xromata.com


Συνεντευξη με τα χρωματα [ρκδ΄]: Το κιτρινο στην ιστορια

 

Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.

Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.

 

 

 

 

Συνέντευξη με τα χρώματα

 

[ρκδ΄]

 

Το Κίτρινο χρώμα στην ιστορία

 

[δ΄]

 

 

Το κίτρινο στην Προϊστορία:

Το κίτρινο, με την μορφή χρωστικής κίτρινης ώχρας παραγομένης από πηλό, ήταν ένα από τα πρώτα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν στην προϊστορική τέχνη των σπηλαίων. Το σπήλαιο του Lascaux έχει μια εικόνα ενός αλόγου χρωματισμένου με κίτρινο χρώμα που εκτιμάται ότι είναι 17.300 ετών.

Το κίτρινο στην Αρχαιότητα:

Στην Αρχαία Αίγυπτο, το κίτρινο συνδεόταν με τον χρυσό, ο οποίος θεωρούνταν άφθαρτος, αιώνιος και ακατάλυτος.

Το δέρμα και τα οστά των θεών πιστευόταν ότι ήταν κατασκευασμένα από χρυσό.

Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν εκτενώς το κίτρινο σε ζωγραφιές τάφων.

Συνήθως χρησιμοποιούσαν είτε την κίτρινη ώχρα είτε το λαμπερό κίτρινο όρπιμεντ που ήταν φτιαγμένο από αρσενικό και ήταν πολύ τοξικό.

Στον τάφο του βασιλιά Τουταγχαμών βρέθηκε ένα μικρό κουτί βαφής με αυτήν την χρωστική ουσία.

Οι άνδρες απεικονίζονταν με καστανά πρόσωπα, ενώ οι γυναίκες με πρόσωπα κίτρινα ή χρυσά.

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν το κίτρινο στους πίνακές τους για να αναπαραστήσουν το χρυσό όπως επίσης στους τόνους του δέρματος.

Βρίσκεται συχνά στις τοιχογραφίες της Πομπηίας.

Το κίτρινο στην Μετακλασική περίοδο:

Κατά τη μετακλασική περίοδο, το κίτρινο καθιερώθηκε σταθερά ως το χρώμα του Ιούδα του Ισκαριώτη, του μαθητή που πρόδωσε τον Ιησού Χριστό, παρόλο που η Βίβλος δεν περιγράφει ποτέ τα ρούχα του.

Από αυτή τη σύνδεση, το κίτρινο πήρε επίσης συσχετισμούς με φθόνο, ζήλια και διπροσωπία.

Η παράδοση του να σημαδεύουν τους μη χριστιανούς, όπως τους Εβραίους, με το κίτρινο χρώμα ξεκίνησε στην Αναγέννηση.

Στην Ισπανία του 16ου αιώνα, όσοι κατηγορούνταν ως αιρετικοί και αρνούνταν να αποκηρύξουν τις απόψεις τους, αναγκάζονταν να προσέλθουν ενώπιον της Ισπανικής Ιεράς Εξέτασης ντυμένοι με κίτρινη κάπα.

Το κίτρινο χρώμα έχει συνδεθεί ιστορικά με τους τοκογλύφους και τα οικονομικά.

Το λογότυπο της Εθνικής Ένωσης Ενεχυροδανειστών απεικονίζει τρεις χρυσές σφαίρες που κρέμονται από μια ράβδο, παραπέμποντας στις τρεις σακούλες με χρυσό που κρατά στα χέρια του ο προστάτης του ενεχυροδανεισμού, ο Άγιος Νικόλαος. Επιπλέον, το σύμβολο τριών χρυσών σφαιρών βρίσκεται στο οικόσημο του Οίκου των Μεδίκων, μιας διάσημης ιταλικής δυναστείας τραπεζιτών και δανειστών του 15ου αιώνα.

Το κίτρινο στην Πρόσφατη ιστορία:

Τον 18ο και τον 19ο αιώνα ανακαλύφθηκαν και κατασκευάστηκαν συνθετικές χρωστικές και βαφές, οι οποίες αντικατέστησαν γρήγορα τα παραδοσιακά κίτρινα από αρσενικό, ούρα αγελάδας και άλλες ουσίες.

Περίπου το 1776, ο Jean-Honoré Fragonard ζωγράφισε το A Young Girl Reading (‘Ένα νεαρό κορίτσι που διαβάζει). Η νεαρή κοπέλα είναι ντυμένη με ένα έντονο κίτρινο φόρεμα. Αυτός ο πίνακας θεωρείται από πολλούς κριτικούς ότι είναι από τους πιο ελκυστικούς και αριστοτεχνικούς πίνακες του Fragonard,

Ο Βρετανός ζωγράφος του 19ου αιώνα J. M. W. Turner ήταν ένας από τους πρώτους εκείνον τον αιώνα που χρησιμοποίησε το κίτρινο για να δημιουργήσει διαθέσεις και συναισθήματα. Ο πίνακας του Βροχή, Ατμός και Ταχύτητα – ο μεγάλος κεντρικός σιδηρόδρομος, κυριαρχείται από λαμπερά κίτρινα σύννεφα.

