xromata.com

Χρώματα βαφές

Οι βαφές της πρώιμης αρχαϊκής εποχής

Σε προηγούμενα άρθρα, αναφερθήκαμε στα χρώματα βαφές που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος κατά την προϊστορική περίοδο, τα οποία είναι εν χρήσει ακόμα και σήμερα.

Στην αρχαιότητα, πέρα από τα 6 προϊστορικά χρώματα, προστέθηκαν και άλλα χρώματα βαφές στον χρωστήρα του ανθρώπου, εκ των οποίων οκτώ κατά την πρώιμη αρχαϊκή εποχή.

Τα 8 αυτά χρώματα, της πρώιμης αρχαιότητας, κατά την διεθνή αγγλική τους ονομασία, είναι τα εξής:

Madder lake

Carmine lake

Realgar

Malachite

Orpiment

Egyptian blue

Indigo

Azurite

Έχομε αναφερθεί σε προηγούμενα άρθρα στα madder lake, carmine lake. και realgar. Σειρά έχει το malachite (μαλαχίτης)

Malachite (μαλαχίτης)

Ο μαλαχίτης είναι ορυκτό υδροξείδιο ανθρακικού χαλκού που μας δίνει μια πράσινη χρωστική, σχετικά ανθεκτική στο φως, με ποικίλες αποχρώσεις, όπως φωτεινό πράσινο, σκούρο πράσινο, μαυροπράσινο έως κιτρινωπό πράσινο. Είναι ίσως η παλαιότερη γνωστή πράσινη χρωστική ουσία και είναι ευαίσθητη στα οξέα και την θερμότητα.

Χρησιμοποιήθηκε σαν βαφή από τους αρχαίους Αιγύπτιους.

Βρίσκουμε την χρήση βαφής μαλαχίτη σε αρκετές τοιχογραφίες αρχαιο – αιγυπτιακών τάφων, γιατί στην Αρχαία Αίγυπτο το πράσινο χρώμα σχετιζόταν με τον θάνατο και με την δυνατότητα της ανάστασης, της αναγέννησης, αλλά και της γονιμότητας και ευφορίας.

Η φυσική αυτή χρωστική από τον ορυκτό μαλαχίτη ήταν σε χρήση από την αρχαιότητα μέχρι περίπου τον 19^ο αιώνα οπότε αντικαταστάθηκε από την συνθετική αντίστοιχη βαφή μαλαχίτη και άλλα συνθετικά πράσινα.

Χρησιμοποιήθηκε σαν βαφή σε πίνακες πολλών Ευρωπαίων ζωγράφων, ιδιαίτερα κατά τον 15^ο και 16^ο αιώνα.

Ο χημικός τύπος του μαλαχίτη είναι Cu₂CO₃(OH)_2, η δε χημική του ονομασία είναι ‘basic copper (II) carbonate’ ενώ η κοινή ονομασία ‘μαλαχίτης’ προέρχεται –μέσω του λατινικού molochitis- από το αρχαίο ελληνικό ‘μολόχη’ (μολόχα) επειδή το χρώμα του θύμιζε τα φύλλα του ομώνυμου φυτού.

Ο μαλαχίτης είναι μετρίως τοξικός και πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα κατά τον χειρισμό της χρωστικής ξηρής σκόνης για να αποφευχθεί η εισπνοή της.

Σταθερότητα βαφής:

Εξαιρετικά ανθεκτική στο φως. Η βαφή μαλαχίτη έχει αποδειχθεί αρκετά σταθερή σε ελαιογραφίες αν και μπορεί να θαμπώσει ή να αποκτήσει καφετί χροιά εξ αιτίας του αμαυρώματος του λαδιού. Επίσης σε τέμπερες έχει αποδειχθεί πως διατηρείται χρωματικά σταθερή.

Δεν επηρεάζεται από την έκθεση σε φως και το πράσινο του μαλαχίτη σε αρκετές παλαιές ιταλικές τοιχογραφίες παραμένει ακόμα λαμπερό.

Θεωρητικά το ανθρακικό υδροξείδιο του χαλκού αμαυρώνεται με ενώσεις θείου, οπότε μπορεί να επηρεαστεί από την έκθεσή του στο υδρόθειο που βρίσκεται στην μολυσμένη ατμόσφαιρα.

Λέγεται επίσης ότι είναι ασυμβίβαστο με σουλφιδικές χρωστικές ενώσεις  όπως τα κίτρινο του καδμίου, όρπιμεντ, ρέαλγκαρ, ουλτραμαρίν και βερμιγιόν. Παρ’ ότι θεωρείται ότι μαυρίζει όταν αναμιγνύεται με αυτές τις σουλφιδικές χρωστικές ουσίες, στην πράξη αυτό δεν έχει αναφερθεί ποτέ.

Ο μαλαχίτης, το ορυκτό από το οποίο παράγεται η ομώνυμη χρωστική ουσία βρίσκεται σε περιβάλλον χάλκινων μεταλλευμάτων, συναντάται δε συχνά μαζί με αζουρίτη, γαιτίτη και ασβεστίτη.

Μεγάλες ποσότητες μαλαχίτη εξορυσσόταν στα Ουράλια όρη της Ρωσίας.

Βρίσκεται σε όλον τον κόσμο, ιδιαίτερα στην κεντρική Αφρική, Μεξικό, Αυστραλία, Αριζόνα, Γαλλία.

This entry was posted on Friday, July 20th, 2018 at 5:00 am and is filed under βαφές, ιστορία και χρώματα, Πράσινο, χρωστικές. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.