχνης” μέσα στην ημέρα τους, είναι για μένα μακάριοι, γιατί αν για εσάς τα παιδιά αυτό είναι κάτι συνηθισμένο, για τους περισσότερους μεγάλους είναι πολύ δύσκολο και κάποιοι το ξεχνούν τελείως και όλη η ζωή τους γίνεται μια τεχνική επιβίωσης.
    Πάνος
    1-5-11

    27 Apr
  12. ΙΟΑΝΝΑ

    12

    Γειά σου Sosso…. το φάσμα της “έννοιας της τέχνης”είναι πολύ μεγάλο. Η τέχνη δε περιορίζεται στο πινέλο, στο τραγούδι, σε μία φωτογραφία ή σε ένα ρόλο. “Η τέχνη” είναι μύηση και η μύηση είναι “τέχνη”. Είναι τρόπος ζωής, τρόπος συμπεριφοράς, τρόπος εκδήλωσης (έκφρασης). Δεν έχει όρια αφού τη βρίσκεις σε ένα “ταπεινό” χειρονακτικό έργο (ύλη), αλλά επίσης και σε μία μεγαλειώδη ιδέα (πνεύμα). Αν κοιτάξεις στο λεξικό, οι έννοιες που δίνονται στη λέξη, είναι πολυδιάστατες. Π.χ. τέχνασμα, πονηριά (εξ ου το γνωμικό, “η φτώχεια τέχνας κατεργάζεται”), εμπειρία λόγω άσκησης, ικανότητα δημιουργίας, έκφραση του ωραίου κ.τ.λ. Η δημιουργία της προσωπικότητας είναι ικανότητα που βασίζεται στη τέχνη. Το “να γνωρίσεις τον εαυτό σου”, “να γνωρίσεις το καλό και το κακό” (δυάδες), “να γνωρίσεις το περιβάλλον”(όχι μόνο τη φύση,αλλά κυρίως το συνάνθρωπο), είναι μερικές απο τις τέχνες, που βοηθούν τον άνθρωπο να αποκτήσει αυτοκυριαρχία.
    Τέλος θα προσθέσω ότι η τέχνη μπορεί να προηγηθεί της εποχής και παράδειγμα θα φέρω το έργο του μεγάλου Νταλί.

    Καλό μήνα σε χαιρετώ …Ιωάννα

    Συμφωνώ με το JHONARΤ να καθιερώσουμε τη μέρα χρωμάτων και να συναντιόμαστε, να τη γιορτάζουμε.
    1-5-11

    27 Apr
  13. JOHNART

    13

    …ΤΕΧΝΗ είναι
    …να μπορείς να αποδιώχνεις τη μίζερη πραγματικότητα …στην οποία μας έχουν οδηγήσει οι κρατούντες,
    …να αντιδράς και να ασχολείσαι δημιουργώντας με την εμπειρία σου και τη φαντασία σου ευχάριστα πράγματα
    …που σε ανεβάζουν ψυχολογικά …να ζεις την κάθε μέρα σου με μοναδικό τρόπο …με χρώματα, με ήχους και ακούσματα …με αρώματα, με γεύσεις, με έρωτα
    …να γεμίζεις τις αισθήσεις σου και τις μπαταρίες σου …μέσα σε ένα αρμονικό σύνολο και καλή συντροφιά
    …χωρίς τέχνη δεν μπορώ να ζήσω αφού το λέει και το ψευδώνυμό μου john-art
    …τέχνη είναι …πριν από λίγο, το παγωτό παρφέ σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας μέσα και καβουρντισμένους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς που έφτιαξα.
    johnart
    01-05-2011

    27 Apr
  14. theodora

    14

    Καλό μήνα σε όλους!
    Εξαιρετικό το περί τέχνης κείμενο σου ΙΩΑΝΝΑ.
    Τέχνη είναι το πως αντιλαμβάνεσαι το κάθετί και πως αντιδράς στο κάθετί.
    ….τέχνη είναι …να ξέρεις πως να φας το παγωτό του JOHNART
    2-5-11