Ο Georges Seurat χρησιμοποίησε τα νέα συνθετικά χρώματα στους πειραματικούς του πίνακες που αποτελούνταν από μικροσκοπικά σημεία βασικών χρωμάτων, ιδιαίτερα στο περίφημο απόγευμα της Κυριακής στο Isle de la Grand jatte (1884–86). Δεν ήξερε ότι η νέα συνθετική κίτρινη χρωστική ουσία, ο κίτρινος ψευδάργυρος ή ο χρωμικός ψευδάργυρος, που χρησιμοποιούσε στους ανοιχτό πράσινους χλοοτάπητες, ήταν πολύ ασταθής και γρήγορα θα μεταλλασσόταν σε καφετί.

Ο ζωγράφος Vincent van Gogh ήταν ένας ιδιαίτερος λάτρης του κίτρινου χρώματος, του χρώματος της ηλιοφάνειας. Γράφοντας στην αδερφή του από τη νότια Γαλλία το 1888, έγραψε:

"Τώρα έχουμε έναν όμορφο ζεστό, απάνεμο καιρό που είναι πολύ ευεργετικός για μένα.

Ο ήλιος έχει ένα φως που λόγω έλλειψης καλύτερης λέξης μπορώ να ονομάσω μόνο κίτρινο, έντονο θειοκίτρινο, απαλό λεμονοχρυσό. Τι όμορφο που είναι το κίτρινο!». Στην Αρλ, ο Βαν Γκογκ ζωγράφισε ηλιοτρόπια μέσα σε ένα μικρό σπίτι που νοίκιασε , ένα σπίτι βαμμένο με ένα χρώμα που ο Βαν Γκογκ περιέγραψε ως «κίτρινο βουτύρου».

Ο Βαν Γκογκ ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που χρησιμοποίησε χρώματα εμπορικής κατασκευής, αντί για χρώματα που έφτιαχναν οι ίδιοι οι ζωγράφοι. Χρησιμοποίησε την παραδοσιακή κίτρινη ώχρα, αλλά και κίτρινο του χρωμίου, που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1809. και κίτρινο κάδμιο, που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά το 1820.

Στα τέλη του 19ου αιώνα, το 1895, μια νέα δημοφιλής μορφή τέχνης άρχισε να εμφανίζεται στις εφημερίδες της Νέας Υόρκης. το έγχρωμο κόμικ.

Τα κόμικ εκμεταλλεύτηκαν μια νέα διαδικασία έγχρωμης εκτύπωσης (σύστημα CMYC) , η οποία χρησιμοποιούσε διαχωρισμό χρωμάτων και τρία διαφορετικά χρώματα μελανιού. ματζέντα, κυανό και κίτρινο, συν μαύρο, για να δημιουργηθούν όλα τα χρώματα στη σελίδα.

Ένας από τους πρώτους χαρακτήρες στα νέα κόμικς ήταν ένα χιουμοριστικό αγόρι των δρόμων της Νέας Υόρκης ονόματι Μίκυ Ντούγκεν, ευρύτερα γνωστός ως Κίτρινο παιδί, από το κίτρινο νυχτικό που φορούσε.

Έδωσε το όνομά του (και το χρώμα) του σε όλο το είδος της λαϊκής δημοφιλούς φανταστικής δημοσιογραφίας, που έγινε γνωστή ως «κίτρινη δημοσιογραφία».

Το κίτρινο στην Σύγχρονη εποχή:

Στον 20ο αιώνα, το κίτρινο αναβίωσε ως σύμβολο αποκλεισμού, όπως συνέβαινε στον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση. Οι Εβραίοι στη ναζιστική Γερμανία και στις κατεχόμενες από τη Γερμανία χώρες έπρεπε να ράψουν κίτρινα τρίγωνα με το αστέρι του Δαβίδ στα ρούχα τους.

Το κίτρινο εκτιμήθηκε ιδιαίτερα τον 20ο αιώνα λόγω της υψηλής ορατότητάς του. Λόγω της ικανότητάς του να φαίνεται καλά από μεγαλύτερες αποστάσεις και σε υψηλές ταχύτητες, το κίτρινο έγινε το ιδανικό χρώμα για τον εντοπισμό διαφόρων οχημάτων, όπως ταξί, σχολικά λεωφορεία κ.α.

Συχνά αντικαθιστά το κόκκινο ως χρώμα των πυροσβεστικών οχημάτων και άλλων οχημάτων έκτακτης ανάγκης και γίνεται δημοφιλές στις επιγραφές νέον, ειδικά στο Λας Βέγκας και στην Κίνα, όπου το κίτρινο είναι το πιο δημοφιλές χρώμα.

Στη δεκαετία του 1960, ο Pickett Brand ανέπτυξε τον κανόνα διαφανειών "Eye Saver Yellow", (γυαλιά ηλίου) ο οποίος δημιουργήθηκε με ένα συγκεκριμένο κίτρινο χρώμα (Angstrom 5600) που αντανακλά τις ακτίνες μεγάλου μήκους κύματος για την βέλτιστη ευκολία στην πρόληψη της κούρασης των ματιών και στην βελτίωση της οπτικής ακρίβειας.

Ο 21ος αιώνας είδε τη χρήση ασυνήθιστων υλικών και τεχνολογιών για τη δημιουργία νέων τρόπων χρήσης του κίτρινου χρώματος.

 


is | Topic: ιστορία και χρώματα, Κίτρινο, Κοινωνική ζωή και χρώματα, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ρκδ΄]: Το κιτρινο στην ιστορια”