Συνεντευξη με τα χρωματα [ε’]: Μηπως ειμαστε 8;
Η «Συνέντευξη με τα χρώματα» είναι μια προσπάθεια τακτοποίησης των όσων έχουν ειπωθεί (και θα ειπωθούν) για τα χρώματα, σε μια σειρά, ας πούμε, εύπεπτης διδακτικής ύλης, για όλους όσοι θέλετε να «μάθετε» τα χρώματα και τον κόσμο τους.
Η σειρά έχει την μορφή μιας υποτιθέμενης, διδακτικής, συνέντευξης των χρωμάτων προς τον άνθρωπο.
Συνέντευξη με τα χρώματα
[ε΄]
Τελικά, μήπως είμαστε 8;
Πριν συνεχίσουμε την συνέντευξη, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Αυτό για τα φύλα μας!
Τώρα θα μιλήσω εγώ, το Μπλε χρώμα, για να ξεκουραστεί το Κόκκινο, που μιλούσε τόσην ώρα.
Προσέξατε πώς σας παρουσιάστηκα; Είπα «το Μπλε» χρώμα και όχι ο Μπλες, όπως είπα «το Κόκκινο» και όχι η Κόκκινη. Στην ελληνική γλώσσα τα χρώματα αναφερόμαστε σαν ουδέτερα γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουμε γένος, φύλο.
Σου παρουσιαστήκαμε άνθρωπε, στο προηγούμενο παράδειγμα, σαν αρσενικό, το μπλε, θηλυκό το κόκκινο και ερμαφρόδιτο το κίτρινο, για να κατανοήσεις καλύτερα το πώς εμείς τα βασικά χρώματα παράγουμε τα συμπληρωματικά και ελπίζουμε ότι το κατάλαβες. Αν όχι, κάνε υπομονή ώσπου λίγο αργότερα, όπως ήδη σου δηλώσαμε, θα αναφερθούμε στον χρωματικό κύκλο και θα εμπεδώσεις το θέμα (ιδιαίτερα τον ερμαφροδιτισμό του κίτρινου και την διμορφία του μωβ) από μια άλλη θεώρηση.
Το ουδέτερο γένος λοιπόν, με το οποίο αναφερόμαστε στην ελληνική γλώσσα, είναι αυτό που μας χαρακτηρίζει καλύτερα γιατί έχουμε μέσα μας ανάμικτα στοιχεία θηλυκά και αρσενικά, χωρίς να επικρατούν τα μεν επί των δε. Εγώ, το Μπλε π.χ., έχω εμφανή αρσενικά χαρακτηριστικά (όπως δυνατή ισχύ, διεισδυτικότητα κλπ.) αλλά οι ιδιότητές μου είναι θηλυκές (είμαι γαλήνιο, υποχωρητικό κ.α.). Το άκρως αντίθετό μου χρώμα, το Κόκκινο ευνόητα παρουσιάζεται ακριβώς αντίθετα από εμένα, με χαρακτηριστικά τελείως θηλυκά (αισθησιακό, συγκινησιακό, περικαλυπτικό κλπ.), ενώ οι ιδιότητές του είναι άκρως αρσενικές (επιθετικό. δραστήριο κ.α.)
Όπως βλέπεις, η ταύτισή μας με κάποιο φύλο, το θηλυκό ή το αρσενικό, δεν είναι τόσο εύκολη. Γι’ αυτό προσδιοριζόμαστε καλύτερα με την θερμοκρασία μας, ως ψυχρά και θερμά χρώματα….. Μεγάλο κεφάλαιο αυτό για την κατανόησή μας, όμως τώρα θα μιλήσω για την πιθανότητα να μην είμαστε 6 ή 7, αλλά 8.
Ξεκαθαρίζω ότι εμφανέστατα στο φάσμα, στο Ουράνιο Τόξο, είμαστε 6, τρία ζεύγη (βασικό + συμπληρωματικό Χ 3 = 6).
Έξι, όσοι και οι πρωταρχικοί Ολύμπιοι θεοί, τρία ζευγάρια (αδελφός + αδελφή Χ 3 = 6), οι 6 Κρονίδες, (Δίας – Ήρα, Ποδειδών – Δήμητρα, Εστία – Πλούτων) όλα παιδιά του Κρόνου και της Ρέας, της Χρονορροής δηλαδή, εγγόνια της Τιταίας Γαίας, Τιτάνες που θεοποιήθηκαν.