    27 Apr
  15. JOHNART

    15

    …theodora αν και πιστεύω πως ξέρεις …πως τρώγεται το παγωτό -σύμφωνα μ’ αυτά που γράφεις- θα πω κι’ εγώ τη δική μου …ιεροτελεστία εγώ το λέω και το απολαμβάνω,
    …προσοχή, ποτέ με γεμάτο στομάχι …δεν απαντάμε στο κινητό, και λέμε στους τριγύρω μας …να βγάλουν το σκασμό.
    …το βγάζω από την κατάψυξη και το αφήνω 15-20 λεπτά να μαλακώσει …στο διάστημα αυτό ετοιμάζω το ζεστό σιρόπι σοκολάτας
    …βάζω 3 μπάλες (ή όσες τραβάει η όρεξή μου) σε ένα μπώλ …τις περιχύνω με το ζεστό σιρόπι σοκολάτας και σκορπίζω από πάνω τους χοντροσπασμένους καβουρντισμένους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς
    …κάθομαι όσο ποιό αναπαυτικά μπορώ και αρχίζω να απολαμβάνω το δημιούργημά μου …στην πρώτη κουταλιά αποφεύγω τους ξηρούς καρπούς για να νοιώσω το παρφέ σε όλο του το μεγαλείο και να αφήσω τα κομμάτια σοκολάτας να λιώσουν σιγά-σιγά στο στόμα μου …αισθάνομαι τον ουρανίσκο μου και τους σιελογόνους αδένες μου να ενεργοποιούνται
    …κλείνω τα μάτια στην απόλαυση …συνεχίζω αργά-αργά να τροφοδοτώ με μικρές δόσεις τις αισθήσεις μου …είναι η σειρά των ξηρών καρπών να έρθουν και να δώσουν το δικό τους τόνο στην απόλαυση …τραγανοί, γευστικοί
    αρωματικοί
    …και εκεί επάνω στο κρεσέντο της γεύσης και της απόλαυσης ενεργοποιούνται όλες οι αισθήσεις μου για να μου πουν πως κι΄ αυτό είναι μια μορφή τέχνης
    johnart
    02-05-2011

    27 Apr
  16. admin

    16

    Γειά σου Πολυγνώτη, καλώς όρισες στην παρέα μας, όπου ελπίζω να σε “διαβάζουμε” συχνά. Λακωνικά και μεστά αυτά που μας έγραψες για την τέχνη. Συμφωνώ με το αναγραφόμενό σου ότι: Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΕΡΠΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ Ή ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ. Αυτό το Ή ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ ΤΗΣ είναι μια μικρή φράση η οποία όμως μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη συζήτηση. Δηλ. αποδέχομαι ή όχι ένα δημιούργημα τέχνης, και γιατί και πότε δεν το αποδέχομαι;
    Tο πρώτο μέρος του σχολίου σου όπου αναφέρεις Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Ο,ΤΙ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΦΥΣΙΣ θα σε παρακαλούσα να το αναλύσεις κάπως για να μπω στο πνεύμα σου. Για μένα η φύση είναι μια μορφή ουσιαστικής τέχνης (και τεχνικής) απλωμένη τριγύρω μας, οπότε η ανθρώπινη Τέχνη είναι ίσως ένα συμπλήρωμα, μια επέκταση πέρα από το σημείο όπου σταματά η φύση;
    Πάνος
    3-5-11

    27 Apr
  17. admin

    17

    Δεν μπορεί ΙΟΑΝΝΑ κανείς να δημιουργήσει Τέχνη αν δεν έχει μυηθεί στην τέχνη του και στα μυστικά της. Άρα όντως είναι όπως το λες: “Η τέχνη” είναι μύηση και η μύηση είναι “τέχνη”. Κάπου όμως βλέπω ότι ενοποιείς τεχνική και τέχνη (που η βάση τους βέβαια είναι κοινή). Το να γνωρίσεις τις δυάδες, το περιβάλλον, τον συνάνθρωπό σου είναι τεχνική, η οποία βέβαια προϋποθέτει μύηση. Αυτά που γνώρισες μπορείς πλέον να τα αποδόσεις με μορφή Τέχνης, όπως έκανε και ο Νταλί, που τον ανέφερες.

