xromata.com


Το χρωμα της τιγρης

 

To  χρώμα  της τίγρης

 

 

 

Έχει ειπωθεί ότι αν υπήρχαν τόσες τίγρεις, όσες και οι σπιτικές γάτες, θα υπήρχαν τόσα χρώματα τίγρεων, όσα και τα χρώματα των σπιτικών γατιών.

Δεν ξέρω αν θα ήταν αλήθεια, αλλά σίγουρα υπάρχουν διαφορετικά χρώματα τίγρεων. Η πορτοκαλί τίγρης με μαύρες ρίγες είναι, φυσικά, η πιο διαδεδομένη.

Υπάρχουν διαφορετικές αποχρώσεις του πορτοκαλί που κυμαίνονται από το σχεδόν κίτρινο έως το σκούρο  καφε- πορτοκαλί.

Οι ρίγες τους ποικίλλουν επίσης σε απόχρωση, μέγεθος και πυκνότητα.

 

 

Μερικές τίγρεις  έχουν σκούρες, φαρδιές ρίγες ενώ κάποιες έχουν λιγότερες ρίγες που είναι πιο στενές. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι κάθε σχέδιο ρίγας είναι μοναδικό. Δεν υπάρχουν δύο τίγρεις που φέρουν τις ίδιες ρίγες, όπως τα δακτυλικά αποτυπώματα ενός ατόμου.

Μια τίγρη γεννιέται με όλες τις ρίγες που θα έχει ποτέ επάνω της, και φαίνεται να υπάρχουν περισσότερες ρίγες πάνω σε ένα μωρό τιγράκι παρά χρώμα. Αλλά καθώς το μωρό μεγαλώνει, οι ρίγες απομακρύνονται περισσότερο, επειδή τα πάντα επί αυτού διαστέλλονται με τον ίδιο ρυθμό.

 

 

Το χρώμα και οι ρίγες ελέγχονται από ομάδες γονιδίων που κληρονομούνται από τα γονίδια των γονέων, όπως και το χρώμα των μαλλιών στον άνθρωπο.

Ένα άτομο μπορεί να έχει σκούρα μαλλιά και αυτό θα είναι το χαρακτηριστικό που πιθανότατα θα μεταδώσει στα παιδιά του, ειδικά αν και οι δύο γονείς έχουν το ίδιο γονίδιο χρώματος.

Εάν ο ένας γονέας έχει σκούρα μαλλιά και ο άλλος έχει ξανθά μαλλιά, το παιδί θα έχει συνήθως σκούρα μαλλιά επειδή το γονίδιο για τα σκούρα μαλλιά είναι κυρίαρχο. Για να έχει το παιδί ξανθά μαλλιά θα πρέπει και ο γονιός με τα σκούρα μαλλιά να έχει υπολειπόμενο γονίδιο για ξανθά μαλλιά. Τότε το παιδί έχει 50/50 πιθανότητες να έχει οποιοδήποτε χρώμα μαλλιών.

Τα υπολειπόμενα γονίδια είναι αυτά που προκαλούν διαφορετικές χρωματικές παραλλαγές – τόσο στις τίγρεις όσο και στους ανθρώπους. Είναι αυτό που προκαλεί τη γέννηση μιας λευκής τίγρης από δύο τυπικούς πορτοκαλί γονείς.

Υπάρχουν τρία σαφή χρώματα των τίγρεων. Το τυπικό πορτοκαλί με μαύρες ρίγες, λευκό με μαύρες ή σκούρες ρίγες και η χρυσή τίγρη με ρίγες σε χρώμα κανελί.

 

 

Οι τίγρεις, όπως και τα περισσότερα αρπακτικά, χρησιμοποιούν τον χρωματισμό τους ως καμουφλάζ.  

Εάν το θήραμά τους δεν μπορεί να τις δει, μπορούν να το πλησιάσουν πριν από την πραγματική επίθεση και έτσι είναι πιο πιθανό να ‘δειπνήσουν’.

Τα κανονικά πορτοκαλί χρώματα της τίγρης με μαύρες ρίγες τους επιτρέπουν να αναμειγνύονται και να μην φαίνονται εύκολα στη ζούγκλα ή στο γρασίδι.

