Συναισθηματικη επιδραση ταινιων μεσω χρωματων
Το χρώμα στην κινηματογραφική αφήγηση
Πως οι κινηματογραφιστές χειρίζονται τα συναισθήματά μας χρησιμοποιώντας τα χρώματα
Μια ενδιαφέρουσα σειρά άρθρων περί χρωμάτων είναι η παρακολούθηση της σχέσης των χρωμάτων με τον κινηματογράφο καθώς και η ιστορία της εξέλιξης του έγχρωμου σινεμά (κινηματογράφου).
Πριν ξεκινήσουμε την αναφορά μας, σας παραθέτουμε όσα λέγονται σε ένα μικρό βίντεο που αφορούν την σχέση χρωμάτων ως προς την συναισθηματική προσέγγιση διαφόρων ειδών κινηματογραφικών ταινιών:
«Κριτικοί κινηματογράφου πιστεύουν ότι συχνά παρατηρώντας την χρήση των χρωμάτων σε μια ταινία αυτομάτως καταλαβαίνουμε το είδος του θέματός της.
Θερμοί κοκκινωποί τόνοι δηλώνουν αισθηματικές ταινίες, γκριζαρισμένοι τόνοι αφορούν σε ταινίες δράσης, μπλε – ψυχρά χρώματα σε ταινίες τρόμου, φθοριούχα πράσινα σχετίζονται με έργα επιστημονικής φαντασίας, κίτρινοι τόνοι με θέματα που σχετίζονται με έρημο, έντονα κόκκινα σε κωμωδίες και για όλα τα άλλα μπλε με πορτοκαλί. Επικές ταινίες, μπλε με πορτοκαλί, δράματα, μπλε με πορτοκαλί, βιογραφίες, μπλε με πορτοκαλί… τί συναισθήματα προσπαθούν να μας προκαλέσουν οι κινηματογραφιστές χρησιμοποιώντας είτε το συμπληρωματικό ζεύγος μπλε – πορτοκαλί, είτε οποιοδήποτε άλλο χρώμα;
Το χρώμα έχει την δυνατότητα να επηρεάσει τα συναισθήματά μας χωρίς καν να το καταλάβουμε. Οι κινηματογραφιστές εκμεταλλεύονται την επήρεια που μας ασκούν τα χρώματα, εδώ και δεκαετίες.
Υπάρχει ένας κωδικός-οδηγός για τον χειρισμό των χρωμάτων στις κινηματογραφικές ταινίες, που ποικίλει ανάλογα με το θέμα του έργου.
H ταξινόμηση χρωμάτων είναι η διαδικασία εφαρμογής της κατανόησης αυτής των χρωμάτων και των δυνατοτήτων τους, ενισχύοντας την συναισθηματική εντύπωση με την αλλαγή των χρωμάτων είτε ηλεκτρονικά, φωτοχημικά ή ψηφιακά.
Παλαιότερα οι κινηματογραφιστές μπορούσαν να πετύχουν μια επιθυμητή χρωματική εμφάνιση με την χρήση χρωματικών φίλτρων.
Τώρα που τα πάντα κινηματογραφούνται ψηφιακά η χρωματική ταξινόμηση είναι οικονομικότερη, εφικτότερη και πιο ευέλικτη.
Η ταινία “brother where art thou” ήταν η πρώτη που χρωματίσθηκε εξ ολοκλήρου ψηφιακά. Η ιστορία της εκτυλίσσεται στην περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης, γι’ αυτό δόθηκε ένας θερμός χρωματικός σέπια τόνος σε ολόκληρη την ταινία, ώστε να μας κάνει να αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε στην δεκαετία των 30.
Έκτοτε, ο ψηφιακός χρωματισμός των ταινιών έγινε ένα κατεστημένο για τους κινηματογραφιστές και μια χρωματική τάση που έχει επικρατήσει στο Χόλλυγουντ είναι αυτή του συνδυασμού μπλε – πορτοκαλί. Υπάρχουν αρκετές θεωρίες σχετικά με αυτόν τον συνδυασμό, αλλά μια από τις επικρατέστερες για την χρησιμοποίησή του είναι το ότι κάνει τους ηθοποιούς να προβάλλονται από το σκηνικό υπόβαθρο.
Κατά τον χρωματικό κύκλο, το χρώμα του δέρματος βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην διάταξη των πορτοκαλί χρωμάτων, της οποίας συμπληρωματικά χρώματα είναι τα μπλε. Έτσι, όταν εστιάζεσαι στον ηθοποιό έχοντας πίσω του ένα υπόβαθρο σε μπλε τόνους του προσδίδεις έμφαση».
Μπορείτε να πειραματισθείτε κι εσείς οι ίδιοι στην εφαρμογή της χρωματικής ταξινόμησης και των διαφορετικών συναισθημάτων που προκαλούν οι χρωματικές αλλαγές. Δεν έχετε παρά να βιντεοσκοπήσετε ψηφιακά μια σκηνή και στην συνέχεια να μεταβάλλετε τους χρωματικούς της τόνους.
admin is | Topic: κινηματογράφος και χρώμα, Ψυχολογία και χρώματα | Tags: None
No Comments, Comment or Ping
Reply to “Συναισθηματικη επιδραση ταινιων μεσω χρωματων”