    Είμαι σύμφωνος, όπως κι εσύ, για την καθιέρωση της μέρας των χρωμάτων που πρότεινε ο JOHNART. Για μένα ιδανικότερη εποχή είναι αρχές φθινοπώρου (που ακολουθείται από την χειμερινή περίοδο συγκέντρωσης) ή η άνοιξη, γύρω στην ισημερία, που σημαίνει τη λήξη της χειμερινής συγκέντρωσης και υποχρεώσεων και λειτουργεί σαν ένα εορταστικό ξέσπασμα για το επερχόμενο καλοκαίρι με το χαλάρωμά του. Εσύ τί προτείνεις;
    Πάνος
    3-5-11

    27 Apr
  18. Sosso Karderini

    18

    Αγαπητέ Πάνο,
    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου…Η Τέχνη αναμφισβήτητα καταγράφει την ιστορία….το ΔΕΝ στην ανάρτησή μου μπήκε εκ παραδρομής του κένσορα…και σύμφωνα με τα γραφόμενά μου θέση έχει στην συνέχεια, δηλαδή δεν κάνει την Ιστορία…
    Η Τέχνη συνυπάρχει και εκφράζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και επιρροές της ανθρώπινης ιστορίας ως επίσης αλληλοεπιδράσεις πολιτισμών….Και ενδεχομένως , όπως γράφεις ,σε περιπτώσεις, μπορεί να είναι προπομπός έκφρασης μιας επικείμενης κοινωνικής αλλαγής ….κάνοντας χρήση κάθε μορφής ύλης, φόρμας, τεχνικής.
    Διάβασα όλα τα σχόλια των φίλων , με τις απόψεις των επι του θέματος, ως επίσης και τις απαντήσεις σου επι αυτών……Άκρως ενδιαφέροντα εκατέρωθεν. Αναμφιβόλως , όπως πολύ σωστά λέει η Ιωάννα, το φάσμα της «έννοιας της τέχνης», τεράστιο με αμέτρητες γωνίες θέασης και εξέτασης….και πολυδιάστατο.

    Ορμώμενη απο την αναφορά της Ιωάννας στον μεγάλο Νταλί ,θα κάνω χρήση της πολυσχιδικής προσωπικότητάς του,σαν ένα λαμπρό δείγμα της ρήσης οτι η Τέχνη καταγράφει και συμπορεύεται με την ανθρώπινη ιστορία τις επιστήμες και τον πολιτισμό.

    Η ιδιοφυία του Νταλί, η αγάπη του για τον μυστικισμό, το ανήσυχο και ερευνητικό πνεύμα του και του γεγονότος οτι σαν ηγέτης του σουρεαλιστικού κινήματος υποστήριζε τη σημασία του υποσυνείδητου ,της ελεύθερης έκφρασης της φαντασίας, πέρα απο κάθε όριο που βάζει η λογική, όλα αυτά…. τον οδήγησαν να δημιουργήσει έργα σουρεαλιστικά, μέσα απο την καθαρά προσωπική του θέαση των πραγμάτων, χρησιμοποιόντας με συμβολικό τρόπο, μεταφυσικά στοιχεία σύνθεσης.

    Γοητευμένος με την θεωρία της σχετικότητας του χώρου-χρόνου (που ανεπτύχθη απο τον Αϊνστάϊν περί το 1905-1917) , ο Νταλί εκπόνησε σειρά έργων με αυτό το θέμα…ένα εκ των οποίων είναι και το «Εμμονή της μνήμης» 1931, ένα σουρεαλιστικό στοχασμό πάνω στην κατάρρευση των αντιλήψεών μας για μία σταθερή κοσμική τάξη πραγμάτων.