Τέτοια είμαστε κι εμείς, Τιτανάκια. Οφείλουμε την ύπαρξή μας στην Τιταία, μόνο που δεν θεοποιηθήκαμε, χρωματοποιηθήκαμε! Χα, χα! Μυστηριώδης ο κόσμος μας, ε;
Ας αφήσουμε τα μυστήρια στην άκρη τώρα, κι ας δούμε τα πράγματα πιο απτά.
Τί είπες άνθρωπε; Έχεις ένα ερώτημα πριν συνεχίσω; Όχι ερώτηση; Διόρθωση; Ναι σ’ ακούω!
Λες πως έκανα λάθος όταν ονόμασα τους Κρονίδες και στο τελευταίο ζευγάρι ανέφερα πρώτα το θηλυκό και μετά το αρσενικό; Όχι, δεν έκανα λάθος. Σωστά τα είπα, αλλά δεν θα στο εξηγήσω τώρα. Απλώς θα σου θυμίσω πως ο Πλούτωνας λεγότανε και Άδης. Είχε δυο ονόματα. Κάτι σαν το μωβ χρώμα, που όπως είπαμε προηγουμένως έχει δυο όψεις, δυο μορφές!
Μείναμε λοιπόν πριν από την παρέμβασή σου στο σημείο που είπαμε:
«Ας αφήσουμε τα μυστήρια στην άκρη τώρα, κι ας δούμε τα πράγματα πιο απτά». Δες λοιπόν:
Αν παρατηρήσεις τα τρία σχεδιαγράμματά μας, αυτά των τριών διαφορετικών μίξεων, που σου αναφέραμε ήδη, θα προσέξεις ότι… Ωωπς! έχεις δίκιο! Απλώς τα αναφέραμε. Δεν σου τα εξηγήσαμε αναλυτικότερα.. Τέλος πάντων, αργότερα, όταν θα μιλήσουμε για τα τρία αυτά συστήματα, δηλαδή την αφαιρετική μίξη, την προσθετική και το σύστημα CMYK, θα προσέξεις ότι στο σύνολό μας, πέρα από εμάς τα 6, δηλαδή τα 3 βασικά και τα 3 παράγωγα, εμφανίζονται και άλλα δυο, που εσύ τα έχεις ονομάσει (για να τα διαχωρίζεις από εμάς, τα υπόλοιπα) το ένα κυανό και το άλλο ματζέντα. Το κυανό είναι ένα γαλαζωπό, προς το τυρκουάζ, χρώμα, ενώ η ματζέντα ένα ρόδινο, κάτι μεταξύ ροζ, κόκκινου και μωβ. Στο σύστημα RGB, της προσθετικής μίξης έχουν θέση παραγώγων χρωμάτων, ενώ στο CMYK είναι τα δυο από τα τρία βασικά.
Αφού λοιπόν τους έδωσες οντότητα και προσπαθείς τελευταίως να τους δώσεις και εννοιολογική υπόσταση, διαχωρίζοντάς τα έτσι από τις μητρικές ομάδες τους (τα ροζ – ματζέντα από τα κόκκινα και τα γαλάζια – κυανά από τα μπλε), έχουμε στο πλάι μας δυο νέα χρώματα, οπότε 6 εμείς τα παλιά κλασικά και δυο τα νεότερα, συνολικά γινόμαστε 8.
Πώς; Σαφώς και είπα πως ως πραγματικά χρώματα δικαιούνται να λέγονται όσα από εμάς βρίσκονται στο φάσμα της Ίριδος. Βεβαίως, τόσο η ματζέντα , όσο και το κυανό έχουν κι’ αυτά τη θέση τους ανάμεσά μας, μέσα στην Ίριδα. Μόνο που οι λωρίδες τους είναι πολύ λεπτές και δυσδιάκριτες έτσι που είναι δύσκολο να τα διακρίνεις κοιτάζοντας στον σχηματισμό του Ουράνιου Τόξου. Όμως εσύ άνθρωπε, στην σημερινή εποχή που ζεις, δεν έχεις παρά να πάρεις ένα δίσκο CD να κοιτάξεις με προσοχή τους ιριδισμούς του, ιδιαίτερα όταν πέφτει επάνω του μια ακτίνα ηλιακού φωτός και τότε θα μας διακρίνεις όλα. Και τα οκτώ!
admin is | Topic: Αριθμοί και χρώματα, Ηλεκτρομαγνητικό φάσμα και Φως, Ίρις και τα χρώματά της, κόκκινο, κυανό, ματζέντα, Μίξεις χρωμάτων, μπλε, Μύθοι και χρώματα, μωβ, Πορτοκαλί, Πράσινο, Συνέντευξη με τα χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συνεντευξη με τα χρωματα [ε’]: Μηπως ειμαστε 8;”