Οι τίγρεις επιτίθενται με μια έκρηξη ταχύτητας. Είναι σε θέση να καλύψουν μικρές αποστάσεις με αξιοσημείωτη ταχύτητα, αλλά είναι πολύ βαριά ζώα και χρησιμοποιούν πάρα πολύ ενέργεια για να καλύψουν οποιαδήποτε σημαντική απόσταση. Δεδομένου του λόγου, η γαζέλα και κάποια άλλα ζώα μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν μια τίγρη.

Αυτός είναι ο λόγος που το μοναδικό και όμορφο χρώμα της τίγρης της είναι απαραίτητο για την επιβίωσή της, ώστε να μπορεί να πλησιάσει αρκετά το θήραμά της πριν αυτό καταλάβει την παρουσία της.

 

 

Λέγεται ότι μια λευκή τίγρη δεν θα είχε καμία πιθανότητα επιβίωσης στην άγρια φύση, γιατί ο χρωματισμός της δεν της παρέχει κανένα καμουφλάζ.

Αν και το λευκό είναι ένα καλό χρώμα καμουφλάζ (προσπαθήστε να εντοπίσετε ένα λευκό πουλί κακατού σε ένα πράσινο δέντρο), οι λευκές τίγρεις δεν καμουφλάρονται καλά σε ένα περιβάλλον ζούγκλας.

 

 

Από την άλλη πλευρά, μια κανονική έγχρωμη τίγρη είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί ανάμεσα στο φύλλωμα ακόμα και όταν ξέρετε πού βρίσκεται.

[Σ.Σ.: Τόσο οι τίγρεις όσο και τα πλείστα θηράματά της, είναι ζώα διχρωματικά και δεν ξεχωρίζουν άνετα τα κόκκινα από τα πράσινα, οπότε γι’ αυτά, τόσο το πορτοκαλί της τίγρης, όσο και το πράσινο των φυλλωμάτων, χρωματικά φαίνονται το ίδιο.]

 

 

Γιατί λοιπόν υπάρχουν οι λευκές τίγρεις;

Πολλοί στη ζωολογική κοινότητα φαίνεται να πιστεύουν ότι οι λευκές τίγρεις ήταν το αποτέλεσμα μιας λανθασμένης γονιδιακής μετάλλαξης και δεν υπήρξε ποτέ σημαντικός αριθμός τους στη φύση.

Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι τίγρεις της Βεγγάλης, της Ινδοκίνας και άλλων ασιατικών χωρών, μετανάστευσαν εκεί από ψυχρότερα κλίματα πριν από εκατοντάδες, ίσως χιλιάδες χρόνια.

Αν γνωρίζετε καθόλου τις τίγρεις, θα ξέρετε ότι δυσκολεύονται να ανεχθούν θερμά κλίματα ακόμη και σήμερα. Αλλά αισθάνονται άνετα να παίρνουν έναν υπνάκο σε μια παγωμένη πισίνα.

 

 

Οι τίγρεις είναι πολύ πιο δραστήριες σε πιο δροσερό ή κρύο καιρό από ό,τι τους καλοκαιρινούς μήνες.

 

 

Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε πρέπει να ρίξουμε μια άλλη ματιά στο καμουφλάζ και τις λευκές τίγρεις.

Δεδομένων προφανών γεγονότων.

1) υπάρχει πολύ χιόνι σε ψυχρότερα κλίματα,

2) στις τίγρεις αρέσει ο πιο κρύος καιρός και είναι πιο ικανές στο χιόνι,

 

 

3) μια λευκή τίγρης θα καμουφλάρεται καλύτερα στο χιόνι από μια κανονική τίγρη χρώματος πορτοκαλί. Είναι δυνατόν οι πρόγονοι των σημερινών άσπρων τίγρεων να ήταν λευκές;


is | Topic: ζωα και χρωματα, Λευκό, Πορτοκαλί, Φύση και χρώματα | Tags: None

No Comments, Comment or Ping

Reply to “Το χρωμα της τιγρης”