    Στην κλασσική του περίοδο ,που έπεται της σουρεαλιστικής, το ενδιαφέρον του Νταλί στρέφεται σε παγκόσμια θέματα, και συναρπάζεται από τη θρησκεία και τη σύγχρονη επιστήμη. Προσμένει με χαρά τις επιστημονικές ανακαλύψεις που έρχονται στο φως τη δεκαετία του 50(ίδε διάσπαση ατόμου) και επιθυμόντας να είναι εκπρόσωπος της ατομικής εποχής, και να ενώσει τις ανακαλύψεις της μοντέρνας επιστήμης με τη θρησκεία και το μυστικισμό, επιλέγει και εμπνέεται με θέματα απο την Κλασσική και Αναγεννησιακή τέχνη…

    Η γενική έννοια της διαιρετότητας της ύλης,τον γοήτευε και ένα δείγμα έκφρασης είναι το «Εκρηγνυόμενο ραφαηλικό κεφάλι» , το οποίο έδειχνε το άλλο πρόσωπο της Ατομικής Υπεροχής, δηλαδή εκείνο του πολέμου και το εκπόνησε μετά τη ρήψη της βόμβας στη Χιροσίμα το 1945. Η διασπώμενη μορφή ,παραπέμπει στην Παναγία του Ραφαέλ….
    Ατυχώς ,δεν κατάφερα να αναρτήσω εικόνες των δύο αυτών δειγμάτων απο τα έργα του Νταλί…
    Ελπίζω να μην κούρασα τους φίλους των χρωμάτων…
    4-5-11

    27 Apr
  19. ΙΟΑΝΝΑ

    19

    Αγαπημένε μου Πάνο, μπορεί η λέξεις “τέχνη” και “τεχνική” να είναι συγγενείς (γιατί καθώς λές) έχουν την ίδια βάση, όμως υπάρχει διαφορά μεταξύ τους. Η τέχνη είναι έκφραση (είναι κατάσταση),ενώ η τεχνική είναι το σύνολο μεθόδων και κανόνων και η ικανότητα της χρησιμοποίησης τους για να επιτευχθει ένα αποτέλεσμα (είναι γνώρισμα του τεχνίτη). Και σε ερωτώ, μπορεί η “γνώση των δυάδων” ή η “γνώση του εαυτού” να είναι τεχνική και μόνο (δηλαδή να βασίζονται σε μεθόδους) ή χρειάζεται κάτι πολύ πιό σημαντικό,όπως η κατάσταση αίσθους και νόησης; Περιμένω την άποψη σου….
    Με αγάπη Ιωάννα
    4-5-11

    27 Apr
  20. Sosso Karderini

    20

    Χαιρετώ τον Πάνο και την παρέα….
    Με τη βοήθεια του Πάνου επισυνάπτω τις δύο φωτο.που απεικονίζουν τα 2 έργα του Νταλί …σαν συμπλήρωμα τής σχετικά αναφερόμενης ανάρτησής μου…
    http://arteuniversal.files.wordpress.com/2010/07/dali-salvador-the-persistence-of-memory.jpg

    http://www.windoweb.it/desktop_temi/foto_arte/Foto_Arte_Dalì/Dali_Raphaelesque.jpg
    5-5-11

    27 Apr
  21. admin

    21

    Τελικά JOHNART ο διαχωρισμός της Τέχνης από την Τεχνική προβλέπεται να δημιουργήσει συζήτηση και διαμάχες. Ήδη μου πέταξε το γάντι η ΙΟΑΝΝΑ!
    Το παγωτό παρφέ σοκολάτα με κομμάτια σοκολάτας μέσα και καβουρντισμένους καραμελωμένους ξηρούς καρπούς (σλρπ) που έφτιαξες, μπορεί να εννοηθεί σαν τέχνη, τα άλλα όμως που αναφέρεις; Είναι τέχνες ή τεχνικές; Πρότινος θα απαντούσα (δική μου άποψη) πιο άνετα. Η ΙΟΑΝΝΑ όμως με έβαλε σε σκέψεις.
    Πάνος
    5-5-11

    27 Apr
  22. admin

    22

    Καλωσόρισες theodora κι εσύ στην παρέα μας. Πολύ ωραίο όντως το κείμενο της ΙΟΑΝΝΑ περί τέχνης, όπως και της Sosso Karderini (αλλά και της Πολυγνώτη), όμως θα σου απαντήσω περίπου το ίδιο με την απάντηση που έδωσα στον JOHNART. Το παγωτό του (που η περιγραφή του μας έκανε να τρέχουν τα σάλια) είναι Τέχνη. Όμως το να ξέρεις να φας το παγωτό αυτό είναι τέχνη ή τεχνική; Η περιγραφή που μας κάνει για το καταβρόχθισμα του παγωτού είναι Τέχνη (λογοΤεχνία), όμως το ίδιο το “καταβρόχθισμα” τί είναι;
    Πάνος
    5-5-11

    27 Apr
  23. Sosso Karderini

    23

    Πάνο….
    Να τολμήσω να πώ την άποψή μου;

    Σίγουρα η περιγραφή του JOHNART είναι δελεαστική,περιγραφική διαχείρηση του λόγου…μία εκφραση τέχνης,όσο για το ίδιο το “καταβρόχθισμα”….μάλλον παραπέμπει σε γνώσεις τεχνικής…αλλά και με γνώσεις απολαυστικής ευδαιμονίας!

    27 Apr
  24. Sosso Karderini

    24

    Αγαπητέ Πάνο και φίλοι,

    Τέχνη και τεχνική….
    Απλός, φαινομενικά ο διαχωρισμός ετυμολογικά ,αλλά… δύσκολος στην ουσιαστική θέτηση ορίων…Πολλοί γνωρίζουν τεχνικές και έχουν την δυνατότητα να εκπονήσουν ένα έργο , μέσω του οποίου εκφράζουν την προσωπική τους κατάσταση-αντίληψης του θέματος. Το έργο αυτό μπορεί να έχει και τα πέντε στοιχεία που ποτελούν αξίωμα για τον ορισμό «τέχνη» και τα υπενθυμίζω: Τάξη, Ισορροπία. Ενότητα, Αντίθεση και Αρμονία. Ωστόσω, και παρ’όλα αυτά δεν σημαίνει οτι μπορεί να χαρακτηρισθεί-να χρηστεί Τέχνη, ή όχι.

    Και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα…..Ποιοί είναι οι συντελεστές κριτηρίων, βάσει των οποίων αποφασίζεται οτι αυτό το έργο , ξεφεύγει απο την απλή σειρά έκθεσής του, σαν έργο σωστά δομημένα….σωστά;…..και ανεβαίνει στο βάθρο της Τέχνης…
    Μιλάμε σε επίπεδα που απευθύνονται σε ένα μικρό κοινό «Τέχνη γιά την Τέχνη», ή σε ένα άλλο επίπεδο με το ευρύτερο κοινό, που απο θέση όχι τόσο γνώσης αλλά απλου ενστίκτου αγκαλιάζει ένα έργο γιατί κάτι του λέει…του μιλάει στο υποψιασμένο αδούλευτο ασυνείδητο…και τον ταξιδεύει…έτσι…χωρίς πολλά λόγια και εξηγήσεις……;

    Κανείς δεν μπορεί να πεί με βεβαιότητα οτι ένα έργο του Νταλί που θαυμάζεται απο τον Δυτικό Κόσμο, τυγχάνει της ίδιας «εκτίμησης» από έναν κάτοικο της Παταγωνίας, Αφρικής, Ασίας…Και το αντίστοιχο, ένα έργο της καυτής Αφρικάνικης ζωής,γεμάτο χρώματα , συμβολισμούς λατρείας, εξαίσιο στο σύνολό του σαν έργο….πώς μπορεί να «μιλήσει» σε ένα κοινό του Δυτικού Κόσμου;

    Η αιώνια σύγκρουση της περιβόητης δυαδικής αντίληψης…..του κόσμου όλου;
    Πρέπει να γίνουμε ταξιδευτές του κόσμου, γνώστες των διαφόρων πολιτισμών, υποψιαστές του εσωτερικού κόσμου του καλλιτέχνη, τα δρώμενα μέσα στη δομή της κοινωνίας απο την οποία προήλθε ο δημιουργός, τα γεωοικονομικά status μέσα στα οποία ζεί και βιώνει την καθημερινότητα, με λίγα λόγια τα ερεθίσματα που πυροδότησαν την διάθεση, την έμπνευση του δημιουργού, τα εσω-προστάγματα..;…Και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να κατατάξουμε ένα εικαστικό καταπόνημα ,(και όχι μόνον), σαν έργο Τέχνης….;

    Λέγεται οτι η Τέχνη δεν έχει σύνορα…μήπως όμως έχει;

    Παρόλο που ο σύγχρονος κόσμος , έχει γίνει πολύ μικρός στα πλαίσια που τον θέτει η Παγκοσμιοποίηση, ωστόσω… το τοπικο ,γεωγραφικό,θρησκευτικό,κοινωνικό,οικονομικό βάθρο στο οποίο συνυπάρχει , ζει με λίγα λόγια ο καλλιτέχνης…, συνεχίζει να μας δίνει το προσωπικό ερέθισμα και την γνησιότητα των διαθέσεων-προθέσεών του …Σε αυτό το σημείο έρχεται το άλλο κομμάτι της δυαδικότητας στη θέαση ενό έργου….εκείνο του παρατηρητή…ανήκει στα ίδια πλαίσια που προαναφέρθηκα σε σχέση με τον δημιουργό…τόπος,βιώματα, εξωτερικά, εσωτερικά,ποικίλα,άπειρα, ερεθίσματα…ώστε να αντιληφθεί το περίφημο «τι θέλει να μας πεί ο καλλιτέχνης;»….

    Μήπως δεν χρειάζονται όλα αυτά….περί τέχνης και τεχνικής; Και ενδεχομένως πρέπει να σταθούμε στο αντίθετο αυτής της άποψης….δηλαδή να αγνοήσουμε όλες τις προαναφερθείσες παραμέτρους…. να ξεχάσουμε θεωρίες θεωριών…. και να αναφωνήσουμε απλά….»Αυτό είναι, μου «μιλάει,με συγκινεί»…. «με αντιπροσωπεύει» «Με ταξιδεύει , με μεταφέρει σε άλλον κόσμο»… «Με ανεβάζει»……
    .
    Τα έχω μπερδέψει τελείως!

    Και θα τελειώσω με μιά ρήση Αγγλίδος : Η τέχνη πρέπει να εκτιμάται και να καταναλώνεται σαν ένα ντόπιο κρασί……Όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο , μου άρεσε αυτό…
    .
    Το συνεχίζω λοιπόν και λέω…. όταν θά έχω γνωρίσει πολλά ντόπια κρασιά, τους φροντιστές των αμπελιών,την όλη διαδικασία της συγκομιδής, θα έχω ζήσει την συγκίνηση της όλης διαδικασίας που συμβαίνει μέσα στο χρόνο με την μετάλλαξη του μούστου σε κρασί….ίσως να μπορέσω να είμαι σε θέση να διακρίνω άν αυτό που πίνω είναι απλό κρασί ή θείο άναμμα…. Και μέσα απο την ζάλη της μέθης….να είμαι σε θέση να διακρίνω αν έργο είναι εκπόνημα τεχνικής…ή έργο τέχνης!
    Ευχαριστώ σας!
    6-5-11

    27 Apr
  25. JOHNART

    25

    …περί τέχνης και τεχνικής ο λόγος
    …τις ερμηνίες και τις έννοιες τις δίνουν τα διάφορα λεξικά,
    …εξ΄ άλλου η Sosso Karderini το θέμα το είδε ποιο διεξοδικά …εγώ θα παραμείνω στο παγωτό και θα πώ την άποψή μου
    …η παρασκευή του παγωτού είναι ΤΕΧΝΗ δεδομένου ότι πρέπει να επιλέξεις τα σωστά υλικά, με τις σωστές αναλογίες και το σωστό τρόπο γενικά της κατασκευής του
    …είναι επίσης τέχνη ο τρόπος που θα το παρουσιάσεις να το σερβίρεις, δηλαδή η εμφάνισή του παίζει το ποιο σπουδαίο ρόλο …είναι και θέμα ενεργοποίησης όλων των αισθήσεων για την απόλαυσή του.
    …πρώτη έρχεται η όραση -εμφάνιση, αρμονία παγωτού, σιροπιού σοκολάτας, ξηρών καρπών κλπ. …ακολουθεί η αφή …ναι η αφή ..το πως θα κρατήσεις το μπωλ και το κουταλάκι …μετά η όσφρηση, το άρωμα των καβουρντισμένων ξηρών καρπών κυρίως …μετά η γεύση που σε απογειώνει και στο τέλος βεβαίως και η ακοή από τους τραγανούς καρπούς και την καραμέλα …όλες οι αισθήσεις μαζί …λειτουργούν γι΄αυτή τη θεϊκή απόλαυση
    …και έρχεται τώρα η ΤΕΧΝΙΚΗ για να ξέρεις πως θα το φας …η τεχνική της απόλαυσης
    …εκείνο το “καταβρόχθισμα” Πάνο και Sosso τι το θέλατε μου το χαλάσατε εντελώς …το παγωτό για να το απολαύσεις έχει τη δική του ιεροτελεστία (όπως και πολλά άλλα πράγματα)
    …και για να μη ταλαιπορώ άλλο τους σιελογόνους αδένες σας αλλά και το διαβάσει καμμία έγκυος σταματώ εδώ …και υπόσχομαι όταν κάνουμε την πρώτη μας συμάζωξη να σας κεράσω αυτό το παγωτό.
    johnart
    06-05-2011

    27 Apr
  26. Sosso Karderini

    26

    Αγαπητέ JOHNART,
    Kαλησπέρα σου!….

    .Για άλλη μια φορά απήλαυσα….τί λέω…γεύτηκα …το υπέροχο παγωτό σου μέσω της περιγραφής όλης…Νά’σαι πάντα καλά!
    Όσο για το “καταβρόχθισμα” του Πάνου…που και εγώ το οικειοποιήθηκα σαν έκφραση….πράγματι πολύ βάρβαρο…και ζητώ ταπεινά συγνώμη!

    Επι τη ευκαιρεία….μιά και ποτέ δεν αξιώθηκα να εκφράσω την γνώμη μου για την καθιέρωση συνεορτασμού των χρωμάτων….συμφωνώ… και όπως προτείνει και ο Πάνος να γίνει σε φθινοπωρινή περίοδο….ότι πρέπει και για το κέρασμα παγωτού!

    Φιλικά και με εκτίμηση πάντα!
    6-5-11

    27 Apr
  27. admin

    27

    Εν τάξει Sosso Karderini τελικά συνεννοούμαστε και μάλλον συμφωνούμε! Τώρα ανοίγεις μεγάλο θέμα αναφερομένη στον Νταλί. Πάντα μου άρεσε το έργο του, από τα νιάτα μου, τότε που ήμουν ανίδεος από πολλά πράγματα. Με γοήτευε και μα αποθούσε ταυτόχρονα. Ήμουν τυχερός που κάποια φορά παρακολούθησα μια ομιλία που είχε δόσει ο Λευτέρης Σαραγάς αναλύοντας το θεματικό έργο του Νταλί και τον μυστικισμό που είναι αποτυπωμένος στα έργα του. Τότε πέρα από την καλλιτεχνική γοητεία και ιδιομορφία του έργου του, κατάλαβα πόσο ΔΥΝΑΤΟ είναι. Έως τότε τον θεωρούσα σουρεαλιστή, ίσως τώρα που γράφω αυτές τις αράδες αρχίζω να καταλαβαίνω την έννοια του σουρεαλισμού (τουλάχιστον του Νταλί). Δεν εκφράζει κάτι πέρα από την πραγματικότητα, αλλά μια πραγματικότητα πέρα από την αντιληπτή (από τον σημερινό άνθρωπο) πραγματικότητα… αν δεν γίνομαι κατανοητός το συζητάμε μήπως μπορέσω και γίνω.
    Πάνος
    9-5-11

    27 Apr
  28. admin

    28

    Αγαπημένη μοι ΙΟΑΝΝΑ μάλλον παρεξηγήθηκα ή δεν μπόρεσα να αποδώσω σωστά το σκεπτικό μου. Δεν έφερα αντιμέτωπες την Τέχνη με την Τεχνική, αλλά χώρισα την Τέχνη σε Τεχνική και Καλλιτεχνία. Έτσι λοιπόν, βάση αυτών που λες ΝΑΙ η Τέχνη είναι έκφραση, κατάσταση, όπου το ένα σκέλος της , η Τεχνική είναι το σύνολο μεθόδων και κανόνων και η ικανότητα της χρησιμοποίησης τους για να επιτευχθει ένα αποτέλεσμα (ΝΟΗΣΗ), ενώ για να εκφρασθεί το άλλο σκέλος της, η Καλλιτεχνία, χρειάζεται απαραίτητα και η συμβολή του ΑΙΣΘΟΥΣ.
    Για να αποκτηθεί απλώς μια Γνώση είναι θέμα Τεχνικής (νόησης) ακόμα και για την γνώση των δυάδων και όσων άλλων αναφέρεις. Για να γίνει όμως πραγματικό κτήμα σου η γνώση και να αφομοιωθεί μια για πάντα τότε είναι απαραίτητη η αισθαντικότητά της, δηλ. το να “αισθάνεσαι” αυτή τη γνώση, οπότε πλέον μορείς να την εκφράζεις καλώς (καλλιτεχνικά).
    Ας πάω σε ένα φαιδρό παράδειγμα (για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα): το σεξ είναι τεχνική τέχνη, κάποιοι όμως που το “αισθάνονται”, το χειρίζονται και το απολαμβάνουν πραγματικά, το μεταβάλλουν από Τεχνική σε Καλλιτεχνία.
    Πάνος
    9-5-11

    27 Apr
  29. admin

    29

    Όταν ανέφερες Sosso Karderini το διασπώμενο κεφάλι του Νταλί στο νου μου είχε έλθει ένα άλλο αριστούργημα του μεγάλου ζωγράφου, το κεφάλι της Γκαλά αναλελυμένο σε άτομα, από τα οποία στην πραγματικότητα αποτελείται κάθε κεφάλι και κάθε τι, που όμως εμείς δεν έχουμε την ικανότητα να διακρίνουμε.


    Photobucket

    Πάνος 9-5-11

    Υ.Γ. Ευχαριστώ γιατί προσπαθώντας να κάνω Link την φωτογραφία (με τη βοήθεια του γιού μου) βρέθηκε τρόπος να γίνεται ανάρτηση εικόνων και στα comments.

    27 Apr

Reply to “Τεχνη και Χρωμα – Art and Color”